Punishment

🔥

Warning: R18+

Pagkababa ko ng tawag ay agad kong nilapitan si Andriuz. Nakangisi pa rin siya kahit na masama ang tingin ko sa kaniya.

"Why did you do that?" I asked him.

He shrugged. "What did I do? I just asked if you don't want to change your clothes."

"But I was talking to someone-"

"And we're also talking yet you answered that call. Hindi ba p'wedeng hindi mo sagutin ang tawag niya?" putol niya sa sinasabi ko.

Hindi ako nakakibo. Sobrang seryoso na ngayon ng mukha ni Andriuz. Ang bilis talaga ng mga pangyayari kapag magkasama kami. Parang kanina lang, nag-uusap kami tungkol sa nakaraan tapos ngayon, nagsasagutan na naman kami.

"Ano ba talagang relasyon mo sa lalaking 'yon?" mariing tanong niya.

Napalunok ako bago siya matapang na tiningnan. "He's my boyfriend-"

"Liar," he cut me off again. "If he's really your boyfriend, you won't pretend as my girlfriend and you won't let me kiss you."

Hindi naman ako nakakibo dahil sa sinabi niya. Sobrang hirap talagang makipagtalo sa lalaking 'to. Palagi akong nauubusan ng sasabihin.

Humakbang siya papalapit kaya napaatras ako.

"Kung may boyfriend ka talaga, hindi ka dapat sumama dito sa condo ko. Now tell me, Cae. Is he really your boyfriend?"

Patuloy lang siya sa paghakbang papalapit sa akin kaya patuloy lang din ako sa pag-atras. Hanggang sa hindi ko namalayang na-corner na niya ako sa pader.

"I-I'm telling the truth-"

Nahinto ako sa pagsasalita nang halikan niya ako. Mabilis at mababaw na halik lang 'yon pero nagwala na naman ang buong sistema ko.

"I really hate it when you're lying to me. Your lips have been telling lies ever since we first met."

I glared at him. "Shut up. It's been five years, Andriuz. What do you expect? Of course, I have a boyfriend already! Gano'n ka rin naman, 'di ba? Nakipag-date ka na sa iba!"

"I didn't. I told you, I was looking for you in the past five years. Paano ako makikipag-date sa iba kung hinahanap kita?"

"Hindi ko alam. Tinatawag mo akong sinungaling, pareho lang naman tayo. Limang taon din 'yon kaya imposibleng wala kang naging babae!"

He stared at me with his eyes full of amusement. "Are you jealous?"

"I'm not!"

"You're lying again. I really want to punish your lips right now."

"I'm not really jealous-"

I was cut off again by his kisses. It's not just a short and quick kiss. He kissed me passionately this time. I tried to break the kiss but he bit my lower lip that made me gasped.

He used that advantage to kiss me deeper. And as much as I want to pull away, I just found myself answering his kisses again.

Matatag akong babae pero pagdating kay Andriuz, nagiging mahina ako. Wala akong magawa. His kisses made me feel things that I didn't want to feel at this moment. Isang halik niya lang sa akin, lumilipad lahat ng galit ko para sa kaniya.

My arms found its way at the back of his neck. Masiyado siyang matangkad kaya halos nakatingkayad na ako kahit nakatakong naman ako.

He wrapped his arms on my waist and pulled me closer. We both stopped to catch our breaths. Nagmulat ako ng mga mata para makita siya. Namumungay ang mga mata niya habang nakatitig sa akin.

Hinaplos niya ang pisngi ko kaya napalunok ako. He tilted his head and started kissing me again. His kisses went down to my neck and I moaned. He sucked the sensitive part of my neck and I closed my eyes tightly.

I felt him unzip my top then he suddenly stopped. I forced myself to look at him.

"I don't want to do things without your permission-"

"But you kissed me without my permission," I told him.

He smirked. "You're lips are tempting me that's why I kissed you. However, if you don't want us to continue, we can stop already."

I didn't say anything and I just grabbed his collar to kiss him again. He was a bit shock at first but then he immediately took control of the kiss. In one snap, he removed my top and I was already half naked.

His lips went down on my neck again and I tilted my head to give him a better access. I couldn't think straight because of what I'm feeling right now. All I want is to feel him again.

My eyes rolled backward when his lips found my breast. I was so focused on what he was doing to me that I didn't realized that he already unbuttoned my pants. It fell to the floor, leaving me on my underwear only.

He went back on kissing my lips again while he caress my thigh, urging me to wrap my legs around his waist. He suddenly walked and sat on the sofa while I was straddling on his lap. I could feel his bulge against my sensitive area.

I felt his hand moved from my waist to my other boob while he's kissing the other one. Sobra akong nahihibang sa pinaparamdam niya sa akin at hindi ko namalayan ang paggalaw ko. I was slowly grinding on him.

We both stopped and my cheeks heated. I looked at his eyes. He's staring at me with his lips slightly parted. Mas lalong uminit ang pisngi ko sa kahihiyan. Masiyado akong nadala sa nararamdaman ko. Napayuko ako pero hinawakan niya ang baba ko para magkatinginan kami ulit.

"I'll do it for you," he whispered.

Before I could even protest, he laid me down on the couch and kissed me. His hand found its way on my underwear and he quickly removed it. I gasped as the cold air hit my core but it was immediately covered by his hand.

His fingers started moving in perfect rhythm while I gripped on his hair to hold on to something. Hindi ko alam kung saan ibabaling ang atensyon ko. He's so good in making me feel different emotions at the same time.

Then, I felt my release. It was like everything stopped for a moment. Napadilat lang ako nang maramdaman ko ang pag-alis ni Andriuz at nakita ko siyang naghuhubad na. It happened so fast that I just found us moving at the same rhythm while our hearts are beating fast.

I will surely regret this tomorrow. I know that I will totally blame myself for being weak in front of him. But it's definitely going to be worth it. Being this close to him makes me happy.

Nagising ako at pinagmasdan siyang matulog. Hinaplos ko ang pisngi niya bago bumuntonghininga.

"It's still you, Andriuz. It's always you."

Yumakap ako sa kan'ya bago muling natulog. Kinabukasan ay nagising ako dahil sa ringtone ng cellphone ko. Dumilat ako at agad na napabangon nang mapansing nasa ibang k'warto ako. Napatingin ako sa bag ko na nasa bedside table nang muling tumunog ang cellphone ko doon.

Kinuha ko 'yon at agad na sinagot ang tawag ni mommy.

"Mom-"

"Cae! Hindi ka umuwi magdamag? Saan ka ba natulog? Susunduin mo si Lian ngayon, 'di ba?" bungad ni mommy sa akin.

Nasapo ko ang noo ko nang maalala 'yon. "Yes, mommy. Didiretso na po ako sa bahay ni dad ngayon."

"Nasaan ka ba?"

Inilibot ko ang paningin sa buong kuwarto at napabuntonghininga. Hindi pala ako nakauwi kagabi sa sobrang pagod.

"Nasa bahay po ako ng kaibigan ko. Sige po, mommy. Susunduin ko na si Lian ngayon."

"Okay, sige."

Pinatay ko ang tawag at saktong pumasok si Andriuz sa k'warto. Napaiwas ako ng tingin dahil wala siyang suot na pang-itaas.

"Gising ka na pala. Here are your clothes. Ipina-laundry ko na 'yan kaninang umaga kaya naalis na ang mantsa," sabi niya at inilapag sa kama ang mga damit ko. "You can use the shower. I'll just cook our breakfast."

Pagkatapos sabihin 'yon ay lumabas na rin siya ng k'warto. Napabuga ako nang mabigat na hininga. Nang mahimasmasan ay 'tsaka ako nagtungo sa banyo para makaligo na muna.

Habang naliligo ay bumalik sa alaala ko ang lahat ng nangyari kagabi. If I remembered it right, we did it thrice last night.

Damn! That's why I feel sore right now.

Mabilis kong tinapos ang pagligo at nag-ayos na rin ako bago lumabas ng k'warto. Naabutan ko si Andriuz na naghahain ng pagkain sa mesa. Biglang kumalam ang tiyan ko nang maamoy ang niluto niya.

Pero kailangan ko nang umalis dahil susunduin ko pa si Lian. Baka hinihintay na niya ako.

"Let's eat," he said.

Huminga ako nang malalim bago umiling. "Kailangan ko nang umalis. Susunduin ko pa si Lian-"

"Eat first. I know that you're tired from last night."

Biglang uminit ang pisngi ko dahil sa sinabi niya. Hindi naman niya kailangang banggitin 'yon. Hindi ba niya napapansin na iniiwasan kong pag-usapan 'yon? Hindi ko alam kung paano ko siya dapat pakitunguhan pagkatapos ng nangyari kagabi.

Ipinaghila niya ako ng upuan kaya umupo na lang din ako. Mukhang masarap nga ang iniluto niya.

"Saan ka ba pupunta? P'wede kitang ihatid kung nagmamadali ka-"

"Hindi na," sabi ko at tinitigan siya. "Nasa parking lot na ba ang kotse ko? Kung wala, ayos lang. Babalikan ko na lang sa bar. Pero hindi mo na ako kailangang ihatid."

"Nand'yan na ang kotse mo. Ipinasundo ko kagabi. Nandoon sa center table ang susi mo."

I glanced at the center table and saw my car key. Ipinakuha niya talaga ang sasakyan ko.

Tumango ako at hinarap siya. "Thank you."

Sinimulan ko na ang pag-aalmusal at gano'n din siya. Walang nagsasalita sa aming dalawa pero ramdam ko ang paninitig niya sa akin. Binilisan ko ang pag-ubos ng pagkain para makaalis na ako kaagad. Nang matapos ay tumayo na ako at gano'n din si Andriuz.

"Ihahatid na kita sa parking lot," sabi niya pagkakuha ko ng susi ko.

Bumuntonghininga ako. "Ako na lang. Nasa baba lang naman 'yon."

Lalabas na sana ako ng unit niya nang hawakan niya ang braso ko. Kunot-noo ko siyang nilingon.

"Sasamahan na kita."

Hindi na ako nakipagtalo pa sa kaniya at hinayaan na lang siya sa gusto niyang gawin. Sinamahan niya ako pababa sa may parking lot ng condo.

Pagkasakay ko sa driver's seat ay kinatok niya pa ang bintana kaya binuksan ko 'yon.

"Drive safely," he said.

Tumango lang ako at nagmaneho na paalis. Kagabi, nagpadala na naman ako sa emosyon ko. Iyon ang bagay na hindi ko talaga mapigilan. Kahit pa anong tanggi ko, alam ko sa sarili kong masaya ako sa nangyari.

Dumiretso ako sa bahay ni dad at hinihintay na nga ako ni Lian.

"Mommy, you're late!" she told me.

I chuckled and hugged her. "I'm sorry, baby. Don't worry, I'll buy you some ice cream."

"Okay, you're forgiven, mommy."

Hinalik-halikan ko si Lian sa pisngi dahil sa panggigigil. Nakiliti siya sa ginawa ko kaya naman tawa siya nang tawa.

"Caelan." Tumayo ako nang lumapit sa amin si dad. Napansin ko ang pagkunot ng noo niya habang pinagmamasdan ako.

"Bakit, dad?" tanong ko.

"You didn't go home last night? Napansin ko kasi na gan'yan pa rin ang damit mo," sabi ni dad.

Natigilan ako saglit bago ako natawa para maibsan ang kaba ko. Dapat pala nagbihis na muna ako bago nagpunta dito. Masiyado kasi akong nagmamadali na umalis sa condo ni Andriuz.

"Ah, yes dad. Binisita ko kasi ang isang friend ko at doon ako nakitulog," pagdadahilan ko.

Mukha namang naniwala si dad kaya nakahinga ako nang maluwag.

"I see. Mag-iingat kayo sa biyahe. Lian," umupo si dad at niyakap ang anak ko. "I'll miss you. See you soon."

"See you soon, lolo!"

"Aalis na kami, dad. Ingat po kayo dito," sabi ko at lumabas na kami ng mansyon.

Pinasakay ko na muna sa backseat si Lian bago ako pumasok sa driver's seat at nagmaneho. Mabilis lang din kaming nakauwi sa bahay at sinalubong kami ni lola.

"Nakauwi na pala kayo. Umalis na ang mommy mo at nagpunta sa restaurant," sabi ni lola.

"Gano'n po ba? Sige po, iaakyat ko lang si Lian sa k'warto niya. Mamimili rin po kasi kami ng school supplies ngayon."

Next week na ang first day of class ni Lian kaya ibibili ko na siya ng mga gamit. Nagpatahi na rin ako ng uniform para sa kan'ya at naasikaso ko na rin ang mga requirements na kakailanganin niya.

Pagdating sa k'warto ay nagbihis na muna ako at gano'n din Lian.

"Mommy, is it true that I'm going to school next week?" she asked while I'm combing her hair.

I smiled and nodded. "Yes, baby. And today, we will buy school supplies for you."

"Really? I'm so excited, mommy! I want all of my things to be pink! Because it's pretty."

Natawa na lang ako sa sinabi niya. She really loves color pink. Halos karamihan na nga sa mga gamit niya ay kulay pink.

"As you wish, baby," I told her.