Ας σώσουμε την δεσποσύνη και ας πάμε για κρέπες...

"Πότε φτάνουμε;" Ρώτησε για εικοστή φορά ο Colin και η Cindy τον χτύπησε με το σκήπτρο της. "ΑΟΥΤΣ!"

"Όταν πω εγώ, άθλιε άνθρωπε!"

Κάποια έχει νευράκια σήμερα...

Μόνιμη περίοδο ίσως...

"Και γιατί εσείς οι δύο ήρθατε στην διάσωση της πριγκίπισσας, ενώ θα έπρεπε λογικά να μαζεύετε πατάτες στα χωράφια των πλουσίων;" Απόρησε η Cindy και μας κοίταξε καχύποπτα.

"Εεε... εμείς θέλαμε απλά να βοηθήσουμε!"

"Εγω όχι!" Είπε ο Colin και ΟΛΟΙ τον κοιτάξαμε. "Ο David ήθελε να έρθει και συμφώνησα... "

Τέλεια...

"Καταπιέζεις και κοσμάκη τώρα, άθλιε χωρικέ;" Με ρώτησε με απέχθεια ο Ron και δεν πρόλαβε να κρατηθεί από το άλογο του, με αποτέλεσμα να πέσει με τα μούτρα στην λάσπη.

Ο Μαύρος Σουγιάς κατέβηκε απρόθυμα από το δικό του για να τον βοηθήσει να σηκωθεί, ενώ οι υπόλοιποι είχαμε σκάσει στα γέλια.

"Μεγαλειότατε, πρίγκιπα Ronald Foster του βασιλείου των γαλάζιων μονόκερων, έχετε λίγη λάσπη σε αυτό το πράγμα που αποκαλείτε μούρη σας!" Είπα και ο Ron με αργιακοίταξε σκουπίζοντας το πρόσωπο του με το μαντίλι του Μαύρου Σουγιά.

"Φτάσαμε!" Μας ανακοίνωσε η Cindy και σταματήσαμε τα άλογα μας μπροστά σε μια απέραντη λίμνη. "Θα πρέπει να περάσουμε απέναντι."

"Γιατί;" Ρώτησε τρομαγμένος ο Colin βλέποντας τα βαθιά νερά της λίμνης.

"Γιατί έτσι λέει το σενάριο!"

"Και πώς θα το κάνουμε αυτό;" Ρώτησε ο Ron, ενώ έπλενε τα χέρια του και την πριγκιπική του μούρη στα νερά της λίμνης.

"Αφήστε το πάνω μου!" Μας λέει χαρούμενα η Cindy, κλείνει τα μάτια της και κουνάει το μαγικό σκήπτρο της. "Μπιμπιντι, μπομπιντι ΜΠΟΥ!"

Αμέσως από το πουθενά εμφανίστηκε μια ξύλινη βάρκα με κουπιά στην όχθη της λίμνης. Ο Ron κοίταξε την βάρκα με απέχθεια, γιατί από ότι φαίνεται δεν είχε μαξιλαράκι για τον πριγκιπικό του κώλο, αλλά δεν πρόλαβε να παραπονεθεί γιατί όλοι μπήκαμε μέσα.

"Θα κάνω εγώ κουπί!" Προσφέρθηκε ο Colin αλλά επειδή θέλαμε να φτάσουμε σήμερα απέναντι, δώσαμε τα κουπιά στον Μαύρο Σουγιά.

Ήταν λίγο άβολο να κάθεσαι ανάμεσα στο ψώνιο διάδοχο και από την άλλη να σε ενοχλούν και τα τεράστια φτερά της Cindy.

"Εσύ γιατί δεν πέταξες απέναντι;" Την ρώτησε ο Ron λίγο καχύποπτα και αυτή συνέχισε να κοιτάζει το νερό χωρίς να του μιλήσει.

Μυστήριο τρένο αυτό το κορίτσι...

"Τράβα μπρος,
Και όσα και έρθουν και όσα πάνε,
Τράβα μπρος,
Και του κεφαλιού σου κάνε,
Τράβα μπρ-"

Ο Colin σταμάτησε να τραγουδάει με την μελωδική και γλυκιά φωνή του (#NOT) επειδή η βάρκα άρχισε να κουνιέται επικίνδυνα. Χέρια με λέπια, κρατούσαν την βάρκα ακίνητη και από το νερό άρχισαν σιγά σιγά να ξεπροβάλλουν κάτι περίεργα πλάσμα...

Γοργόνες;

Seriously?

"Τι κάνετε εσείς εδώ, θνητοί; Και νεράιδα;" Μας ρώτησε μια γοργόνα που ξεπρόβαλε από τα άδυτα της λίμνης με τα μαύρα, μακριά μαλλιά της να καλύπτουν το σώμα της.

"Mandy;" Την ρώτησα έκπληκτος μόλις κατάλαβα ποιά ήταν.

"Πώς ξέρεις το όνομα μου; Και τι θέλετε στην λίμνη μας;"

"Μεγαλειοτάτη Mandy, αρχηγέ των γοργόνων και παντοδύναμο πλάσμα της λίμνης, θέλουμε την βοήθεια σου!" Ανακοινώνει η Cindy και αρχίζουν και μαζεύονται γύρω μας και άλλες γοργόνες.

"Τι συμβαίνει;"

"Η πριγκίπισσα Sarah, κινδυνεύει. Η κακία μάγισσα θέλει το παντοδύναμο σκήπτρο για να την ελευθερώσει. Είναι η ώρα... Πρέπει να γίνει τώρα..."

"Τι να γίνει τώρα;" Ρώτησε αγχωμένος ο Colin αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία.

Η Mandy φαίνεται να κατάλαβε τι θέλει να πει η Cindy και διέταξε της γοργόνες να της φέρουν το μαύρο πετράδι.

Δεν έχω ιδέα τι στο διάολο είναι αυτό, αλλά οκ...

"Αυτό το πετράδι έχει την δύναμη να σταματήσει για πάντα την μάγισσα Hopkins. Ανήκει στον λαό μου πολλούς αιώνες, αλλά είναι αρκετά επικίνδυνο αν πέσει σε λάθος χέρια. Μόνο ο εκλεκτός θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του πετραδιού όταν έρθει η κατάλληλη ώρα." Μας εξηγεί ο Mandy και μου παραδίδει το μαύρο πετράδι.

"Θα το προσέχουμε! Και όταν όλα τελειώσουν θα γυρίσει πίσω στον λαό σου Mandy. " Την διαβεβαίωσε η Cindy και με άφησε να κρατήσω το πετράδι στην τσέπη μου.

"Και να θυμάστε, μόνο στον εκλεκτό θα λάμψει πετράδι. Θα δει το φως μέσα του και θα τον προστατέψει όταν κινδυνεύει. " Μας είπε στο τέλος η Mandy και ύστερα κολύμπησε μακριά από εμάς στην λίμνη.

"Τώρα ήρθε η ώρα για το σχέδιο μας."

Ο πύργος της Hopkins ήταν τρομακτικά τεράστιος και υπήρχαν σε κάθε είσοδο φρουροί και ιππότες με μαύρες πανοπλίες.

Η αλήθεια είναι, ότι περίμενα πως τον πύργο θα τον φύλαγε ένα δράκος μεγάλων διαστάσεων, που θα έβγαζε φωτιές από το στόμα του, όπως στο Harry Potter.

Η μελισσούλα μου είχα προτείνει να διαβάσω τα βιβλία πρώτα και μετά να δω τις ταινίες, για να θεωρούμε σωστό nerd.

Τελικά και τα δύο ήταν τέρμα βαρετά οπότε είδα μερικά βίντεο στο youtube για να καταλάβω τι παίζει με αυτό το παιδί και την μίζερη ζωή του...

Τέλος πάντων πίσω στο σχέδιο!

Ο Ron και ο Μαύρος Σουγίας, έτρεξαν στους φρουρούς της πύλης για να τους αποσπάσουν την προσοχή  μεταμφιεσμένοι. 

"Σας φέραμε την παραγγελία σας. Ένα σουβλάκι απ'όλα χωρίς κεραμίδι, δύο σουβλάκια κοτόπουλο με πατατούλες, μια οικογενειακή ποικιλία και δύο μπέργκερ με πατάτες." Είπε ο Μαύρος Σουγιάς και άρχισε να μοιράζει φαγητό στους φρουρούς.

Ο Colin, κρατούσε χαμογελαστός τις σακούλες και μοίραζε χαρτοπετσέτες σε όλους, σαν καλή μαμά!

"Και μια coca cola zero δώρο από το κατάστημα!" Τους είπε και χαμογέλασε αμήχανα.

Ο Ron μας έκανε νόημα να περάσουμε όταν δεν κοιτούσαν και εγώ με την Cindy τον ακούσαμε.

Ρίξαμε μια ματιά στον τεράστιο αλλά άδειο πύργο και αρχίσαμε να ψάχνουμε τα μπουντρούμια στο υπόγειο.

Πολλοί κιτς πάντως η διακόσμηση. Τα αγάλματα και οι πολυέλαιοι είναι ντεμοντέ...

"Εδώ είναι!"Μου είπε η Cindy και τρέξαμε μπροστά από το κελί της μελισσούλας.

"Πριγκίπισσα Sarah ήρθαμε να σας σώσουμε." Της είπε η Cindy και έσπασε την κλειδαριά με το σκήπτρο της.

Η μελισσούλα μας κοίταξε τρομαγμένη και σηκώθηκε διστακτικά από το βρόμικο πάτωμα του κελιού. Ύστερα της χαμογέλασα αμήχανα και αφού επικράτησε μια άβολη σιωπή μετάξυ μας, με χαστούκισε με δύναμη!

ΑΟΥΤΣ!

ΤΙ ΕΠΑΘΕ ΠΑΛΙ;

"ΜΕΙΝΕΤΕ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ! Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΣΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ; ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΩΣ ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΗΛΙΟ ΑΠΟ ΤΑ TELETUBBIES, ΠΑΡΑ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙ ΤΟΝ JUSTIN!" Ούρλιαξε υστερικά και η Cindy προσπάθησε να την ηρεμήσει για να μην μας ακούσουν.

"Μην φωνάζετε, σας παρακαλώ! Ήρθαμε μαζί με τον αδερφό σας και τον Μαύρο Σουγιά να σας βοηθήσουμε και να σταματήσουμε για πάντα την Hopkins! Πρέπει να μας εμπιστευθείτε!"

"Εσάς; Να εμπιστευτώ μια νεράιδα και έναν χωρικό;" Ρώτησε νευριασμένη και με κοίταξε με μίσος.

Οκ, that's enough!

"Μελισσούλα βγάλε τον σκασμό!" Της φώναξα και με κοίταξε σοκαρισμένη. "Κούνησε τον πριγκιπικό σου κωλαράκο και πάμε να φύγουμε πριν μας πιάσουν! Δεν είναι ώρα για τις υστερίες σου!"

"ΠΩΣ ΤΟΛΜΑΣ;"

Πήγα να της απαντήσω, αλλά ήταν πολύ αργά! Η Cindy τράβηξε το σκήπτρο της για να σημαδέψει την Hopkins αλλά δεν πρόλαβε.

Η Hopkins την χτύπησε με έναν μαύρο, πίδακα φωτός και έπεσε αναίσθητη στο έδαφος.

Ύστερα όλα θόλωσαν...

Ελπίζω να σας άρεσε το σημερινό part και να μην πάθατε κανένα breakdown κατά την διάρκεια της ανάγνωσης σας!

Ερώτηση της ημέρας: Τι ερώτηση θα μου κάνατε;

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️