«Δεν θέλω να σκέφτεσαι τίποτα ! Μόνο εσένα και το παιδί μας ! Εντάξει μωρό μου» της είπε χαϊδεύοντας το απαλά και ζουμερό μάγουλο της . Εκείνη δίχως να μιλήσει εγνευσε καταφατικά .

____________________________________

Ο καιρός περνούσε και όλα έδειχναν να έχουν πάρει τον δρόμο τους , τα πράγματα είχαν ηρεμήσει αισθητά , η εγκυμοσύνη της Μαρίνας προχωρούσε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα παρα μόνο μερικές ζαλάδες και κάποιες πρωινές ναυτίες απολύτως φυσιολογικές , ο Αλέξανδρος προσπαθούσε να βάλει τα πράγματα με την Christina σε μια σειρά , εκείνη καθοδηγούμενη όμως από τον Αχιλλέα Εν άγνοια του Αλεξάνδρου δεν υποχωρούσε και ζητούσε ένα υπέρογκο ποσό χρημάτων για να επιτρέψει στον Αλέξανδρο να βλέπει το παιδί . Φυσικά εκείνος δεν είχε αποκαλύψει τίποτα στην Μαρίνα διότι ήξερε ότι θα την ταράξει και θα την έκανε να νιώθει τύψεις για κάτι που δεν φέρει καμία ευθύνη .
Στην ζωή του Αχιλλέα φαίνεται να είχε μπει μια κοπέλα , βέβαια εκείνος απέφευγε τις αναφορές στην σχέση του μέχρι να βεβαιωθεί ότι όλο αυτό θα δουλέψει .
Η Ιζαμπέλα κάθε μέρα ζήλευε και περισσότερο στην ιδέα του ερχομού ενός μωρού στο σπίτι και αναζητούσε ολοένα και περισσότερο την προσοχή της Μαρίνας και του Αλεξάνδρου δυσκολεύοντας ελαφρώς την καθημερινότητα τους .
Ενώ την ίδια στιγμή ο Άγγελος ετοίμαζε ήδη το επόμενο του σχέδιο για την καταστροφή του Αλεξάνδρου για κάτι που ο ίδιος στην πραγματικότητα δεν έφερε καμία ευθύνη . Όσα είχε εξομολογηθεί στην Christina ήταν πράγματι αλήθεια όχι όμως και όλη . Ο Αλέξανδρος είχε αναλάβει στο παρελθόν το χειρουργείο της Βασιλικής . Και ναι ! Όλοι τότε επέμεναν πως ήταν υπόθεση ρουτίνας , όμως ο Αλέξανδρος αν και ειδικευόμενος , αν και άπειρος είδε κάτι που το έμπειρο μάτι δεν κατάφερε να εντοπίσει . Μια μεγάλη κακοήθης μάζα είχε συσσωρευτεί στο στομάχι της και πάρα της φωνές του και τις διαμαρτυρίες του την ώρα της επέμβασης ο λόγος του πέρασε αδιάφορος . Η κραυγή του έμοιαζε σιωπή στα αυτιά των μεγαλογιατρών . Με αποτέλεσμα η Βασιλική να μην καταφέρει να βγει ποτέ από το χειρουργείο 3 του Νοσοκομείου Αθηνών . Φυσικά δεν έπρεπε να «λερωθεί» το όνομα των σπουδαίων και τρανών χειρουργών και η ευθύνη αποδόθηκε στους ειδικευόμενους και έτσι η μπάλα πήρε τον Αλέξανδρο και τον συνάδελφο του !

Το ζήτημα ήταν ποιος θα ήταν το επόμενο χτύπημα του Αγγέλου ...

« «και δηλαδή ποτέ θα επιστρέψεις ;» Ρώτησε η μαρίνα τον Αλέξανδρο ο οποίος μόλις της είχε ανακοινώσει το ταξίδι του στην Αμερική .

«Καρδια μου , έλεγα να φύγω απόψε το βράδυ με την τελευταία πτήση για Νέα Υόρκη και να επιστρέψω το Σάββατο τα ξημερώματα!»της απάντησε

«Εντάξει αγάπη μου ! Απλά υποσχεσου μου κάτι !»του είπε δειλά και τον πλησίασε αγγίζοντας το χέρι του και πειράζοντας αμήχανα την βέρα που κοσμούσε τα επιβλητικά του χέρια .

«Ότι θέλεις !» Της απάντησε σοβαρά κοιτάζοντας την στα μάτια .

«Θέλω να προσεχείς και να μείνεις όσο το δυνατόν περισσότερο μακριά από αυτή την γυναίκα ! Θα προσπαθήσει να σε διεκδικήσει Αλέξανδρε , απλά να είσαι προσεκτικός !» Του ζήτησε γλυκά και εκείνος της χαμογέλασε .

«Ζηλεύεις μωρό μου ;» Την πείραξε εκείνος για να ελαφρύνει το κλίμα και της δάγκωσε την μύτη κάνοντας την να αναφωνήσει από έκπληξη .

«Δεν ζηλεύω Αλέξανδρε και σε εμπιστεύομαι.! Το θέμα είναι ότι δεν εμπιστεύομαι εκείνη ! Ξέρω ότι οι γυναίκες είμαστε ικανές για όλα !» Του είπε στον ίδιο τόνο με την αγωνία να έχει ζωγραφιστεί πλέον στο όμορφο και ζωντανό πρόσωπο της .

«Ποτέ ! Μα ποτέ !»τόνισε «Δεν θα άφηνα αυτή την γυναίκα να μπει ανάμεσα μας και το ξέρεις ! Και επειδή και εγώ ξέρω για τι είστε ικανές εσείς οι γυναίκες έχω πάρει τα μέτρα μου !» Γέλασε παρασύροντας και εκείνη .

«Σε ευχαριστώ !» Ψελισσε και έσκυψε το κεφάλι της ντροπαλά .

«Μαρίνα μην με ντρέπεσαι ! Θέλω να μου λες ότι αισθάνεσαι , ότι σε πληγώνει , ότι σε εκνευρίζει , ότι σου αρέσει η δεν σου αρέσει πάνω μου! Δεν είμαστε ξένοι , είσαι η γυναίκα μου και είμαι ο άντρας σου . Εσυ και τα παιδιά μας είστε όλη μου η ζωή !» Της είπε κάνοντας την καρδια της να φτερουγισει από έρωτα ! Όπως τον παλιό καλό καιρό που μόλις είχαν πρώτογνωριστεί και ερωτεύτηκαν παράφορα . Το πάθος τους ποτέ δεν έσβησε , ακόμα και αυτά τα δυο χρόνια που νόμιζαν ότι μισεί ο ένας τον άλλον .

«Είσαι ο καλύτερος σύζυγος , ο καλύτερος πατερας , ο καλύτερος εραστης !» Του είπε αστειευόμενη , όμως μέσα από αυτό το αστείο πήγαζε μια τεράστια αλήθεια . Ο Αλέξανδρος μπορεί να είχε κάνει λάθη στο παρελθόν όμως ήταν πράγματι ένας πολύ καλός άνθρωπος που αγαπούσε την γυναίκα του και θα γινόταν θυσία για τα παιδιά του .

«Παντού είμαι ο καλύτερος μωρό μου !»της έκλεισε το μάτι πονηρά και κοίταξε το ρολοι του . «Και έχουμε χρόνο να στο αποδείξω μέχρι να φέρει η μαμά σου την Ιζαμπέλα!» Έγλειψε τα χείλη του και την κόλλησε πάνω του . Εκείνη χαμογέλασε και ενιωθε τον πόθο να ξεχειλίζει από μέσα του .

«Καλή ιδέα γιατί νομίζω το είχα ξεχάσει !» Συνέχισε το πείραγμα της κάνοντας τον να αναβλύζει θυμό . Όμως τον θυμό των ερωτευμένων .

«Τώρα θα δεις !» Την απείλησε και με μιας της έσκισε το σατέν νυχτικό της αφήνοντας την εκτεθειμένη μπροστά του με τα μαύρα εσώρουχα και την φουσκωμένη πλέον κοιλιά . Αφού πρώτα την θαύμασε Επιτέθηκε στα χείλη της φιλώντας την τόσο παθιασμένα . Έπειτα την σήκωσε στην αγκαλιά του και την μετέφερε στον καναπέ , βάζοντας την από κάτω του . Τα χέρια του περιπλανιόταν στο απαλό κορμί της όσο τα χείλη του επιτίθονταν στον λαιμό της και στο πίσω μέρος του αυτιού της .

«Σε παρακαλώ!» Του είπε απελπισμένα , καθώς αποζητούσε την άμεση ένωση τους . Και εκείνος δεν ήθελε να την βασανίζει όποτε υπάκουσε στην παράκληση της . Γρήγορα την απάλλαξε από τα εσώρουχα της και έκανε την ένωση τους μοναδική . Μια δυνατή κραυγή ξεχύθηκε από μέσα της και εκείνος χαμογέλασε υπεροπτικά με την επιρροή που είχε πάνω της .

«Αλέξανδρε σε αγαπώ !» Του είπε ξεπνοα και εκείνος επιτάχυνε τις ωθησεις του μέσα της πάντα με την απαιτούμενη απαλότητα και τρυφερότητα για το αγέννητο παιδί του .

«Θυμηθηκες τώρα ;»την πείραξε . Όμως η ευχαρίστηση που την πλημμύριζε δεν της επέτρεπε να απάντησει .

«Δεεεν...»αδύνατον να βγει φωνή από το στόμα της και εκείνος σταμάτησε τις κινήσεις του μέσα της .

«Τι κανείς ;»του φώναξε ξεψυχισμενα .

«Δεν μου απάντησες ! Θυμηθηκες ποσό καλός είμαι ;»την ρώτησε ξανά γελώντας .

«Ναι γαμωτο !»Τσιριξε η Μαρίνα .

«Τι Ναι ;»συνέχισε το βασανιστήριο του , απολαμβάνοντας να την βλέπει στο ελεος του .

«Ναι είσαι ο καλύτερος ! Αλέξανδρε σε παρακαλώ τώρα !» Φώναξε ξανά και εκείνος πλέον ευχαριστημένος με την απάντηση της συνέχισε το έργο του ώσπου και οι δυο έφτασαν στην κορύφωση τους . Το σώμα του μετακινήθηκε στο πλάι της μετακινώντας την πάνω του ώστε να μην πιέζει την κοιλιά της .

«Το χρειαζόμουν αυτό !»του είπε γελώντας .

«Έχει χαρη που δεν προλαβαίνουμε και δεύτερο γύρω , δεν θέλω να μας πετύχει η πεθερά μου έτσι!»απάντησε εκείνος και η Μαρίνα γέλασε με την ψυχή της . Πέθαινε να την βλέπει να γελάει ! Κάθε γέλιο της τον ολοκλήρωνε σαν άνθρωπο .

«Έλα ντυσου ,όπου να'ναι θα έρθουν !» Του φώναξε και εκείνη έτρεξε να μαζέψει τα κομμάτια του σκισμένου νυχτικου της και έπειτα στην κρεβατοκάμαρα για να ντυθεί .

«Πως θα αντέξω πέντε μέρες μακριά σου !» Φώναξε εκείνος από το σαλόνι αναφερόμενος στο ταξίδι του στην Αμερική .

«Δεν ξέρω μωρό μου ! Και εγώ στην θέση σου την ίδια απελπισία θα ένιωθα !» Του φώναξε κοροϊδεύοντας την και εκείνος γέλασε πνιχτα με το θάρρος που είχε αποκτήσει τόσο ξαφνικά η γυναίκα του !

Ανάλαφρο το σημερινό μας επεισόδιο , πάρτε δυνάμεις γιατί οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές ❤️