ΤΣΙΤΑΧ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

Σήμερα είναι η μέρα, φίλοι μου!

Σήμερα είναι ο μεγάλος αγώνας!

Σήμερα θα γίνουμε νικητές!

Σήμερα θα-

Το καταλάβαμε, σκάσε τώρα.

Κάποια δεν έχει όρεξη σήμερα.

Αλλά δεν πρόκειται να σε αφήσω να χαλάσεις την σημερινή μέρα φωνούλα. Ανυπομονώ να δω τον Ron και την σουρικάτα, να τρίβουν στην μωρή του Justin την νίκη τους.

Ο David έκανε προπόνηση σχεδόν κάθε μέρα για μια εβδομάδα, έτσι ώστε να ξαναβρεί την φόρμα του.

Ο Ron, από την άλλη, είναι συγκεντρωμένος και ανυπομονώ να τον δω στο παιχνίδι.

Και αποφάσισα να τους βοηθήσω λίγο πριν το σημερινό αγώνα.

"Εισπνοή... και εκπνοή... " Λέω με ήμερη και γαλήνια φωνή και ο David μαζί με τον Ron με υπακούν. "Διώξτε την αρνητική ενέργεια... αφήστε το μυαλό σας ελεύθερο... νιώστε την γαλήνη να διαπερνά κάθε κύτταρο του σώματος σας... "

Τα αρωματικά κεριά που έχω βάλει στο δωμάτιο μου, μυρίζουν έντονα και η μουσική που έχω διαλέξει, βοηθάει στην συγκέντρωση και την χαλάρωση του μυαλού, αλλά και του σώματος.

Τα παιδιά έχουν κλείσει τα μάτι τους και κάθονται οκλαδόν στο πάτωμα. Η μαμά και ο μπαμπάς, πέρασαν μια φορά από το δωμάτιο μου και μας κοίταζαν σαν να είμασταν aliens, από τον Πλούτωνα.

"Και τώρα θα κλείσω και εγώ τα μάτια μου μαζί σας και θα ταξιδέψουμε στα άδυτα της συνείδησης μας." Τους ανακοινώνω και είναι έτοιμοι κοιμηθούν.

"Ron, πες μου τι βλέπεις όταν φαντάζεσαι την σημερινή βραδιά του αγώνα."

"Εεε, εντάξει." Έκανε μια παύση και ύστερα μιλήσει με γαλήνια φωνή. "Βλέπω φως. Φως από το φλας των φωτογράφων. Και μαύρο... Το μαύρο και η λάμψη από τους φακούς συνδέονται και γίνονται ένα... "

Εεε;

"Υπέροχα... Τώρα David πες μας εσύ. Τι βλέπεις;"

"Βλέπω ένα τρόπαιο... μάλλον είναι χάρτινο γιατί το μπάτζετ του σχολείου μας δεν ξεπερνά το μπάτζετ των Teletubbies... "

"Ξεφεύγεις..."

"Sorry, που είχα μείνει; Αα ναι... Βλέπω και ένα ρολόι! Μας προειδοποιεί... "

"Για ποιο πράγμα;" Ρώτησα γεμάτη αγωνία.

"Μας προειδοποιεί να σταματήσουμε τις μαλακίες και να πάμε στο γήπεδο, να κάνουμε ζέσταμα για τον αγώνα, γιατί ο διαλογισμός είναι χάσιμο, χρήσιμου χρόνου." Λέει αγανακτισμένος, ανοίγει τα μάτια του και σβήνει τα αρωματικά κεριά δίπλα του.

Well, τουλάχιστον προσπάθησες...

"ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ! ΕΙΜΑΙ Ο MIKE. Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΑΚΑΤΗΣ MIKE ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ ΣΑΣ ΣΗΜΕΡΑ!" Ακούσαμε από τα μικρόφωνα του γηπέδου και άρχισα λίγο να αγχώνομαι.

Η αίθουσα είχε γεμίσει άτομα και η Cindy μαζί με τον Colin, φορούσαν μπλούζες της ομάδας μας για να τους υποστηρίξουν (ιδέα του Colin).

Αν αναρωτιέστε, η μασκότ της ομάδας μας είναι το τζιτάχ και πραγματικά όταν βλέπεις τους παίκτες μας με αυτές τις στολές νομίζεις πως βρίσκεσαι στη Μαδαγασκάρη. Εγώ περιμένω να δω και τον Βασιλιά Julien και την παρέα του...

Η άλλη ομάδα έχει μια φάλαινα για μασκότ και ναι...

Δεν έχω να σχολιάσω κάτι...

Οι μαζορέτες των δύο ομάδων, ήταν έτοιμες για όλα και το καταλάβαινες από την τέλεια γραμμή του eyeliner.

Τα πράγματα είναι σοβαρά!

Ο Justin όπως το περίμενα, είχε έρθει πολύ κοντά με Jessica και ναι καταλαβαίνετε...

"ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ! ΑΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΜΑΣ!" Ακούσαμε πάλι τον Mike και άλλοι άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα.

"ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΤΕ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΙΣ ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΦΑΛΑΙΝΕΣ! ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΡΑΜΕΝΤΟ!" Ανακοινώνει και οι Φάλαινες μπαίνουν στο γήπεδο μέσα από ένα τεράστιο πανό, ενώ οι fans τους έχουν αρχίσει να τραγουδούν χαρούμενοι μαζί τους.

Ψωνιαααααααα...

Μεγάλα! Εδώ έχουν αντιγράψει μέχρι και το High school musical!

Οι μαζορέτες άρχισαν να χορεύουν σαν κουδουνίστρες που έχουν πάρει LSD και ο κύριος Smith κάθετε σε μια γωνιά με την Hopkins και κατακρίνουν την σημερινή νεολαία.

"ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΥΠΟΔΕΧΤΕΙΤΕ ΤΑ ΤΖΙΤΑΑΑΑΑΧ! ΜΕ ΤΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥΣ!" Φωνάζει πάλι και όλοι οι υποστηρικτές της ομάδας μας, αρχίζουν να τραγουδούν μαζί το theme song μας.

Εδώ θέλω να σας πω, πως ο Ron διάλεξε το theme song της ομάδας από μια παλιά ταινία του Disney Channel, που λεγόταν 《The Cheetah Girls》. (Ελπίζω να μην είμαι η μόνη που το θυμάται.)

Βλέπαμε αυτή την ταινία μαζί όταν ήσασταν ακόμα μικροί και είχε κολλήσει το τραγούδι 《Cheetah Love》.

Απλά ακούστε το και φανταστείτε να το τραγουδούν όλοι οι fans της ομάδας στο γήπεδο, ενώ η ομάδα περιφερόταν στον αγωνιστικό χώρο σαν λυσσασμένα ζώα...

Αχ αναμνήσεις...

Και τώρα πίσω στο αγώνα.

Ο Ron και ο Justin, έδωσαν τα χέρια απρόθυμα και κόντεψα να στραγγαλίσουν ο ένας τον άλλον. Η Mandy έβγαζε φωτογραφίες και κάθε φορά που ήταν κοντά της ο Ron χαμογελούσε στην κάμερα, με αποτέλεσμα να τυφλωθεί καμία δεκαριά φορές με το φλας.

Μάλλον αυτό έβλεπε στον διαλογισμό...

Ο αγώνας είχε ενδιαφέρον και το πλήθος είχε μείνει άφωνο με τις καταπληκτικές ικανότητες της ομάδας μας και κυρίως του David, γιατί έκανε ένα θεματικό come back μετά από μήνες εκτός ομάδας.

ΚΑΝΩ COME BACK,
COME BACK ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΣΟΥ,
ΣΕ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΜΠΑΒΟ
ΚΑΙ ΜΑΓΚΙΑ ΣΟΥ!

"ΜΠΡΑΒΟ DAVID!" Ούρλιαξε ο Colin στο πέμπτο τρίποντο της σουρικάτας και είχα συγκινηθεί πραγματικά.

"Ο GRANT ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΦΟΡΑ, ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ! ΤΑ ΤΖΙΤΑΧ ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΦΟΡΑ!"

"ΠΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑΑΑ!" Ούρλιαξα αλλά δεν πρόλαβα να χαρώ, γιατί ο Ron έπεσε κάτω με φόρα και ένας ντουλάπας από την αντίπαλη ομάδα γελούσε υστερικά.

"ΦΑΟΥΛ!" Φώναξαν όλοι και διαιτητής έδωσε φάουλ και ένας ψηλός παίκτης από την ομάδα μας το εκτέλεσε με επιτυχία.

"ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ, ΥΠΟΥΛΕΣ ΝΥΦΙΤΣΕΣ!" Φώναξα εξοργισμένη αλλά η Cindy με καθησύχασε.

Ο αγώνας συνεχίστηκε κανονικά και είχαμε μεγάλη διαφορά σε πόντους. Ο Justin είχε κοκκινίσει από το κακό του μόλις ο David έλαβε το τελευταίο καλάθι του αγώνα και ήταν πλέον επίσημη η νίκη μας!

Όλο το πλήθος σηκώθηκε από τις θέσεις τους και έτρεξε να αγκαλιάσει τους παίκτες μας. Επικρατούσε ένας πανικός αλλά όλοι είμασταν χαρούμενοι. Μέχρι και ο Smith με την Roberts χαμογελάσουν περήφανα.

Η Mandy πλησίασε για φωτογραφίες και ο Ron έτρεξε κοντά της περήφανος, σαν τσαλαπετεινός και πήγε να την αγκαλιάσει από την χαρά του και την υπερένταση του αγώνα, αλλά εκείνη τον τύφλωσε με το φλας της κάμερας για να τον αποφύγει.

Η Jessica προσπαθούσε να παρηγορήσει τον Justin και ο Μαύρος Σουγιάς προστάτευε τα μέλη της ομάδας από τις θαυμάστριες τους, όπως πάντα.

"ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ, ΜΕΛΙΣΣΟΥΛΑ!" Φώναξε χαρούμενος ο David και αφού το πλήθος τον άφησε να φύγει, έτρεξε στο μέρος μου και με αγκάλιασε.

Όταν κατάλαβα πως ο Colin και η Cindy μας κοίταζαν τραβήχτηκα λίγο άβολα και ο David με οδήγησε λίγο μακριά από το πλήθος και τις φωνές.

"Μελισσούλα, ήθελα να σου πω κάτι σημαντικό. Το ξέρω ότι ίσως να μην είναι η κατάλληλη στιγμή, αλλά περίμενα πολύ καιρό και πρέπει να το βγάλω από μέσα μου..." Μου είπε και είχα μείνει τα τον κοιτάω σαν UFO.

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

SOS!

"Εγώ είμαι ερ-"

"DAVID ΠΡΟΣΕΧΕ!" Φώναξα, αλλά ήταν πολύ αργά.

Ο Justin ήταν καλός στο σημάδι και πέτυχε με επιτυχία τον David στο κεφάλι, με την μπάλα του μπάσκετ.

Η σουρικάτα έπεσε αναίσθητη στο πάτωμα και μετά επικράτησε ένας πανικός.

Ο κόσμος έτρεχε από εδώ και από εκεί, φωνάζοντας και χτυπώντας τους αντιπάλους. Η ομάδα μας μαζί με τον Μαύρο Σουγιά, κυνηγούσαν τον Justin σε όλη την αίθουσα και εγώ, η Cindy και ο Colin προσπαθούσαμε να φωνάξουμε βοήθεια για τον αναίσθητο David.

ΑΑΑΑΑΑΑ!

Αν καταφέρουν να πιάσουν τον Justin θέλω και εγώ να του χώσω μια μπουνιά... Μπορεί και δύο... Καλά, καλά ίσως πάνω από 20!

WE ARE THE CHAMPIONS, BITCHES... εμ... περίπου υποθέτω...

Ερώτηση της ημέρας: Τι είδους βασανιστήρια πρέπει να κάνουμε στον Justin;

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️