2 lata później-Wspomnienia:
"-Suga!-krzykneła widząc go samego stojącego na moście.
Chłopak odwrócił się w jej stronę i uśmiechnął.
Zaczęła biec do niego.
Gdy się przy nim już znalazła on rozłożył ramiona a ona przytuliła się do niego a on zamknął ją w swoich ramionach.
Po jej policzkach popłynęły łzy
ze szczęścia.
-Tak bardzo tęskniłem za tobą kochanie..-powiedział jej cicho do ucha.
-Ja za tobą też YoonGi-odpowiedziała i spojrzała na niego,gdy do jej uszu doszło wołanie.
-Mamo!Tato!-w ich stronę biegła 6-letnia blond włosa dziewczynka ubrana w różową sukieneczkę z truskawkami.
Miała tęczówki w kolorze roztopionej,gorzkiej czekolady i słodkie usteczka po tatusiu.
Ale kim był jej tatuś?
Dziewczynka podbiegła do nas i uwiesiła się Sudzę na szyi.
Ten zaśmiał się i spojrzał na Laurę.
-Ichigo bardzo tęskniła za tobą,prawda malutka?-zwrócił się do mnie i do małej.
-Bardzo!
Stała chwilę nie rozumiejąc gdzie jest NamJoon.
-Gdzie on jest?-spytała nagle Sugę z powagą w głosie.
-Kto?-spytał YoonGi.
-NamJoon i reszta-parsknełam śmiechem widząc jego minę.
-Kochanie nie wiem o czym mówisz.
Nasz zespół przecież się rozpadł 3 lata temu,pamiętasz?
A NamJoon zostawił cię z Ichigo dla Taeyoon.
Tej błękitnookiej.
-C-co?-nie rozumiała-To znaczy,że my jesteśmy razem?
Ty i ja?
-Tak,kochanie.
Dlaczego wyglądasz na taką zdziwioną?
Ichigo w końcu ma porządnego ojca a nie NamJoona zdrajcę.
Zobacz jaka ona jest teraz szczęśliwa odkąd z tobą zamieszkałem.-spojrzał na małą-
Czy tak nie jest lepiej?
Jesteśmy szczęśliwą rodziną i tylko to się teraz liczy,prawda Ravi?.."

"-Zapraszamy na scenę dwie dla nas bardzo ważne osoby które dzięki nim nasze życie zmieniło się na lepsze..
Lola, Hyuna zapraszamy was na scenę!-krzyknął Jimin do mikrofonu uśmiechając się.."

"-Zaśpiewacie z nami prawda dziewczyny?-spytał Jungkook.
-Pewnie-odpowiedziała Hyuna a Jimin objął ją w pasie.
Suga podszedł do Ravi i nieśmiało złapał ją za dłoń.
-To zaczynamy-powiedział do
niej cicho.
-I wanna be normal
I just wanna be still
But everything about me is extraordinary
I can't just be so-so
When I was lost
Music found me
Without meaning to
You brought me here
You brought me up to this stage so I'll flip it all up
Call me the human torch,
I just wanna be fire
There's no place to escape
I can't be bad
Yeah Im Mr. Fantastic
I just wanna be normal-zaczął rapować Rap Monster a potem spojrzał na Lole która zaczęła śpiewać refren:
-Baby are you down tonight
Baby imma give you the world
Baby are you down tonight
Baby imma teach you the world
We gon burn the night
We gon
Born.."

"-Przepraszam za to co zrobiłem-powiedział cicho NamJoon z łzami w oczach-Mam nadzieję,że kiedyś to wszystko mi wybaczysz i wrócisz do mnie.
Pamiętaj,że ja wciąż cię kocham i nigdy o tobie nie zapomnę.."

Parę miesięcy później..

Suga spojrzał na Lole i spytał widząc Ichigo.

S:Mogę ją potrzymać przez chwilę na rękach?
Chcę się z nią pożegnać.

L:Dlaczego?

S:Muszę wylecieć na 3 dni do Japonii.

Odpowiedział poważnie,
gdy Lola podała mu dziecko.

L:Wrócisz,prawda?

Spytała z nadzieją.

S:Obiecuję.

Uśmiechnął się i pocałował ją w czoło.

L:Kiedy wylatujesz?

S:Dzisiaj po południu.

Dziewczyna wzięła Ichigo z rąk Sugi i położyła do łóżeczka.
Przy Sudzę mała bardzo szybko zasypiała co Laurę bardzo zaskakiwało.
Podeszła powoli do Mina z gracją,po czym wskoczyła na niego i przytuliła mocno czując łzy napływające do jej oczu.

L:Kocham cię.
Będę tęsknić.

Wyszeptała prawie niedosłyszalnie.

S:Ja za tobą też Ravi.
Będę Tęsknił za wami wszystkimi..

***
Wybaczcie mi za to, że Suga w następnym rozdziale zginie,ale niestety musi :cc
Nie duście mnie za
niego pliss.. ><
Kocham was ♥
Widzimy się w Epilogu i dodatkowym rozdziale :*
~Ravi