Thank you for patiently waiting everyone sorry for keeping you  guys waiting. Thank you for supporting the love story of LA and Steven I hope that you will continue to support my upcoming stories. Keep safe everyone, love y'all!

(WARNING: ANG MGA SUSUNOD NA EKSENA AY HINDI MAARI SA MGA BATA)

Steven King

"He was a good friend of mine, I admit that weve fought and have disagreements most of the time, but I still considered him as a friend and too close to a brother." I look at my wife who's crying and beside her was my two children, Steen and Azarea. "Thank you for everything, Kiel. You can now rest in paradise, man."

I sat down next to my family and listen to the eulogy speech of Kael, Jezkiel's brother.

"A memorable evening to everyone. Maybe everyone knows me here, but not as deep as my brother Jezkiel. Our family is very thankful for your sympathy to us and your condolences is very much appreciated. To my brother, I know your just around ua right now I hope to see you soon, just always be safe with your love one." Kael look at me and nodded.

Fucker!

"Thank you evryone." he said and go to Dr. Carla Lyon their mother.

"Jezkiel!" bulong ni Amelie habang humihikbi.

Niyakap ko sya habang yakap nya naman ang dalawa naming anak.

A week easily passed by nakauwi na kami sa bahay namin at nagpatuloy lang sa pagkonsulta sa psychologist ang mga anak namin.

Amelie just kept beeing silent. Nakakapagtaka at nakakatakot ang katahimikan nya. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa kanya at ang iniisip nya. Mali ito! Mali ang pananahinik nya!

This is wrong! I need to talk to her.

"Wife?"

She jist walked by and didn't bother to look at me.

Naghahanda na sya ng almusal sa alas-singko ng umaga. We have maids and Mrs. Cruz, but she prefers to do it herself.

"Amelie!"

"I heard you! No need to shout." sagot nya na hindi man lang lumilingon sa akin.

What the heck is wrong?

Lady Amelie Buencamino-King

It's been a week that they're no longer here with us. Nakakamiss, nakakalungkot, at nakakayamot bumangon sa araw-araw na alam mong wala na ang mga taong pinapahalagahan mo.

"Wife?"

There he goes again. Trying to talk to me while I'm ignoring him. Hindi ko alam ang gagawin ko matapos ang mga nangyari.

Nakakabaliw, nakakapanghina, at nakakatakot.

Hindi ko alam kung saan ba ako takot, sa kanya ba? Sa mundo ba? O sadyang takot lang ako sa realidad ng buhay? Hindi ko alam ang nararamdaman ko.

"Amelie!"

"I heard you! No need to shout." sigaw ko sa kanya pabalik.

Hindi ko man nakikita ang mukha nya ay alam kong nagngingitngit na naman ang ipin nya at umiigting ang mga panga nya.

What the fuck is wrong with me?!

"The hotdogs are going to burn!"

Nagulat nalang ako ng makalapit nalang sya bigla sa tabi ko.

"What's wrong with you, baby?" may pag-aalalang tanong nya akmang hahawakan nya ang mukha ko ng mag-iwas ako.

Hindi na ako sigurado.

Hindi na ako sigurado sa mga nangyayari.

Hindi na ako sigurado kung nasa tama ba ako.

Hindi ako sigurado kung tama bang kasama ko ang dati kong asawa.

Hindi na ako sigurado.

"Hey! Hey, just calm. Don't cry. It's just a freaking hotdog. No need to cry, wife."

Hindi ko napansin na tumutulo na pala ang luha ko.

Hindi na ako naka-iwas ng kulungin nya ako sa mahigpit na yakap at paghahalikan sa noo.

"I'm here. Don't cry, I'm here. I will be here for you."

His voice calms me.

Lumipas ang ilang minuto na hindi ko naituloy ang pagluluto ng fried rice at tanging ang sunog na hotdog lang na nasa kawali pa rin ang luto na.

Sa ilang minuto na iyon ay nakakulong lang ako sa mainit nyang mga bisig pilit akong kinakalma kahit hindi na ako umiiyak. Ang bawat haplos nya sa buhok ko ay nagbibigay sa akin ng magandang pakiramdam. Hindi ko alam pero sa piling nya, sa yakap nya, at sa bawat kilos nya ng mga oras na yun ay nararamdaman ko na hindi ako nag-iisa, may karamay ako.

"Aren't you tired of me?" I asked.

"No."

"Why not?" I asked once again.

"Because that's it, simple as that."

Hinalikan nya pa ang ulo ko atlalong hinigpitan ang yakap sa akin. Nakatayo lang kaming pareho habang yakap-yakap nya ako.

"Why did you leave me?"

I was caught off guard, hindi ako agad naka-imik.

"I bet you get tired, because I'm an asshole." dugtong nya.

"I... I am so much in pain with you Steven. Tanging pagtakbo nalang papalayo sayo ang naisip ko ng mga oras na yun." I was talking about the first time I left him, when our baby died due to the accident.

Gulong-gulo ako nupn at nasasaktan ng sobra kaya naman iniwan ko sya, pero gaya ng hindi inaasahan naaksidente kami ng anak namin ni Steven at nawala nga ito.

"Don't leave me again, baby. Hindi ko alam kung anong magagawa ko kapag umalis kang muli. So please just be with me, it's a selfish thing to ask but please kahit mahirap wag mo akong iiwan. Let me be your knight, your prince, and especially your King, because for me you are my everything, My Queen."

Iniangat ko ang mga tingin ko sa kanya para lang makita ang maluha-luha nyang mata.

I've been thinking of leaving him again and he is thinking of becoming my everything because I'm his everything.

"You just made me feel your love, my love. I'm sorry for everything--"

"No, it's my fault."

I shookt my head and look to his dark expressive eyes.

This man is worth it!

"Pakasalan mo na ulit ako ng hindi na ako umalis sa tabi mo!" ngiti ko sa kanya sabay halik sa mapupula nyang labi.

This man is perfectly imperfect, but he is just the one that makes my heart beat wildly and erotically.

"I've been planning to do that on our anniversary." he said and gave me a sweet kiss he gently bite my lips that makes it parted a little bit.

Dalawang beses na akong inilayo ng tadhana sa lalaking ito pero dalawang beses na din akong bumabalik-balik pa rin sa kanya.

"Don't be naughty, it's early in the morning." suway ko sa kanya.

Lumabi sya at hinalikan akong muli bago inilapit ang maiinit nyang hininga sa tainga ko.

"Let me tell you a secret, baby.
.

.

.

.
We are..."

"We are what?" naaatat na tanong ko.

"We are not divorce and we aren't going to divorce."

"WHAT?!" gulat na tanong ko.

Pilit kong inilalayo ang mukha nya pero ibinaon nya lang ito sa leeg ko at muling bumulong.

"That's the secret I've been keeping for a long time. That's the ace that no one knows, I wouldn't let anyone know that before you." bulong nya at maya maya lang ay naramdaman ko na ang dahan-dahang paghalik nya sa balikat papaakyat sa leeg at panga ko.

"S-steve..."

"Hmm." ungol nya ng mahinga.

"I'm--" hindi nya ako pinatapos at sinakop nya agad ang mga labi ko ng mapusok nyang halik.

He kiss me hungrily and I answered it. He slid his tongue on my mouth and it battled with mine. It was a hot passionate kiss that we shared for a moment.

Marahas, mapusok, at puno ng pananabik ang halikang iginawad namin sa isa't isa.

"I miss you, baby." paos na bulong nya.

"S-steve, let's stop ~ohh!" hindi ko na ituloy ang sasabihin ko ng bigla nyang isubo ang isang dibdib ko.

Nakatakip pa ito ng manipis na duster pero ramdam na ramdam ko ang init ng labi nya at ang pag-ikot ng mga dila nya duon. Hinihimas at pinaglalaruan nya ang tuktok ng isa kong dibdib habang ang isa ay nilalasap nyang mabuti.

Hindi ito pwede! Hindi ngayon.

"Ohh Steven! Hmm ugh! P-ugh-lease s-toppp!"

Itinulak ko sya ng malakas dahilan upang pareho pa rin kaming matumba.

Bumagsak kami sa sofa na malayo sa kusina.

Paano kami nakarating dito?!

Hindi ko namalayan na unti-unti na pala akong nahihila ni Steven papaunta dito, pero buti nalang din at hindi kami sa sahig nahulog.

Ang masama lang ay nahulog ako sa kanya.

Matagal na akong nahulog sa kanya er~

Nahulog ako na sakto s aalaga nyang tumitibok-tibok na sa ilalim ko.

"Ugh! Baby, you make me so hard." paos na sabi nya habang naka-higa sa malambot na sofa.

Para naman akong natauhan at akmang aalis na ng kabigin nya ako palapit sa kanya.

"Don't leave me breathless, baby."

Umiling ako at pilit kumawala sa kanya.

"Believe me Steve, I need too." sabi ko at bumangon na.

"Why?" halata ang pagka-bitin s mukha nya.

Sorry, baby!

"I'm on my period Steven." mariin kong sabi sa kanya.

Sakto naman ang pag-labas ng Lola ko.

"Lola Grace! Gising na po pala kayo!" napa-ayos ako bigla ng suot ko at napalakad ng mabilis patungo sa ilalim ng hagdan kung saan naruruon ang kwarto ni Lola.

"Oo, apo. Narinig ko kasing parang may kumalabog na kung anong bagay eh."

Inalalayan ko si Lola hanggang sa sofa kung saan naruruon si Steven na umalalay rin.

"Ere nga pala ang asawa mo, ano! Akala ko talaga'y yung lalaki dati."

"I'm more handsome than that guy, grandma." sabi ni Steven na naka-ngiti lang kay Lola.

"Ay, oo naman kamukhang kamukha mo ang isa sa nobyo ko nuon! Si Philipo Seven, naku kay gwapo talaga nun nung araw!" kwento muli ni Lola napa-iling nalang ako at ganun din si Steven.

Naka-ilan nang ulit si Lola ng sabi na kamukha nito iyon, pero laging iisa lang ang sagot ni Steven kay Lola.

"Lolo ko po iyon! Hindi na nakakapagtaka na pareho kami ng tipo din sa babae." natutuwang sagot nito.

Coincidence man o hindi. Ang mahalaga ay masaya pa rin kami kahit may nawala sa amin.

Ang panahon ay mabilis na lumipas. Ang tatlong buwan ay naging tatlong taon at ang tatlong taon ay mabilis na naging limang taon.

Marami na ang nawala at marami na ang dumating.

"Happy 38th birthday Daddy and Mommy!" sigaw ni Steen at Azarea.

It's just a simple pizza party in our office. Ang opisina ni Steven ay naging opisina ko na rin simula nung pagdating ko sa France at nang manatili na nga kami dito.

Ang tagal-tagal na at ang dami na ng nangyari.

Ang Lola Grace ko ay sumama na sa Lolo ko sa kabilang buhay.
Si Aziz na ka-sosyo ko sa negosyo ay nag-asawa na at may dalawang kambal na anak pa.
Si Remie na pinaka loko-loko ay nagseseryoso na rin.
Si Jenna ay muling nag-balik ng Pilipinas at nag-trabaho ulit sa kumpanya ko.
Si Rhianne at ang anak nito kay JC na si Chelsea ay nasa California kasama ang dating Presidenteng ama na ngayo'y may sakit na dahil sa katandaan.

Lahat nag-bago na, may mga dumating at may mga umalis din. Tumatanda na ang bawat nilalang, nagmamahal na ang bilihin at dumadami na ang populasyon ng tao.

Maraming krimen at mga hindi ka nais-nais na mga pangyayari ang nababalita sa bansa. Napag-alaman nalang din namin na wala na pala si Sadie, dahil na hit and run ito nung nakaraang taon kaya naman nasa pangangalaga namin ang anak nitong si Philip na ipinangalan ni Sadie mula sa pangalan ng ama ni Steven.

Napangiti nalang ako ng makita ang mukha ng masaya kong asawa't anak na nasa may sala ng opisina.

"Azarea!" inis na nilingon ni Steen ang kapatid na babae.

"Whuut?!" maarteng tanong nito.

Kinutusan naman ito ng kapatid kaya naman nainis ito at hinabol ang kapatid sa loob ng opisina kung saan-saan sila nagtatakbo at nagtatawanan habang naglalaro.

Hindi ko napansin na nasa likod ko na pala ang asawa ko.

"Love..."

"Hmmm."

Nasa likuran sya ng swivel chair na kinauupuan ko at nakatayo sa likuran ko habang hawak-hawak ang magkabilang-balikat ko, parang minamasahe ito.

"Ang laki na nila sobrang bilis ng panahon. Dati ang kulit lang nila sa telepono ngayon mas makulit na sila at mabilis pa magalit." natatawang sabi ni Steven.

"Sundan na ba natin?" tanong ko.

Dun din naman mapupunta ang usapan! Papatagalin ko pa ba?

"Ikaw ang magdadala, bakit ako ang tinatanong mo?" tuloy lang amg himas nya sa balikat ko na unti-unting bumababa sa mga braso ko at unti-unti rin tumataas sa leeg ko.

"Okay, sige. Wag na natin silang sundan." pa balewalang sabi ko.

Mabilis na ipinaharap nya ang swivel chair kaya naman napaharap din ako.

"WHY NOT?!" mababakasan ito ng pagka-inis at pagka-lungkot.

How cute!

"You let me decide, baby." I smirk and playfully smiled at him.

"NOOO! I said you are the one to carry our babies, you decide when." naka-ngusong sagot nito.

Ipinatong ko ang mga kamay ko sa balikat nya at niyakap sya.

"How about now? It's your birthday and next week is mine. A birthday sex perhaps." mapaglaro ko syang nginitian pagkatapos kong ibulong yun sa kanya.

Napalingon kaming dalawa sa sumigaw.

"Azarea I said no! You cheater!" naka sibangot at gusot na gusot ang mukha ni Steen na nakaharap sa kapatid.

"I guess you should first discipline the two. Iuuwi mo na din kaya kay Lola Felly or ipahiram mo muna kay Matti." suhestiyon ko at tinignan ang asawa kong unti-unti ng humahalik sa hita ko.

"Steve! I-uwi mo muna sila." pigil ko ang mukha nyang naka nguso na handa ng humalik sa aking hita.

"Just call Matti on the line." sabi nya at unti-unti ko namang inabot ang line.

"Hello, sir!" bungad ni Secretary Faith.

"Uhm H-hi Faith! Pleaseee!" napatili ako ng marahang ihagod ni Steven ang dila nya sa kabasaan ko. " Ohh! Please call M-ugh- tti." binagsak ko agad ang telepono pagkasabi ko.

Impit man akong napapaungol sa tingin ko naman ay naintindihan na ni Secretary Faith iyon.

"Steveeen! Hmmm ugh. More, baby!" pigil hininga ang pag-ungol ko lalo na at nanduon pa ang mga anaknamin sa sala ng opisina.

"Kuya Steen! Wag mo kasi ako asarin, sapakin na kita dyan eh." bruskong sita ni Azarea sa kapatid.

"Az-ugh-rea! Steen! Please baby ohh! Gooo. Go out, babies!" nakapikit ang mata na sabi ko.

Sabay na pinaglalaruan at dinidilaan ni Steven ang hiwa ko at ang clitoris ko. Ang mahahabang daliri nito ay unti-unti na ring naglalabas masok sa loob ko.

"Why, mom?" takang tanong ni Steen.

"J-just go. Pleaseee!" Tangina! Ang sarap.

Mabait na sumunod ang dalawang bata pero saglitan lang ay bumukas ang pinto at humahangos na dumating si Matti.

"Bakiiiit? A-anong? Hooo! Taragis, hinihingal ako!" nakayuko pa ito at pawisan.

Napa-dilat ako ng mata at tinignan ang asawa kong naka-ngisi. How dare he stop?! I'm near on my peak!

"Matti! Please bring our children to our house or just stay with them and entertain them." sabi ni Steven habang naka-ngisi sa akin masa ma ko itong tinignan bago nilingon si Matti.

"Hayup na yan! Nagmadali pa naman ako akala ko emergency! Gagawin mo lang pala akong baby sitter bwiset ka! Asan ka ba?!"

"MATTI PLEASE!!" sigaw ko. "Please wag kang lalapit. Ang baho mo!" sabi ko at tinakpan ang ilong ko.

"Gucci ang pabango ko tas sadabihin mo mabaho! Aba naman, LA."

Inirapan ko sya at sinenyasang umalis na.

"Merong bayad ito ah!" sabi ni Matti at umaktong lalabas na ng mag-salita si Steven.

"Isama mo na rin ang sekretarya ko, alam kong iyun lang naman ang gusto mo." sabi ni Steven at napalingon samin si Matti bigla.

"Salamat, Steven! Hulog ka ng langit, sana kunin ka na ni Lord!" sabi nito at agad na nagtatakbo palabas.

Nilingon ko si Steven at masama itong tinignan.

"How dare you stop?!" taas ang kilay na tanong ko sa kanya.

"Matti comes in, I cannot let him hear your loud moans."

"Kahit na! I'm on my peak tapos titigil ka lang--"

He stopped me by kissing and licking my flower again. Napa hawak ako sa ulo nya ng muli ay ilabas masok nya sa loob ko ang mahahaba nyang daliri.

"Oh God! S-steve!"

His hot tongue licking and sucking my clitoris makes my knees tremble in so much ecstasy that I'm feeling.

It was so addicting and tiring at the same time.

He buried his face on my wetness as he started to fast his pace on licking and sucking all the juices in it.

"S-steve ohh! Ang sarap! Stev-ugh-n!"

Tanging pag-ungol at pag sabunto alng kay Steven ang nagawa ko ng patuloy nya pa rin dilaan ang kabasaan ko. Patuloy-tuloy na ginawa nya iyon hanggang maabot ko na naman ang ikapitong langit.

Ang sarap at ang saya sa pakiramdam.

"Now it's time for the best part of everything." Ibinaba nya ang pantalon at ipinatong sa puson ko ang mainit nyang pagkalalaki na namumula at may ugat-ugat na lumalabas rito.

Tila ba sinusukat nya ito sa akin na animo'y hindi ito magkakasya.

Sa tuwa ko ay kinalabit ko ng hintuturo ko ang ari nya.

"Oh fuck! Shit!" patuloy ang pagmumura ni Steven, pulado na ang leeg at mukha nito.

Tinignan ko ang hintuturo kong nabasa nakita kong nakatingin sya kaya naman isinubo ko iyon ng walang pagaalinlangan.

Napapikit syang muli at pag-dilat ng mata nya ay hindi na mababakas ang katinuan duon.

Muli ay nilukob kami ng init at pagnanasa sa isa't isa.

Dahan dhang ipinasok nya sa akin ang mahaba at matabang ati nya na laging nagpapatirik sa mata ko.

"Faster Steven! Moreee. Please more!" utos ko sa kanya ng simulan nya lang sa mabagal.

Inilapit nya ang katawan ko sa kanya at tsaka tinanggal ang manipis na pads na nakatakip sa mga dunggut ko.

Unti-unti ay dinilaan nya ang tuktok nito pero bago nya tuluyang gawin ang pakay ay bumulong muna sya.

"Let me teach you as your professor, let me teach my wife a lesson."

"Oh Steven!" bumayo ito ng bigla sabay pasok ng isang daliri sa aking bibig tila sinusungkal nito iyon sabay ilalabas at isusubo sa kanya at ibabalik sa akin.

"Ugh!" Muli itong bumayo at alam kong tinamaan na nya ang kahinaan ko. Ang sarap sa pakiramdam.

"Do not do that again or I might take your mouth as another thing to do it."

"Shit!"

Ang pagbayo nya ng biglaan ay napaka-sarap sa pakiramdam. May kirot iyon dahil sa bigla, pero abot na abot nito ang dapat marating.

Napa-tirik ang mata ko ng sipsipin at pag-laruan nya ang mga dibdib ko habang gumagalaw sya sa ibabaw ko.

"Steven! Ugh, baby more!"

"This is your punishment, because you lick it so hot." bulong nya at pagkatapos nuon ay binilisan nya na ang pagbayo at pag-yanig sa mundo ko.

Natapos ang mainit na tagpo namin sa banyo ng opisina. Ang sala, lamesa, cabinet, at ang kwarto duon ay nabinyagan  namin walang pinalampas si Steven hangga't hindi sya nakakalibot sa buong opisina.

"Did I hurt you there?" Marahang hinaplos nya ang parte ng mga hita ko. Napasandal naman ako sa dibdib nya at marahang napa-ungol.

Oh hormones! Ganadong-ganado ka.

"Prof! I can feel your thick length on my butt. It's pocking me!" natatawang sabi ko.

He moved a little bit and turned me around to face him. Hinapit nya ako kaya naman ngayon ay nasa parte na ng mga hita ko ang alaga nya.

"Nagrereklamo ka, pero kanina nasa loob mo lang ito-" linapit nya ang mukha nya sa akin at tumingin sa mga mata ko. "-gumagalaw."

"Mr. King I guess kailangan mo ng maghanda na hindi ako makasama." nagtatakang tinginan nya ako.

"Your leaving me?!" mababakas ang takot sa mukha nya.

Hinapit ko sya at itinulak sa pader ng banyo kaya naman nabuhay ang shower.

"We're getting wet again." sabi ko at tsaka tinanggal ang tuwalaya na nakabalot sa akin.

Itinapon ko iyon kung saan kaya naman pareho na kaming hubad ulit ni Steven.

Hindi pa rin mabura sa mukha nya ang takot.

Tumingkayad ako upang lumapit sa mukha nya at tsaka ko inilagay ang mga braso ko sa balikat nya.

"Be ready, because you cannot have me after 5 months, my love." bulong ko sa kanya kaya naman lalo nyang ikinunot ang noo nya at ngumuso.

"You're leaving."

"No. I've been impregnated by my professor, Mr. King" nginitian ko sya at hinalikan.

Ang kunot nyang noo ay mas lalo pang kumunot.

"Come again?"

"I'm the wife of My Professor King and he impregnated me again." natatawang bulong ko sa kanya.

"Fuck!"

Pinatay ni Steven ang shower at kumuha ng panibagong tuwalya para sa aming dalawa.

Inupo nya ako sa toilet at pinagmasdan.

"Is this for real? I am not dreaming?"

Tumango lang ako sa kanya. Nagulat nalang ako ng yakapin nya ako at tsaka pinaghahalikan sa mukha.

"Salamat. Salamat at bumalik ka. Salamat sa lahat, Amelie."

"Mahal na mahal kita, asawa ko." nginitian ko sya at mabilis na hinalikan sa labi.

"Mas mahal kita, kayo ng mga anak at magiging anak pa natin."

At ang gabing iyon ay natapos sa isang mainit na yakap.

"Love can break you and even separate you, but it's you-- the one who can only prevent that from happening."

Maaring magtatapos na ang istorya namin, maari ring mag-uumpisa pa lang. Walang makakapagsabi sa hinaharap, dahil ang nasa itaas lang ang may alam nito. Magmahal ka ngayon at magmahal ka din sa mga susunod na bukas, walang masama sa magmahal tanging ang mga taong hindi nakikita ang importansya ng pagmamahal ang may mali, hindi ang nagmamahal.

~THE END~

Totoo ngang hindi masama ang magbigay ng second chance at maraming chances sa isang tao. Ang kailangan mulang siguraduhin ay kung worth it ba yung bibigyan mo. Wag gawing kawawa ang sarili, matuto kang lumaban at tumayo sa sariling paa. May mali tayong mga desisyon na nagagawa sa buhay, at normal lang iyon ang mahalaga ay itatama mo ang mali mong desisyon.

Thank you for reading and supporting my story "His Wife, Her Professor" I know a lot of grammatical error and typos, but then again natapos pa rin sya. Salamat sa mga nagbabasa sa Facebook Page and dito sa Wattpad. God Bless you all and I love you all! Till my next story, see yah!❤️