Chapter 23

May set of table and chair sa balcony ng kwarto ni Calm. They are both sitting there -facing each other- while sipping a tea. Kitang kita sa kilos ng binata ang hiya while Raindrop is still in shock yet at the same time may nang-aasar sa mata niya habang tinititigan ang binata.

"Oh bakit hindi ka ata makatingin saakin ng diretso? Nahihiya ka?" walang kagatol-gatol na tanong niya at pagpuputol na rin sa katahimikan. Actually, nahihiya rin naman siya kaso kailangan niyang magpakacool para naman mabawasan-bawasan ang hiyang nararamdaman.

Sa sinabi'y bigla tuloy napatingin si Calm sa kanya, walang putol na tinitigan siya ng mga tatlong minuto ata.

Awkward tuloy siyang napatikhim, "Charot. Tama na, baka mga kalansay ko nalang ang matira dahil sa tingin mong ganyan." sabay sipsip sa tsaa.

Sa wakas ay tinanggal na rin ni Calm ang pagkakatitig sa kanya. Sumipsip din ito ng tsaa habang nasa malayo na ang tingin.

Ilang minuto na naman ang lumipas subalit wala atang balak magsalita ang binata.
"Nalagyan ba ng glue iyang bibig mo at hindi ka na makapagsalita diyan. Say something bro. Ang awkward na ng sitwasiyon natin eh." hindi na siya nakapagtimpi at binasag ulit ang katahimikan.

"Kung wala ka pa lang sasabihin ay aalis na ak-"

"I love you." pagpuputol nito sa sasabihin niya.

Naiwang nakaawang ang bibig niya sa biglang sinabi ng binata. Ngayon ay siya naman itong walang masabi.

"I'm a werewolf you see, an alpha specifically. Werewolves does have mate, and you are my mate. At first I couldn't accept that I am mated to you, to a human. I tried to hate you but at the end our bonds, and my feelings is way more stronger than anything else. Now I admit, mahal talaga kita. You're my Luna, You're the only one for me." pagpapatuloy ni Calm habang titig na titig na sa kanya.

Tuloy ay biglang naglaho ang pacool niyang paandar. Hindi na niya talaga malaman kung ano ang gagawin at sasabihin.

"Ngayon alam mo na ang totoo, kung anong klaseng nilalang kami at kung ano ka sa pack namin. I just hope you'll still stay here and not be afraid to us. Give us a chance to prove to you that we're good, give me chance to prove to you how much I love you."

Tila sasabog ata ang puso niya. Napakalakas ng tibok nito.

Hindi siya makapaniwala, ang daming ganap ngayong araw na ito.

"Sigurado kang hindi ka nanonood ng kdrama?" nasabi na lang niya, wala eh. Nablanko utak niya.

Si Calm naman na hinugot lahat ng lakas ng loob upang masabi lang ang lahat ng rebelasiyong iyon ay biglang natameme sa tinanong nito. Ilang minuto pa ay humagalpak na lang siya ng tawa. "S-seriously Raindrop pfft. HAHAHAHAHA you... you really know how to ruin the moment. HAHAHAHA!" Tawang-tawa talaga.

Para naman hindi magmukhang tanga ang binata kakatawa mag-isa ay sinabayan niya na lang ito.

"HAHAHAhaha..ha.ha.ha!"

Tapos bigla na lang din sila tumigil.
"Ah ano... kasi... pasensiya na talaga Calm pero kasi gulong-gulo pa talaga ang utak ko hanggang ngayon. H-hindi pa rin nakakapag-isip ng tama. I don't really know how to answer you o whatever I should do. Masiyadong maraming nangyari ngayong araw na 'to at hindi talaga kapanipaniwala. Hindi pa nga rin maprocess ng isip ko na ikaw at si Night ay iisa eh.
"I just want to clear my mind and in order for me to do that is to have time to think. I hope you will give me that." pagpapatuloy na lang niya.

"I-i understand. Of course you can have time to think. Feel free. Just please don't reject me!" he plead.

Nginitian na lang ni Raindrop si Calm at hindi na sinagot.

"For now, stay here! Mas ligtas ka rito. Hindi natin alam kung kailan ulit susugod and mga rogues."

"Okay."

Ganoon na nga nangyari, doon sa mansiyon ng Altamir namalagi si Raindrop ng isang gabi. Sa may guest room siya natulog, gusto pa nga ni Calm na sa kwarto na lang siya nito matulog subalit tinanggihan niya. Ika pa nga niya rito, "It'll not be good to look at when I a woman would stay to a room of a man especially when they're not even related."

"You're my mate, there's nothing room about that. People here won't mind."

"But I do mind." sagot niya na nakapagtahimik sa binata.

"Okay then."

Kinabukasan ay bumalik siya sa municipal building, doon sa room na pinagtutuluyan niya. Of course nagpaalam naman siya kay Calm at sa pamilya nito. Gusto sana siyang samahan ng binata subalit nagkaroon ito ng mahalagang gagawin.
She also just realized na nag-isang buwan na pala ang pamamalagi niya sa bayan. Means that her medical mission is already done. Nagdalawang isip pa nga siya kung mag-istay pa ba siya rito or aalis na. At the end, she decided to go back to her urban life. Where she truly belong.

Dala-dala ang mga gamit ay pumunta siya sa opisina ni Reno upang magpaalam ng pormal, "Hi! I know this is so sudden pero tapos na ang trabaho ko rito. It's time for me to go home."

Napatayo na lang si Reno sa biglang pamamaalam ni Raindrop. "WHAT?! YOU CAN'T!" pagtutol niya sa dalaga.

Hindi puwedi. Paano na lang ang alpha nila kung aalis na ang dalaga? Paano na ang pack nila? They can't afford to lose a Luna.

'I sounds OA tho. Aalis lang naman, wala pang rejectiong nagaganap na sana hindi talaga mangyari!'

"I can't stay here for long Reno. Tapos na ang kontrata ko rito. I just came here to you to formally bid a goodbye, after all you became my friend."

"I understand. But at least wait for the others before you go. Magpaalam ka rin sa kanila."

"Don't worry, tapos na." she lied.

"Pero Raindrop, kung ang dahilan ng pag-alis mo ngayon ay dahil sa nangyari kaha-"

"My contract just ended, that's it." pagpuputol nito sa kanya.

"Alpha, you need to come here quick. Raindrop is going to leave. Sabi niya ay nagpaalam na raw siya sayo at sa iba pero duda ako." Mind link niya kay Calm.

"Fuck.!" sagot ng alpha sa kanya.

"Aalis na ako." sabi ni Raindrop.

Handa na sana siyang lumabas sa opisina ni Reno nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa ang bulto ni Calm.

"C-Calm."

"So you're leaving?" walang emosiyong tanong nito sa kanya. Naalala niya ulit ang unang pagkikita nila sa opisinang ito. Ganitong ganito kalamig ang Calm na nakikilala niya.

"Y-yeah." hindi siya rito makatingin ng maayos.

Si Reno naman ay iniwan na silang dalawa ni Calm. Mas lalo tuloy siyang kinabahan.

"Why?"

"Tapos na ang kontrata ko rito. I-I don't have reason to stay any longer."

"That's bullsh*t! For the sake of my ancestors you do have lots of reason to stay."

"I-"

"You're scared of us! That's it!"

Naluluhang napatingin siya rito, "OO POT*N**NA NATATAKOT AKO. EH ANO BANG DAPAT IREACT KO SA NANGYARI HUH? NAKITA NG DALAWANG MATA KO ANG PATAYAN SA PAGITAN NG LAHI NIYO!! YUNG INAAKALA KONG MGA NORMAL NA TAO AY BIGLA NA LANG NAG-TRANSFORM BILANG NAKAKATAKOT NA HALIMAW. SO ANO SA TINGIN MO? ANG KUMALMA AT MAGING PANATAG?"

"Oo Raindrop. Don't you realize how people here truly care for you? They protected you, I protected you and we will continue to do so. We maybe not just a human, we maybe transform into a creature you people called a monsters, but trust me, humans are more scary and monstrous than us.
"...trust us, open your eyes. Kahit papaano'y naging kaibigan mo na rin ang mga sinasabi mong halimaw. Nakakasigurado akong tunay na pagmamalasakit ang pinakita at binigay nila sayo. One more thing, you're their Luna and they will never hurt a Luna that they respect and love the most."

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top