Kiedy miałem 5 lat mama zostawiła mnie w windzie. Byłem za niski, żeby dosięgnąć jakiegokolwiek guzika, a winda zepsuła się i jeździła w górę i w dół. Najdziwniejsze było to, że wcale nie płakałem, za to cieszyło mnie to.. (Widocznie lubię jeździć windą XD) Kiedy moja mama zorientowała się, że mnie zapomniała, wróciła po mnie. W tym czasie winda stanęła między parterem, a pierwszym piętrem. Moja mama z przerażeniem patrzała na mnie, a ja położyłem się na podłodze w windzie (tak, żeby widzieć moją mamę na paterze) i uśmiechając się machałem do niej ręką ;-; Kto mnie zrozumie? No chyba nikt ;-;