Έλα να σου πω την μοίρα σου, να σου πω το ριζικό σου.

Σας έχω αναφέρει πως μισώ την γυμναστική;

Εεε λοιπόν το κάνω τώρα!

ΜΙΣΩ ΤΗΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ!

Το ζυμαρένιο μου σώμα δεν είναι φτιαγμένο για νυχτερινό τρέξιμο, μαζί με το anti-social club και την μεθυσμένη ξαδέρφη μου!

Είσαι λίγο drama queen, ή μου φαίνεται;

Εσύ τι θα έκανες αν σε κυνηγούσαν 5 ντουλάπες για να πληρώσεις τις ζημιές, για τις οποίες δεν ευθύνεσαι;

Ναι δίκιο έχεις!

"ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΠΟ ΕΔΩ!" Μας φώναξε η Cindy και ο Colin, που προπορεύονταν και στρίψαμε σε ένα σκοτεινό στενό και έρημο δρομάκι.

Οι γάτες που βρίσκονταν στον πίσω σκουπιδοτενεκέ μόλις μας άκουσαν, έφυγαν και πλέον μείναμε μόνοι μας, κοιτάζοντας ανήσυχοι προς όλες τις κατευθύνσεις.

Ο David και ο Ron, που κουβαλούσαν τόση ώρα την μεθυσμένη Melissa, την άφησαν λαχανιασμένοι σε ένα πεζούλι. Ο Colin είχε φρικάρει και σύντομα η τρομακτική αλλά γαλήνια ησυχία, που επικρατούσε στο μικρό δρομάκι σταμάτησε να υπάρχει, γιατί guess what, αρχίσαμε πάλι να μαλώνουμε...

"Γιατί ήρθαμε εδώ; Αυτό το μέρος με τρομάζει! ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ BATMAN ΠΕΘΑΝΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΣΟΚΑΚΙ;!" Γκάριξε τρομαγμένος ο Colin.

Αυτός δεν πρέπει να ξαναπιεί ποτέ...

"Αλήθεια;" Ρώτησε με ενδιαφέρον η Melissa και κοίταξε πονηρά τον David. "Λολ δεν έχω ιδέα, ποιος είναι ο batman! Είναι αυτός που φοράει τα μαύρα κολάν;"

Χαχάνισε και ύστερα έβγαλε τον σκασμό όταν η σουρικάτα την κοίταξε απαξιωτικά.

Χα, στα μούτρα σου.

"Σας τα έλεγα εγώ! Πάμε σε bar, μου είπατε. Θα είναι ωραία, μου είπατε! ΕΕΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΛΑΚΙΕΣ!" Είπα με νεύρα και όλοι με κοίταξαν τρομαγμένοι.

"Μελισσούλα, δεν ξέρω αν μου αρέσει όταν θυμώνεις ή αν με τρομάζεις πραγματικά! Το μυαλό μου έχει συγχυστεί, από τότε που άρχισα να κάνω παρέα μαζί σου... " Μου λέει ο David με κοίταξε με ένα creepy βλέμμα.

"Πρέπει να φύγουμε από εδώ παιδιά, γιατί κινδυνεύουμε. Αν μας πιάσουν όχι μόνο θα πάμε φυλακή για καταστροφή ξένης περιουσίας, αλλά μπορεί ο Jones να αναγνωρίσει την Sarah και τον David."

"Η Cindy είχε δίκιο. Αλλά που θα πάμε;" Ρώτησε ο Ron και όλοι μείναμε αμίλητοι.

"ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΟΥΜΕ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!" Φώναξε ενθουσιασμένη η Melissa και σηκώθηκε όρθια βγάζοντας τις γόβες της.

"ΠΥΡΚΑΓΙΑ, ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΦΩΤΙΑΑΑΑ, ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑΑΑΑ..."

Oh god! Please make it stop...

"Μην φωνάζεις θα μας ακούσουν!" Την προειδοποιεί νευριασμένος ο David και οι υπόλοιποι κλείνουμε τα αυτάκια μας, για να προστατεύσουμε την ακοή μας από την παραφωνία της.

"ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ; ΘΑ ΠΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΤΟΤΕ!" Καθαρίζει το λαιμό της και συνεχίζει πιο δυνατά. "ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ GIGI BABY, ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΣΑΝ ΤΟΥ BIEBER! I TOLD YOU I AM, A GIGI BABY... "

"Μα ποιος τολμά να διακόπτει τον διαλογισμό μου;" Ακούσαμε μια γυναίκα να φωνάζει και άνοιξε διάπλατα μια μικρή πόρτα στο δρομάκι.

Μπροστά μας εμφανίστηκε μια γριά γυναίκα, ντυμένη με πολύχρωμες εσάρπες διακοσμημένες με πούλιες και στο κεφάλι φορούσε ένα πράσινο τουρμπάνι. Τα χέρια της ήταν γεμάτα με χρυσά βραχιόλια και δαχτυλίδια, ενώ από τα αυτιά της κρέμονταν δύο, μακριά ασημένια σκουλαρίκια.

Για μια στιγμή μας κοίταξε εκνευρισμένη, ύστερα όμως στράφηκε στον David και άρχισε να τον παρατηρεί με ένα creepy χαμόγελο στα χείλη της.

"Εσύ δεν είσαι ο David Grant, ο τέταρτος;" Ρώτησε με δέος και μείναμε όλοι άφωνοι.

"Εμ... Ναι. Από που το ξέρατε; Το μαντέψατε;"

"Λολ, όχι απλά διαβάζω παντού στο Ίντερνετ για την χρεοκοπία του πατέρα σου και έτυχε να δω οικογενειακές φωτογραφίες σε ένα άρθρο!"

"Ααα.... μάλιστα." Είπε ο David και κοίταξε αλλού λίγο απογοητευμένος.

"ΓΙΑ ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ! ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ, ΛΕΕΙ Η ΚΥΡΙΑ;" Φωνάζει η Melissa και απευθύνετε στη σουρικάτα.

Και τότε το πρόσωπο του έλαμψε από ευτυχία και χαρά.

"Ναι, Melissa είμαι ένας φτωχός ανθρωπάκος, που δεν έχει στο ήλιο μοίρα! Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας μου είναι χειρότερη από ότι φαντάζεσαι. Κοιμόμαστε σε χαρτόκουτα και κλέβουμε από την λαϊκή αγορά για να επιβιώσουμε. Χτες επειδή έκανε κρύο, σκεπαστήκαμε με σκισμένα τσουβάλια από πατάτες. Πουλήσαμε και την μικρή μου αδερφή για ένα καρβέλι ψωμί! Οι γονείς μου σκέφτονται να με δώσουν σε ίδρυμα. Αχ... Δεν αξίζω τέτοια ζωή." Είπε ο David δραματικά και έκανε πως κλαίει, ενώ στην πραγματικότητα προσπαθούσε να καλύψει τα γέλια του.

Οκ, αυτό έχει πλάκα!

Η Melissa τον κοίταξε με αηδία και απέχθεια, καθώς το μόνο που την νοιάζει σε έναν άντρα είναι ο τραπεζικός του λογαριασμός. Από την άλλη η γριά μάντισσα κοίταξε την σουρικάτα με βλέμμα σαν αν έλεγε "bitch what?".

Ξαφνικά ακούσαμε φωνές από τον δρόμο και άτομα να τρέχουν προς το σημείο που βρισκόμασταν.

"Εμ... θέλουμε βοήθεια. Μπορούμε να περάσουμε μέσα; Μας κυνηγούν κάποιοι και πρέπει να κρυφτούμε!"

"Δεν θέλω μπλεξίματα." Λέει και πάει να κλείσει την πόρτα.

"Όχι, όχι! Περιμένετε θέλουμε να μας πείτε την μοίρα μας."

Η γριά μάντισσα με κοίταξε περίεργα και ύστερα μας έκανε νόημα να περάσουμε μέσα στο μικρό διαμέρισμα της.

Έχω ένα κακό προαίσθημα...

Ο χώρος όπως το περίμενα, ήταν τρομερά αποπνικτικός και ταυτόχρονα creepy. Υπήρχαν παντού μικρά πραγματάκια και στολίδια κρέμονταν από τους τοίχους και από το ταβάνι. Καθίσαμε σε ένα κυκλικό δωμάτιο, πάνω σε κάτι μεγάλες μαξιλάρες με τους θεούς της αρχαίας Ελλάδας. Στο κέντρο υπήρχε ένα κοντό τραπεζάκι με μια γυάλινη σφαίρα επάνω και γύρο από αυτήν υπήρχαν τοποθετημένα μικρά κεριά.

Το δωμάτιο ήταν σχεδόν σκοτεινό και υπήρχε η μυρωδιά του λικέρ στην ατμόσφαιρα. Τα παιδιά αφού κάθισαν κάτω, κοίταξαν τον χώρο εντυπωσιασμένοι και παρατήρησαν τα περίτεχνα διακοσμητικά και τα λιγοστά, αλλά αξιοπερίεργα έπιπλα.

"Ονομάζομαι μάντισσα Πυθία Μαρία Αντωνία Χουανίτα Ρούμπι Μιγκέλ." Μας ανακοίνωσε αφού κάθισε κοντά στο τραπεζάκι με την σφαίρα. "Για εσάς όμως σκέτο Πυθία."

"Έχετε καμία σχέση με την-"

"Ναι. Είμαι απόγονος της αξιοθαύμαστης Πυθίας!" Είπε με περηφάνεια πριν καν ο Colin τελειώσει την ερώτηση του.

"ΠΗΓΑ ΣΕ ΜΑΓΙΣΣΕΣ, ΣΕ ΧΑΡΤΟΡΙΧΤΡΕΣ, ΝΑ ΔΩ ΠΟΥ ΧΑΝΕΣΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ!" Τραγούδησε δυνατά πάλι η Melissa και ο Ron την χτύπησε με ένα μαξιλάρι για να σκάσει.

Επιτέλους έκανε και κάτι σωστό.

"Δεσποινίς μου, η αύρα σας είναι αρκετά έντονη! Αφήστε με να δω το μέλλον σας, με την βοήθεια της σφαίρας μου..."

Έκλεισε τα μάτια της για αρκετά λεπτά και ακούμπησε με τα δάχτυλα της την γυάλινη σφαίρα.

"Εμ... αυτό δεν σου φαίνεται λίγο creepy;" Ψιθύρισα στον David που κοιτούσε ακόμα φρικαρισμένος τον χώρο.

"Εννοείς creepy σαν την Melanie Martinez ή creepy σαν τον Pennywise;"

"Έχει διάφορα;"

Η Πυθία ξαφνικά άνοιξε τα μάτια της διάπλατα και και με κοίταξε στα μάτια.

"Sarah Foster... δεν είσαι τόσο μόνη όσο νομίζεις. Σύντομα βλέπω φως... βλέπω ένα άσπρο φόρεμα... βλέπω όμως πανικό, σκοτάδι, χάος! Έρχονται περίεργες μέρες... " Μου λέει και την κοιτάω σαν βλαμμένο.

"Είσαι τυφλή... Δεν μπορείς να καταλάβεις τα σημάδια."

Ποια σημάδια;

Η Πυθία έκλεισε ξανά τα μάτια της και επικράτησε ησυχία στο δωμάτιο. Όταν γύρισα για να δω τον David, έκανε πως παρατηρεί την γυάλινη σφαίρα.

"David χρυσό μου, με έχεις μπερδέψει. Υπάρχει ομίχλη και ένα χάος στον εσωτερικό σου κόσμο!" Σταμάτησε να μιλάει και έσφιξε περισσότερο την σφαίρα με τα χέρια της.

"Βλέπω κάτι..."

"ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΕΛΩΩΩ, ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΣΑΝ ΤΡΕΛΗ ΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩΩΩ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤ- ΑΟΥΤΣ!" Ακούσαμε την Melissa και ύστερα ο Ron την βάρεσε πάλι με το μαξιλάρι.

"Όπως έλεγα πριν μας διακόψουν, βλέπω κάτι στον ορίζοντα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι όμως... μοιάζει με... με... έντομο! Ίσως είναι..."

Μελισσούλα;

"ΑΚΙΝΗΤΟΙ ΟΛΟΙ! ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ!ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ!" Φώναξαν περίπου 4 αστυνομικοί που είχαν σπάσει με πάταγο την πόρτα και μας σημάδευαν με τα όπλα τους.

"ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΦΤΑΝΩ, ΕΛΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΙΟ ΠΑΝΩ!"

Την γαμήσαμε για τα καλά...

Οκ, αφήστε με να σας εξηγήσω τι συνέβη τις επόμενες ώρες.

Τελικά αποδείχτηκε πως η μαντίσσα Πυθία, ήταν μια κλέφτρα κοσμημάτων και πολύτιμων αντικειμένων, που προσποιούνταν την χαρτορίχτρα για να εξαπατά κόσμο και να έχει μια μυστική ταυτότητα.

Η αστυνομία την έψαχνε καιρό και μόλις έκανε επιδρομή, σήμερα στο σπίτι της, συνέλαβε και εμάς, επειδή νόμιζε πως έχουμε σχέση με τις ληστείες της και ότι ήμαστε συνεργοί της.

Εμείς προσπαθήσαμε να τους εξηγήσουμε τι συνέβη ακριβώς και για ποιό λόγο καταλήξαμε στο σπίτι της. Από ότι φαίνεται όμως η μεθυσμένη πριγκίπισσα aka Melissa, έδωσε περισσότερες πληροφορίες για την καταστροφή του bar και τον τσακωμό με τον τριαντάρη!

Έτσι οι αστυνομικοί, μας μπαγλάρωσαν (όπως θα λεγε και ο κύριος Μπάμπης, ο γείτονας μου) και μας έφεραν στο κρατητήριο.

Τώρα μπορείτε να κλάψετε και να γελάσετε ελεύθερα.

"ΣΤΟ ΚΕΛΙ 33, ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ, ΕΙΧΑ ΜΑΤΙΑ 13, ΗΜΟΥΝΑ ΠΑΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΜΥΑΛΟ,ΜΑ ΠΑΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΜΥΑΛΟΟΟ, ΟΠΑ!"

Ο David χόρευε ζεϊμπέκικο και ο Colin μαζί με τον Ron και κάτι άλλους άσχετους χτυπούσαν παλαμάκια! Η Cindy από την άλλη πλευρά είχε κάτσει σε μια γωνία σε εμβρυική στάση και μονολογούσε κοιτώντας το υπερπέραν. Η Melissa, έλεγε ανέκδοτα για ξανθιές με κάτι "κύριες", που φορούσαν σκισμένα καλσόν και κάπνιζαν.

Εγώ από την άλλη, ήμουν έτοιμη να πάθω το έβδομο mental breakdown μου για σήμερα.

"Είμαι πολύ αντικοινωνική για να πάω φυλακή. Θα πρέπει να μοιράζομαι το μπάνιο με άλλες κρατούμενες και να μάλλον θα πρέπει να κάνω τατουάζ έναν Πήγασο! Θα μπω σε μια συμμορία και δεν πρόκειται να σπουδάσω ποτέ μου..." Λέω έτοιμη να καταρρεύσω αλλά κανείς δεν χέστηκε για αυτά που έλεγα.

"Είστε τυχεροί! Κάποιος ήρθε να σας πάρει, μικροί ταραξίες!" Μας ανακοινώνει ο αστυνομικός και μας βγάζει επιτέλους από αυτό το βρωμερό κελί.

"Σε ευχαριστώ πολύ, κύριε αστυφύλακα! Μην ξεχάσετε να έρθετε στην εκκλησία την Κυριακή!" Λέει χαρωπά η Hopkins και όλοι μένουμε με ανοιχτό το στόμα.

Τελικά αυτό το κελί δεν ήταν και τόσο κακό. Συμφωνείς;

Απολύτως!

Η Hopkins είναι παντού! Hide your kids people!

Ερώτηση της ημέρας: 10 χρόνια φυλακή ή μια μέρα παρέα με την Hopkins;

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️