Ένα σουβλάκι κοτόπουλο... σκέτο.

Είμαι έτοιμη!

Μπορείς να το κάνεις Sarah!

Θα τα καταφέρουμε!

I will survive.

Σήμερα είναι η συνάντηση με όλη την οικογένεια Grant. Αποφάσισα να ντυθώ καλά μια φορά στην ζωή μου και επειδή στην ντουλάπα μου έχω μόνο φόρμες και τζιν, δανείστηκα μια παντελόνα από την μαμά.

Ναι είναι τρία μέτρα μεγαλύτερη και μοιάζω με πλανόδιο πωλητή, κοσμημάτων στο πανηγύρι της Τεγέας...

Αλλά όλα οκ.

Όταν όμως η σουρικάτα ήρθε να με πάρει για να πάμε στο εστιατόριο η αντίδραση του δεν ήταν αυτή που περίμενα.

"Τι φοράς;" Με ρώτησε έκπληκτος και κάπως αγχωμένος.

"Εεε, ρούχα;"

"Το ξέρεις ότι θα πάμε στην χασαποταβέρνα 《Ο Βλάσης》; Γιατί ντύθηκες τόσο επίσημα;"

"Εεεε..."

Ναι...

Αυτό δεν το περίμενα.

Αλλά είμαι σίγουρη πως όλα θα πάνε μια χαρά.

Μισώ το σύμπαν!

Let me explain.

Φτάσαμε στην χασαποταβέρνα του κυρίου Βλάση, I guess και αφού συστηθήκαμε με τον πιο άβολο τρόπο, αρχίσαμε να γνωριζόμαστε με όλη την οικογένεια Grant ακόμα με πιο άβολο τρόπο.

Ο Jake σε γενικές γραμμές ήταν πολύ διαφορετικός από τον David, από κάθε άποψη. Σπουδάζει ρομποτική, με υποτροφία στο MIT (Tony Stark would be proud), φοράει ακόμα φλώρικα κουστούμια και μάλλινες ζακετούλες, έχει μεγάλο βαθμό μυωπίας για αυτό φοράει γυαλιά και έχει μανία με τα μικρόβια.

Η κοπέλα του, η Ellen, φαινόταν συμπαθητική με τα κοντά μαύρα μαλλιά της και το λαμπερό χαμόγελο της.

"Λοιπόν παιδιά πως γνωριστήκατε;" Ρώτησε η μαμά Grant (λολ) για να σπάσει ο πάγος.

"Εγώ και η Ellen, δουλεύαμε μαζί ως αργά στα εργαστήρια για ένα πρότζεκτ. Γίναμε καλοί φίλοι και μία μέρα πήρα το θάρρος και της ζήτησα να βγούμε. Εκείνη δέχτηκε με χαρά!" Είπε περήφανος ο Jake και της χαμογέλασε.

"Σοβαρά τώρα; Δεν είχες καλύτερη επιλογή;" Ρώτησε η Emily την Ellen και ο David άρχισε να γελάει.

"Πώς σας φάνηκε η φετινή χρονιά; Έμαθα πως βγάλατε καλούς βαθμούς και οι δύο." Μίλησε ο μπαμπάς του David και τον αργιακοίταξε.

"Μια χαρά τα πήγαμε!" Απάντησε χαρούμενος ο Jake και κοίταξε τον David. "Έμαθα πως ο David βελτίωσε τους βαθμούς του. Μου είπε πως τα πήγε καλά στα περισσότερα διαγωνίσματα. Όταν τον ρώτησα πως τα καταφέρνει, μου είπε πως τον βοηθούσε μια μελισσούλα-"

Ο David πνίγηκε με το κρασί του και η Emily τον χτύπησε στην πλάτη.

"Μελισσούλα; Ποια είναι αυτή;" Ρώτησε ο πατέρας του και απευθύνθηκε σε εμάς.

"Η Sarah είναι η μελισσούλα." Τους εξήγησε ο David. "Αυτή με βοήθησε να βελτιώσω τους βαθμούς μου."

Αωω!

"Είστε έτοιμοι;" Μας ρώτησε ο σερβιτόρος και άρχισε να σημειώνει την παραγγελία μας βαριεστημένα.

"Λοιπόν θα μου φέρεις τέσσερα σουβλάκια χοιρινά, μια μπριζόλα, τρία μπιφτέκια γεμιστά, δύο μερίδες πατάτες, μια χωριάτικη σαλάτα, πέντε σουβλάκια κοτόπουλο, ένα σαγανάκι, δύο τυρόψωμα, ένα κιλό παϊδάκια και μία coca cola zero!" Άρχισε να λέει ο David και όλοι τον κοιτάξαμε άφωνοι.

"Εσείς θα πάρετε τίποτα παιδιά;" Μας ρώτησε και η Emily άρχισε να γελάει μαζί του.

"Εγώ θέλω ένα σουβλάκι κοτόπουλο... σκέτο."

"Αυτά μόνο;" Ρώτησε ο σερβιτόρος και το κάναμε νόημα να φύγει.

"Ουάου πολλά πήραμε!" Χαμογέλασε αμήχανα ο Jake. "Πάντως για γλυκό, εγώ και η Ellen φέραμε φρέσκα, υγιεινά μήλα μαζί μας. Γιατί ως γνωστών, ένα μήλο την ημέρα-"

"Θα κρατήσει τους πάντες μακριά αν το πετάξεις με δύναμη!" Συμπλήρωσε ο David και η Emily έσκασε στα γέλια, ενώ εγώ χαμογελούσα αμήχανα.

"Χαχα, γελάσαμε και σήμερα, David..." Τον μάλωσε ο μπαμπάς του και η σουρικάτα σοβάρεψε.

"Εσύ ειδικά δεν γελάς ποτέ πατέρα!" Τον ειρωνεύτηκε και συνέχισε τον καβγά. "Ίσως μόνο όταν μαθαίνεις για τον καταπληκτικό γιό σου, τον Jake."

Ανάβουν τα αίματα σιγά, σιγά...

"Ναι έχεις δίκιο, χαίρομαι πάρα πολύ, όταν ξέρω πώς ένας από τους γιούς μου, επιτυγχάνει σε κάτι την ζωή του και δεν σπαταλάει τον χρόνο του γράφοντας ποιήματα!" Φώναξε ο κύριος Grant και η γυναίκα του τον παρακάλεσε να σταματήσει.

"Μπαμπά είσαι άδικος! Εγώ και ο David είμαστε καλοί σε διαφορετικά πράγματα και η σύγκριση δεν βοηθάει κανέναν." Μίλησε ήρεμα ο Jake και η Ellen συμφώνησε σιωπηλά.

"Αωω τι γλυκό!" Τους ειρωνεύτηκε ο David."Σε ευχαριστώ πολύ αδερφούλη μου!"

"Μα καλά πότε επιτέλους θα σοβαρευτείς;" Του φώναξε ο μπαμπάς του και γύρισαν κάποια άτομα από τα διπλανά τραπέζια.

Φάτε το κεμπάπ σας και κοιτάξτε την δουλειά σας!

"Θα σοβαρευτώ όταν εσύ σταματήσεις να είσαι ο μεγαλύτερος μαλάκας του γαλαξία!" Του φώναξε θυμωμένος ο David. "Έχουμε πάρα πολύ χρόνο μέχρι τότε!"

Ο David σηκώθηκε νευριασμένος και έφυγε από την ταβέρνα χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν.

"ΠΩΣ ΤΟΛΜΑΣ; DAVID GRANT, ΓΥΡΝΑ ΠΙΣΩ ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΣΕ ΑΠΟΚΛΗΡΩΣΩ!" Φώναξε ο πατέρας του αλλά ήταν αργά.

Όλοι έμειναν αμίλητοι στο τραπέζι. Η Emily έσπασε την άβολη σιωπή κάνοντας τα πράγματα πιο άβολα.

"Τελικά νομίζω σας, σιπάρω εσάς τους δύο." Μου είπε και όλοι την κοίταξαν σαν UFO.

"Πάω να τον βρω." Είπε και έφυγα από την χασαποταβέρνα.

Έψαξα σε όλα τα κοντινά μέρη που μπορούσα και βρήκα τον David να κάθεται σε ένα παγκάκι, στην μέση μίας άδειας παιδικής χαράς.

Τον πλησίασα διστακτικά και μόλις με είδε έκλεισε βιαστικά το κινητό του.

"Είσαι καλά;" Τον ρώτησα και κάθισα δίπλα του.

Για μία στιγμή κοίταξε τον σκοτεινό ουρανό και ύστερα τις άδειες κούνιες.

"Όχι." Μου απάντησε τελικά και κοίταξα κάτω ντροπιασμένη.

Ωραία ερώτηση Sarah!

"Θες να το συζητήσουμε;" Τον ρώτησα και τον κοίταξα στα μάτια.

"Θα ήθελα να συζητήσουμε για άλλα πράγματα. Θέλω να ξεχαστώ." Είπε και συμφώνησα. "Περίμενε εδώ."

Η σουρικάτα σηκώθηκε και έτρεξε στο περίπτερο της απέναντι γωνίας. Τον παρατήρησα απορημένη και γύρισε κρατώντας τρία μπουκάλια μπύρας στην αγκαλιά του και μία πορτοκαλάδα χωρίς ανθρακικό.

"Ορίστε." Μου έδωσε την πορτοκαλάδα μου και αυτός άνοιξε με τα κλειδιά του μια μπύρα.

Τσουγκρίσαμε τα μπουκάλια μας και άρχισε να μιλάει.

"Ρωτά με ότι θες..."

"Σουρικάτα είσαι σίγουρος;"

"Ναι." Είπε απλά και ήπιε λίγη ακόμα από το μπουκάλι του. "Μην φοβάσαι με την μπύρα δεν μεθάει κανείς. Νομίζω..."

"Λοιπόν, ποιός ήταν ο πρώτος σου έρωτας;" Ρώτησα και σχεδόν το μετάνιωσα.

Σοβαρά τώρα;

"Ο πρώτος έρωτας, ήταν η Jessica από την πρώτη λυκείου." Είπε και προσποιήθηκε πως κάνει εμετό. "Οκ, πρέπει να το βγάλω από μέσα μου. Ετοιμάσου για μια βαρετή ιστορία, μελισσούλα."

"Είμαι έτοιμη!"

"Λοιπόν, όλα άρχισαν σε ένα τεράστιο πάρτι στο παλιό μου τεράστιο σπίτι. Είχα πιεί όλο την βιομηχανία βότκας της Ρωσίας και χόρευα ημίγυμνος στην πισίνα με ένα φουσκωτό ανανά... θεέ μου πόσο cringe." Είπε και έκανε μια παύση.

"Και τότε την είδα... Ήταν η ιδανική κοπέλα. Υπέροχη εμφάνιση, λαμπερά μαλλιά και χαμόγελο, γεμάτη αυτοπεποίθηση και μερικά προσόντα που δεν είναι της παρούσης..." Είπε και έσκασε στα γέλια. "Πήγα να της μιλήσω και θυμάμαι ακόμα την φράση που της είπα..."

"Τι της είπες;" Ρώτησα με ενδιαφέρον και αυτός ακόμα γελούσε.

"Κοπελιά έχω μια βόλτα, πάμε ένα κότερο;" Είπε και αρχίσαμε να γελάμε υστερικά. "Ήμουν μεθυσμένος!"

"Και μετά τι έγινε;"

"Μετά πήραμε κρυφά το κότερο του πατέρα μου και πήγαμε μια βόλτα στην Μύκονο. Σκέτη βαρεμάρα... Στο τέλος τα φτιάξαμε και τα υπόλοιπα τα ξέρεις."

"Ουάου..."

"Ναι, ουάου. Έναν χρόνο με απατούσε με τον Ron και ύστερα τα έχασα όλα. Φήμη, λεφτά, αυτήν, τους φίλους μου υποτίθεται..."

"David ειλικρινά λυπάμαι πολύ-"

"Τι μαλακίες λες;" Με ρώτησε και άρχισε να γελάει. "Ήμουν τυχερός που έχασα αυτά τα πράγματα. Έτσι είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω όχι μόνο τον πραγματικό εαυτό μου αλλά και να βρώ άτομα που αξίζουν..."

Ήπιαμε και οι δύο λίγο από τα μπουκάλια μας και κοιτάξαμε την παιδική χαρά.

"Πες μου τώρα, για τον δικό σου πρώτο έρωτα." Μου είπε μετά από λίγο και πάγωσα στην θέση μου.

"Ήταν τραγικό απλά." Είπα και γέλασα για λίγο. "Ήμουν στην πρώτη γυμνασίου και μου άρεσε ένα γλυκό, μικρό αθώο, παιδάκι. Πηγαίναμε μαζί σχολείο και είμασταν αρκετά φίλοι."

"Και γιατί είναι τραγικό αυτό;" Με ρώτησε με ενδιαφέρον ο David.

"Λίγες εβδομάδες μετά έμαθα πως είχε σχέση με την πλέον, πρώην φίλη μου την Rosie." Έκανα μια παύση και τον κοίταξα.

"Ουάου... το ήξερα ότι η Rosie ήταν λίγο πουτα-"

"Εεε, σταματά το slut shaming!" Τον μάλωσα και αυτός με κοίταξε σοβαρά."Η Rosie ήταν καλή φίλη, έτσι και αλλιώς είμασταν μικροί τότε. Αλλά αυτό με έκανε να καταλάβω πραγματικά τον εαυτό μου. Τότε περίπου ανακάλυψα πως είμαι ασέξουαλ."

"Ναι, υποθέτω πως έχεις δίκιο." Ξεφύσηξε ο David και άνοιξε και άλλη μπύρα.

"Να σε ρωτήσω κάτι;" Μου είπε μετά από λίγη ώρα.

"Μόλις το έκανες..."

Χαχα, δεν είσαι αστεία!

Σκάσε.

"Θέλεις να πάμε στον χορό του σχολείου μαζί;" Με ρώτησε και πνίγηκα με την πορτοκαλάδα μου.

"Σαν φίλοι φυσικά." Συμπλήρωσε βλέποντας την τρομοκρατημένη έκφραση μου. "Ξέρεις, φιλαράκια αγαπημένα, που πάνε στον χορό μαζί γιατί δεν έχουν ερωτική ζωή..."

"Ναι, γιατί όχι;" Του απάντησα και κοκκίνησε ολόκληρος.

"Μήπως να γυρίσουμε στην ταβέρνα;" Τον ρώτησα και έβαλε τα γέλια.

"Μπαα. Τώρα ο Jake θα τρώει το υγιεινό μήλο του, φορώντας χειρουργικά γάντια για να μην κολλήσει κανένα μικρόβιο!"

Βάλαμε και οι δύο τα γέλια και κοιτάξαμε το φεγγάρι που έλαμπε στον ουρανό.

Love is in the air και πάλι παιδιά!

Ερώτηση της ημέρας: Ποιά είναι η γνώμη σας για την οικογένεια Grant;

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️