Το σύμπαν δεν με συμπαθεί.

Σήμερα το πρωί ήρθα στο σχολείο μαζί με τον Ron και τον David.

Μεγάλο λάθος!

Γιατί;

Επειδή μόλις πατήσαμε το πόδι μας στο προαύλιο, έτρεξαν πάνω μας 465276195 άτομα για να τους συγχαρούν, για την εκπληκτική τους νίκη.

Εγώ απλά έτρεξα κοντά στο Μαύρο Σουγιά για προστασία. Οι μικρές λυσσάρες με πλησίαζαν απειλητικά και είμαι σίγουρη πως κινδύνευε η σωματική μου ακεραιότητα.

Από τη άλλη, οι δύο παίκτες του NBA (#not) έβγαζαν χαρούμενοι φωτογραφίες και μοίραζαν αυτόγραφα στους θαυμαστές τους.

Μια κοπέλα με ρώτησε με δέος πως είναι να έχω αδερφό τον Ron και της απάντησα πως ήταν οκ... υποθέτω... νομίζω... μπαααα.

Τώρα είναι η πρώτη ώρα και έχουμε αρχαία με την διευθύντρια Roberts.

Fuck my life!

Το σχολείο έκανε περικοπές και πλέον η Roberts έχει αναλάβει το τμήμα μας.

Εγώ πάντως δεν την θεωρώ και τοοοοοοσο κακία...

"Σήμερα θα γράψετε τεστ. Κλείστε τα βιβλία σας και σε λίγο θα σας μοιράσω τις κόλλες." Μας ανακοινώνει και οι περισσότεροι φωνάζουν με αγανάκτηση.

Κοίταξα γύρω μου και είδα τον Ron από το διπλανό θρανίο να βγάζει στα γρήγορα φωτογραφίες από την γραμματική. Η σουρικάτα καθόταν στα δεξιά μου και προσπαθούσε να αντιγράψει στο χέρι του μερικές καταλήξεις.

Μόνο εγώ διαβάζω αρχαία;

Η Roberts μας μοίρασε τις κόλλες και μας άφησε 20 λεπτά να συμπληρώσουμε μερικούς τύπους.

Πανεύκολο!

Μπορεί εγώ και τα μαθηματικά να έχουμε διαλύσει τις σχέσεις μας από μικρή ηλικία, αλλά εγώ και τα αρχαία θα είμαστε πάντα καρδιακοί φίλοι.

Τελείωσα σε 10 λεπτά και μετά περίμενα αρκετή ώρα παρατηρώντας τον David να γράφει και να σβήνει απογοητευμένος το γραπτό του.

"Ψιτ... Sarah..." Ακούω την φωνή του Ron από τα αριστερά μου και μου δείχνει τον τρίτο τύπο.

Για μια στιγμή τον κοιτάω με μίσος, αλλά προσπαθώ διακριτικά να τραβήξω το γραπτό μου προς το μέρος του.

Αδελφική αλληλεγγύη!

Ο Ron αντιγράφει στα γρήγορα σχεδόν όλο το γραπτό μου και με ευχαριστεί σιωπηλά.

"Μελισσούλα..." Ακούω τώρα τον David να μιλάει σιγά δίπλα μου.

Στριφογυρίζω τα μάτια μου και απλά του δείχνω το γραπτό μου χωρίς να μας καταλάβει η Roberts.

"ΤΡΕΞΤΕ ΟΛΟΙ! ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΛΑΠΗΚΕΕΕΕΕ!" Ούρλιαξε ένας τυχάρπαστος τρέχοντας στο διάδρομο.

Τα παιδιά παράτησαν τα γραπτά τους και έτρεξαν έξω να δουν τι συμβαίνει.

"ΠΟΥ ΠΑΤΕ; ΓΥΡΙΣΤΕ ΠΙΣΩ ΑΜΕΣΩΣ!" Προσπάθησε να μας σταματήσει η Roberts αλλά ήταν αργά.

Όλο το σχολείο είχε βγει από τις τάξεις του και έτρεχε προς την μεγάλη, γυάλινη θήκη με τα τρόπαια του σχολείου.

Ο κύριος Smith φώναζε να σταματήσουμε και σήκωσε ψηλά την μαγκούρα του.

Η Miller βγήκε και αυτή από το γραφείο της και έπεσε, κατά λάθος, πάνω στο Μαύρο Σουγιά. Εκείνος κάρφωσε το βλέμμα του πάνω της για περίπου 5 λεπτά και ύστερα αυτή του χαμογέλασε αμήχανα, τρέχοντας προς την Roberts.

Όταν φτάσαμε κοντά στην τεράστια θήκη είδαμε όλοι έκπληκτοι πως το μεγάλο τρόπαιο του αγώνα έλειπε.

Υπάρχει όμως και χειρότερο...

Στον διπλανό τοίχο ήταν ζωγραφισμένο με γκράφιτι. Ένα τεράστιο... εεε αντρικό μόριο... ήταν σχεδιασμένο και από κάτω έγραφε με μεγάλα, κεφαλαία γράμματα 《ΠΟΝΕΣΑΤΕ;》. Βέβαια αυτό το κομψοτέχνημα δεν θα ήταν ολοκληρωμένο χωρίς μερικές, διάσπαρτες βρισιές γραμμένες ανορθόγραφα.

Τα ματάκια μου...

Όλοι είχαμε μείνει σοκαρισμένοι.

Ο Ron σοκαρισμένος.

Ο David σοκαρισμένος.

Η ομάδα μπάσκετ σοκαρισμένη.

Η ομάδα ποδοσφαίρου σοκαρισμένη (λολ γιατί;).

Ο φίκος με τα ξερεμένα φύλλα στην γωνία, σοκαρισμένος.

Μέχρι και ο Ηρακλής, το σπαστικό τσιουάου της Roberts, ήταν σοκαρισμένο.

"Ποιος το έκανε αυτό;" Ρώτησε ο Colin από το πουθενά.

"Ο Justin και η παρέα του..." Του απάντησε ο David και κοίταξε τον τοίχο απογοητευμένος.

"ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ!" Φώναξε συγκινημένος ο Mike και πήγε να πέσει με τις πατερίτσες του, αλλά η Cindy που ήταν δίπλα του τον κράτησε.

"ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ! ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΚΔΙΚΗΣΗ!" Φώναξε ενθουσιασμένος ο Ron και όλα τα παιδιά χειροκρότησαν.

"Δεν θα κάνετε τίποτα!" Πετάχτηκε από το πουθενά η Roberts με τον Ηρακλή στα χέρια της. "Θα αφήσετε εμένα να κανονίσω το θέμα."

"Ναι καλά..."

"Για άκου να σου πω Foster, δεν πρόκειται να σας αφήσω να πάρετε την κατάσταση στα χέρια σας. Θα μιλήσω με τον διευθυντή του άλλου σχολείου και θα φροντίσω να μάθει για τον βανδαλισμό."

"ΜΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟ ΜΑΣ!" Γκάριξε ξανά ο Ron σαν πεντάχρονο και ο Μαύρος Σουγιάς τον χτύπησε απαλά στην πλάτη. "ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ!"

"Το θέμα τελείωσε εδώ! Και τώρα όλοι στις τάξεις σας!" Μας είπε και όλα τα παιδιά άρχισαν να διαλύονται και να πηγαίνουν στο μάθημα τους.

Η Jessica κοίταξε με φρικαρισμένο ύφος την Mandy, καθώς έβγαζε φωτογραφίες τον τοίχο με τα γκράφιτι.

Η Mandy δεν της έδωσε σημασία και συνέχισε να φωτογραφίζει ανέμελη.

Έκανα νόημα στον David και σκάσαμε στα γέλια μόλις είδαμε τον Ηρακλή να κατεβαίνει από την αγκαλιά της Roberts και να τρέχει επιθετικά προς την Jessica.

"Ούτε τα σκυλιά την συμπαθούν. Και να φανταστείς πως η ίδια είναι μια σκύλα..." Είπε η σουρικάτα και συνεχίσαμε να γελάμε πιο δυνατά.

"ΤΙ;" Ρώτησα ξανά σοκαρισμένη και ήμουν έτοιμη να πετάξω και άλλο βιβλίο στον Ron.

"Αυτό που άκουσες. Είστε μέσα ή όχι;"

"Εγώ είμαι!" Λέει ο David και κάθεται κάτω σε μια μαξιλάρα.

"Και εγώ!" Λέει ο Colin ενθουσιασμένος και συμφωνεί μαζί του η Cindy.

"Έλα Sarah, όλα θα πάνε μια χαρά."

"ΤΙ; Εσείς θέλετε να κάνουμε διάρρηξη στο ξένο σχολείο την νύχτα, έτσι ώστε να πάρουμε πίσω το ηλίθιο τρόπαιο και να ζωγραφίσουμε στους τοίχους τους! ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΣΑΣ;" Φώναξα εξοργισμένη και ο Μαύρος Σουγιάς μου έδωσε ένα snickers.

"Φάε ένα snickers."

"Γιατί;"

"Γιατί κάνεις σαν στρίγγλα όταν πεινάς." Μου λέει και όλοι αρχίζουν να γελούν υστερικά.

"Να σας θυμίσω πως την τελευταία φορά που προσπαθήσαμε να το παίξουμε totally spies, όλα πήγαν πολύ άσχημα..."

"Μελισσούλα, μας τα έκανες πλανήτες τόση ώρα, με το συμπάθειο πάντα! Αν θέλεις έλα αν όχι, το anti-social club θα δράσει χωρίς εσένα αυτή την φορά!" Μου λέει η σουρικάτα και μου χαμογελάει πονηρά.

"Όλα θα πάνε μια χαρά. Έχω σχέδιο." Προσπαθεί να με πείσει ο Ron και έχω αρχίσει να φοβάμαι περισσότερο.

"Όχι!" Λέω αποφασισμένη.

"Μα θέλουμε την βοήθεια σου!" Μου λέει η Cindy.

Και εσύ προδότρα;

"Όχι!"

"Θα σου δώσω τον Μαύρο Σουγιά για μια εβδομάδα."

"Interesting, but no Ron!"

"Θα σε αφήσουμε να δεις όσες trash σειρές θέλεις και θα σου παραγγείλουμε ότι γουστάρεις." Μου λέει ο David και έχω αρχίσει να το σκέφτομαι σοβαρά.

"Και εγώ θα σου φέρω όσα γλυκά θες. Η νονά μου έχει ζαχαροπλαστείο." Μου είπε η Cindy.

"Καλά... "

Όλοι χάρηκαν και άρχισαν να χειροκροτούν ενθουσιασμένοι.

Αφού οργανώσαμε το σχέδιο μας, φύγαμε από την βιβλιοθήκη σαν να μην συμβαίνει τίποτα και πήγαμε στις τάξεις μας.

Ελπίζω να μην καταλήξουμε στην φυλακή...

Ναι και εγώ...

Θέλω και εγώ να ανήκω σε αυτή την παρέα...

Ερώτηση της ημέρας: Με ποιόν ή ποιά θα σιπάρατε τον Μαύρο Σουγιά;

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️