49 ~ This is the end

This is the end.
Hold your breath
and count to ten.

*αρπάζει το μικρόφωνο από τα χέρια της*

ΒΡΕ ADELE ΕΧΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ...

"Ξέρεις που είναι τα 500 κιλά κοκαΐνης;" Με ρώτησε έκπληκτος ο Smith και η Hopkins γέλασε.

"Ναι καλά... μπλοφάρεις μικρό σκατό!" Πετάχτηκε τσαντισμένη η Hopkins.

"Μα φυσικά και ξέρω που βρίσκονται. Είναι ολοφάνερο. Μόνο εγώ το βλέπω;" Τους ρώτησε και ο David με κοίταξε αγανακτισμένος.

"Και για πες μας βρε μελισσούλα, που είναι;"

Τους κοίταξα όλους σκεπτική και ο Sebastian είχε αφήσει το όπλο στην άκρη, για να κάτσει καλύτερα στην καρέκλα του.

"David θυμάσαι την πινιάτα σε σχήμα φάλαινας;"

"Εε ναι! Ο Ron και τα παιδιά την κρέμασαν στην αίθουσα για τον χορό. Αλλά δεν καταλαβαίνω-"

Σταμάτησε και γούρλωσε τα μάτια του.

"OH SHIT!"

"Sebastian δεν καταλαβαίνει. Κάποιος βοηθήσει Sebastian..." Μας είπε και ο Smith μαζί με τον Μαύρο Σουγιά συμφώνησαν.

"Λοιπόν ακούστε με! Η Hopkins έβαλε κάποια παιδιά να κρεμάσουν μια τεράστια πινιάτα σε σχήμα φάλαινας στην αίθουσα εκδηλώσεων, για τον χορό! Ο αδερφός μου όμως παραπονέθηκε πως αυτή η διακοσμητική πινιάτα ήταν τρομερά βαριά και η Hopkins φαινόταν ανήσυχη καθώς την μετακινούσαν. Οπότε η κοκαΐνη βρίσκεται μέσα στην πινιάτα!" Τους εξήγησα και ο Smith φάνηκε αναστατωμένος.

"Ισχύει! Μάλλον η κυρία από εδώ ήθελα να τα κρύψει σε ένα ασφαλές μέρος. Για αυτόν τον λόγο τα έβαλε κρυφά σε αυτό το πράγμα..." Είπε ο Smith και την κοίταξε απαξιωτικά.

"Όμως υπάρχει πρόβλημα..." Συνέχισα.

Πάντα υπάρχει πρόβλημα.

"Τι εννοεί τσαπερδόνα;" Ρώτησε ο Sebastian και η σουρικάτα τον αργιακοίταξε.

"Ο Ron μου είχε πει πως στις 12 θα κατέστρεφαν αυτή την άθλια, τρομακτική πινιάτα για πλάκα υποθέτω... ή επειδή θεωρούν πως είναι γεμάτη με γλυκά..."

"ΤΙ;" Βρυχήθηκε ο Μαύρος Σουγιάς και μου κόπηκαν τα πόδια. "ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΗΤΟ!"

"Ο FOSTER ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΣ!" Πετάχτηκε αυτή την φορά ανήσυχη η Hopkins."ΤΟΥ ΕΞΗΓΗΣΑ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΠΙΝΙΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΗ!"

"Αν αυτό το πράγμα άνοιξε τότε 500 κιλά κοκαΐνης θα ξεχυθούν στην αίθουσα με ΟΛΑ τα παιδιά του σχολείου!" Είπε ανήσυχος ο Smith. "Η αποστολή θα καταστραφεί. Ο κόσμος θα μάθει πάρα πολλά."

"Χιόνια στο καμπαναριό,
που Χριστούγεννα σημαίνουν,
Χιόνια στο καμπαναριό,
ΠΕΘΑΝΕ ΟΛΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ!"

Τραγούδησε ο David και μας κοίταξε πονηρά.

"Τι; Είναι iconic βρε παιδιά..."

"Η ώρα είναι 11:45, που σημαίνει πως ο Ron σε λίγο θα καταστρέψει την πινιάτα! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΙΑΣΤΟΥΜΕ!" Ούρλιαξε ο Smith και όλοι άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητοι στα αυτοκίνητα της υπηρεσίας.

Η Hopkins κάτι μας φώναζε αλλά κανείς δεν έδωσα σημασία και όλη η πράκτορες της υπηρεσίας ετοιμάζονταν στα αυτοκίνητα, οπλισμένοι.

Διδυμοδύναμη αν υπάρχεις θα ήταν μια καλή στιγμή να σταματήσεις τον Ron από το να κάνει βλακεία...

Τρέχαμε όλοι πιο γρήγορα και από τον Flash για να προλάβουμε να φτάσουμε έγκαιρα στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου.

Τα αυτοκίνητα και τα ελικόπτερα των Γ.Μ. είχα περικυκλώσει την περιοχή και ο εγώ έτρεχα μπροστά από όλους.

Ο Μαύρος Σουγιάς και ο Sebastian άνοιξαν με πάταγο την πόρτα της αίθουσας και όλα τα παιδιά ξαφνιάστηκαν.

Ο Ron βρισκόταν πάνω στην σκηνή, της αίθουσας και η Mandy προσπαθούσε να τον αποτρέψει. Η Cindy, ο Colin και ο Mike άρχισαν να μας κάνουν ερωτήσεις για το τι συμβαίνει αλλά δεν είχαμε πολύ χρόνο.

"RON ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ-" Ούρλιαξα αλλά ήταν αργά...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

Ο Ron χτύπησε με δύναμη την κοιλιά της φάλαινας, χρησιμοποιώντας έναν σιδερένιο λοστό. Μια τρύπα δημιουργήθηκε στην πελώρια πινιάτα και ύστερα χάος...

Τα 500 κιλά κοκαΐνης (σε σκόνη παρακαλώ) ξεχύθηκαν μέσα από την πλέον διαλυμένη πινιάτα και γέμισαν όλη την σκηνή.

Έχει και χειρότερο...

Οι ανεμιστήρες της αίθουσας μετέφεραν την άσπρη, παχιά σκόνη σε όλο τον χώρο.

Τα παιδιά άρχισαν να τσιρίζουν πανικόβλητα, η κυρία Miller τους καθοδήγησε στην έξοδο και εγώ προσπαθούσα να μην αναπνεύσω στο χώρο...

Ο David με τράβηξε και μαζί με τα παιδιά τρέξαμε έξω.

Χιόνια στο καμπαναριό!

"Κύριες και κύριοι, στο σημερινό δελτίο μας καταφέραμε να φτάσουμε στο σχολείο, στο οποίο συνέβη μια τρομερή τραγωδία..." Ακούσαμε μια παρουσιάστρια από το Star να μιλάει μπροστά στην κάμερα, σχεδόν χαμογελαστή.

Το σχολείο γέμισε με κόσμο και ανήσυχους γονείς που ήρθαν να παραλάβουν τα παιδιά τους. Έχει έρθει επίσης ένα ασθενοφόρο σε περίπτωση που υπήρχε κάποιος τραυματίας, αλλά όλοι ήταν καλά.

Οι Γ.Μ. έκλεισαν με απαγορευτικές κορδέλες την αίθουσα εκδηλώσεων για να καθαριστεί από ειδική ομάδα. Κάποια αλλά άτομα έπαιρναν καταθέσεις από τα παιδιά που βρισκόταν εκεί.

Εγώ πάλι προσπαθούσα να καθαρίσω το πανέμορφο φόρεμα μου (#not) από την "σκόνη", ενώ παράλληλα καθησύχαζα τους γονείς μου.

"Χτύπησε κανείς; Μήπως δεν νιώθεις καλά; Ζαλίζεσαι; Θες λίγο νερό;" Άρχισε ανήσυχη τις ερωτήσεις η μαμά και ο μπαμπάς μου έδωσε να φορέσω το παλτό του.

"Sarah νομίζω πως έχουμε να πούμε πολλά!" Πετάχτηκα από δίπλα μου ο Ron και τον αγριοκοίταξα.

"Βασικά θα πρέπει να μιλήσετε και σε εμάς!" Είπε αυστηρά η μαμά και ο μπαμπάς συμφώνησε.

"Μάλλον ναι..." Είπα και χαμογέλασα αθώα. "Πάμε να δούμε τι κάνουν τα παιδιά και ερχόμαστε."

Εγώ και ο Ron πλησιάσαμε την Cindy και τον Colin.

"Οκ... ΤΙ ΦΑΣΗ;" Ρώτησε ταραγμένος ο Colin και ο Mike πήγε πιο δίπλα για να μας αφήσει λίγο μόνους.

"Υπόσχομαι πως θα σας τα εξηγήσω όλα. Η αλήθεια είναι πως έγιναν πολλά..." Τους εξηγώ.

"Ξέρετε που είναι ο David;" Ρώτησα την Cindy και τον Colin και με κοίταξαν ελαφρώς χαρούμενοι.

"Είναι με τους γονείς του, εκεί." Μου έδειξε η Cindy και ο Ron έφυγε και αυτός για να βρει την Mandy.

Πλησίασα τον David και περίμενα να τελειώσει την συζήτηση με την οικογένεια του.

"Σας είπα, δεν ξέρω τίποτα!"

"David δοκίμασες καθόλου;" Τον ρώτησα η Emily πονηρά και πήγε να τινάξει τα μαλλιά του που είχαν γεμίσει κοκαΐνη.

"Emily!" Την μάλωσε η μαμά του και αγκάλιασε ξανά τον David.

"Ευτυχώς δεν τραυματίστηκε κανείς..."

"Πάω να βρω την μελισσούλα-" Πήγε να πει αλλά τον πρόλαβα κάνοντας την εμφάνιση μου.

"Πάμε μια βόλτα;" Του πρότεινα και με ακολούθησε πρόθυμα στο προαύλιο του σχολείου.

Η κυρία Miller αγκάλιαζε γλυκά τον Μαύρο Σουγιά, ο Sebastian συγκινήθηκε και ξεκόλλησε το μουστάκι του Κολοκοτρώνη (IT WAS A LIE!), ο Smith έδινε εντολές στους πράκτορες του με την μαγκούρα του. Η Roberts από την άλλη πλευρά έδινε συνέντευξη σε κάτι κανάλια (ψώνιοοοο) και η Jessica έβγαζε ιστορίες στο Instagram σαν σωστή basic έφηβη (μερικές συνήθειες δεν κόβονται).

Εγώ και ο David καθίσαμε σε ένα ήσυχο παγκάκι και παρατηρήσαμε το τραγικά αστείο σκηνικό του σχολείου μας.

"Ουάου..."

"Ουάου..." Είπαμε και οι δύο ταυτόχρονα και γελάσαμε σαν φάλαινες.

"Λοιπόν..." Είπε και κοίταξε αμήχανα το πάτωμα.

Άβολο...

"Όσο για αυτό που μου είπες πριν..." Πήγα να πω αλλά με διέκοψε.

"Κοίτα μελισσούλα, αν δεν νιώθεις το ίδιο όλα είναι εντάξει! Δεν είναι ανάγκη να χαλάσουμε την φιλία μας, επειδή σου είπα... κάποια πράγματα. Καταλαβαίνω!"

"Όχι, όχι!" Τον σταμάτησα. "Σουρικάτα νομίζω πως και εγώ... νιώθω κάτι για σένα."

Τα μάτια του έλαμψαν από χαρά και κοίταξε αμήχανα τον μαύρο ουρανό.

"Και τώρα τι κάνουμε;" Τον ρώτησα κάπως αγχωμένη.

"Θα παίξουμε τις κουμπάρες!" Με ειρωνεύτηκε και βάλαμε και οι δύο τα γέλια.

"Μπορούμε να προσπαθήσουμε να είμαστε μαζί... υποθέτω... δεν έχω ιδέα." Μου είπε και μου χαμογέλασε. "Αξίζει τα προσπαθήσουμε, τουλάχιστον."

Δεν έχω ιδέα από αυτά.

"Μην ανησυχείς δεν θα είμαστε σαν τα κλισέ, cringy ζευγαράκια του wattpad." Του είπα και γελάσαμε.

"Απλά..." Άρχισε να λέει και τίναξε το σακάκι του, που ήταν μέσα στην κοκαΐνη. "Υπάρχει κάτι σε εσένα που φοβάμαι να χάσω, επειδή ξέρω ότι δεν θα το βρω σε κανέναν άλλο."

Αωω...

Μου κράτησε το χέρι στοργικά και κοιτάξαμε και οι δύο το φεγγάρι, ακούγοντας τον Sebastian να τραγουδάει ανέμελος σε μια άγνωστη γλώσσα.

"ΚΑΙ CUT!" Μας φώναξε ο σκηνοθέτης και αφήσαμε τα χέρια μας.

Σκέτη αηδία...

"Παιδιά χάρηκα πολύ που δούλεψα μαζί σας φέτος." Άρχισε να μας μιλάει ο σκηνοθέτης μας και όλοι οι ηθοποιοί μαζευτήκαμε κοντά του.

"Ήταν μια από τις καλύτερες σειρές που έχω σκηνοθετήσει. Σχεδόν λυπάμαι που θα τελειώσει. Είσασταν όλοι άψογοι επαγγελματίες και καταφέρατε να ανταπεξέλθετε στους απαιτητικούς ρόλους σας."

Ισχύει...

Ο ρόλος της Sarah Foster ήταν από τους πιο απαιτητικούς της καριέρας μου.

"Είμαι σίγουρος πως θα λατρέψουν το τέλος της σειράς μας. Ελπίζω να συνεργαστούμε πάλι. Σας ευχαριστώ για όλα." Μας ευχαρίστησε και όλοι οι ηθοποιοί, μαζί με τους τεχνικούς και τους ηχολήπτες άρχισαν να χειροκροτούν χαρούμενοι.

Θέλω ειλικρινά να γνωρίσω το άτομο που έγραψε το σενάριο της σειράς!

Πρέπει να είναι λίγο ανισόρροπη...

PLOT TWIST!

Η ιστορία ουσιαστικά τελείωσε...

Αλλά έχω μερικά κεφάλαια ακόμα, οπότε μείνετε συντονισμένοι!

Ερώτηση της ημέρας: Εεεεε δεν έχω ερώτηση...

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top