//Ακούστε το good enough ~Little Mix και καλη ανάγνωση 💋//

Sophia's Pov

Το φως ενοχλεί τα ματια μου κάνοντας με να τα ανοίξω. Η μυρωδιά του νοσοκομείου και της απολύμανσης εισέρχεται απευθείας στα ρουθούνια μου κάνοντας με να θέλω να κάνω εμετό. Κοιτάζω τα χέρια μου και βλέπω στο ενα να έχει τοποθετηθεί ορος. Το πόδι βρίσκεται σε γύψο και δεν μπορώ να κουνήσω το κεφάλι μου. Πρεπει να μου έβαλαν κολάρο. Γύρναω όσο μπορώ και βλέπω την μαμά μου να την έχει πάρει ο ύπνος στην καρέκλα δίπλα μου. Δεν θέλω να την ξυπνήσω καθώς φαίνεται κουρασμένη. Μολις κοιτάζω απέναντι μου στο μπαλκόνι και βλέπω τον μπαμπά μου να καπνίζει.

Τι συμβαίνει; Δεν μπορώ να θυμηθώ τίποτα. Η πόρτα ανοίγει και βλέπω τον Jayson να μπαίνει με καφέδες στα χέρια.

-Jay.

Του ψιθυρίζω για να μην ξυπνήσω την μαμα δίπλα μου. Σηκώνει τα μάτια του απο το πάτωμα και μολις με βλέπει γουρλωνουν.

Τι στο καλό;

Αφήνει τους καφέδες στην άκρη ενος τραπεζιού και έρχετε να με αγκαλιάσει. Με αγκαλιάζει όμως τόσο προσεκτικά σαν να φοβάται οτι θα σπασω. Ξέρω οτι είναι ο μόνος που με αγαπάει στην οικογένεια. Κλαίει. Τον ακούω οτι κλαίει.

-Μην κλαις.

Του ψιθυρίζω ενω του χαϊδεύω με την πλάτη.

- Δεν ήθελα να σε χάσω Sophia. Πάλι κόντεψα να σε χάσω.

Είπε μόλις βγήκε απο την αγκαλιά και σκούπισε βιαστικά τα μάτια του.

- Δεν με εχασες όμως.

Είπα προσπαθώντας να ελαφρυνω το κλίμα. Πήγε να ξυπνήσει την μαμά αλλά τον σταμάτησα.

- Αστην μου φαίνεται κουρασμένη.

- Δεν σου φαίνεται,είναι. Τόσες μέρες που βρίσκεσαι εδώ δεν έχει φύγει, ενώ έχει το ζόρι της με τον μπαμπά.

- Πόσες μέρες βρίσκομαι εδω; Τι έχει συμβεί; Γιατί έχει θέμα με τον μπαμπά;

Ρωτάει μπερδεμένη με τις πολλές αποκαλύψεις.

- Αλήθεια δεν θυμάσαι; Είσαι 5 μέρες σε αυτήν την κατάσταση. Οσο για το θέμα με τον μπαμπά ασ'το να το συζητήσετε μαζί.

- Πες μου Jayson. Οχι δεν θυμάμαι τίποτα. Το μόνο που θυμάμαι είναι το αυτοκίνητο αυτής να με χτυπάει και μετα κάτι φωνές. Αυτά μόνο.

- Ποιάς αυτής Sophia;

Γαμώτο ηλίθια.

- Καμιάς συγκεκριμένης. Μια γυναίκα οδηγούσε θυμάμαι.

Είπα προσπαθώντας να με καλύψω.

- Μιλά μου Sophia. Σε παρακαλώ μιλά μου.

Είπε καθώς μου έτριβε τα χέρια. Εκείνη την στιγμη ακούω την μπαλκονόπορτα να κλείνει. Ευτυχώς με έσωσε.

- Sophia μου.

Είπε ο μπαμπάς μου μόλις με είδε και με αγκάλιασε. Ο Jayson τον κοίταξε περίεργα και πήγε να κάτσει δίπλα στην μαμά μου προσπαθώντας να την ξυπνήσει ήρεμα.

- Είσαι καλά; Πονάς πολύ;

Ρωτάει ο μπαμπάς μου ενώ μου χαϊδεύει το πρόσωπο.

- Όχι πολύ, μόνο το ποδι μου με ζοριζει λίγο.

- Σου υπόσχομαι οτι θα βρω οποίον το έκανε και δεν μπορείς να φανταστείς τι έχω να του κάνω.

- Άσε τις υποσχέσεις Zayn. Δεν μπορείς να τηρήσεις ουτε μια.

Άκουσα την μαμα μου και γύρισα να την κοιτάξω.

- Δεν είναι ώρα για αυτά Emily.

Απαντάει ο πατέρας μου.

-Πως είσαι αγάπη μου;

Με ρωτάει η μαμα μου, αγνοώντας τον επιδεικτικά.

- Πονάει λίγο το ποδι μου αλλά καλά είμαι.Τουλάχιστον έτσι νομίζω. Τι συμβαίνει εδω πέρα;

Ρωτάω περίεργη με την ολη κατάσταση.

- Ο πατέρας σου.

Απαντάει νευριασμένη η μητέρα μου.

-Emily!

Της απαντάει εκείνος έντονα.

- Τολμάς και υψώνεις την φωνη σου μετά απο όλα αυτά; Σεβάσου έστω την κόρη σου αν την αγαπάς στο ελάχιστο.

- Το οτι αγαπάω την κόρη μου δεν μπορείς να το αμφισβητήσεις ουτε στο ελάχιστο. Σου είπα οτι θα σου πω όταν η Sophia γίνει καλα.

- Μαλακίες! Πως μπορείς να εξηγήσεις τις φωτογραφίες τοτε;

Φωνάζει η μαμα μου.

-Τι στο καλό συμβαίνει; Θα μου πει κανείς εμένα;

Ρωτάω κουρασμένη απο το να μην γνωρίζω τι συμβαίνει.

- Ο πατέρας σου τα έχει με την Perrie.

Μου απαντάει η μαμα μου ενω μου δείχνει τις φωτογραφίες τους.

Ώστε ηταν και αυτός στο κόλπο. Αυτός την έβαζε να με χτυπάει.

Νιώθω να χάνω το φώς μου και την γη κάτω απο τα πόδια μου. Αμέσως μετά το απόλυτο σκοτάδι.

Γεια σας 💘

Τι μου κάνετε;

Δεν αργησα πολύ να βάλω παρτ.

Τι λέτε να γίνει μετα;

Τα λέμε στο επόμενο 😘

All the love 🍭