İsmim Anthony. Bu olay Ben 14 yaşındayken oldu.En iyi arkadaşım olan Chris, ailesi bi çeşit tatile çıktığı için beni akşam için evine davet etti. Bisikletimi evine sürdüm ve arka bahçesine koydum.Chris çok büyük ihtimalle geldiğimi duyup kapıyı açtı ve içeri girdim. Neredeyse Chris'in elindeki bütün video oyunlarını oynayıp, aklınıza gelebilecek her türlü abur cuburu yedik. Oda adeta bi çöplüğe dönmüştü. Gece ilerledikçe film izlemeye başlayıp, sıkılınca telefon şakaları yapmaya başladık. Chris, birkaç tane pizza yerini arayıp şakalar yaptı. Sıra bana gelmişti. Telefonda rastgele birkaç tane tuşa basarak birine ulaşmaya çalıştım. Yanlış hatırlamıyorsam 4. deneyişimde birine ulaştım. Adam "Evet?" dedi. Çok derin bir sesi vardı. Bir an da olsa tüylerim diken diken olmuştu. Chris'in arka planda gülmesi benimde gülmeme sebep oldu. Daha önce hiç telefon şakası yapmamıştım. Bu yüzdende berbattım. Karşıdaki adam bütün bu olanlara rağmen en ufak bir şey bile söylememişti. Bir anda ciddileşip şakaya devam etmeye çalıştım. Ve ağzımdan şu sözler çıktı:"Beyefendi, arabanızın lastiklerini alsam sizin için sıkıntı olur mu?". Adam:"İsmin ne senin? " dedi.Gerçek ismimi söyleyecek kadar salak değildim, ben de Bob dedim. Adam:"Gerçekten mi? Anthony olmadığına emin misin?"... Üzerime Tonlarca ağırlıkta bir beton düşmüş gibi hissettim. Başımı kaldırdığımda Chris'in dehşet içinde bana baktığını gördüm. Karşı taraftaki her kimse onunla aynı hat üzerinde bulunmak istemedim. Telefonu kapattıktan sonra Chris'e bu adamı tanıyıp tanımadığını sordum. Chris'in korktuğu her halinden belliydi. Elleri titriyor, konuşurken kekeliyordu. "Bilmi... Bilmiyorum!!! ". Hemen bilgisayarın başına oturup biraz araştırma yaptık. Birinin sadece telefon numarasından isminin öğrenilebilmesi nasıl mümkün olabilirdi ki? Araştırmalarımıza göre bunun için birkaç uygulama vardı ama bu kadar kısa sürede bu işlemi kimse gerçekleştiremezdi. Bir süre sonra bu olayı unutup, yarım bıraktığımız filme izlemeye devam etme kararına vardık. Filmin sonlarına doğru kapı çaldı. İkimizde aynı anda saate baktık. Saat 23:56'ydı. Bu saatte birinin dışarda olmasının hiçbir nedeni olamazdı. Chris televizyonu ve ışıkları kapattı;ben de olabildiğince sessizce pencereyi araladım. Kapının önünde, kapkara giyinmiş birisi vardı. Karanlıktan dolayı adam mı kadın mı anlayamadım. Ama bildiğim bişey varsa adamın kesinlikle eve girmek istemesiydi. Kapıyı öyle bir zorluyordu ki bi ara kapı kolunun vidalarının yerinden oynadığını gördüm. Bu kişinin amacı bizi korkutmaksa, kesinlikle istediğini elde etmişti...                               (Devamı sonraki bölümde)