ELLE and I make love, over and over again. We just stopped for a moment when the plane landed at my resort. We hurried down and went straight to my house inside the resort. We made love on the sofa, on the stairs, in the kitchen, in the bathroom sink, and in various other parts of the house. We were both very tired and out of breath, especially her, as she was covered in my essence all over her body. We made the most of our honeymoon together; the morning was over, and we hadn't slept yet. When the two of us took a shower, we did it again, just like the first time.

"Balak mo ba talaga akong lumpuhin ?" reklamo niya habang nagpe-prepare ng almusal naming dalawa.

"Of course, we're married now. I'm just taking advantage of every opportunity,"I replied, a playful glint in my eye as I deftly cracked eggs into a bowl. "But can you blame me for wanting to make the most of every moment with you? After all, we're finally on our honeymoon."

"Halos hindi ko kaya maramdaman ang katawan ko kanina, nakalimutan mo na ba na nagkaroon ako ng laceration dati?" naiinis niyang sabi. Agad ko naman na inangkin ang mga labi niya saglit,

In response, I swiftly leaned in, claiming her lips in a brief yet passionate kiss. "You're my wife, my love. Trust me, I would never do anything to harm you."

"Alam ko naman pero minsan pwede mo namang pigilan 'yang libog sa katawan mo."

With a confident smile, I shook my head, stepping closer to her. "Ah, but it's not just desire, my dear. It's love. Pure and unwavering," I declared as I reached for her hand.

"Pag ako pinagpalit mo talaga,"

 I chuckled, gently pulling her into my arms and pressing a tender kiss to her forehead.

"Ikaw? Ipagpapalit? Malabo. My dear, you are irreplaceable."

"Kapag ikaw nagloko," itinaas niya ang kutsilyo na ipinanghihiwa niya sa kamatis. "Putol yang iniingat-ingatan mo,

"Napaka bayolente naman ng misis ko, pakiss nga," I said while as I kiss her neck. "Mahal na mahal kita,"

"Mahal na mahal rin kita, Yohan pero dapat tinutulongan mo ako kaysa nilalandi mo ako. Magugutom tayo nyan," she chuckles.

I couldn't help but laugh, as I pulled her close, my heart overflowing with love. "My dear wife, you are truly one of a kind," I whispered, pressing another gentle kiss to her lips. "And I promise you, my love for you will never waver. Not now, not ever."

She leaned into my embrace, her laughter a melody that danced through the room. "Baka sinasabi mo lang 'yan para makaisa ka ulit mamaya."

I grinned,  "Perhaps," I admitted, pressing a lingering kiss to her lips. "But know this, my love: you hold my heart in your hands, and I would do anything to keep it safe."

Her laughter faded into a soft sigh as she leaned her head against my chest, her fingers tracing circles over my heart. "And you hold mine," she whispered, her voice barely above a whisper. "Forever and always."

Nang maihanda na namin ang mga pagkain at makapag lagay na rin ng mga plates, glass, and utensil sa dining table ay nagsimula na kami na mag almusal. 

This is our first day as an officially married couple. 

No more lies, no more deception.

"Mrs. Elliese Carbonel," sambit ko sa pangalan niya. Napahinto si Elle mula sa pag-inom ng tubig at mataman ako na tinitigan habang ibinababa ang baso. 

"My lover, my life, my baby, my wife,"

"Kumain ka dyan, nahihiringan na yata ang sikmura mo."

"When I look at you I wonder if I did something really good to get such a marvelous gift from God. You have been a blessing in my life since the first day that we met, I love you."

"I love you too, sige na kumain ka na tapos magpahinga na tayo," natatawa niyang sabi.

"Don't you want to go for a walk and tour our resort first?"

I suddenly thought that since we are now married, she should just go around and see  our property.  And in the next few days, I will start naming the rest of my property after Elle. I owned three resorts, one here in Palawan, one in Tagaytay, and one in Cebu. I'll name it all Elle, she's my wife after all.

"Our resort?" she wondered.

"Our resort, you are already my wife. I will introduce you to my staff here," I smile at her.

"Sigurado ka ba dyan?" She asked hesitantly.

I just nod, "Ikaw ang reyna dito, reyna ng buhay ko."

"Nahihiya ako, Yohan."

"Nahihiya ka, because?"

"I didn't finish any degree, nor am I a college graduate."

"So?"

"Baka maging questionable ang background ko, they may look down on you and think that the woman you marry is inferior," sambit niya na ikinakunot ng noo ko.

"I don't care, many are educated but they have no manners at all, always remember that." I reached out, gently taking her hand in mine. 

"Alam ko naman," Elle bit her lower lips.

"Listen to me, my love," he began, "Your worth is not measured by a piece of paper or the letters after your name. It's in the kindness you show, the love you give, and the strength you possess. You are more than enough, just as you are. And anyone who dares to think otherwise is simply blind to the treasure that stands before them."

After we had breakfast and got dressed, I began to give Elle a tour of the entire resort. I introduced her to the staff and crew, who warmly welcomed her. She was the only one who seemed a bit shy, smiling bashfully as we went along. And she's so cute doing that. 

Pinagmamasdan ko lang siya habang ipinakikilala ko siya sa mga staff na naririto, she was doing her best no to stammered nor zoned out pero  nauuna talaga ang pagiging mahiyain niya.

The resort was a sprawling paradise, nestled amidst lush greenery and overlooking the crystal-clear waters of the ocean. As we walked along the winding paths, I pointed out the various amenities – the sparkling pool, the secluded beach coves, and the charming outdoor dining areas.

"Asawa pala yan ni Mr. Carbonel,"

"Oo, ang ganda niya no? Maganda rin ang katawan, makorte."

"Hindi kaya, hindi ako nagagandahan sa kanya. Maputi lang 'yan pag umitim tignan mo, papanget rin sya."

"Hard naman non mare,"

"Tignan mo kasi, amoy gold digger ang datingan niya."

"Agree, baka nga inaakit niya lang si Sir Yohan e."

As we walked into the lobby, I couldn't escape overhearing the conversation of the people we encountered. While some greeted us warmly and had kind words for Elle, it seemed inevitable that we would encounter a few villains.

Mga atribida.

I felt Elle tense beside me, her smile faltering ever so slightly as she caught wind of the hurtful remarks. It pained me to see her affected by the negativity of strangers, especially on what was meant to be a special day for us. But I refused to let their words ruin our happiness. Wrapping my arm around Elle's waist, I drew her close, offering silent reassurance with a gentle squeeze

"K-Kain tayo, bigla akong nakaramdam ng gutom e," 

"Stop lying..."

"Ha?"

She was still pretending even though her eyes weren't; she did everything to prevent the impending tears from falling.

Elle's emotions are easy to read; her tears are frequent, and she is easily hurt. She's too fragile, so I need to protect her, as her husband. I wrapped Elle in my arms, burying her head in my chest. Gradually, I became aware of her periodic sobs.

I held her close, feeling her trembling form pressed against mine. With each sob that racked her body, my heart ached, knowing that she was in pain.

"Don't listen to them, Elle. Their words don't define you. You are strong, you are beautiful, and you are loved."

"Ang sakit marinig ng katotohanan," she said while weeping softly.

"They're lying, naaalala mo pa ba ang lagi mong sinasabi? Yung about sa aso? You said na 'ang aso tumatahol kapag hindi nila kilala ang tao na tinatahulan nila'.  They're the dogs, at ikaw ang tao na tinatahulan nila kasi hindi ka kilala."

Unti-unti niya na ibinangon ang mukha mula sa pagkakabaon sa dibdib ko, halata ang pagkagulat sa mga mata niya. Nakaawang ang labi at nakataas ang mga kilay niya. Isang ngiti at halik sa noo ang isinagot ko sa kanya.

"They are just jealous of you. You are beautiful inside and out. You sacrificed yourself to give your family a good life. Do you think they could do what you did? The answer is no. You are the only one capable of that. You set aside your own happiness for the sake of your family, and that is rewarded by a higher power through me. You deserve everything. You are not a gold digger like they think. You are the daughter of Dr. Arthuro Fuentabella, the owner of Jose Fuentabella Medical Hospital and Fuentabella's group of companies. You are the heiress of the Fuentabellas. Moreover, you are the wife of the CEO and owner of Royal Gem Entertainment, hotelier of Pink Pearl Hotel and Resort, Diamond Waves, and Angel Ville's Resort." I cupped both of her cheeks. "Asawa ka ni Yohan Carbonel, Elle. I don't care if you're an heiress or just the child of a laundress, I also don't care where you grew up. The only thing that matters to me is you, and the love we both have. Do you understand?"

She sobbed and cried even more when I told her how I really felt at those times. Hinayaan ko lang siya habang nakayakap sa akin, nakabaon ang mukha niya sa dibdibd ko at nababasa na ang polo ko. Hindi ko 'yun alintana, gusto kong gumaan ang pakiramdam ng babaeng mahal ko. Nasasaktan siya dahil iyon ang nakalakhan niya, nasasaktan siya dahil iyon ang naisiksik ng mga punyetang mga tao sa pagkatao niya.I will not let her experience what I have experienced before, I will protect my wife. I will protect her and her fragile heart.

""We'll get through this together," I promised, pressing a tender kiss to the top of her head. "No matter what anyone says, I'll always be here for you. You're not alone, Elle. You never will be." I said as I wiped the trails of tears in her cheeks using my thumb. "Kain na lang tayo, anong gusto mo?"

"Kahit ano..."

I stuttered nang marinig ko ang sagot niya, 'kahit ano' anong pagkain 'yun? "Elle..."

"Hmm..."

"Walang pagkain na kahit ano,"

"Magluto nalang kaya ako?"

"Hmmm.... mas maganda siguro kung ikaw na lang ang kainin ko," I said jokingly while teasing her. She gives me a death stare... "Chill baby, I was just kidding."

We went to a floating restaurant here in my island, seafoods ang famous delicacy ng restaurant na pinapamanage ko sa kapatid ni Marigold na si Ryan. Tahimik kami na kumakain ng asawa ko at may mga minuto na nagkukwentuhan pero natahimik ako at nakaramdam ng pagka-inis ng mapansin ko ang mga lalaki na tumitingin at sumusulyap sa kanya, lalo na anh isang lalaki na nakaupo sa gilid namin na kanina pa tingin ng tingin sa asawa ko.

"Stop staring at my wife," seryoso kong sabi. Itinuro niya pa ang sarili niya na para bang hindi makapaniwala na kinakausap ko siya.

Napatigil si Elle sa pagkain, saglit niya na niligon ang lalaki, "Anong problema mo?"

"Stay there," wika ko at tumayo, nakita ko kasi na tumayo rin ang lalaki. Maitim ko siya na tinignan, "Stop staring at my wife,"

"Bro chill, I'm just admiring her beauty."

"I know she's beautiful but don't look at he. She is my wife."

"Yohan," naramdaman ko ang pag-angkla ng kamay ng asawa ko sa may pulsuhan ko. Nilingon ko si Elle, umiiling siya at tila sinasabi na h'wag ako makipag-away.

"She really had a breath taking beauty," sabi pa ng lalaki.

"H'wag mo kong mab-bro bro, hindi tayo close."

"Alexander Montecillio bro," inilahad niya ang kamay niya sa tapat ko.

Pinagkrus ko ang mga braso sa dibdib ko, "I'm not interested, get lost."

"I'm a customer, how about you?"

"I owned this resort."

"Oh.... Ikaw pala si Mr. Yohan Carbonel. My father's business partner..." ngumisi pa ito. "Anak ako ni Geron Montecillio."

"I'm still not interested."

"Fine, if you say so." Ipinamulsa ng Alexander na'to ang kamay na hindi ko tinanggap.

"You had a beautiful wife, Mr. Carbonel. I wonder what family she came from,"

"She's the heiress of the Fuentabella, Kaya tumigil-tigil ka  kung ayaw mong maoperahan ng tatay niya ng wala sa oras."

"I see, Bella's step sister. Well, I'm not surprise na mas maganda siya kaysa kay Bella. Hi Madame!"

Hinarang ko ang buong katawan ko kay Elle para hindi na siya makita ng kumag na ito, "Go away, find your own wife. Don't fantasize my wife."

"You cannot blame me, masyado siyang maganda. She look like a goddess."

I reached for Elle's hand and pulled her out of the restaurant. I'm annoyed with this man, he's not funny anymore. I know that my wife is beautiful, it's just really hard that many people fantasize about her. I took her home and started packing our clothes.

"Anong ginagawa mo? Aalis na agad tayo,"

"I've been holding back since earlier, I realized that the longer we stayed here, the more I might be able to hold back "

"Huh? Ano ba ang sinasabi mo?"

Huminto ako sa pag-iimpake at hinarap siya, "Asawa na kita Elle hindi ko kakayanin na pinagpapantasyahan ka ng iba. Kanina pa sila tingin ng tingin sa'yo, yung mga lalaki sa resto lalong-lalo na ang gagong Montecillio na 'yun. Mamamatay ako sa selos kapag mas lalo pa silang dumami, hindi ko kakayanin."

I'm a jealous person, especially when it comes to Elle, they can take all my property as long as it's not my wife. I have been waiting for him for a long time. There were many trials and tribulations I faced just to be with the two of us.

Napakamot siya sa batok niya, "Yohan naman, alam mo naman na hanggang tingin lang sila."

"Kahit pa! I just cant take it anymore, ayokong maagaw ka nila sa akin."

"Ayan ay kung magpapa-agaw ako, ikaw nga ang mahal ko Yohan. Kaya nga sa iyo ako nagpakasal e,"

Napahinto ako at hindi nakasagot, she's right. Many men stumbled and chased after him, Henry, Dominic, Xavier, that man in the cafeteria and many others but he chose me over others.

"I'm sorry baby, nagseselos lang ako kasi... kasi pakiramdam ko kukuhanin ka nila sa akin."

"Noon nga hindi nila nagawa e, ngayon pa kaya na kasal na tayo?"

Agad ko siya na niyakap, I feel guilty sa inasal ko but no one came blame me from acting like that. I'm her husband...

Hindi namin itinuloy abg pag-alis ngayong araw, ang sabi ni Elle gusto niya raw na sulitin ang honeymoon namin dito sa Palawan nang magkasama. I really want it too kaya pinagbigyan ko siya. I just really need to calm myself towardsthose bullshif na gustong mang-agaw sa asawa ko.

Kinabukas pagtapos namin na magbreakfast ay nagdecide kami ni Elle to go swimming. I'm on my trunks, and she's with her two-piece yellow bikini. Her beautiful and hour-glass shape body is obvious in her bikini kaya lahat ng mga tao na nadaadaanan namin at nakakakita ay halos malaglagan ng panga.

"Tirik na tirik ang araw no?"

"Mamaya, mata mo naman ang titirik." Ngiting aso kong sabi sabay tawa.

Pinukol niya ako ng masamang tingin, isnag kindat ang isinagot ko sa kanya at hinapit ko ang beywang niya papalapit sa akin.

"I love you,"

ZARINA

Ilang araw na simula noong ikinasal ang best friend kong si Elle kay Yohan, grabe ang mga turn of events sa buhay ng bessy ko. Dati-rati nagpapahirapan pa kami kapag pinahihiram ko siya ng pera tas ayaw niyang tanggapin tapos ngayon, sya na ang reyna. Sobrang proud ako at sobra rin ang saya na nararamdaman ko sa puso ko para kay Elle.

Ngayon ay nandito ako sa loob ng Royal Gem, nagtatrabaho ako bilang operations manager utilities. Mag-iisang buwan na rin ako, ang Ate Yohan na si Ate Yanna ang nagbigay ng trabaho sa akin. Madalas ako na nakakakita ng mga artista kapag naglilibot ako, madala ko rin na makita ang ex niya na si Henry. Nagtatanguan lang kami dahil hindi ko naman talaga sya ka-close.

Habang papunta ako sa cubicle ko ay muli kong naka daupang palad si Henry, hindi ko alam ang sasabihin ko kaya naman tinanguan ko lang siya at akmang lalampasan pero hinigit niya bigla ang braso ko.

"Pwede ba kitang maka-usap?"

"Kung tatanungin mo ako about sa friend ko at kung nasaan sila, I'm sorry pero wala akong alam kung saan sila nag honey moon ng asawa niya."

"Mahal ko si Elle," malamlam niya na sabi.

"Paanong gagawin natin? Ikinasal na siya, mag-move on ka na."

"Hindi ko kaya Zarina, mahirap siyang kalimutan. Buong buhay ko, siya lang ang babaeng minahal ko..."

"Paanong nga ang gagawin natin? Kasal na nga siya e,"

"Umiinom ka ba ng alak?"

"Oo bakit?"

"Aantayin kita, anong oras ang shift mo?"

"Ano bang pakielam mo?""

"Samahan mo akong uminom, hihintayin kita sa parking lot mamaya."

"5:30."

"I'll see you around."

Malay ko kung ano ang pumasok sa isip ko at pumayag ako na makipag-inuman sa kanya at samahan siya na magluksa sa namatay niyang puso.

Matapos ko na gawin at tapusin ang lahat ng gawain at pati na shift ko ay oumunta na ako sa parking lot, nandoon nga siya. Nakasandal siya sa kotseng asul at may hawak na cellphone habang nakatingin sa akin.

"Hey!" bati niya sa akin.

"H'wag mo kong mahey-hey hindi tayo close." Mataray kong sabi.

"Well... uhm... sorry my bad."

"Ex ka ng best friend ko, dapat nga ay hindi ako nakikipag-usap sa iyo."

"Sinabi ba ni Elle na h'wag kang makipag-usap sa akin?"

"Hindi, hindi siya ganung klaseng tao."

Nagpunta kami ni Henry sa isang high-end bar na tinatawag na Scarletious, doon kami nag-inom ng nag-inom nga napakaraming alak. Doon rin siya naglabas ng lahat ng emosyon niya, habang ikinukwento niya sa akin kung gaano siya nasaktan ng sobra mang malaman niya na napunta sa kapatid niya at nagpakasal ang babaeng mahal niya sa sariling kapatid niya.

Hindi ko siya masisisi kung bakit ganyan ang reaskyon niya pero hindi ko rin masisisii si Elle, kay Yohan niya nahanap ang kasiyahan niya. Si Yohan ang nagpuno ng kakulangan ni Henry, si Yohan ang dumadamay kay Elle lalo kapag nahihirapan at nalulungkot ang bestfriend ko. Minsan nga ay nagseselos na ako kasi mas madalas niyang kasama si Yohan pero inintindi ko. Deserve ni Elle si Yohan, deserve ni Yohan si Elle. Deserve nila ang isa't-isa...

Nakaramdam ako ng awa kay Henry lalo na't sa tuwing sinasabi niya na paulit-ulit na si Elle lang ang babaeng mahal niya at hindi mapapalitan ng ibang babae ang pwesto ni Elle sa puso niya. Mahal na mahal niya ang best friend ko pero kasalanan naman niya e. Kung una pa lang iniwan niya na ang showbiz para kay Elle, edi sana sila ang kinasal ngayon. Kung una pa lang ay binakuran niya na ang mga hadlang sa kanila ni Elle ay baka sila pa ngayon. Lagi niyang binabalewala si Elle noong nasa kanya pa ang best friend ko, tapos ngayon iiyak-iyak siya kasi nakuha ni Yohan ang kaibigan ko.

"Hindi ka pa ba tapos dyan?" Siyang tanong ko nang ibagsak ko ang bote ng beer sa lamesa. Nakakadalawa pa lang ako pero pakiramdam ko ay tipsy na ako at kailangan ko nang umuwi.

Naka-upo kami sa sofa, madilim ang paligid, at may mga patay sindi na ilaw na may ibat ibang kulay. Maingay ang mga nandito, may nagkakantahan, nagsasayawan, nagtatawanan, at naghahalikan sa ibat-ibang parte ng bar.

"Let's stay here a little longer, gusto ko pang uminom." Hinila niya ako paoalapit sa kanya at inakbayan.

"Ano ba?" Inis kong sabi at agad ako na lumayo at inalis ang braso niya na nasa likod ko. "Lasing ka na, tigilan mo na ang pag-inom mo."

Muli niya akong inakbayan at inilapit niya ako at mahigpit na hinawakan ang braso ko para hindi ako makawala.

"Drink," aniya at itinapat malapit sa bibig ang bote ng beer.

"Ayoko na nga, h'wag mo akong pilitin."

"Okay fine, labi ko na lang ang sipsipin ko."

"An-" Bago pa man ako makapagsalita ay inangkin na niya ang labi ko, hinalikan niya ito, sinipsip at kinagat-kagat. Matagal kami na naghalikan dahil sa tinugon ko rin ito Habang naghahalikan kami ay naramdaman ko na ipinagala-gala ni Henry ang isang kamay niya sa dibdib, naramdaman ko ang marahan niya na pagmasahe sa mayaman kong dibdib. Habang ang isang kamay niya ay naramdaman kong nasa zipper ng pantalon ko. Tinatangka niya na buksan ito, nang matagumpay niyang matanggal ang zipper at pati na butones ay nagkaroon ako ng lakas para itulak siya. "Anong ginagawa mo?"

"I'm kissing you,"

"Mali ito!" Mariin na sigaw ko habang ibinubuton ang pantalon ko at zine-zipperan ko ito.

"I'm single and you're single too, walang mali sa ginawa natin. At isa pa, walang makakakilala sa atin."

"Ex ka ng kaibigan ko, hindi kita pwedeng patulan."

"Kung 'yang tinutukoy mong kaibigan na 'yan tinalo ang sarili kong kapatid e, mas mali ang ginawa niya. I hate her, I fcking hate Elle! She's a whore!"

Agad na dumampi ang mga palad ko sa kaliwang pisngi niya.

"Don't you dare call her a whore! Elle is not a whore! Wala kang alam sa pinagdaanan niya."

"Sinaktan niya ako! Ako ang biktima dito, pinagkaisahan nila ako. Silang dalawa ni Yohan, sinaktan nila akong pareho."

"Don't act na para bang ikaw lang ang nasaktan dito, hindi madali para kay Elle na iwanan ka but you leave her no choice."

"Ako kang ang nasaktan dito Zarina! Samantalang si Elle nagpakasasa siya sa pera ni Yohan! Nagpapakasaya sila habang ako ngayon ay nasasaktan."

"Tumigil ka na Henry! Hayaan mo na si Elle, hindi ka na niya mahal."

"Alam ko, kaya nga ikaw na lang ang kukuhanin ko."

"Ano? Gago ka ba?" Nanlaki ang mga mata ko nang buhatin ako ni Henry mula sa kinauupuan ko. "Ibaba mo nga ako!" Sigaw ko habang pumapasah. Muli niya akong hinalikan.

"Shush! Ayoko ng maingay!"

Buhat-buhat ako ni Henry papala-akyat sa ikatlong palapag ng bar, kung saan nagchecheck in ang mga gustong gumawa ng milagro. Sigaw lang ako ng sigaw habang pumapasag.

"Ahhh!" sigaw ko ng ihagis niya ako sa kama. Naumpog ako sa headboard nito pero wala siyang pakielam, tumungo lang siya sa pintuan ay ni-lock ito.

Pinilit ko na bumangon mula sa kama habang hawak ang mahapdi kong ulo at humihinga ng malalim, sa totoo niyan ay natatakot ako sa posible na mangyari ngayong gabi sa pagitan namin ni Henry. Unti-unti ako na bumangon mula sa kama ang kaso lang ay naabutan ako ni Henry at marahas na ibibalik. Kumubabaw siya sa akin at inangkin ang mga labi ko, habang hinuhubad ang mga suot ko na pang ibaba pati na ang panty ko.

Habol ang hininga ko nang tumigil siya sa paghalik sa akin upang hubarin rin ang kasuotan niya.

"H-Henry... p-parang awa mo na. H-H'wag... n-na... n-nakikiusap ako." Nanginginig kong pakiusap kay Henry ngunit mistula siyang bingi at ipinagpatuloy ang paghuhubad. Nang boxers na lang ang matira sa kanya ay muli siyang bumalik sa paghalik sa labi ko pati na sa leeg ko. Nararamdamn ko na mula sa pagkababae ko ang naninigas niyang tarugo.

Napalunok na lang ako ng hubarin niya ang huli niyang saplot sa katawan, at ipasok niya ang sundalo niya sa pagkababae ko. Nakaramdam ako ng pagkapunit at sakit mula sa loob ko, habol ang hininga ko nang magsimula siya na umulos sa loob ko.

Matapos ang gabi na 'yon, natagpuan ko ang sarili ko na wala nang saplot sa katawan, hingal at hindi maigalaw ang ibabang parte ng katawan ko. Habang nakahiga at katabi ang lalaking ex ng kaibigan ko.

Sinira niya ang pagkabirhen ko binaboy niya ako...

Binaboy ako ni Henry...

Binaboy niya ako...

Tahimik ako na humikbi at naghinagpis dahil sa nangyari sa akin, nababoy ang katauhan ko... Hindi ko naipaglaban ang sarili ko at ang malala pa, ibinigay ko ang kabuuan ko sa lalaking 'to. Sa lalaking minsan nang nakarelasyon ng best friend ko.

Habang tahimik ako na umiiyak ay naramdaman ko ang pagbangon niya at pagyakap sa akin, gusto ko siyang saktan pero hindi ko magawa. Wala akong laban, kung kagabi nga ay hindi ko na naipaglaban ang sarili ko. Ngayon pa kaya na may nangyari na...

"Paninindigan kita Zarina, paninindigan ko ang ginawa ko sa'yo. Pakakasalan kita, sa loob ko ipinutok para magka-anak rin tayo para... para wala na akong takas."

"G-Gago ka ba?" Mahinang usal ko habang humaharap ako sa kanya. "GAGO KA BA HENRY? BINABOY MO AKO HENRY! BINABOY MO ANG PAGKABABAE KO! S-Sinamahan na nga kita na magluksa sa namatay mong p-puso, tapos biniktima mo pa ako. Hayop ka! HAYOP KA HENRY! HAYOP KA! HAYOP KA!" Sigaw ako ng sigaw habang sinusuntok ko ang dibdib niya.

Ayoko nito, ayoko sa kanya. Ano na lang ang sasabihin ng best friend ko sa akin?

Matapos ang araw na 'yun, biglang nagpabook si Henry ng kasal at sa araw din na 'yon ay agad kami na ikinasal sa harap ng Ninong niyang Mayor na labag sa loob ko. Nang natapos na ang kasal namin saka lang namin pinaalam kina Mama at kay Xavier ang nangyari. As usual nagalit sila, lalo na si Xav pero wala rin naman silang nagawa. Kinasal ako ng biglaan sa lalaking hindi ako mahal... sa lalaking dating nobyo ng kaibigan ko.

Isang linggo mula ngayon, uuwi na sina Yohan at Elle. Hindi ko alam kung paano ko ito sasabihin sa kanya o kung ano ang magiging reaksyon niya.

Natatakot ako...

Magkatabi na kami na natutulog ni Henry, mag-asawa na kami e. Madalas may nangyayari sa amin at inaamin ko na nagugustuhan ko ang pananabik ko sa mga yakap, halik, at sa lust at pleasure na natatanggap ko lalo na kapag may nangyayari sa aming dalawa pero wala akong nararamdaman na kahit ano para sa kanya. Hindi ko kaya na mahalin ang lalaking bumaboy sa akin...

Nagi-guilty ako, iyon ang nararamdaman ko. Hindi ko pinangarap na makasal ako sa ganitong paraan.