CHAPTER 38: MISSED UNDERSTANDING


THIRDPERSON POV



Nakatingin lang ang lahat kay Alexa. Simula noong dumating ito sa hospital hindi na ulit ito nagsalita. Nagsalita lang ito noong  nagtanong ito sa kanyang kondisyon. Samatalang nakatingin labg ang dalagang nagngangalang Cassandra sa kanyang kaibigan. Iniisip parin ng dalaga kung okay na nga ba talaga ito gaya ng sabi nito.





"Lex, Wag kang mag-alala ligtas kana ngayun. Nasa opisina na ng mga pulisya ang lalaking nagtakangkang manggah*asa sa iyu." Mahabang litanya ng dalaga habang hinahaplos ang buhok ni Alexa.




Pero wala parin itong sagot. Nakatingin lang ito sa malayo para bang. Walang taong nakapaligid sa kanya. Yan ang itsura ng dalaga.





Pero hindi parin na walan ng pag-asa ang dalagang nagngangalang Cassandra. At nagsalita ulit ito. "Lex, okay na ang lahat. Wag kang mag-alala. Paniguradong makakamtam din natin ang hustisya." Malumanay ang boses ng dalaga ngunit kagaya kanina. Wala parin siyang natangap na sagot sa dalaga.





Natigil sa pag-isip-isip ang dalaga ng bigla nalang bumukas ang pintuan. At doon pumasok ang doctor na naka assign sa dalaga.





"Good afternoon everyone!" Galing sa pintuan pumasok ang gwapo at mala adonis na lalaki.




"Good afternoon doc." Nakangiti balik na bati ng dalaga nagngangalang Cassandra. "Puwede po ba akong magtanong?"






"Your already asking- ah! Nevermind." Balewalang sabi ng binata.



Napa isip nalang ang dalaga na kung papatulan niya ang binata. Baka matigok ang pasyente niya kaya pinili nalang Niyang kumalma saka nagsalita.





"Doc ano pong nangyayari sa pasyente ko. Bakit po ganito ang pasyente ko. Hindi po nagsasalita." Worried visible to cassandra's eyes.






The doctor let out a deep sight before speaking. "Follow me Ms. Let's not talk about this matter infront of my patient."




Tahimik lang na sumonod si cassandra. Hangang sa makarating sila sa labas ng kwarto ni Alexa.





"This is a serious matter Ms. I came to Ms. Alejandro's room to check and to ask you a question. if she's responding to your questions."




Sumeryuso lang ang mukha ng dalaga. Saka nagsalita. "Ano po bang kailangan Namin gawin para bumalik siya sa dati?" Nag-aalala ang boses ng dalaga.





"Unfortunately nothing can heal her. But her self. Nothing can help her except to her self. How can we help her to recover if she's not helping her self too?" Bakas ang pagkaseryuso sa boses ng Doctor.





                                  **

Balisa ang dalaga habang nakatingin sa kanyang kaibigan na nakatulala na naman. Hindi pa nila tinatawagan ang mga magulang ng dalaga. Pero mukhang kailangan na Niyang sabihan ang mga ito.




Napa isip-isip ang dalaga. kung sasabihin niya ito sa mga magulang nito baka hindi na payagan si Alexa. Na bumalik pa Dito sa Manila. Pero kung hindi niya naman ito sasabihin sa mga toh. Baka tuloyang hindi na bumalik sa katinoan niya si Alexa. Kaya grabe talaga ang pagkatulala niya.






"Hayst! Nahahawa na yata ako sayu lex." Napangiti nalang ang dalaga dahil kahit papaano. Mukhang naintindihan padin siya ni lex.






Sa kabilang banda naman naka upo lang ang isang lalaki sa isang magarbong upoan. Saka naka dekwarto ng upo. Para itong isang Hari. May hawak na kopita ang isang kamay nito atsaka magarbong umiinom Dito.






"My! My! My! Your time has come Drake Montefalco. Your throne will soon to be mine. And I will surely smile at your lose at the same time my victory." Malawak ang ngiti ng binata habang nakatingin sa malayo.





Mas lalo itong napangiti ng pumasok sa loob ng magarbong kwarto ang isang babae. Napaka laswa ng suot nito na para bang nakahubad nalang ito. The woman was smiling ear to ear while slowly walking towards to the man.






"Hi darling. Did you miss me?" Malambing ang boses nito para bang nang-aakit ito.





"Yes I do darling." Nakangisi ito. Ngisi para bang isang d*monyo.





"Then prove it to me darling, I want you to prove it. Prove it by s*cking me." Kinakagat pa nito ang mga labi nito habang nakatingin sa mga mata ng lalaking naka upo.






Napangisi na lang ang lalaki saka sinungaban ng halik ang babaeng naka upo sa pagitan ng mga hita nito.





(Alam niyu na anong nangyari huh? Ayaw kong magsulat ng bs kaya ganito lang dapat XD🤘)








                                 **




Drake Montefalco pov



I'm so buesy my self doing my paper works. When my phone suddenly beap. I checked the caller's number if I know him. But I failed it's the number that keeps calling me. Kagabi pa to. So I decide to answer it.






"Hello." Using my cold voice. As I answer the caller.





"Bro bakit hindi mo sinasagot yung tawag ko? May importante pa naman Sana ako iyu." With he's voice I now know who's the caller. It's my one and long time friend. Zyron, He's a license Doctor.





"What's that Zyron? Make sure that it's important because if it's not? I will surely bury you alive six feet on the ground." Malamig kung saad. Saka tumigil sa pay pipirma.





I'm too stressed right now.  I keept calling Alexa's number but she never answered and she also called me last night asking for help but I'm on a very important mission that time. So I can't go with her to help her. All I do is to be worried about her. I know I f*ck up!






"Hey dude! Are you still there?" Saka lang ako na tauhan ng bigla nalang nagsalita si Zyron sa kabilang linya.






"Yes." I shortly reply.





"Dude your clearly not listening. I know I'm not-" I didn't listen to hes complain.





"Look Zyron. My time is too precious to be wasted so you need to tell what's that f*cking important you said." I irratately said.





"Chill dude. I just want to say I saw your girl." I didn't let him finish.





"Where? F*cking answer me Zyron." I coldly said as if I'm saying that I'm he's master so he must do what I said.





"Chill dude! Listen to me first okay. Because how can I tell you if you keep asking me questions?" I just rolled my eyes. Because of what he said.





"Go on Zyron speak." I order him as I hold my pen tight.






"Okay let me countinue. So as i said earlier. I saw her. But in hospital." Nabali ko ang ballpen na hawak ko dahil sa sinabi niya.





"What? How come?" I ask confusedly. I can't remember anything. Maybe this is about what happened on the other evening. The day she called me and ask me for help?






"I don't know either. But guess what Montefalco? She's my patient." Doon ako mas nagulat.






"What? Is she fine? Tell me." Halos hindi kona makilala ang boses ko dahil sa pag-aalala.





"She is-" halos ma ihampas ko sa pader ang cellphone ko. Ng dahil sa aking narinig.










_________________

Hi sunshines!💛 Good evening! Sorry at ngayun gabi na ako naka ud. Buesy kasi schedule ko ngayun. Kaya gabi na ako naka ud. Maraming salamat sa paghihintay!❤️







Share your thoughts about this chapter thanks!💛

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top