Νεα Υόρκη , Ουάσινγκτον

"Γιατρέ , έχουμε νέο περιστατικό ! "Αναφώνησε στην αγγλική γλώσσα μια νεαρή νοσοκόμα . Η βάρδια του είχε τελειώσει και ανυπομονούσε να γύρισει πίσω στην κόρη του .

"Anne από εδώ αναλαμβάνει ο Johann . "Την ενημέρωσε και έβγαλε την άσπρη ιατρική του ρόμπα . Πήρε την βαλίτσα του και κινήθηκε προς την έξοδο της κλινικής .

"Γιατρέ !"μια φωνή τον διέκοψε ξανά .

"Τι συμβαίνει Anne ?" Ρώτησε ξανά .

"Με ενημέρωσαν πως αύριο φτάνει στην κλινική ένας ασθενής από Ελλάδα . Έρχεται αποκλειστικά για εσάς ! " του είπε .

"Ευχαριστώ για την ενημέρωση . Κανόνισε το ραντεβού μου και ενημέρωσε με e-mail !" Της είπε και την χαιρέτησε . Έφυγε χαρούμενος από την δουλειά του που κατάφερε για ακόμη μια φορά να σώσει δυο ανθρώπινες ζωές που είχαν την ανάγκη τους . Μπήκε στο αυτοκίνητο του και οδήγησε προς το σπίτι του . Η τσιριχτή φωνή της μικρής του πριγκίπισσας έφτανε έως τον κήπο της μεζονέτας τους . Άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του και η μικρή Ιζαμπέλα περπάτησε με τα μικρά και άτσαλα βήματα της προς το μέρος του .

"Μπα-μπα ... μπα-μπα !" Επανέλαβε χαρούμενα και τύλιξε τα μικρά χεράκια της γύρω από το πόδι του . Πόση έυτυχια για έναν άνθρωπο να βλέπει το παιδί του να γελάει και να είναι ευτυχισμένο . Για ποσό όμως ; Όταν θα άρχιζαν οι ερωτήσεις γύρω από την μητέρα της , ποσό ευτυχισμένη θα ήταν ;

"Πριγκίπισσα μου !" Είπε εκείνος ανακουφισμένος και την σήκωσε στην αγκαλιά του . Η Emily μάζεψε τα πράγματα της μιας και είχε τελειώσει την εργασία της .

"Good evening mr. Alex ! "Χαιρέτησε και έκλεισε την πόρτα πίσω της . Και τώρα είχαν μείνει μόνοι τους . Για ακόμη μια φορά πατέρας με κόρη !

"Τι θα ετοιμάσει ο μπαμπά να φάμε , μικρή μου ;" ρώτησε την μικρή και εκείνη γέλασε πνιχτα .

"Μην γελάς ιζι ! Γιατί θα μείνουμε νηστικοί !" Μονολογούσε . Το κινητό του για ακόμη μια φορά τον διέκοψε .

"Γαμωτο " έβρισε . Απάντησε γρήγορα την κλήση μιας και είδε το επαγγελματικό του νούμερο .

"Παρακαλώ !" Απάντησε

"Έχετε επείγων περιστατικό γιατρέ ! Ο τραυματίας από την Ελλάδα που ήταν για αύριο κατέφθασε σήμερα ! "Τον ενημέρωσαν από την γραμματεία του νοσοκομείου .

"Μάλιστα ! Φτάνω αμέσως !" Τερμάτησε την κλήση . Όλα στραβά πήγαν ! Η Emily είχε φύγει και εκείνος δεν είχε με ποιον να αφησει την μικρή .

"Ιζαμπέλα , θα έρθεις με τον μπαμπά στην δουλειά σήμερα !" Αναφώνησε . Φόρεσε ξανά τα παπούτσια του και πήρε την μικρή με το καρότσι της . Βγήκαν από το σπίτι και μετακινήθηκαν προς το αυτοκίνητο . Τοποθέτησε το μωρό πίσω στο παιδικό καθισματάκι και έπειτα επιβιβάστηκε και αυτός βάζοντας μπρος για το νοσοκομείο . Μόλις έφτασε , στάθμευσε το αυτοκίνητο στο ιδιωτικό του πάρκινγκ και πήρε στην αγκαλιά του την μικρή και με το άλλο του χέρι έσερνε το καρότσι .

Όλες οι νοσοκόμες έστρεψαν το βλέμμα τους στην μικρή που έκλεψε τις εντυπώσεις με το εκθαμβωτικό χαμόγελο της .

"Συνάδελφε , τι γίνεται ; Δουλειά με το παιδί σήμερα ; Τι τραβάμε εμείς οι άντρες ! Οι γυναίκες μας στα κομμωτήρια και εμείς εργαζόμενοι με τα παιδιά μαζί !" Αστειεύτηκε εκείνος όμως ο Αλέξανδρος δεν γέλασε . Γιατί στην δίκη του περίπτωση η δίκη του γυναίκα ήταν απούσα .

"Σταματά Robert ! Είχα επείγων και δεν είχα τι να κάνω με την μικρή ! " απάντησε καθώς άνοιξε την πόρτα για το γραφείο του . Ζήτησε μια νοσοκόμα να κρατήσει την μικρή όσο εκείνος θα ασχολούταν με τον ασθενή του .

"Η γυναίκα σου ρε φίλε ; " τον ρώτησε εκείνος που ακολουθούσε πίσω του .

"Δεν έχω γυναίκα Robert . Ας το αφήσουμε εδώ αυτό τώρα . "Του είπε και ο συνάδελφος του σαστισε . Δεν γνώριζε πως μεγάλωνε μόνος του την μικρή . Η νεαρή νοσοκόμα μπήκε στο γραφείο και ζήτησε την άδεια να πάρει την μικρή μαζί της . Εκείνος συμφώνησε και κατευθύνθηκε προς το εξεταστήριο. .

"Τι έχουμε εδώ !"ζήτησε ενημέρωση .

"Τροχαίο ατύχημα , πολλαπλές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις ! Τεσσάρων ετών . Είναι ένα παιδί !" Αναφώνησε η Christina . Σπουδαία παιδοχειρουργός  . !

"Δεν λένε πως ο θεός δεν επιλέγει ποιον θα πάρει μαζί του ; Ετοιμάσου να του ανατρέψουμε τα σχέδια Christina . Είναι μικρός ακόμη για να μας αφησει !" Της είπε και επέλεξε τα εργαλεία του . Είχαν πολύ δρόμο μπροστά τους . Προβλεπόταν ένα ολόκληρο βράδυ χειρουργείου και αγωνίας για τους συγγενείς οι οποίοι περίμεναν υπομονετικά στην αίθουσα αναμονής . Ποιος να του έλεγε όμως πως έξω βρισκόταν η γυναίκα του ! Η μάνα του παιδιού του .

"Λαβίδα !" Ζήτησε

"Κρατήσου μικρέ !" Φώναξε μόλις είδε τους παλμούς του στο μόνιτορ να πέφτουν . Η Christina συνέχισε να 'ψαχουλεύει' το ανοιχτο κεφάλι του παιδιού όσο ο Άλεξ αφαιρούσε το μεγάλο θραύσμα γυάλιου από την κοιλιακή του χώρα .

"Χορηγήσε 20mg μορφινης !" Ζήτησε από τον αναισθησιολόγο που βρισκόταν στο προσκέφαλο του μικρού .

"Αλεξ , η πίεση του πέφτει επικίνδυνα . Πρέπει ένας από τους δυο μας να σταματήσει !" Συμβούλευσε η συνάδελφος του .

"Δεν γίνεται να σταματήσω Christina . "Της είπε ήρεμος .

"Ούτε εγώ αλεξ . Το γυαλί μπορεί να περιμένει . Ο θρυμματισμένος εγκέφαλος όμως όχι !" Του φώναξε νευριασμενη .

"Τελειώνω !" Την ενημέρωσε με ένα καθησυχαστικό βλέμμα .

"Δεν έχουμε χρόνο . Γαμωτο αλεξ !" Φώναξε δυνατά .

"Ορίστε τελείωσα . Συνέχισε την δουλειά σου !" Της είπε θριαμβευτικά . Το γυαλί είχε αφαιρεθεί από τα σπλάχνα του μικρού Γιάννη και η πίεση του  είχε επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα .

Ο αλεξ έκανε στην άκρη μέχρι να ολοκληρώσει η Christina και να αναλάβει εκείνος την συνέχεια .
Την ίδια στιγμή στην αίθουσα αναμονής η αγωνία κλιμακώνονταν συνεχώς .

Η Λίνα  έκλαιγε στην αγκαλιά της μητέρας της . Ενώ η Μαρίνα πηγαινοέρχονταν στον διάδρομο και ο Αχιλλέας πηγέ έως το κυλικείο να φέρει δυνατούς καφέδες για να τους τσιτωσει τα νεύρα .

"Δεν βγαίνει κανείς να μας ενημερώσει ! Τι κάνουν τόση ώρα ;" φώναξε απελπισμένα η λινά .

"Ηρέμησε καρδια μου ! Κάνουν τα πάντα για τον μικρό μας εκεί μέσα !" Είπε και έδειξε την πόρτα του χειρουργείου . Ξαφνικά ένα παιδικό κλάμα τράβηξε την προσοχή της . Γύρισε το κεφάλι της και είδε με τα μάτια της ένα μικρό χαμογελαστό κοριτσάκι με εναν τεράστιο αστείο φιόγκο στο κεφάλι της  . Η τραγική ειρωνία σε αυτό το σημείο ήταν ότι αυτό το κοριτσάκι ήταν η κόρη της . Όμως δεν το ήξερε !

Η μικρή την έδειξε με το χεράκι της και της χαμογέλασε και η Μαρίνα ανταπέδωσε με την σειρά της . Το καροτσάκι με την νοσοκόμα και την μικρή απομακρύνθηκε από το οπτικό της πεδίο . Ο Αχιλλέας επέστρεψε και μοίρασε τους καφέδες . Εκείνη την στιγμή άνοιξε και η πόρτα του χειρουργείου .

"Καλησπέρα !" Αναφώνησε η Christina .

"Πως είναι ο γιος μου ;" είπε η Λινά και πετάχτηκε όρθια σαν ελατήριο .

"Είναι δυνατός ! Σχεδόν τελειώνουμε . Είναι στα χέρια του συναδέλφου αυτή την στιγμή . Δεν είχαμε καμία επιπλοκή ! Ο γιος σας είναι δυνατός και θα τα καταφέρει !" Τους καθησύχασε και ένα χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη τους .

"Το ήξερα ! "Αναφώνησε η γιαγιά Γωγω. Η Μαρινα έσφιξε την μάνα και την αδερφή της στην αγκαλιά της .

"Μαρίνα ! "Ψελισσε η Λινά "Τώρα μπορώ να καταλαβω πως ακριβώς νιώθεις !" Της είπε η αδερφή της και εκείνη χαμογέλασε μελαγχολικά .