Tip for life: Να κλειδώνετε τα παράθυρα σας, κυρίες μου. Κάτι ξέρω.

Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα βασίλειο μακρινό, ζούσε μια μικρή, αθώα και φτωχή υπηρέτρια, που την έλεγαν Σταχτο-Sarah!

Η Σταχτο-Sarah, ήταν αναγκασμένη να υπηρετεί τον μοχθηρό δίδυμο αδερφό της και την σύζυγό του, την κακία μάγισσα Jessica!

Άραγε η ζωή της θα αλλάξει;

Θα υπάρξει κάποιος που θα την αγαπήσει, παρά το φριχτό παρουσιαστικό της;

Θα μπορέσει να-

"ΣΚΑΣΕ, ΑΦΗΓΗΤΗ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ!" Φώναξα και συνέχισα το πλύσιμο των πιάτων.

"Άθλια κακομοίρα, καθάρισες το στάβλο;" είπε η Jessica και με κοίταξε απαξιωτικά.

"Μάλιστα αφέντρα!"

"Τα γουρούνια τα τάισες;"

"Ναι... "

"Το ασανσέρ το καθάρισες;"

"Εμ... ζούμε στον μεσαίωνα δεν υπάρχουν ασαν- "

"ΣΚΑΣΕ! ΠΩΣ ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΕΤΣΙ!" Με αγριοκοίταξε και έκανε αέρα με την διαμαντένια της, βεντάλια. "Απόψε θέλω να είναι όλα πεντακάθαρα για το πάρτι που οργανώνουμε εγώ και ο σύζυγός μου."

"Εμ... γιατί;"

Γύρισε και με κοίταξε με απαξιωτικό βλέμμα και ξανά έκανα αέρα με την βεντάλια της. Κάθισε στον καναπέ με επίστρωση χρυσού και ύστερα μίλησε.

"Ο Βασιλιάς David Grant, ο τέταρτος, έχασε όλη την δύναμη και τα πλούτη του. Που σημαίνει πως εγώ και το λουκουμάκι μου, έχουμε την δυνατότητα να γίνουμε βασιλείς της αυτοκρατορίας των γαλάζιων μονόκερων!" Είπε και γέλασε σατανικά.

Εγώ από την έκπληξη μου έριξε κάτω ένα κρυστάλλινο ποτήρι, το οποίο έσπασε σε χίλια κομμάτια.

"ΑΧΡΗΣΤΗ!" Φώναξε  θυμωμένη και με χτύπησε με την διαμαντένια της βεντάλια στο κεφάλι.

Αουτς!

"Και εμένα ποιος στο διάολο θα μου φορέσει το γυάλινο γοβάκια και θα ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα;"

"Σταχτο-Sarah θα πεθάνεις μόνη! ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!"

Όχι...

Βοήθεια!

Τι συμβαίνει;

Πού είμαι;

Τι μέρα είναι;

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΚΑΚΙΑ ΜΑΓΙΣΣΑ!

ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΑΥΤΟΟΟΟΟ!

"Sarah ξυπνά!" Νιώθω τον αδερφό μου να με ταρακουνάει για να ξυπνήσω. " Τι όνειρο έβλεπες; Και ποιος θα πληρώσει;"

"Άστο κάτι δικά μου! Τώρα ΦΥΓΕ θέλω να κοιμηθώ, βλαμμένο." Του λέω και πετάω ένα μαξιλάρι στο κεφάλι του.

"Γουάου κοιμάσαι ακόμα με το πάπλωμα της Μαγιας της μέλισσας;"

"Έχεις πρόβλημα;"

"Και μετά εμένα λες πεντάχρονο!" Γέλασε και μου πέταξε πίσω το μαξιλάρι μου. "Θέλω να μου πεις τι έγινε χτες στο πάρτι. Είδες τίποτα περίεργο μήπως;"

Ωχ ναι!

Το είχα ξεχάσει αυτό.

"Όχι όλα μια χαρά. Από ότι φαίνεται η πριγκίπισσα σου, έχει μάτια μόνο για εσένα, μην ξεράσω! Τώρα φύγε, είναι Σάββατο πρωί και θέλω να κοιμηθώ. "

"Το ήξερα ότι με αγαπάει! Sarah, νομίζω ότι θέλω να την παντρευτώ. Θα πάω να αγοράσω δαχτυλίδι και θα της κάνω έκπληξη και μετά θα-"

"Βρε βλαμμένο, απατούσε έναν ολόκληρο χρόνο τον David με σένα, και της έχεις εμπιστοσύνη;"

"Απλά ζηλεύεις Sarah, γιατί θα πεθάνεις μόνη με επτά γάτες και θα περνάς το χρόνου σου βλέποντας 《Πάμε Πακέτο》στον άλφα, ενώ εγώ θα κάνω τρία παιδιά και-" σταμάτησε απότομα την πολυλογία του, όταν αντιλήφθηκε, πως η Ζιζέλ τον πλησίαζε απειλητικά.

"Καλό γατάκι... κάτω... μην με πλησιάζεις..." έλεγε ενώ απομακρυνόταν από το δωμάτιο μου με αργές κινήσεις.

Έτσι μπράβο κορίτσι μου. Η μαμά σε δίδαξε καλά.

"ΖΙΖΕΛ ΕΠΙΘΕΣΗ!" Φώναξα σαν τον Κολοκοτρώνη σε μάχη και ο βλάκας ο αδερφός μου έτρεξε τρομαγμένος στον δωμάτιο του.

Χα! Είναι ωραία να έχεις γάτα τελικά.

Τα πρωινά του Σαββάτου, είναι τα πιο καταθλιπτικά.

Είναι από αυτές τις στιγμές που καταλαβαίνεις πως, ενώ όλοι είναι έξω για βόλτα και για ψώνια, εσύ κάθεσαι μόνος σπίτι, τρώγοντας πατατάκια με μερέντα για πρωινό, βλέποντας την Λίτσα Πατέρα να μιλάει για τα ζώδια.

Μοναδικές στιγμές!

Και το πιο λυπηρό είναι ότι δεν έχω διάβασμα για να περάσω την ώρα μου και μην νιώθω ότι δεν κάνω τίποτα σαν άχρηστη αμοιβάδα!

Η μητέρα μου είναι στο ιατρείο της και δίνει συμβουλές στους γείτονες μας, στην κυρία Σούλα και στον Μπάμπη, για το πώς να βελτιώσουν την ερωτική τους ζωή.

Ναι οκ...

Ο μπαμπάς μου από την άλλη, είναι κλειδωμένος όλη μέρα στην σοφίτα και ετοιμάζει την καινούργια του ποιητική συλλογή.

Είναι δύσκολο να έχεις πετυχημένους γονείς. Όταν ο μπαμπάς μου κέρδισε το νόμπελ λογοτεχνίας, πέρσι, όλοι στο σχολείο είχαν ξετρελαθεί!

Ο αδερφός μου κατάφερε να διαχειριστεί το πλήθος, που έκανε συνέχεια ερωτήσεις και εγώ απλά κρυβόμουν στην αποθήκη, για να αποφύγω όλη αυτή την παράνοια.

Αυτό όμως που με εκνευρίζει περισσότερο είναι πως μετά, όλα τα παρτσακλά και οι μικρές κουδουνίστρες, άρχισαν θα ανεβάζουν στο Instagram ιστορίες, με τα ποιήματα του πατέρα μου για να το παίξουν ψαγμένοι και καλά.

Τούβλα!

Έκλεισα την τηλεόραση και ανέβηκα βαριεστημένα στο δωμάτιο μου. Η Ζιζέλ καθόταν αναπαυτικά στο πάπλωμα με την Μαγιά την Μέλισσα, χωρίς να μου δώσει καθόλου σημασία όταν την πλησίασα. Μάλλον δεν έχει όρεξη για χάδια.

Αποφάσισα να σταματήσω την βαρεμάρα που κουβαλάω τα τελευταία 17 χρόνια μέσα μου και αποφάσισα να ακούσω λίγη μουσική.

Μονο λίγο. Δεν έχω και πολλή όρεξη εξάλλου.

"CAUSE THE PLAYERS GONNA
PLAY, PLAY, PLAY, PLAY, PLAY
AND THE HATERS GONNA
HATE, HATE, HATE, HATE, HATE
BABY I AM JUST GONNA
SHAKE, SHAKE, SHAKE, SHAKE, SHAKE.
I SHAKE IT OFF, I SHAKE IT OFF!" Τραγουδούσα μονη μου, με την αγγελική φωνή μου(#not) και ανέβηκα πάνω στο κρεβάτι μου, χοροπηδώντας σαν παιδί που το έχει σκάσει από κάποιο άσυλο.

Το ζεις για τα καλά...

"I SHAKE IT OFF, I SHAKE IT OFF,
I SHAKE IT- ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!" Τσιριξα τρομαγμένη με το θέαμα και γλίστρησα από το κρεβάτι μου.

Από ότι κατάλαβατε έπεσα κάτω σαν καρπούζι και χτύπησα τον μαλακό ποπουδάκο μου. (Rip ποπουδάκος)

Το σοκ είναι μεγάλο το παραδέχομαι και εγώ, μια απλή φωνούλα...

Σκάσε έχουμε πρόβλημα.

Ναι το ξέρω αλλά μήπως θα πρέπει να εξηγήσεις και στους υπόλοιπους τι συμβαίνει γιατί δεν έχουν καταλάβει Χριστό;

Ναι δίκιο έχεις.

Απλά ο David Grant με κάποιο τρόπο βρέθηκε στο δωμάτιο μου.

Αυτό....

ΞΥΠΝΑ ΜΩΡΗ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ!

Ωχ, δίκιο έχεις. ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΑΥΤΟΣ ΕΔΩ; ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΗΚΕ ΜΕΣΑ;

"ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΔΩ; ΜΟΥ ΕΚΟΨΕΣ ΤΟ ΑΙΜΑ! ΠΩΣ ΜΠΗΚΕΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ; ΕΙΣΑΙ ΜΗΠΩΣ Ο SPIDERMAN;"

Ο David απλά κάθισε στο κρεβάτι μου, με ύφος "bitch πάψε" και αμέσως η Ζιζέλ κάθισε αναπαυτικά στα πόδια του και αυτός άρχισε να της χαϊδεύει την κοιλιά.

ΠΡΟΔΟΤΡΑ!

"Εμ... σε ρώτησα κατι-"

"Κοιμάσαι ακόμα με πάπλωμα, με την Μάγια την Μέλισσα;" είπε και έβαλε τα γέλια.

Άθλια σουρικάτα, του κάτω κόσμου!

"Θα μου πεις πως μπήκες μέσα;" τον ρωτάω αγανακτισμένη, ενώ προσπαθώ ταυτόχρονα να λύσω τον κότσο, με τα ατημέλητα σπαγγέτι, που αποκαλώ μαλλιά μου.

"Ο κύριος Μπάμπης και η Σούλα, από δίπλα με άφησαν να χρησιμοποιήσω το μπαλκόνι τους για να σκαρφαλωσω στο παράθυρο σου... " Λέει αδιάφορα και συνεχίζει να χαϊδεύει την Ζιζέλ.

Μα καλά, πως κατάφερε να ανέβει εδώ πάνω φορώντας  σκαρπίνια, χωρίς να σπάσει κανένα κόκαλο;

"Και γιατί σε άφησαν;"

"Απλά τους είπα ότι είσαι γκόμενα μου, έχουμε κανονίσει σεξάκι και θέλω να σου κάνω έκπληξη!" Λέει και το χαρακτηριστικό πονηρό χαμόγελο του και εγώ αρχίζω να τον χτυπάω υστερικά.

"ΗΛΙΘΙΑ ΣΟΥΡΙΚΑΤΑ!"

"Αν θες να ξέρεις δεν με πονάς καθόλου, γιατί είσαι τέρμα αγύμναστη."

Αουτς...

Σκάσε...

"Γιατί ήρθες;" ρωτάω και πραγματικά έχω αρχίσει να χάνω την υπομονή μου.

"Θέλω την βοήθεια σου..." μου ανακοινώνει και με κοίταξε με σοβαρό ύφος.

Εμ... άκουσα καλά;

Ο David Grant θέλει την βοήθεια μου;

"Θυμάσαι αυτό που μου είπες χτες βράδυ;"

"Αμυδρά." Απαντώ κρύα.

Ψεύτρα!

Εσένα σου είπα να σκάσεις!

"Άκου Sarah, όλα γύρω μου  καταρρέουν. Έχασα τα πάντα, τα λεφτά, τους φίλους μου, την φήμη μου. Και σε λίγο κινδυνεύω να μείνω στην ίδια τάξη με τους χάλια βαθμούς που έχω."

"Ναι... οκ! Εμένα τι με νοιάζει;" λέω αδιάφορα και δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοεί.

"Θέλω να..." λέει ντροπαλά, σαν να μην βρίσκει τα λόγια να πει αυτό που θέλει.

"ΑΝΤΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΠΕΣ ΤΟ! ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ!"

#SAVAGE

"Θέλω να με βοηθήσεις να γίνω ένα  nerd."

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

Εμ... τι φάση;

"Τι;" ρωτάω σοκαρισμένη και κάθομαι δίπλα του στο κρεβάτι μου.

"Θέλω να μου μάθεις τα μυστικά των nerd. Θέλω να γίνω σαν εσένα. Χωρίς προβλήματα, χωρίς κοινωνική και ερωτική ζωή. Θέλω να επιβιώσω στο Λύκειο!"

Κοίταξα γύρω μου να δω αν υπάρχουν κάμερες πουθενά κρυμμένες, γιατί πραγματικά αυτό μου θυμίζει φτηνή φάρσα σε ριαλιτι με παρουσιάστρια την Καινούργιου.

"Άκου David, αυτό που λες είναι τελείως λάθος. Όλο αυτό το σκηνικό μου θυμίζει κλισέ βιβλίο στο wattpad."

"Τι είναι το wattpad;"

"Άστο! Μεγάλη ιστορία..." λέω σηκώνομαι από δίπλα του γιατί αυτή η συζήτηση με έχει κουράσει.

Απλά τίποτα δεν βγάζει νόημα.

Δεν θα λύσει τα προβλήματα του αν γίνει nerd.

"Δηλαδή δεν θα με βοηθήσεις;"

"Φυσικά και όχι! Δεν είμαι ηλίθια David ξέρω ότι κάτι κακό έχεις στο μυαλό σου, μικρή ανώμαλη σουρικάτα!"

"Καλά..." ανακοινώνει νευριασμένος και σηκώνεται από το κρεβάτι μου αφήνοντας την Ζιζέλ μόνη της. "Δώσε μου δύο μέρες και θα σε κάνω να δεχτείς... μελισσουλα."

Πως μας είπε;

"Κανε όνειρα! Και τώρα πρόσεχε πως θα κατέβεις από το παράθυρο, μην σπάσεις κανένα κόκαλο και σε μαζεύουμε με τα κουταλάκια!" Χαμογελάω χαιρέκακα και μου κάνει μια, όχι και τόσο ευγενική χειρονομία καθώς φεύγει.

Σουρικάτα του σκότους!

Πώς περνάτε το καλοκαίρι σας, μέχρι τώρα;
Εγώ πάντως όλη μέρα κάνω τρία πράγματα: 1) τρώω, 2) κοιμάμαι, 3) διαβάζω βιβλία Χάρι Πότερ!

Ερώτηση της ημέρας: Τι πιστεύετε πως θα συμβεί στην συνέχεια;

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️