ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΦΑΛΑΙΝΕΣ!

Σήμερα η Hopkins μας ανακοίνωσε πως η τάξη μας πρέπει να διακοσμήσει την μεγάλη αίθουσα του σχολείου, για τον τελικό χορό.

Κοίτα να δεις που το σύμπαν επιτέλους έκανε και κάτι σωστό...

Κατεβήκαμε μέσα στην τρελή χαρά και ο Ron μας ανακοίνωσε το θέμα του χορού.

Να μαντέψω;

Άσε καλύτερα...

Το θέμα του χορού μας ήταν ο ωκεανός και η θαλάσσια ζωή. Επίσης τα χρήματα που θα δώσουν τα παιδιά για την είσοδο τους, θα διατεθούν σε μια οργάνωση για την προστασία των φαλαινών. 

Πώς τα σκέφτεται κάτι τέτοια;

Δεν έχω ιδέα.

Το μόνο που ξέρω είναι ότι χάνουμε μαθηματικά και δύο ώρες αρχαία με την Roberts.

"Μου δίνεις την μπλε κορδέλα, στα δεξιά σου;" Με ρώτησε η σουρικάτα που είχε ανέβει πάνω σε μια ετοιμόρροπη σκάλα και προσπαθούσε να κρεμάσει κάτι κορδέλες για decor...

Έψαξα γύρω μου για να δω ποια κορδέλα εννοούσε και καταλάθος πάτησα πάνω σε μερικά απλωμένα χαρτιά.

"SARAH ΠΡΟΣΕΧΕ!" Μου φώναξε η Cindy με τον Colin και έτρεξαν να τα μαζέψουν με προσοχή.

"Sorry! Τι είναι αυτά ακριβώς;" Ρώτησα και σήκωσε ένα στα χέρια μου.

"Είναι οι αφίσες για τον χορό."

"Μισό, δεν καταλαβαίνω." Είπα και επεξεργάστηκε καλύτερα τις ζωγραφισμένες εικόνες. "Γιατί δεν τις φτιάχνεται στο υπολογιστή και ύστερα να τις εκτυπώσετε;"

"Η Hopkins μας ανάγκασε να τις ζωγραφίσουμε μόνοι μας με νερομπογιές από τα Jumbo, επειδή είμαστε ακόμα στο νηπιαγωγείο υποθέτω." Μου εξήγησε η Cindy και συνέχισε να βάφει με τα πινέλα της.

"Δεν είναι και τόσο άσχημα! Εμένα μου αρέσει η ζωγραφική!" Πετάχτηκε ενθουσιασμένος ο Colin και μου έδειξε μερικά σχέδια που είχε φτιάξει εκείνος πάνω στις αφίσες.

Παρατήρησα τα σχέδια πόση ώρα και δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς έβλεπα.

"Σας αρέσουν;" Μας ρώτησε χαρούμενος ο Colin και η Cindy κοίταξε καλύτερα τα χαρτιά.

"Τι είναι αυτό;" Τον ρώτησε μπερδεμένη.

"Φάλαινα βρε!" Μας εξήγησε και η Cindy τον κοίταξε απογοητευμένη.

"Αυτό μοιάζει με ψάρι, που είχε πάθει ατύχημα και κλαίει γιατί δεν του δίνουν επίδομα αναπηρίας..." Μας είπε ο David που είχε κατέβει από την σκάλα και ο Colin άρχισε να γελάει.

"Colin, αυτά θα τα κρεμάσουμε σε όλες τις τάξεις του σχολείου. Εεε, τι θα έλεγες να πας να βοηθήσεις τα παιδιά με κάτι άλλο;" Του είπε η Cindy για να τον διώξει αλλά αυτός παρέμεινε χαμογελαστός.

"Μπαα είμαι εντάξει! Λέω να σχεδιάσω και μερικές γοργόνες για να έχει περισσότερο ενδιαφέρον."

Η Cindy στριφογυρίσε τα μάτια της και συνέχισε να ζωγραφίζει τις αφίσες απρόθυμα.

"FOSTER ΑΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ Η ΠΙΝΙΑΤΑ, ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΩ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΟΥ!" Ούρλιαξε εξαγριωμένη η Hopkins στον Ron.

Ο αδερφός μου και μερικά άλλα παιδιά, προσπαθούσαν να κρεμάσουν με σκοινιά στο ταβάνι μια πελώρια πινιάτα σε σχήμα φάλαινας.

Η Hopkins φαινόταν θυμωμένη και παράλληλα λίγο αγχωμένη.

Αυτό το πράγμα ήταν τεράστιο και φαινόταν βαρύ, μίας και τα παιδιά κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια για να το κρεμάσουν.

"Ιου!" Άκουσα την σουρικάτα να λέει και γέλασα με την έκφραση του.

"Ποιος το έφτιαξε αυτό;" Τον ρώτησα καθώς του έδινα να κρεμάσει μια κορδέλα.

"Μάλλον το έφτιαξαν στα καλλιτεχνικά με την μουρλή καθηγήτρια." Μου εξήγησε και έβαλε τα γέλια.

Η κυρία Miller βρισκόταν στην αίθουσα και βοηθούσε στο στήσιμο τον μικροφώνων. Ο Μαύρος Σουγιάς ήταν και εκείνος εκεί και της χαμογελούσε διαρκώς.

Μάλλον είναι οι μόνοι άνθρωποι με φυσιολογική σχέση εδώ μέσα.

Και τώρα που είπα φυσιολογική σχέση κοίτα λίγο τον Ron.

Η Mandy έβγαζε φωτογραφίες για την εφημερίδα του σχολείου με το σοβαρό ύφος της πάντα και ο Ron την κοίταζε σαν χάνος, που παραλίγο να γλιστρήσει και να πέσει από την σκάλα που είχε ανέβει.

Μα πόσο cute... ξερνάω...

H Jessica καθόταν μόνη της, χωρίς την  ομάδα των μαζορετών της και κοίταζε με μισό μάτι την Mandy, η οποία την τύφλωσε "κατά λάθος" με το φαλς της κάμερας.

Κοίτα να δεις που τελικά ο Ron βρήκε μια σοβαρή κοπέλα...

"Σε πόσο χτυπάει;" Μας ρώτησε ο David και καθίσαμε κάτω δίπλα στον Colin και στην Cindy.

"Λογικά σε- ΑΑΑΑ! ΣΟΥ ΕΧΩ ΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ!" Ούρλιαξε θυμωμένα η Cindy σε ένα παιδί που καταλάθος έριξε ένα μπουκαλάκι μπογιά με την μπάλα του μπάσκετ.

"Συγγνώμη!" Είπε με γλυκό τρόπο το παιδί και την πλησίασε χαμογελαστός. "Απλά όταν σε βλέπω χάνω την μπάλα!"

Της έκλεισε το μάτι πονηρά και η Cindy τον αγνόησε επιδεικτικά.

"Θες να πάμε μαζί στον χορό;" Την ρώτησε ευγενικά.

"Είμαι λεσβία!" Του απάντησε και όλοι την κοιτάξαμε έκπληκτοι.

Περίμενα να φύγει ο άγνωστος και αρχίσαμε όλοι μαζί τις ερωτήσεις σαν τις γιαγιάδες στα χωριά!

"Γιατί δεν μας το είπες;"

"Πόσο καιρό το ξέρεις;"

"Παιδιά, ηρεμήστε! Του είπα ψέματα! Είμαι πιο straight και από τον Christian Grey!" Μας είπε και την κοιτάξαμε περίεργα.

"Γιατί του είπες ψέματα;" Την ρώτησε ο David.

"Γιατί δεν θέλω να πάω με κανέναν στο χορό. Θέλω απλά να τον αποφύγω."

"Εεε, γιατί;" Την ρώτησε αυτήν την φορά ο Colin.

"Γιατί δεν θέλω καμία ρομαντική σχέση, τώρα. Το θεωρώ ανούσιο και χάσιμο, χρήσιμου χρόνου. Προς το παρών, θέλω να συγκεντρωθώ σε άλλα πράγματα." Μας εξήγησε και μπορώ να πω πως την καταλαβαίνω.

"Τουλάχιστον εσένα σου ζήτησε κάποιος να πάτε στον χορό." Είπε ο Colin στενάχωρα. "Ο Ron θα πάει με την Mandy, εσύ με τον David και μέχρι και ο Σουγιάς βρήκε κάποιον."

Κοίταξα φευγαλέα τον David και κατάλαβα πως ένιωθε κάπως άβολα.

Τουλάχιστον ο Colin ξεπέρασε τον David σε ένα βαθμό.

Ναι το ξέρω. Αλλά και πάλι νιώθω κάπως άσχημα.

"1, 2, 1, 2!" Ακούσαμε κάποιον να δοκιμάζει τα μικρόφωνα στην σκηνή και γυρίσαμε να δούμε ποιος είναι.

Ο Mike (ο γνωστός σακάτης Mike) ήταν πάνω στην σκηνή και στον γύψο του έχει ζωγραφισμένες κόκκινες καρδιές και το όνομα Colin με χρυσά λαμπερά γράμματα.

"Colin! Ναι, εσύ!" Είπε από το μικρόφωνο και τον έδειξε με το δάχτυλο του. "Θα ήθελες να πάμε μαζί στον χορό; Please πες ναι γιατί αλλιώς θα πρέπει να πάω πάλι στον γιατρό για μου αλλάξει γύψο."

Κοιτάξαμε όλοι την έκπληκτη έκφραση του και το κόκκινο πρόσωπο του.

"Ναι." Είπε μόνο και όλα τα παιδιά της αίθουσας μαζί με την Miller και τον Σουγία άρχισαν να χειροκροτούν χαρούμενοι.

Υπέροχα. Ο Colin βρήκε ραντεβού για το χορό και φαίνεται καλό παιδί. Η Cindy είναι girl boss και δεν χρειάζεται κανέναν. Ο Ron είναι ευτυχισμένος με την Mandy και εσύ θα φας παστίτσιο το μεσημέρι.

Μήπως ξεχνάμε κάτι;

Κοίταξα τον David και μου χαμογέλασε με το γνωστό πονηρό του χαμόγελο.

"Σου αρέσει αυτό που βλέπεις, μελισσούλα;" Με ρώτησε και τον αργιοκοίταξα.

"Έχω δει και καλύτερα, σουρικάτα..." Του είπα με bitch face και μου πέταξε μια κορδέλα.

"Είμαι σίγουρος..."

Σε λίγο πλησιάζουμε προς το τέλος...

Ερώτηση της ημέρας: Πώς φαντάζεστε το μέλλον των χαρακτήρων;

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️