Chapter 3

Last night...(Eto yung gabi na nakita sya ni Steven na umiiyak)

She is now looking at a math problem given to them by his husband. Gusto nya sanang magpatulong dito ngunit pumasok ito sa opisina at mukhang magiging busy na naman.

She just sighed in dissapointment.

"Bakit ba kasi di pa ako umalis sa kwarto na to eh!?" sita nya sa sarili.

At dun naman ang pagkakadinig nya sa isang mahinang tawa na nagmula sa sulok ng pinto.

Nakaawang iyon at kung hindi tititigan mabuti ay hindi mapapansin na may tao.

"That's right, LA! Go on and leave here or better leave Steven alone and never comeback to our lives." mataray na sabi ni Jorlie.

"Leave now Jorlie! I don't want to talk to you." she said and continue to look at the math problem she is trying to solve.

'Prinoproblema ko na nga tong math problem tas dadagdag ka pang bruha ka!' she said at the back of her mind.

Syempre hindi nya yun masasabi ng harapan. Ano bang laban nya diba asawa lang sya sa papel itong babaeng bruha na'to ang mahal.

"Oh dear, the feeling is mutual! But I am here to guard what is mine." mayabang na sabi nito at sinipat sipat pa nito ang kaliwang kamay na kinaruruonan ng nangingintab na singsing.

She can't help but to look on Jorlie's side.

"Oh whay's with the look LA!? Did you just forget that we're engaged already?" Jorlie is smilling from ears to ears while saying it.

Naramdaman na naman nya ang sakit ng una nyang makita si Jorlie at Steven sa condo ng binata dati, sunod naman ay sa office ni Steven, at sumunod ay sa bahay nila dati, at marami pang beses nya silang nakita na magka-patong, naghahalikan at nagtatalik.

She smilled and gave this bitch infront of her a genuine smile.

"Don't worry Jorlie! He's yours--" LA look to her like a piece of shit. "For now." and she flash her sweetest smile.

Inis na inis na dinampot ni Jorlie ang pitsel ng tubig sa ibabaw ng lamesa at isinaboy kay Amelie.

"You bitch!--" pinutol na agad ni Amelie ang sasabihin ni Jorlie.

"Are you referring to yourself, bitch!?" sabi ni LA na mas lalong nagpadagdag sa inis ni Jorlie.

Umakma na itong sasampalin sya ng mahagip ni Matti ang kamay nito at hinila palabas ng kwarto. Nagpupumiglas ito ngunit mas nangibabaw ang matitikas na braso ni Matti.

She just gave him a thank you smile.

Pag kalabas ng dalawa ay huminga muna sya ng malalim at tumitig sa madilim na salamin na katapat ng study table nya. Hindi nya alam kung nakita iyon ni Steven marahil hindi dahil hindi nito pinagtanggol si Jorlie.

Si Jorlie na may karapatan sa kanya.

Si Jorlie na gusto nyang maging asawa.

Si Jorlie na mahal nya.

Samantalang sya lang ito.

Si Amelie na handang ibigay ang lahat.

Si Amelie na handang magpakababa manatili lang sya.

Si Amelie na sobra sobra syang mahal.

Pero kay Jorlie na nagmula ang lahat at ang nagpapatunay namam ay ang singsing na bigay ni Steven.

She cry her heart before knocking to Steven's office.

Present Time

"Lady Amelie is now on the building." JC page the other security on their office.

Buencamino Bank Co. or BBC is the bank company that Amelie inherit from her grandmother.

JC, Jenna, Remie and Rhianne is her business partners and best of friends since gradeschool.

JC and Jenna Gonzales are twins. Jenna is her secretary and JC is his private bodyguard, the twins are not that rich unlike Rhianne and Remie.

Rhianne Martin and Remie Shato are cousins. Rhianne is a model and a President's daugter while Remie is the heir of RMS Investment Banks Co.

Papasok na sana sila ng elevator ni JC ng magulat sya kung sino ang nasa loob nuon.

"What the--"

"No cursing, Amelie." sabi ni Steven at hinila ma sya papasok ng elevator.

Hindi naman lingid sa kaalaman ng mga kaibigan nya na asawa nya ang binata.

Hindi na pumasok si JC sa loob ng elevator at lumipat nalang sa katabing elevator.

Para syang mauubusan ng hininga ng tuluyan ng magsarado ang elevator. Lumayo sya agad kay Steven at pinindot ang 9th floor kung saan anduon ang opisina nya.

"What took you so long LA? Kanina pa ako andito inaantay ka." reklamo ni Steven.

"Ano bang ginagawa mo dito!? You shouldn't be here on the first place!" inis na binalingan nya ito na sana ay hindi nya na ginawa.

Titig na titig ito sa buong katawan nya at ngayon nya lang napansin na naka mini skirt sya na halfway lang ng hita nya ang natatakpan.

Tumunog na ang bell hudyat na nasa tamang palapag na sila.

Bumungad agad sa kanya si JC pagka bukas ng elevator.

"This way Lady." turo nito sa conference room kung saan nanduon ang bisita nyang si Matti Omega Villamor na kaibigan nila at kababata ni Steven.

Kumatok muna si JC bago buksan ang malaking double door na nasa pinaka dulo ng pasilyo.

"LA!" sinalubong sya agad nito ng mahigpit na yakap na ginantihan nya din.

Hindi pa nila napapansin si Steven na sobrang sama ng tingin sa kaibigan.

"Matti." madiin, malamig at nakakapangilabot na tawag nito sa pangalan ng kaibigan.

"You brute! What the fuck are you doing here!?" bati sa kanya ni Matti at nakipag kamay pa.

"I'm with my wife--"

"Your wife? Am I dreaming!? Did you just claim LA as yours!!?" natatawa na sabi ni Matti pero nanatiling seryoso ang mukha ni Steven.

LA interrupted their conversation.

"It would be better and easy for us na nandito si Steven." she sat on the sofa at agad namang tumabi sa kanya si Steven na dumikwatro at sumandal pa inilapat nito ang isang kamay sa bewang ni Amelie hinihimas iyon.

Nakakakilabot. Nakakataas ng balahubo. Nakakapag-init ang haplos na ibinibigay sa kanya ni Steven.

Gustuhin nya mang lumayo sa tabi nito ay ayaw naman ng katawan nya mas gusto nya pa ngang lumapit dito.

Isang katok sa pinto ang nag-pagising sa makamundong iniisip nya.

"Here's Atty. Bareras" napatingin sya sa matipuno at gwapong lalaking dumating.

Ang tantya nya ay nasa 26-28 ang edad nito. May bitbit itong helmet at briefcase formal ang suot nito at matangkad din halos kagaya ng asawa nya.

Tumayo sya at nakipag kamay kay Atty. Bareras na ngayo'y katapat nya ng upuan.

"Please sit down Atty. Bareras-"

"Just call me Hero." ngumiti ito ng bahagya sa kanya kaya ginantihan nya din ito ng ngiti.

Umupo na sya katabi si Steven habang si Hero ay katabi si Matti sa upuan, JC is still their watching them.

Pumasok si Jenna na may dalang tatlong tasa ng kape at isang gatas para kay Amelie.

"Can I also have a milk?" tanong ni Hero na ikinangiti nya, parang bata.

Tumango sya at sinenyasan si Jenna.

"Your like a kid dude!" puna ng asawa nya.

"No I'm just trying to make my bones strong so I can fight for others that can't fight on their own." sagot naman ni Hero kay Steven na nagtatagis na ang pangga.

"So," LA interrupted. "Kailan namin pwedeng makuha ang papeles?"

"8 months to 1 year, maybe. If the judge didn't see any valid reason on your divorce it will noy be granted ao please think about it carefully. Divorce is nit as simple as you think." sabi ni Hero.

"Then we won't file divorce papers." prenteng sumandal ulit si Steven at tinignan ang nakakunit na noo ni Amelie.

"You said you want this! Why don't we just do this!? I'm already tired Steven, tama na." may pait na sabi nya sa asawa.

She is really tired. Hindi nya na maintindihan kung ano ang ikinikilos ng binata. Sometimes he's sweet, sometimes he's mad to death at her.

"You should talk with this brute LA." suhestyon ni Matti."We'll just leave you here for privacy." dugtong pa nito tsaka isinama palabas si JC at Atty. Bareras.

Pareho silang tahimik at gusto nya nalang mawala na parang bula sa harp nito.

"Are you really tired of me?" basag ni Steven sa katahimikan.

"Y-yes, I'm tired of you Steven."

"Then rest!" maagap na sagot nito. "I'll give you time to rest, Amelie."

"Then let me leave you." mahinang bulong nya.

"NO!" galit na sabi ni Steven napapikit nakang sya sa reaksyon nito.

That's what she need. Gusto nyang lumayo kay Steven para makalimutan muna ang sakit na dinulot nito sa kanya.

"Let's just file divorce, Steve." sabi nya di pa din tinitignan ang binata. " I already forgot to love myself, because of you. Baka naman pwedeng sarili ko muna bago ikaw."

She felt his arms wrapped to her parang sinasabi na ayaw nitong pakawalan sya.

"Can't we do that together?"

"You can't heal my broken heart cause your the one who broke it, Steve." she agreed to this marriage not just for convenience but also for her feelings.

Bata palang sya minamahal nya na si Steven sa malayo. Pinangako nya sa sarili na si Steven na ang para sa kanya. Just like in the fairytale she always wants a king not just a prince but a king who will protect, love and surrender to her but things just won't work like a fairy tale.

Bago pa man ang tagpo sa resort ni Steven ay nalaman nya ng nambababae ito. 4 na buwan palang sila ay kung sino sino na ang na ikakama nito dahil na rin sa tanggi sya ng tanggi dito, but she still don't give up on him mahal nya eh.

"I'll give everything that you want just don't leave me Amelie." he burried his face on her nape giving it little kisses."Mamamatay ako paginiwan mo ko." dugtong pa nito.

She shookt her head.

"You're being selfish again Steven!" hinarap nya ito at pilit na tinanggal ang pagkakayakap sa kanya.

She now sees his vulnerable side, the real Steven with his emotions.

"Steven kapag hindi kita iniwan ako ang mamamatay. Mamamatay ako sa sakit at hirap na ginagawa mo sakin." Steven just caressed her cheeks.

"Jorlie is crazy baby! Please believe me I really don't like this." nagmamakaawa na ito sa kanya na kulang nalang ay lumuhod ito sa harap nya.

"Then find solution for you to be free to her, cause' I really can't take it anymore."

~~~

Short update muna ulit. Vote and Comments really help me guys. Thank you sa mga nagbabasa sa FB Page natin 💖11PM tomorrow update.