👑Κεφάλαιο 12👑
Το όνειρο κάθε κοπέλας που είναι ερωτευμένη με κάποιον, εκτός από το να κρατήσει αυτά τα αμοιβαία αισθήματα για πάντα, είναι να συμπαθήσει ο πατέρας τον γαμπρό.
Ευτυχώς στην προκειμένη περίπτωση όλα πήγαν υπέροχα. Και η Αλέξα με τον Χένρι είναι τόσο κιούτ μαζί! Ο τρόπος που την κοίταζε ο Χένρι, ακόμα και όταν ο πατέρας της έριχνε περίεργα βλέμματα προς το μέρος του ή ο τρόπος που της κρατούσε το χέρι! Αχ θέλω και εγώ έναν πρίγκιπα!
Πράγματι οι δύο τους φαίνονται πολύ ερωτευμένοι παρόλο που γνωρίζονται μερικούς μήνες. Είναι από τα λίγα βασιλικά ζευγάρια που τρέφουν αισθήματα ο ένας για τον άλλον.
Θες να πεις πως οι βασιλιάδες δεν παντρεύονται από έρωτα; Μα αυτό δεν γίνετε! Πως μπορείς να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου με κάποιον που δεν αγαπάς;
Όλα στην ζωή των ανθρώπων συμβαίνουν όταν μπαίνει στην μέση ο μεγαλύτερος εχθρός! Η πολιτική! Υπάρχουν πολλά βασιλικά και πολιτικά ζευγάρια τα οποία ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά, όπως ο Χένρι και η Αλέξα, υπάρχουν εκείνα που ο έρωτας ήρθε σιγά σιγά ή αντ' αυτού είχαν σεβασμό και ανθρώπινη αγάπη ο ένας για τον άλλον, όπως οι γονείς της Αλέξα ο βασιλιάς Τζεραλντ και η βασίλισσα Σοφία και τέλος υπάρχουν και τα ζευγάρια που αναγκάστικαν να παντρευτούν και πότε δεν αγαπήθηκαν ο ένας με τον άλλον.
Όλα γίνονται στον βωμό της πολιτικής γλυκιά μου. Δεν έχει σημασία αν αγαπάς κάποιον εάν από την ένωση σας επέλθουν πλούτος και εξουσία. Θάβεις τα συναισθήματα σου και τα κρατάς κλειδωμένα στην καρδιά σου για το υπόλοιπο της ζωής σου. Κάνεις δεν είπε ότι η γαλαζοαίματοι είναι πάντα ευτυχισμένοι και ευημερούν, πόσο μάλλον η Αλέξα που δεν έχει δει τίποτα ακόμα...
Αμάν βρε μαμά! Όλο λες κάτι το δραματικό το οποίο με ανησυχεί μα εν τέλει όλα συνεχίζουν να παραμένουν το ίδιο γαλήνια! Μήπως αρχίζεις και το χάνεις λίγο.
Κοίτα γλώσσα το μικρό! Αν θες να ξέρεις αγαπητή μου ξέρω πολύ καλά τι λέω! Κάνε υπομονή. Τα χειρότερα τώρα έρχονται...
[...]
Αποχαιρετούσαμε τους γονείς μου στο κατώφλι διότι είχαμε να κάνουμε και μια ακόμα στάση πριν το ορφανοτροφείο.
Είναι πολύ δύσκολο να του αποχωριστώ, είναι οι άνθρωποι που με μεγάλωσαν, ειδικά τώρα που δεν ξέρω αν θα τους ξαναδώ. Κάνεις βασιλιάς ή βασίλισσα επιτρέπεται από βγει από το παλάτι όταν εχει στεφθεί και το πιο σημαντικό είναι πως θέλω όσο τίποτα να βρίσκονται μαζί μου στον γάμο μου.
"Σίγουρα δεν μπορείτε να μείνετε λίγο ακόμα;"ρώτησε η μητέρα μου μελαγχολικά.
"Δυστυχώς όχι άλλα υπόσχομαι πως θα κάνω ότι μπορώ για να επικοινωνούμε περισσότερο και σίγουρα θα προσπαθήσω να ξανάρθω!"ειπα για να τους καθησυχάσω, μην ξέροντας καν αν θα μπορέσω.
Κουραστικά να τους λέω ψέματα, δεν τους αξίζει μα δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Σύμφωνα με τον λόρδο κινδυνεύουν αν μάθουν την αλήθεια πριν την στέψη.
Αγκάλιασα τους γονείς μου προσπαθώντας να μην κλάψω και σειρά είχε ο Χένρι τον οποίο ακόμα κοιτούσε περίεργα ο πατέρας μου. Αυτός ο άνθρωπος δεν θα σοβαρευτεί πότε!
"Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα Χένρι! Να μου την προσέχεις ε;"
"Φυσικά και θα το κάνω δεσποινίς Σαμάνθα. Είναι η αγαπημένη μου άλλωστε!"απάντησε κοιτώντας με και δεν μπόρεσα να μην χαμογελάσω.
Όταν ήρθε η σειρά του πατέρα μου, ο Χένρι πήγε διστακτικά προς το μέρος του και έτεινε το χέρι του για χειραψία, την οποία και δεν ανταπέδωσε ο πατέρας μου.
Είχα μείνει να τον κοιτάω σοκαρισμένη μαζί με την μητέρα μου, όμως τράβηξε τον Χένρι προς το μέρος του αγκαλιάζοντάς τον για αρκετά δευτερόλεπτα. Όταν τον άφησε, είχε ένα έκπληκτος ύφος και φαινόταν αρκετά αμήχανος.
"Γειά σου γλυκιά μου και να προσέχεις! Καλές σπουδές."Μας χαιρετούσαν οι γονείς μου.
"Αντίο μαμά, αντίο μπαμπά! Σας αγαπώ!"φώναξα πίσω και συνέχισα να προχωράω ευθεία στο πεζοδρόμιο.
Καθώς κατευθυνόμασταν στην επόμενη στάση μας, η μάτια μου έπεσε στον μέλλοντα σύζυγο μου ο οποίος είχε ακόμα εκείνο το ύφος από όταν φύγαμε.
"Τι σου είπε;"
"Τι εννοείς;"
"Εννοώ τι σου είπε ο πατέρας μου! Ξέρεις για να είσαι έτσι."
"Τι μου είπε ο πατέρας σου;"
"Την κολοκυθιά θα παίξουμε; Λεγε τι σου είπε και σε τρόμαξε."απαίτησα και εκείνος ξεφύσιξε.
"Ότι αν μάθει πως σε στεναχώρησα θα έρθει να μου κάνει μια μικρή επίσκεψη με το μαχαίρι της κουζίνας."παραδέχτηκε και λύθηκα στα γέλια. Αυτός ο άνθρωπος δεν θα αλλάξει πότε!
"Που με πας τώρα;"ρώτησε χαζεύοντας τον κόσμο γύρο του.
"Να πιεις την καλύτερη σοκολάτα με καραμέλα και σαντιγί σε όλη την Λουκέρσια μπας και σταματήσεις να είσαι τόσο σνομπ."τον πείραξα και γύρισε απότομα το κεφάλι του.
"Δεν είμαι σνομπ!"είπε θιγμένος και γέλασα με την αντίδραση του.
"Ε είσαι λίγο αγάπη μου. Χαλάρωσε δεν ήμαστε στο παλάτι."ειπα πιάνοντας τον ώμο του και τον ένιωσα να σφίγγεται.
Λες να του αρέσει όταν τον ακουμπάω;
"Και πάλι δεν είμαι σνομπ! Είμαι απλά αυτό που με ανάθρεψαν να είμαι."
"Εντάξει τότε "καθόλου σνομπ με την ωραία προφορά"! Θα πάμε να πιεις σαν καλός πρίγκιπας που είσαι την σοκολάτα σου για να πάμε και στα παιδάκια!"
[...]
"...Για ένα ήταν μόνο σίγουρος! Τώρα που βρήκε ένα αστέρι ήξερε πως όλα θα πάνε καλά! Θυμήθηκε τα λόγια της γιαγιάς. "Τις Χριστουγεννιάτικες νύχτες να έχεις τα μάτια σου στον ουρανό και τότε θα βρεις και εσύ το δικός σου αστέρι."
"Καλά Χριστούγεννα!"ευχήθηκε ο Άβε και ακούστικε σε όλο το δάσος.
"Καλά Χριστούγεννα."αντιλάλησε το μικρό αστέρι και κρύφτηκε στον κόρφο του."τελείωσα το παραμύθι και τα παιδιά άρχισαν να χειροκροτάνε.
Ένα κοριτσάκι σήκωσε το χέρι του θέλοντας να ρωτήσει κάτι.
"Πες μου."
"Είναι αλήθεια πως είσαι πριγκίπισσα;"
"Η αλήθεια είναι πως είμαι, όμως αυτό θα είναι το μυστικό μας για τώρα. Εντάξει ζουζούνια;"ειπα συνωμοτικά και όλα συμφώνησαν γελώντας.
Είναι μεγάλη χαρά ένα παιδί. Μακάρι να αποκτήσω ένα με τον Χένρι κάποτε. Δεν μπορώ να φανταστώ μια μάνα να εγκαταλείπει ένα αθώο μωρό σκόπιμα. Πριν λίγο καιρό μισούσα την μητέρα μου που με εγκατέλειψε, μα ποτέ δεν πρέπει να κρίνεις χωρίς να γνωρίζεις και την εκδοχή του άλλου.
Δεν ήταν επιλογή της να με αφήσει, κάποιος την πήρε μακριά μου και αυτός ο κάποιος κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος.
Άραγε θα τον βρουν πότε; Και αν θελήσει να βλάψει και εμένα;
Ένα άλλο παιδί σήκωσε το χέρι.
"Ποτέ θα γίνετε βασίλισσα;"
"Αμέσως μόλις παντρευτώ τον πρίγκιπα Χένρι."απάντησα και οι ματιές μας συναντήθηκαν.
"Τον αγαπάτε;"ρώτησε μια ακόμα φωνούλα και τα παιδιά άρχισαν να γελάνε.
Η ερώτηση με έπιασε από απροετοίμαστη και δίστασα για λίγο να απαντήσω.
Άραγε αγαπώ στ ' αλήθεια τον Χένρι ή όλο αυτό είναι ένας ενθουσιασμός; Αν ναι θα καταφέρει αυτή η αγάπη να αντέξει και μετά τον γάμο ή θα ήμαστε σαν εκείνα τα ζευγάρια που τσακώνονται συνέχεια. Ισχύει άραγε το διαζύγιο για τους βασιλείς;
"Πάρα πολύ."οι λέξεις ξεπήδησαν από το στόμα μου και χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλον. Δεν θα κάτσω να σκεφτώ τίποτα από όλα αυτά. Θα το τραβήξουμε και όπου πάει.
"Ας ευχαριστήσουμε την πριγκίπισσα Αλέξα για την τιμή που μας έκανε να βρίσκετε εδώ."είπε στα παιδιά ο νεαρός κύριος που μας παρέλαβε από την είσοδο και πολλές χαρούμενες φωνούλες συγχρονίστικαν φωνάζοντας ένα μεγάλο "Ευχαριστούμε πριγκίπισσα Αλέξα."
Περιπλανιώμουν στην αίθουσα κοιτάζοντας τον χώρο και τα παιδιά που παίζουν. Το μέρος φαινόταν αρκετά παλιό και σίγουρα χρειαζόταν αλλαγή στην διακόσμηση. Αυτό το μουντό γκρι δεν κάνει καλό στα παιδιά. Όταν έφτασα κοντά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που αντίκριζα.
"Συγνώμη."ειπα ευγενικά στον νεαρό. "Αυτό είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο σας;"ρώτησα δείχνοντας το άσπρο και μικροσκοπικό δέντρο.
"Μάλιστα υψηλότατη."
"Και τα δώρα;"
"Δεν έχουμε κονδύλια για δώρα υψηλότατη."απάντησε μια κοπέλα. Τους ευχαρίστησα και πήγα αμέσως στον Χένρι, ο οποίος μιλούσε με δύο άλλους κύριους.
"Συγνώμη για την διακοπή αλλά Χένρι αγάπη μου πρέπει να σου μιλήσω."ειπα και τον τράβηξα λίγο παραπέρα.
"Τι συμβαίνει;"
"Αυτά τα παιδιά δεν γιορτάζουν τα πραγματικά Χριστούγεννα! Δεν παίρνουν δωρα ίσα ισα που έχουν χρήματα για την τα βασικά. Χένρι πρέπει να κάνουμε κάτι."
"Το πληροφορήθηκα μόλις τώρα. Μόλις γυρίσουμε στο παλάτι θα το συζητήσουμε με τους υπουργούς και θα βρούμε μια λύση. Μην ανησυχείς καθόλου θα κάνω το καλύτερο για αυτά τα παιδιά."είπε φιλώντας το κούτελο μου.
"Σε ευχαριστώ Χένρι."
"Μα γιατί με ευχαριστείς;"
"Διότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ο λαός σου, όχι ακόμα τουλάχιστον και εσύ κάνεις τα καλύτερα γι' αυτούς και για εμένα. Δεν ξέρω πως να στο ξεπληρώσω."
"Με το να με αγαπάς και να μου χαρίσεις σύντομα έναν διάδοχο. Σε λατρεύω Αλέξα και ξέρω πως ο χρόνος που έχουμε περάσει μαζί δεν είναι τόσο μεγάλος για να μπορώ να πω αυτά τα λόγια μα... Είμαι πολύ ερωτευμένος μαζί σου. Είσαι το πιο ξεχωριστό άτομο που έχω γνωρίσει. Είναι τιμή μου που θα είσαι εσύ η γυναίκα μου."είπε και οι παλάμες του άγγιζαν τρυφερά τα μάγουλα μου.
Η εξομολόγηση του με συγκίνησε. Ακούμπησα τα χέρια μου με τα δικά του και ένιωσα την σύνδεση που είχαμε να κυλάει στις φλέβες μου.
Λένε πως δεν υπάρχει έρωτας με την πρώτη ματιά. Κι όμως εγώ έχω είδη σκεφτεί πως θέλω να περάσω τα υπόλοιπο της ζωής μου μαζί με αυτόν τον υπέροχο άντρα και να του χαρίσω μια μεγάλη και ευτυχισμένη οικογένεια!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top