*Μια ημέρα πριν την πρωτοχρονιά *

Το βράδυ απέχει μόλις 18 ώρες και εγω τρέχω πάνω κάτω να σιγουρευτώ οτι ολα είναι έτοιμα. Θα φάμε όλοι μαζί και μετά θα κάτσουμε παίζοντας παιχνίδια ως τις 12 όπου ο Adam θα ντυθεί Αι-Βασιλης και θα φέρει τα δώρα στα παιδιά. Επειτα θα ανταλλάξουμε και οι υπόλοιποι τα δώρα μας.

Πράγματι μοιάζει σας σκηνικό απο ταινία αλλα έτσι θέλω να είναι τα χριστούγεννα του γιού μου. Αγνοώ λοιπόν τον έντονο πονοκέφαλο και ελέγχω οτι όλα βρίσκονται εδώ ώστε να ξεκινήσω σιγά σιγά να ετοιμάζω τα φαγητά και τα γλυκά.

-Sophia μου πως είσαι;

Ακούω την φωνή της γυναίκα του αδελφού μου. Γυρνάω και την βλέπω να κάθεται στον πάγκο της κουζίνας ενώ κρατάει πολύ δυνατά μια χάρτινη τσάντα.

-Καλα είμαι κοριτσάκι μου εσύ; Ηπια ενα παυσίπονο και θα μου περάσει τώρα και ο πονοκέφαλος. Χρειάζεσαι κάτι;

Είπα ενώ παράλληλα ζυγιζα τα υλικά για το γλυκό.

1 κιλό αλεύρι θελω είμαστε πολύ.

- Κοριτσάκι μου σχετικά με αυτό. Σκεφτόμουν που μου έλεγες οτι δεν ήσουν καλα τον τελευταίο καιρό και σκέφτηκα οτί ίσως έπρεπε να κάνεις ενα τέτοιο.

Είπε ενω μου έδωσε την σακούλα που κρατούσε. Σκουπίζω τα χέρια μου και την ανοίγω περίεργη. Το περιεχόμενο της με σοκάρει. Ομως ολα ταιριάζουν.

- Σκατά!

Είπα ενω ένιωθα να χάνω ενα χτυπώ απο την καρδιά μου.

- Κοριτσάκι μου πήγαινε να το κάνεις πρώτα. Μην πανικοβάλλεσαι απο τώρα. Αναλαμβάνω εγω το γλυκό.

Είπε ενώ μου έδωσε ενα φιλί στο μάγουλο. Πηγαίνω με βαριά βήματα στο μπάνιο. Τώρα που τα συνδέω ολα στο μυαλό μου η πιθανότητα εγκυμοσύνης ειναι τεράστια.

Γαμώτο!

Ηθελα τον Steve να είναι η μόνη μου προτεραιότητα μια ζωή και αν τώρα υπάρχει νεο μωρό; Πως θα το πάρει ο μικρός μου; Εγω ήμουν ηδη καλυμμένη μόνο με αυτόν δεν ήθελα κανέναν άλλο. Ξέρω οτι είναι άσχημο αυτό που λέω. Αλλες γυναίκες παρακαλάνε να κάνουνε παιδί και εγώ δεν θέλω. Ομως, γαμώτο δεν ξέρω καν πως να το εκφράσω.

Με τις σκέψεις μου αυτές πέρασαν τα 5 λεπτά. Κοιτάω τα τεστ. Θετικά. Αναβιωνω τα ίδια συναισθήματα που ένιωθα πριν 7 χρόνια.

Ακούω την πόρτα του μπάνιου να ανοίγει και νιώθω δυο γνώριμα χέρια να με αγκαλιάζουν.

-Ωστε θα εχουμε μωράκι ε;

Είπε ενω μου φίλησε το κούτελο. Εγω δεν μίλησα όμως. Δεν μπορούσα να το αποδεκτω για κάποιο λόγο. Απλα ένιωθα δάκρυα να φεύγουν απο τα μάγουλα μου.

-Ει ει μάτια μου μην κλαίς. Μας έτυχε το μωράκι αυτό όπως μας έτυχε και ο Steve. Δες πόσο τέλεια μαμα είσαι για το αγοράκι μας. Τοσο καλή θα είσαι και για αυτό.

- Μα...μα... Δεν ξέρω πως θα το πάρει ο μικρός μας κι εγω ήθελα μόνο αυτόν. Δεν είχα ποτέ στο νου μου την ιδέα για δεύτερο παιδί.

-Το ξέρω μωρό μου. Ομως τώρα έγινε. Θα το αγαπήσω όπως αγαπάω τον μικρό μας τώρα. Και μην φοβάσαι για το αντράκι μας μια χαρά θα το δεχτεί. Ισως στεναχωρηθεί λίγο που θα πρέπει να σε μοιράζεται αλλα το αποδεχτεί. Αντε σταμάτα τώρα να κλαίς. Θα έπρεπε να γελάμε τώρα.

Είπε ενω μου έδωσε ενα γλυκό φιλί στο στόμα. Αν δεν ειχα αυτόν τον άντρα στη ζωή μου τι θα έκανα; Ειναι παραπάνω απο όσα θα μπορούσα να ζητήσω.

- Σ'αγαπάω.

Του λέω ενω τον σφίγγω οσο ποιό πολύ μπορώ κοντά μου.

- Σ'αγαπάω παρα πολύ μωρό μου.

Μου ανταποδίδει εκείνος και μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

- Μαμά,μπαμπά τι κάνετε εδώ;

Ακούω την φωνή του γιού μας και απομακρυνομαι ενω σκουπίζω γρήγορα τα μάτια μου.

- Βρε καλώς το αγοράκι μου. Πώς ήταν η βόλτα με τούς παππούδες;

Ρωταει ο Adam ενώ τον σηκώνει στην αγκαλιά του.

- Ηταν πολύ ωραία. Μου πήραν και γλυφειτζουρι. Αργεί ακόμα να έρθει ο Αϊ-Βασιλης;

Απαντάει ο μικρός μου ενω τον βλέπω να κουνάει ανυπόμονα το πόδι του. Παιδί του μπαμπά του.

-Μωρό μου μπορείς να έρθεις μαζί μας επάνω λίγο;

Λέω στον γιο μου. Θέλω να του το πω. Να το μάθει νωρίς ώστε να το αποδεχτεί και να μην στεναχωρηθεί.

- Φυσικά μανούλα.

Μου έπιασε το χέρι και κατευθυνθήκαμε στο δωμάτιο εμένα και του Adam. Προσπερνάω τους γονείς μου και τους δίνω ένα χαμόγελο. Μόλις μπαίνουμε στο δωμάτιο ξαπλώνω αγκαλιά με τον Steve ενω ο Adam κάθεται στο κρεβάτι και μας κοιτάζει. Χαϊδεύω τα μαλλάκια του κι ο Adam αποφασίζει να μιλήσει.

- Λοιπόν αγοράκι μου εγώ και η μαμα έχουμε να σου πούμε κατι. Να...η μαμα σε λίγους μήνες θα σου κάνει ενα αδελφάκι να παίζεις.

Η μάτια μου ειναι κολλημένη επάνω του. Γαμώτο δεν το πήρε καλα το βλέπω στο ύφος του.

-Μα... Μα... Γιατί; Εγω δεν θέλω! Θέλω να σας εχω μόνο για εμένα.

Είπε ενω έβαλε τα κλάματα.

-Σωπα αγοράκι μου, μου ραγίζεις την καρδιά.

Είπε ο Adam και μας έβαλε και τους τρείς σε μια μεγάλη αγκαλιά.

- Ξέρεις βρε μωρό μου οτι σε αγαπάω παρα πολύ. Δεν θα σταματήσω να σε αγαπάω επειδή θα έρθει το μωρό.

Είπα και εγω με την σειρά μου.

-Είστε σίγουροι;

-Εννοείται αγοράκι μου.

Του λέει ο Adam και του φιλάει το μάγουλο. Ισως τελικά η αγάπη που εχω αυτού του άντρα να έφτασε στο απόγειο της οταν είδα πώς φέρεται στον γιο μας.

- Τουλάχιστον μπορείτε να μου κάνετε αγοράκι;

Είπε και αμέσως γελάσαμε.

-Ααα θα δούμε. Αλλα δεν σου υπόσχομαι τίποτα. Λοιπόν εχω μια ιδέα. Τι λέτε να κοιμηθούμε οι τρεις μας το βράδυ εδώ ε;

Πρότεινα κάτι που ήξερα οτι θα λατρέψει ο μικρός μου. Και όντως τα μάγια του αμέσως έλαμψαν.

-Ναι ναι ναι.

Είπε και μας κράτησε σε μια σφιχτή αγκαλιά.

Γέλασα και ανταπέδωσα.

-Είμαι καθε μέρα ευγνώμων στο Θεό που σας εχω στην ζωή μου.

Μου ψυθηριζει ο Adam και του χαμογελάω ενώ τα μάτια μου δακρύζουν.

*2 λεπτά πριν την αλλαγή του έτους*

Ολοι κρατάνε από ενα ποτήρι κρασί και περιμένουν ανυπόμονα το νέο έτος. Ο Adam εχει φύγει ωρα τώρα για να ντυθεί Αγιος Βασίλης.

- Λοιπόν πώς νιώθεις;

Με ρωτάει η γυναίκα του αδελφού μου ενώ κάθεται δίπλα μου.

- Σίγουρα περίεργα και το ζουζούνι δεν το πήρε πολύ καλά.

-Κοριτσακι μου ολα καλά θα πάνε. Και μην τον βλέπεις τώρα έτσι τον μικρό, θα το δεχτεί και θα χαρεί.

Απλά γνεφω. Τότε αρχίζουν ολοι την αντίστροφη μέτρηση.

-10...9...8...7

Σηκώνω τον Steve στην αγκαλιά μου και μετράμε και εμείς

-3...2...1,Καλη χρονία!

Φωνάζω και φιλάω τον γιό μου. Το καλύτερο φιλί του νέου χρόνου.

- Καλη χρόνια αγάπη μου.

- Καλή χρονιά μανούλα.

Οι ευχές συνεχίζουν για λίγο ώσπου εμφανίζεται ο άντρας μου με την κόκκινη στολή.

- Μαμα, μαμα κοίτα!

Φωνάζει ο γιός μου ενώ κοιτάει μαγεμένος τον "Αγιο Βασίλη".

- Πήγαινε αγάπη μου νομίζω οτι θα έχει κάποιο δώρο για σένα.

Εκείνος τρέχει και ο Adam αφήνει τον ενα του σάκο μπροστά στον Steve, τον άλλο μπροστά στην ανηψιά μου και μοιράζει τα δώρα μας στους ενήλικες.

- Βρε αγάπη μού αφου ήξερες οτι δεν ήθελα δώρο. Το καλύτερο δώρο για εμένα ειναι ο Steve και το μωρό μας.

Είπε ο Adam και χάιδεψε την κοιλιά μου οταν είχαμε ανταλλάξει πλέον ολα τα δώρα.

-Το... Το μωρό σας;

Ακούω την τρεμάμενη φωνή του πατέρα μου.

- Ναι Zayn. Θα ξαναγίνεις παππούς.

Του απαντάει ο Adam ενω εγω χαζεύω την χαρούμενη έκφραση του πατέρα μου και τα δακρυσμένα μάτια του.

- Emily θα ξαναγίνω παππούς!

Φωνάζει και εγώ απλά γελάω στην αγκαλιά του Adam ενώ βλέπω την μαμα μου και όλους τους υπόλοιπους να κλαίνε απο χαρά και να έρχονται να μας αγκαλιάσουν.

- Ει ει ει... Είμαστε και εμείς εδώ.

Φωνάζει ο Steve και ο πατέρας μου πηγαίνει σε αυτόν.

- Δεν το ξέχασα ούτε μια στιγμή μικρέ μου. Μην ζηλεύεις!

Είπε ενω γαργαλουσε τον μικρό ώσπου το γέλιο του γέμισε ολο το δωμάτιο. Τους κοιτάω και χαμογελάω. Δεν μπορώ να πιστέψω την ευτυχία που νιώθω με την οικογένεια μου!

*1 ώρα μετά την αλλαγή του χρόνου *

Εχουμε ξαπλώσει στο κρεβάτι μας με τον μικρο στην μέση. Εχει τυλίξει τα μικρά του δαχτυλάκια γύρω μου ενώ ο Adam με το ενα χέρι του χαϊδεύει την πλάτη και με το αλλο τα δικά μου μαλλιά.

- Το πιστεύεις;

Ρωτάει σπάζοντας την απόλυτη ησυχία του δωματίου.

- Ποιό;

- Ολη αυτή την ευτυχία που έχουμε και η οποία θα μεγαλώσει σε λίγους μήνες.

- Η αλήθεια ειναι πως όχι. Και οσο το σκέφτομαι τόσο πολύ χαίρομαι με τον ερχομό αυτού του μωρού.

- Ημουν σίγουρος αγάπη μου. Απλα ήθελες τον χρόνο σου.

Λέει ενώ σηκώνεται και μου αφήνει ενα φίλο στα χειλι.

- Καληνύχτα μωρό μου. Σ'αγαπώ.

Του ψυθιριζω

- Καληνύχτα μάτια μου. Σ'αγαπώ.

Μου ανταποδίδει.

Και κάπως έτσι μας πήρε ο ύπνος... Τους τρείς μας... Η μάλλον τους τέσσερις μας.

Αυτο ειναι λοιπόν... Νεος χρόνος και νεο μελος στην οικογένεια

Ειναι Πάσχα και εγω βάζω χριστουγεννιάτικο κεφάλαιο. Συγνώμη παιδιά αλλα δεν μου περισσεύει ο χρόνος και τώρα με τα χίλια ζόρια το έγραψα. Σας εύχομαι Καλή Ανάσταση και εις το επανιδείν ❤️