*3 μήνες μετά*

9 μηνών πλέον και έχει γίνει η ζώη μου κόλαση. Και για να είμαι σωστή δεν είναι μόνο η δική μου αλλα και του Jackson. Τώρα ο καλός μου μου τρίβει τα πόδια.

- Jackson πείνασα.

Ανακοινώνω ενώ τρίβω την κοιλιά μου.

- Τι θες να σου φέρω?

-Λεω να παμε στην μαμα μου για φαγητο.

-Ναι αμέ. Γιατι οχι; Αλλα η κοιλιά σου πως ειναι; Πονάς ακομα;

-Οχι πολυ.

-Μηπως πρέπει να πάμε μια βόλτα από τον γιατρό σου;

Ρωτάει λίγο φοβισμένα ο Jackson.

-Οχι Jackson.

Απάντησα με φανερή την ενόχληση στην φωνή μου.

-Μα Sophia απλά να είμαστε σίγουροι.

Συνεχίζει και μου καλλιεργεί την τάση να τον χτυπήσω.

-Jackson σκασε.

Σχεδόν του φωνάζω αλλα το μετανιώνω αμεσως.

- Καλά συγνώμμη.

Είπε και έσκυψε το κεφάλι του καθώς σηκώθηκε απο τον καναπέ.

Γαμωτο.

Γαμημένες ορμόνες της εγκυμοσύνης. Γιατί φέρθηκα σαν τόσο μεγάλη σκύλα;

- Συγνώμμη ρε μωρό μου.

Είπα καθώς τον πλησίασα. Τον αγκάλιασα οσο μπορούσα καθώς μας εμπόδιζε εντονα η κοιλιά μου που βρίσκονταν στην μεση.

- Δεν πειράζει.

Είπε καθως με αγκάλιασέ και εκείνος και μου φίλησε το κούτελο.

- Οχι πειράζει! Εσύ μου φέρεσαι τόσο καλά και εγω αντί να το εκτιμήσω ξεσπάω πάνω σου.

Είπα κλαίγοντας.

- Αχ μωρό μου, ξέρω οτι δεν το θες και είναι οι ορμόνες σου.

Είπε και με φίλησε ενω ταυτόχρονα μου σκούπισε τα δάκρυα που είχαν τρέξει.

- Αντε πάμε τώρα; Αισθάνομαι ότι το μικρούλι εκεί μέσα πεινάει.

Είπε καθώς χάιδευε την κοιλιά μου.

- Πάμε.

Του χαμογέλασα και πήρα την ζακέτα μου. Ειναι τόσο τέλειος με κάνει να γελάω. Δεν με πονάει όπως ο Adam.

Γιατί τον σκέφτομαι αυτόν τωρα;

Δεν σταματάει να κλωτσάει και το μικρούλι μου με αποτέλεσμα να πονάω πλέον. Κάθομαι στο αμάξι και χαϊδεύω την κοιλιά μου επιδιώκοντας να ηρεμήσω το μωρό.

- Καλά, πως σου ήρθε να ζήσεις τοσο μακρυά απο το σπίτι των γονιών σου;

Με ρωτάει ο Adam οταν μας απομένουν 20 λεπτά διαδρομή.

- Τι να πώ; Ηθελα ανεξαρτησία φαινεται.

Είπα γελώντας αλλα σταμάτησα καθώς ένιωσα εναν πολύ οξύ πόνο.

-Τι έπαθες;

Με ρωτάει αγχωμένος ο Jackson ενω προσπαθεί να εχει το νου του σε εμένα και στον δρόμο ταυτοχρονα.

- Τίποτα απλά με πόνεσε πολυ οπως κλώτσησε. Καλά είμαι τώρα.

Προσπάθησα να τον καθησυχάσω με ενα χαμόγελο που ομως έφυγε σχεδόν απευθείας απο τα χείλι μου λόγω μιας δυνατής ακομα κλωτσιας. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και εκεί που πάω να ηρεμήσω αισθάνομαι νερά γύρω μου.

- Jackson άλλαξε κατεύθυνση τωρα.

Είπα με την ελάχιστη ψυχραιμία που μου είχε απομείνει.

- Και που να πάω;

Ρωτάει εκείνος μπερδεμένος. Μάλλον δεν έχει καταλάβει τι γίνεται.

- Στο νοσοκομείο. ΓΕΝΝΑΩ.

Φωνάζω πλέον καθως άρχισα να πονάω ποιο πολυ.

- Εντάξει μωρό μου,ήρεμα πάμε. Ανασουλες όπως μάθαμε στο μάθημα ανωδινου τοκετού.

Είπε καθως έψαχνε στο κινητο του. Υποθετω ψάχνει να πάρει τους γονεις μου. Τον ακούω να μιλάει για λιγο αλλα δεν μπορω να συγκεντρωθώ. Ο πόνος μου που αισθάνομαι μου τραβάει ολη την προσευχή.

- Ελα μωρό μου ψυχραιμία. Φτάσαμε.

Είπε καθώς με κατέβασε απο το αμαξι. Μίλησέ λιγο με μια κοπέλα στη ρεσεψιόν και μετά με έβαλαν στο δωμάτιο. Ημουν σχεδόν έτοιμη να γεννήσω.

- Jackson θέλω την μαμά μου. Πονάω.

Είπα κλαψουριζοντας.

- Ερχεται μωρό μου έρχεται. Κάνε λίγη υπομονή.

Είπε σφίγγοντας μου το χέρι και φιλωντας μου το πρόσωπο. Μετα απο λιγο μπαίνει μέσα ολη μου η οικογένεια με την βαλίτσα που είχα ετοιμάσει για το νοσοκομείο. Αν δεν πονούσα τοσο θα γελούσα με το θέαμα του πατέρα μου να φοράει τον μαρσιπο με τον αδελφό μου μέσα.

- Μανούλα.

Ψιθυρίζω στην μαμά μου μόλις παίρνει θέση στο πλευρό μου.

- Ηρθα κοριτσάκι μου να μαι.

Ειπε πιάνοντας το ελεύθερο χερι μου. Μπαίνει μεσα μια νοσοκόμα και ελέγχει την διαστολή μου.

- Είμαστε έτοιμοι. Θα φωνάξω τον γιατρό. Παρακαλώ βγείτε εξω αλλα πρώτα ας μου δώσει κάποιος τα πράγματα του μωρού.

Ο πατέρας μου πανικοβλημενος ανοίγει την βαλίτσα και πετάει πράγματα απο δω και απο κεί. Μόλις τα βρίσκει τα δίνει στην νοσοκόμα, αφήνει σε εμένα ενα φιλί και φεύγει έξω μαζί με τα αδέλφια μου.

*Zayn's pov*

Δεν το πιστεύω οτι το κοριτσάκι μου απο στιγμή σε στιγμή θα κάνει μωρό. Φοβάμαι βέβαια. Φοβάμαι πολυ για εκείνη.

- Μπαμπά ηρέμισε. Ολα καλα θα πάνε.

Είπε ο Jason και μου έσφιξε τον ώμο. Εκείνη την στιγμη βγαίνει μια νοσοκόμα και πετάγομαι όρθιος.

- Τι είναι αδελφή; Πείτε μου. Είναι καλά το κοριτσάκι μου.

- Ηρεμήστε κύριε. Ολα μια χαρά είναι. Βγήκα να σας ενημερώσω απλα ότι το μωρό ετοιμάζεται να ερθει στον κοσμο από στιγμή σε στιγμή. Θέλει να μπεί κανείς μαζί της;

Εκείνη την στιγμή όμως ακούμε βήματα. Γυρνάω και βλέπω τον Adam.

- Τι εγινε; Γέννησε; Πρόλαβα;

Ρωτάει πανικοβλημενος.

- Τώρα ετοιμάζεται.

Απάντησε η Emily.

- Λοιπόν θα μπεί κάποιος μαζί της;

Μας ρωτάει ανυπόμονα η νοσοκόμα. Οι 3 κύριοι υποψήφιοι κοιτάζονται μεταξύ τους.

- Εγώ κάνω πίσω. Μπορεί να είμαι το αγόρι της αλλά δεν έχει εμένα τοσο μεγάλη ανάγκη αυτή την στιγμή.

Λέει ο Jackson. Να γιατι αγαπάω αυτο το παιδί.

- Κυρία Malik νομίζω οτι χρειάζεται εσάς.

Συμφωνεί ο Adam. Μπα πως και είπε κάτι σωστό; Η Emily απλα γνέφει.

- Να μου την προσεχεις ε; Να της πείς οτι ο μπαμπάς της είναι εξω ναι;

Ειπα ετοιμος να κλάψω. Ενα δάκρυ ήδη κυλούσε στο μάτι μου. Το μωράκι μου θα κάνει μωρό.

- Μην φοβάσαι θα της το πω. Και σε λίγο θα δείς το κοριτσάκι μας με το μωρό του.

Είπε πριν εξαφανιστεί.

- Μπορείτε να το πιστέψετε οτι σε λιγο θα έχουμε αλλο ενα τέτοιο στην οικογένει, που θα ειναι το μωρό της Sophia;

Λέει ο Jason.

- Οχι. Για να πω την αλήθεια οχι.

Ειπα καθώς οσο και να την έβλεπα να φουσκώνει μήνα με μήνα, οσο και αν ένιωθα το μικρούλη να κλωτσάει στην κοιλιά της δεν μπορούσα να το πιστέψω.

Ο χρόνος κυλούσε βασανιστηκα αργά μέχρι να βγεί εξω η Emily αναψοκοκκινησμενη.

- Λοιπόν;

Είπα καθώς πεταχτηκαμε ολοι μαζί όρθιοι.

- Γεννήσαμε παιδιά,γεννήσαμε!

Φωνάζει η Emily σαν μικρό κοριτσάκι.

- Τι είναι;

Σπεύδει να ρωτησει ο Jayson.

- Ειναι αγοράκι.Είναι ενας κούκλος.

- Η μικρή;

Ρωτάω και εγω γιατί ανησυχώ για το κοριτσάκι μου.

- Και η μικρή μας είναι μια χαρά. Κουρασμένη βεβαια. Σε λιγο θα μπορέσουμε να τους δουμε.

Είπε δακρυζοντας.

- Να σου ζήσει φίλε.

Ακουσα τον Jason να λέει στον Adam. Η φιλία παραμενη φιλία οτιδήποτε και αν συμβεί.

Γεια σας 💘
Αργησα αλλα να μαι με ενα για τα δικα μου δεδομένα μεγαλο κεφαλαιο.
Ελπίζω να σας αρεσει.
Εμενα προσωπικα ειναι το αγαπημενο μου νομιζω.
Θελω να δω σχολια και ψήφους.