Θέλω να μείνω στο ράφι... αυτό με τις σοκολάτες και τα πατατάκια...

Το σύμπαν με μισεί.

Το κάρμα με μισεί.

Η τύχη με μισεί.

Ο περιπτεράς στη γειτονιά μου (επειδή αγοράζω τσίχλες με πενηντάευρο) με μισεί.

Από ότι φαίνεται ο πάτερ Μαρτίνος  είναι άφαντος και εγώ με την σουρικάτα έχουμε μπαστακωθεί, εδώ και καμία ώρα, έξω από το σπίτι του, χτυπώντας το κουδούνι.

Ευτυχώς η κουτσομπόλα της γειτονιάς βρήκε στο παράθυρο της και μιλήσει για καμία ώρα με τον David στα γαλλικά (ναιπ, ξέρει και άπιαστα γαλλικά από ότι φαίνεται).

Εγώ απλά καθόμουν στο πεζούλι και μέτραγα τις τρίχες στο κεφάλι μου, μέχρι τα τελειώσουν με την συζήτηση τους.

Μπράβο είμαι περήφανη για σένα Sarah Foster...

Σκάσε! Δεν είναι ώρα τώρα...

"Πάμε. Θα στα εξηγήσω όλα στον δρόμο." Λέει μονάχα ο David και αρχίσαμε να περπατάμε πίσω στο ξενοδοχείο.

"Τι σου είπε;"

"Μου είπε, πως μας είδε να μπαίνουμε στο σπίτι του πάτερ Μαρτίνου χτες βράδυ, ντυμένοι με νυφικό και κουστούμι, γεμάτοι ζωντάνια και ενθουσιασμό." Είπε, έκανε μια παύση και συνέχισε να μιλάει. "Ύστερα μου εξήγησε πως ο πάτερ συμφώνησε να μας παντρέψει σπίτι του, μιας και είχε αυτό το δικαίωμα και φώναξε την συγκεκριμένη γειτόνισσα του ως μάρτυρα."

"ΤΙ;"

"Ναι καλά άκουσες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της, ο γάμος μας χτες το βράδυ στο σπίτι του πάτερ Μαρτίνου, είναι 10000% έγκυρος και νόμιμος. Αυτό σημαίνει πως αυτή την στιγμή εσύ και εγώ είμαστε παντρεμένοι."

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

*δραματική μουσική αρχίζει και παίζει στο background*

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

*αρχίζει να βρέχει και τα μαύρα σύννεφα καλύπτουν τον ουρανό*

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

...

ΑΑΑΑΑ! ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΜΕΝΑ;

"ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ; ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΙΟΥΥΥΥΥ!" Φώναξα και άρχισα να παθαίνω το πρώτο mental breakdown μου για σήμερα. "Πρέπει να βρούμε τον πάτερ Μαρτίνο."

"Χαχα... εδώ υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα." Είπε η σουρικάτα και έκανε μια μικρή παύση. "Η κυρία μου είπε πως ο πάτερ, έφυγε σήμερα το πρωί για Αυστραλία. Θα πήγαινε εκεί για να δει τον άρρωστο αδερφό του και μάλλον θα γυρίσει σε κανένα μήνα."

"Σβήνω... πεθαίνω... κάποιος να με κρατήσει γιατί λιποθυμώ... ΟΧΙ ΕΣΥ ΑΝΩΜΑΛΗ ΣΟΥΡΙΚΑΤΑ! ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΠΕΣΩ ΣΤΟΝ ΣΗΚΟΥΑΝΑ!" Ούρλιαξα όταν ο David πήγε να με πλησιάσει.

"Πραγματικά είσαι μια drama queen..." Είπε αδιάφορα και συνεχίζει να περπατά λες και βρισκόμαστε σε πασαρέλα της Gucci.

"Δεν είμαι drama queen! Εσύ είσαι αναίσθητος και δεν καταλαβαίνεις την σοβαρότητα της κατάστασης. Αν μάθουν οι γονείς μας τι κάναμε, θα μας στείλουν σε κανένα μοναστήρι για το υπόλοιπο της ζωής μας."

"Δεν νομίζω να γίνει κάτι τέτοιο. Πρώτον ο πατέρας σου δεν είναι μεγάλος fan της Χριστιανικής Θρησκείας, γιατί έχω διαβάσει τα ποιήματα του." Εξηγεί ο David με ηρεμία και τον κοιτάζω περίεργα.

"Και δεύτερον, η οικογένεια μου σε συμπαθεί. Η μαμά μου θέλει να σε καλέσουμε σε δείπνο και μέχρι και ο μπαμπάς μου συμφώνησε. Πιστεύει πως η παρέα σου, θα με κάνει σωστό άνθρωπο για την κοινωνία και κάτι τέτοια... "

Οκ... Αυτό είναι weird...

"Ουάου, με συμπαθούν άνθρωποι... Δεν το περίμενα!"

"Μα και φυσικά σε συμπαθούν. Μπορεί να είσαι λίγο αντικοινωνική, αλλά είσαι αστεία, νοιάζεσαι για τους φίλους σου, ακόμα και για τον Ron που είναι ο βασιλιάς της μαλακίας, είσαι θαρραλέα ενώ έχεις την εντύπωση πως είσαι μια κότα και τρελαίνομαι όταν κάνεις αυτές τις γκριμάτσες φρίκης, όταν συμβαίνει κάτι το συνταρακτικό. Επίσης σου πηγαίνουν τα παιδικά ρούχα σου από την λαϊκή."

Οοοοοοοοκ!

"Σε ευχαριστώ... σουρικάτα." Λέω και καθόμαστε για λίγο σε ένα παγκάκι.

"ΒΡΕ ΠΟΙΟΝ ΠΑΣ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΨΕΙΣ; ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΟΛΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ!"Ούρλιαξα ξανά και η σουρικάτα απλά με κοιτάζει αδιάφορα.

"ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ! ΠΙΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΥΛΑ, ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ! ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ, ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ! ΟΛΑ ΕΝΤΑΞΕΙ, ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ! ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ!"

"Κοίτα και το θετικό της υπόθεσης."

"Ποιό θετικό;"

"Όταν τα παιδιά μας θα μας ρωτάνε για την ήμερα του γάμου μας, εμείς θα έχουμε να τους πούμε δύο ιστορίες. Η μια θα είναι η σημερινή και η άλλη θα είναι ένας κανονικός γάμος, γιατί μάλλον οι γονείς μας θα θέλουν να βρίσκονται σε αυτόν και μεταξύ μας, νομίζω πως αυτός ο γάμος ήταν λίγο πρόχειρος!"

ΘΑ ΤΟΝ ΧΤΥΠΗΣΩ!

"ΑΑΑΑΑ! ΤΙ ΒΑΛΚΕΙΕΣ ΛΕΣ; ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΜΕ ΠΑΛΙ! ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;"

"Εντάξει, σοβαρεύομαι. Μπορώ να ρωτήσω κάτι όμως;"

"Τι θες;" Τον ρωτάω λίγο ανήσυχη.

"Ποιός θα είναι ο κουμπάρος μας; Θες να μιλήσουμε στο Μαύρο Σουγιά ή να ρωτήσουμε την Cindy;" Λέει και αρχίζει και γελάει σαν χαζοχαρούμενο, ενώ εγώ τον χτυπάει.

"Και δηλαδή, εσείς τώρα είστε παντρεμένοι;" Μας ρώτησε για δέκατη φορά η Cindy και ο Colin ήταν έτοιμος θα πάθει εγκεφαλικό.

"Αδερφούλα, δεν θέλω να φανώ κακός, αλλά θα μπορούσες να είχες διαλέξει και κάποιον καλύτερο." Λέει ο Ron και ο David τον αγριοκοιτάζει.

"Το θέμα είναι τι θα πούμε στους γονείς μας..."

"Απλό." Λέει ο Ron και κάθεται καλύτερα στο κρεβάτι του ξενοδοχείο. "Θα τους πεις πως έγινες ντίρλα και χωρίς να το καταλάβεις παντρεύτηκες με τον David Grant. Σιγά το δύσκολο."

Πέταξε του ένα μαξιλάρι να σκάσει επιτέλους...

Έγινε!

"ΑΟΥΤΣ! Μια ιδέα είπα..."

"Αύριο το πρωί γυρίζουμε πίσω. Το μόνο που μπορεί να μας σώσει τώρα είναι ένα θαύμα!" Λέω και αγκαλιάζω το μαξιλάρι μου.

"Παιδιά ελάτε να δείτε γρήγορα!" Μας φωνάζει ο Μαύρος Σουγιάς και βάζει ελληνικούς υπότιτλους στην τηλεόραση.

"Τι έγινε;"

"Λένε στις ειδήσεις πως η αστυνομία έπιασε μια οργανωμένη ομάδα απατεώνων ιερέων. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν καταφέρει να ενώσουν πάνω από 50 ζευγάρια. Όταν όμως μερικά από αυτά αποφάσισαν να πάρουν διαζύγιο, τα ζευγάρια αυτά πληροφορήθηκαν πως δεν ήταν πραγματικά παντρεμένα." Μας εξήγησε ο Μαύρος Σουγιάς και είχαμε μείνει όλοι άφωνοι.

"Επίσης πολλοί από αυτούς, όταν άρχισαν να κινδυνεύουν, έφευγαν στο εξωτερικό για να αποφύγουν την σύλληψη. Ένας απλά αυτός συνελήφθει σήμερα στο αεροδρόμιο, νομίζω ήταν ένας πάτερ Μαρτίνος, ή κάτι τέτοιο."

ΣΩΘΗΚΑΜΕ!

Σύμπαν σε λατρεύω! Συγγνώμη για όλα όσα σου είπε πριν! Δεν πρόκειται να σε αμφισβητήσω ξανά!

"Δηλαδή ο γάμος μας δεν ισχύει;" Ρώτησε ενθουσιασμένος ο David και αρχίσαμε και χοροπηδάμε σαν τα παρδαλά κατσίκια στο δωμάτιο.

"Παιδιά ευτυχώς, όλα πήγαν καλά! Τώρα δεν θα σας αποκληρώσουν οι γονείς σας!" Φώναξε ενθουσιασμένος ο Colin και πήγε να αγκαλιάσει τον David, αλλά αυτός τον απέφυγε.

"Καλύτερα να πάτε στα δωμάτια σας. Ο Smith θα περάσει σήμερα το βράδυ για έλεγχο." Μας είπε η Mandy ενώ κάθονταν πάλι στο παράθυρο και την κοιτάξαμε όλοι σοκαρισμένοι.

Η φωνή της ήταν καθαρή αυτή την φορά και μπορούσα να παρατηρήσω το έντονο βλέμμα της. Επίσης σημείωνε κάτι στο τετράδιο της, με έναν μαύρο στυλό.

"Μιλάει τελικά;" Με ρώτησε ο Ron σιγανά για να μην μας ακούσει και την παρατήρησε λίγο παραξενεμένος.

"Δίκιο έχει η Mandy. Θα τα πούμε αύριο παιδιά." Είπε η Cindy και αφού τους αποχαιρετήσαμε όλους, πέσαμε για ύπνο.

Εγώ και η σουρικάτα παντρεμένοι... Σαν κακόγουστο ανέκδοτο μου ακούγεται...

Σκάσε.

Εεε! Εγώ το λέω αυτό!

Μικρά μου παιδάκια, θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την υποστήριξη σας και για τα υπέροχα σχόλια σας σε κάθε κεφάλαιο. Να ξέρετε πως κάθε φορά που τα διαβάζω, γελάω σαν φώκια που την έχει πατήσει νταλίκα και δεν ντρέπομαι να το πω.

Ερώτηση της ημέρας: Αν έπρεπε να παντρευτείτε ένα από τους χαρακτήρες του βιβλίου, ποιός θα ήταν αυτός και γιατί;

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️