Επιτέλους το είπε...

Περιμέναμε περίπου μια ώρα μέχρι ο κύριος χωρισμένος-οπλισμένος, να  κοιμηθεί από τις πολλές μπύρες που ήπιε. Ο David είχε καταφέρει διακριτικά να λύσει τα χέρια του και τώρα προσπαθούσε να βοηθήσει και εμένα.

"Αν ξυπνήσει είμαστε νεκροί!" Του λέω ανήσυχη αλλά δεν με ακούει. "Τι τραγούδια θες να παίζουν στην κηδεία σου; Εμένα πάντως θα μου άρεσε το I'm still standing του Elton John..."

"Τα κατάφερα!" Μου είπε και λύθηκε τελείως από την καρέκλα του. "Στην κατασκήνωση κάναμε καλύτερους κόμπους!"

Χαχάνισε ελαφρώς και άρχισε να με ξελύνει. Εγώ εντωμεταξύ κοιτούσα ανήσυχη τον κύριο που κοιμόταν στην άκρη του δωματίου και την πόρτα σε περίπτωση που έρθει κάποιος.

"Είσαι ελεύθερη." Μου είπε μόλις έλυσε και τον τελευταίο κόμπο και σηκώθηκα από την καρέκλα.

Freedom!

"Και τώρα τι κάνουμε;" Ρώτησα την σουρικάτα του παρατηρούσε το δωμάτιο σκεπτικός.

"Πρέπει να βγούμε από εδώ και να φωνάξουμε βοήθεια, χωρίς να μας καταλάβουν οι μπράβοι της Hopkins." Μου εξήγησε και κοίταξε τον κοιμισμένο κύριο.

"Ούτε να το σκέφτεσαι..."

Μόλις το σκέφτηκε...

Αυτό το παιδί είναι ηλίθιο!

Ναι, αλλά χαριτωμένα ηλίθιο!

"Θα πάρω τα κλειδιά από τον φρουρό όσο κοιμάται και θα φύγουμε."

Κάποιος να τον βαρέσει!

Ο David πλησίασε με τρομερή ησυχία τον κοιμισμένο φρουρό στο πάτωμα. Έσκυψε με αργές κινήσεις και έψαξε στις τσέπες του.

Ο κύριος κούνησε τα χέρια του και η σουρικάτα απομακρύνθηκε γρήγορα πριν τον καταλάβει και ξυπνήσει.

"Θα πεθάνουμε!" Ψιθύρισα πανικόβλητη αλλά ο David με αγνόησε.

Perfect...

Η σουρικάτα συγκεντρώθηκε και τράβηξε τα κλειδιά από την τσέπη του με εξαιρετική προσοχή. Με κοίταξε στα μάτια με το πονηρό του χαμόγελο και εγώ τον αγριοκοίταξα.

"Αν δεν καταφέρω να πάρω πτυχίο από καμία σχολή της προκοπής, θα κάνω καριέρα σαν ταχυδακτυλουργός." Είπε ενθουσιασμένος και στριφογυρίσα τα μάτια μου.

"Ναι σίγουρα! Το τσίρκο Medrano θα ξετρελαθεί με τις ικανότητες σου." Γέλασα και πήγαμε να ανοίξουμε την πόρτα.

"ALL THE SINGLE LADIES,
ALL THE SINGLE LADIES,
ALL THE SINGLE LADIES,
ALL THE SINGLE LADIES,
NOW PUT YOUR HANDS UP!"

Ο κύριος ξύπνησε και πετάχτηκε όρθιος κοιτώντας γύρω του χαμένος.

Το ηλίθιο κινητό του φταίει!

Εγώ και ο David παγώσαμε στις θέσεις μας και τον κοιτάξαμε με ένα στραβό, άβολο χαμόγελο.

"ΠΩΣ ΛΥΘΗΚΑΤΕ;" Ούρλιαξε και πήγε να τραβήξει το όπλο του από την θήκη του.

"Αυτό ψάχνεις;" Τον ρώτησε ο David πονηρά και του έδειξε το όπλο του.

Η σουρικάτα είναι φοβερή ταχυδακτυλουργός! Τα παίρνω πίσω όλα!

"Και τώρα σαν καλό παιδί θα βγάλεις τον σκασμό και δεν θα μιλήσεις σε κανέναν." Του είπε ο David και τον σημάδεψε με το όπλο.

"ΑΑΑΑΑ!" Ούρλιαξε και ο κύριος του επιτέθηκε πέφτοντας βίαια πάνω του.

Το όπλο έφυγε από τα χέρια του David και έπεσε στην άλλη γωνία. Οι δύο τους πάλευαν και ο κύριος μπράβος είχε ανέβει πάνω στη σουρικάτα, πιάνοντας τον από τον λαιμό.

"ΑΣΤΟΝ ΗΣΥΧΟ!" Βρυχήθηκα νευριασμένη, σήκωσα την ξύλινη καρέκλα από δίπλα και τον χτύπησα στο κεφάλι με δύναμη.

Ο κύριος έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε κάτω ξερός (όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου) ενώ ο David πήρε ανάσα και άρχισε να βήχει.

"Είσαι καλά;" Τον ρώτησα και τον βοήθησα να σηκωθεί.

"Ναι..." Μου είπε και με κοίταξε συγκινημένος. "Θέλω να σου πω κάτι! Και θα στο πω τώρα!"

Είναι αυτό που νομίζω;

"Για ποιο πράγμα μιλάς;" Τον ρώτησα γεμάτη απορία και έφτιαξα καλύτερα την ουρά του φορέματος μου.

"Sarah Foster aka μελισσούλα, είμαι ερωτευμένος μαζί σου!" Μου είπε και ξεφύσηξε ανακουφισμένος. "ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΕΙΠΑ!"

Εγώ τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια και εκείνος συνέχισε να μου μιλάει.

"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου πάρα πολύ καιρό. Αλλά όχι επειδή έχεις λεφτά ή ανήκεις σε cool παρέα ή επειδή πίνεις βότκα χορεύοντας Οικονομόπουλου πάνω σε τραπέζια!" Λέει και γελάω ντροπαλά. "Αλλά επειδή ήσουν το μόνο άτομο που είδε τον πραγματικό David Grant και δεν έφυγε... Ήσουν εκεί για μένα τις μέρες που ούτε εγώ πίστευα στον εαυτό μου! Θέλω να είσαι η πρώτη που θα διαβάσεις τα ποιήματα μου, γιατί η γνώμη σου μετράει και ας μην το πιστεύεις. Είσαι ειλικρινής και νιώθω άνετα όταν είμαι μαζί σου! Για αυτό είμαι ερωτευμένος μαζί σου."

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

Oκ.

Αυτό δεν το περίμενα.

"David εγώ-"

"ΟΛΟΙ ΚΑΤΩ! ΟΙ Γ.Μ. ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ!" Φώναξε ο Μαύρος Σουγιάς μπουκάρωντας μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο μαζί με καμιά εικοσαριά οπλισμένα άτομα.

"Τι κάνετε εσείς εδώ;" Ρωτήσαμε έκπληκτοι τον Σουγιά και αυτός μας οδήγησε έξω από το δωμάτιο.

"Που πάμε;"

"Θα μάθετε σύντομα." Είπε μόνο και δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να βάλω τα κλάματα.

Βρισκόμαστε ακόμα στο μυστικό κρησφύγετο της Hopkins. Οι Γ.Μ. τελικά βρήκαν την τοποθεσία αυτού του μέρους και έκαναν επιδρομή μαζί με την καλύτερη ομάδα πρακτόρων τους. Τώρα όλοι οι υπάλληλοι ψάχνουν το χώρο για κάθε είδους όπλα ή ναρκωτικά και αρχίσουν να συλλαμβάνουν τους βοηθούς και τους μπράβους της Hopkins.

Εγώ και ο David κάναμε σαν παιδάκια σε ζαχαροπλαστείο και ρωτούσαμε κάθε υπάλληλο που βλέπαμε άσχετες ερωτήσεις.

"Παιδιά ο Smith ανακρίνει αυτή την στιγμή την Hopkins. Νομίζω πως θα έχει ενδιαφέρον. Ελάτε..." Μας είπε ο Σουγιάς και μας οδήγησε σε ένα γραφείο.

Ο Smith ετοίμαζε τα χαρτιά του, ο Sebastian καθόταν χαρούμενος με το όπλο στο χέρι και η Hopkins ήταν δεμένη με χειροπέδες στο τραπέζι.

"Πώς νιώθεις Betty;" Την ρώτησε χαλαρά ο Smith και έκατσε απέναντι της.

"Θα μπορούσα να ήμουν και καλύτερα!" Είπε μονάχα και χαμογέλασε πικρόχολα στον Smith.

"Θα είμαι σύντομος." Της λέει και η Hopkins μας παρατηρεί νευριασμένη. "Η ομάδα μου έψαξε παντού το μέρος αυτό αλλά δεν έχουμε βρει ακόμα τα 500 κιλά κοκαΐνης."

"Δεν πρόκειται να τα βρείτε ποτέ!" Η Hopkins γέλασε και όλοι την κοιτάξαμε νευριασμένοι.

"Έχεις ξοφλήσει Hopkins. Ή μήπως να πω Μαρία Ντολόρεζ Χουανίτα Άντζελα Μαρινέλλα Αρφοξυλάνθη Μπονίτα Ντε λα Ρόζα!" Είπε ο Smith και έκλεισε τον φάκελο της.

"Αυτό είναι το πραγματικό σου όνομα;" Είπε ο David και άρχισε να γελάει μαζί με τον Sebastian.

"Πες μας για που κοκαΐνη!" Μίλησε ο Sebastian με σπαστά ελληνικά και η Hopkins γέλασε σατανικά.

"Τα 500 κιλά κοκαΐνης προδότη Sebastian, είναι κρυμμένα σε ένα μέρος που μόνο οι συνεργοί μου ξέρουν, εκτός από τον Jones που είναι άχρηστος. Οπότε δεν θα τα βρείτε ποτέ σας." Μας εξήγησε και άρχισε να γελάει σατανικά, αλλά πνίγηκε και ο Μαύρος Σουγιάς της έδωσε να πιεί νερό.

"Ξέρω που είναι τα ναρκωτικά!" Πετάχτηκα μόλις μου ήρθε η θεία επιφοίτηση.

Αν έχω δίκιο τότε έχουμε μεγάλο πρόβλημα!

Καλή σχολική χρονιά! Υποθέτω...

Ερώτηση της ημέρας: Πώς νιώσατε με την εξομολόγηση της σουρικάτας;

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️