Bitch, πήγαινε να αγοράσεις μια προσωπικότητα. Τα Lidl έχουν εκπτώσεις.

Αύριο είναι τα γενέθλια μου και πραγματικά είμαι έτοιμη να πέσω σε κατάθλιψη.

Το να γίνεσαι 18 είναι ίσως ένας από τους μεγαλύτερος φόβος μου. Αρχίζεις και μεγαλώνεις και καταλαβαίνεις πως σύντομα θα πρέπει να πληρώνεις φόρους, να συμμετέχεις σε πολιτικές συζητήσεις, να τρως τα αποφάγια των παιδιών σου, να ξέρεις πως να οδηγείς αυτοκίνητο και θα πρέπει να μάθεις πως να κάνεις χίλια άλλα πράγματα, που έχουν ζωτική σημασία για την επιβίωση σου σε αυτόν τον πλανήτη.

Γαμάτο ακούγεται!

Ο Ron χαίρεται γιατί τώρα θα μπορεί να μπει νόμιμα στα clubs και στα bars, χωρίς την συνοδεία του Μαύρου Σουγιά.

Εγώ απλά θέλω να φάω μόνη μου, όλη την τούρτα των γενεθλίων μου και να δω ταινίες της Barbie για να θυμηθώ την πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής μου. Δηλαδή το νηπιαγωγείο!

Και εκτός από αυτά, η μικρή σουρικάτα δεν έχει δώσει σημεία ζωής την τελευταία εβδομάδα και ούτε έχει εμφανιστεί σε συνάντηση του anti-social club...

Μήπως με αποφεύγει ή απλά σιχάθηκε την ύπαρξη μου, όπως οι περισσότεροι φίλοι μου μετά από κάποιο καιρό;

Και για θύμισε μου, γιατί νοιάζεσαι τόσο, για το τι κάνει η σουρικάτα;

Απλά είχα συνηθίσει την ύπαρξη του στην μικρή και μίζερη ζωή μου και μου φαίνεται περίεργη η απουσία του.

Οκ...

"Παιδιά εγώ και ο πατέρας σας έχουμε να σας πούμε ένα ευχάριστο και ένα δυσάρεστο νέο." Ανακοινώνει η μαμά και με βγάζει από τις σκέψεις μου. "Με ποιό θέλετε να αρχίσουμε;"

Κοίταξα τον Ron, ο οποίος έφτιαχνε ένα κάστρο με τις τηγανίτες του και έπαιζε σαν πεντάχρονο παιδάκι, που δεν έδινε σημασία σε αυτά που έλεγε η μαμά.

"Ας αρχίσουμε με τα δυσάρεστα, να τελειώνουμε." Απαντάω στην μαμά και ο Ron αφήνει επιτέλους τις τηγανίτες του ήσυχες.

"Αύριο, δυστυχώς εγώ και ο πατέρας σας θα πρέπει να φύγουμε για το ετήσιο φεστιβάλ ποίησης, καθώς υπήρχαν κάποιες αλλαγές την τελευταία στιγμή και δεν θα είμαστε εδώ για τα γενέθλια σας." Λέει και είναι έτοιμη να βάλει τα κλάματα. "Δεν το πιστεύω πως τα μωρά μου γίνονται 18."

"Μαμά μην κάνεις έτσι! Δεν πειράζει μια χαρά θα είμαστε και μόνοι μας." Λέει ο Ron γεμάτος χαρά και ευτυχία, καθώς όσο θα λείπουν οι γονείς μας αυτός θα πίνει τον Βόσπορο!

"Και τα ευχάριστα ποια είναι;"

"Μίλησα με τον θείο σας και συμφωνήσαμε να έρθει εδώ η αγαπημένη σας ξαδέρφη, για να μην είστε μόνοι στα γενέθλια σας! Δεν είναι τέλειο;" Είπε ο μπαμπάς καθώς έπινε μια γουλιά από τον καφέ του και ο Ron έριξε σοκαρισμένος το πιρούνι του κάτω, ενώ εγώ πνίγηκα με τον χυμό από μάνγκο!

"Τι πάθατε;" Ρώτησε η μαμά με ενδιαφέρον και μου έδωσε λίγο νερό να πιώ.

"Τίποτα, τίποτα! Απλά χαιρόμαστε που θα δούμε την Melissa μετά από τόσο καιρό." Χαμογέλασε ψεύτικα ο αδερφός μου και με κοίταξε τρομοκρατημένος.

"Τέλεια! Εμείς πρέπει να ετοιμαστούμε για το ταξίδι τώρα, καθώς θα φύγουμε σήμερα. Η Melissa θα έρθει σε λίγο, λογικά. Να είστε ευγενικοί όπως πάντα." Λέει η μαμά και σηκώνεται από το τραπέζι.

"Και Sarah, μάλλον θα πρέπει να προσφέρεις το κρεβάτι σου για απόψε στην ξαδέρφη σου."

"Εντάξει..." Λέω μονάχα και κοιτάζω τον Ron με νόημα.

Let me explain...

Melissa Foster.

Πρώτη ξαδέρφη μου και ίσως, το πιο κακιασμένο άτομο που ξέρω! Είναι το κλασικό, κακομαθημένο, πλούσιο κοριτσάκι, που κάνει μια αποτυχημένη καριέρα στο modelling και νομίζει πως είναι η Elsa Hosk!

Είναι 20 και φοράει τα πιο ακριβά ρούχα της αγοράς, έχει μεγάλη αγάπη σε οτιδήποτε ροζ, στα ακριβά αρώματα και στους πλούσιους γκόμενους.

Εγώ και ο Ron, την αντιπαθούμε από τα 5 μας, γιατί πραγματικά είναι πιο ψεύτικη και από τα οπίσθιά της Nicki Minaj και το IQ της δεν ξεπερνά αυτό του Patrick, από τον Μπομπ Σφουγγαράκη.

Βέβαια μπροστά στους γονείς μας, συμπεριφερόμαστε σαν μικρά αγγελούδια και δεν τολμάμε να αποκαλύψουμε το μίσος μας για αυτή, γιατί ο μπαμπάς λέει πως η οικογένεια είναι σημαντική!

Μπούρδες...

Η μαμά και ο μπαμπάς έφυγαν, πριν μια ώρα και εγώ μαζί με τον Ron περιμέναμε με αγωνία την άφιξη της Melissa, κοιτώντας νευρικά γύρω μας, έχοντας στο νου μας τις φριχτές προηγούμενες επισκέψεις τις...

*Ντινγκ Ντονγκ*

"Πάω εγώ." Λέω αποφασιστικά και τρέχω να ανοίξω την πόρτα.

Μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει!

"Καλημέρα, μελισσούλα! Συγγνώμη για την έκτακτη επίσκεψη. Θέλω βοήθεια γιατί την Δευτέρα γράφω αρχαία και έχω να πατήσω στην τάξη κανένα δίμηνο! Έφερα ντόνατς με σοκολάτα." Λέει ο David γεμάτος ενέργεια και μπαίνει μέσα στο σπίτι, χωρίς να του πω να περάσει.

"Γιατί είστε τόσο άσπροι λες και είδατε φάντασμα;" Μας ρωτάει όταν βλέπει τις εκφράσεις μας.

"Περιμένουμε κάποιον."

"Μάλλον ήρθα σε λάθος ώρα. Αλλά επειδή δεν με ενδιαφέρει αν σας ενοχλώ, λέω να κάτσω."

Τέλεια! Αυτός μας έλειπε τώρα...

Σκάσε φωνούλα! Εγώ χαίρομαι που ήρθε.

Για ποιό λόγο;

1) Μου έλειψε γιατί έχω να τον δω μέρες.

2) Θέλω συμπαράσταση τώρα που θα έρθει η Melissa.

3) Μυρίζει σαν κουλουράκια κανέλας και ξέρεις πόσο μου αρέσουν. (Τα κουλουράκια εννοώ, χαχα...)

4) ΕΦΕΡΕ ΝΤΟΝΑΤΣ!

Οκ, τώρα συμφωνώ μαζί σου!

"Άκου σουρικάτα, σε λίγο θα έρθει μια αντιπαθητική ξαδέρφη μας! Αν θες μείνει, αλλιώς σε συμβουλεύω να τρέξεις όσο έχεις ακόμα την ευκαιρία."

"Μην ανησυχήσεις μελισσούλα, εδώ κάνω παρέα μαζί σου, νομίζω πως δεν θα με πειράξει η ξαδέρφη σας."

Επέστρεψε η σουρικάτα που αγαπήσαμε!

*Ντινγκ Ντονγκ* (vol.2)

Ο Ron, ανοίγει την πόρτα προετοιμασμένος για το τι πρόκειται να ακολουθήσει...

"ΓΕΙΑ ΣΑΣ, ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ΞΑΔΕΡΦΙΑ! ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!" Λέει με ψεύτικο χαμόγελο η Melissa και μεταφέρει μέσα στο σπίτι μας περίπου 10 ροζ βαλίτσες.

"Οι γονείς μας λείπουν, μπορείς να σταματήσεις το θέατρο." Την αγριοκοιτάζει ο Ron και αμέσως το βλέμμα της πέφτει πάνω στον David.

Οοοο...

"Melissa Foster! Γνωστό μοντέλο, επιχειρηματίας, influencer, ηθοποιός και μια πολλή γοητευτική παρουσία θα έλεγα. Εσύ πως λέγεσαι;" Απευθύνεται στον David και του δίνει το χέρι της, για χειραψία.

"David Grant! Πρώην άτομο με ενδιαφέρουσα κοινωνική ζωή και όνειρα. Τώρα απλά κάνω παρέα με την βασίλισσα των φυτών και είμαι περήφανος!" Ανακοινώνει χωρίς να κάνει χειραψία και δαγκώνει ένα μεγάλο κομμάτι από το ντόνατ του, με αποτέλεσμα να λερώσει την μύτη του με σοκολάτα.

Cute.

Περίμενα η Melissa να τον αγνοήσει και να συνεχίσει να είναι ο αντιπαθητικός εαυτός της, αλλά αντί για αυτό κοίταξε με ενδιαφέρον τον David και κάθισε υπερβολικά κοντά του στο καναπέ.

"Χαχα, φαίνεσαι τόσο αστείος Pavid!" Χαχάνισε και έπαιξε με μια τούφα από τα ξανθά μαλλιά της.

"Με λένε David." Της είπε ο David μπουκωμένος και μου έκανε νόημα να κάτσω δίπλα του στον καναπέ.

"Melissa, γιατί δεν πας πάνω να αφήσεις τα πράγματα σου και να ξεκουραστείς; Εγώ και ο David έχουμε διάβασμα." Της λέω απότομα και εύχομαι να σηκωθεί και να πάει στο διάολο... (Με το συμπάθειο πάντα!)

"Μα φυσικά και όχι! Τώρα που γνωριστήκαμε με τον David, δεν πάω πουθενά. Τι θα διαβάσετε;" Ρωτάει με ενδιαφέρον.

Έχει αρχίσει να χάνω την υπομονή μου!

"Αρχαία. Και θα θέλαμε λίγη ησυχία αν γίνεται." Της ανακοινώνει αδιάφορα η σουρικάτα και βγάζει τα βιβλία του από την τσάντα του.

"Πριγκίπισσα, έλα να βοηθήσεις να πάμε πάνω τις 500 βαλίτσες σου, γιατί δεν είμαι ο υπηρέτης σου!" Λέει με νεύρα ο Ron και αρχίζει να ανεβαίνει τις σκάλες. "Μα καλά ένα βράδυ θα μείνεις, γιατί έφερες τόσες βαλίτσες;"

"Τι εννοείς; Αυτά είναι μόνο τα βασικά. Τα πράγματα για το πρωί είναι στο αυτοκίνητο!"

Ωραία θα περάσουμε και απόψε!

"Κάνε πιο πέρα!"

"Εσύ να κάνεις πιο πέρα! Είμαι φιλοξενούμενη, Sarah!" Λέει η Melissa και με σπρώχνει από το κρεβάτι μου, με αποτέλεσμα να πέσω στο κρύο πάτωμα.

Ξέρεις κάτι; Προτιμώ να κοιμηθώ εδώ κάτω, παρά να έχω αυτήν την κακομαθημένη δίπλα μου.

Πήρα το μαξιλάρι μου και μια κουβέρτα και ξάπλωσα κάτω στο πάτωμα, δίπλα από το παράθυρο του δωματίου μου.

Η Ζιζέλ με κοίταξε απογοητευμένη και ξάπλωσε στο καλάθι της.

"Θα έρθει πάλι ο David αύριο;" Άκουσα την Melissa να ρωτάει, ενώ έφτιαχνε την μάσκα ύπνου της, στο κεφάλι της.

"Γιατί ρωτάς;"

"Απλά τον συμπάθησα! Είναι αστείος και έξυπνος για την ηλικία του!"

"Αα ναι; Και από που το κατάλαβες αυτό;"

"Να μην σε νοιάζει, μελισσούλα!"

Οοο, she went there!

"Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάνει παρέα μαζί σου. Αυτός είναι σαν ένα ταψί με λαχταριστή σοκολατόπιπα και εσύ είσαι σαν ένα ταψί με καμένο Μπριάμ!" Λέω και χαχανίζει μόνη της.

Έχει δίκιο!

Ο David είναι τελικά ένα καλό και αστείο παιδί, το οποίο έκανε λάθος επιλογές. Δεν ξέρω όμως αν πρέπει πραγματικά να τον αλλάξω σε nerd. Αυτός πιστεύει πως έτσι θα λυθούν τα προβλήματα του, αλλά νομίζω πως τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.

Κοίταξα σκεπτική το παράθυρο του δωματίου μου και θυμήθηκα, εκείνη την ημέρα που έχει μπει κρυφά ο David.

Είναι πραγματικά αστείο αν το σκεφτείς...

Όταν η Ραπουνζέλ άνοιγε το παράθυρο της, την περίμενε ο πρίγκιπας της. Όταν η Bella από το Twilight άνοιγε το παράθυρο της, ο Edward ήταν εκεί. Όταν εγώ ανοίγα το παράθυρο μου, το πιο πιθανό ήταν να έμπαινε μέσα κανένα κουνούπι και καμία ενοχλητική μύγα...

Ποτέ δεν περίμενα πως θα ερχόταν η σουρικάτα...

Επειδή ξέρω πώς θα σας αρέσει, ορίστε άλλο ένα βίντεο με τον αγαπημένο μας David, που βρήκα τυχαία, μίας και όλη μέρα είμαι στο Youtube, καθώς δεν έχω ζωή!

Ερώτηση της ημέρας: Θα προτιμούσατε να περάσετε μια μέρα με την Melissa ή με την Hopkins;

Τα λέμε σύντομα!

Αντίο ζουζουνομπουρμπουλυθρίνια μου♥️