Special Chapter - REUNION

                      MEET DON GIOVANNI THE MAFIA BOSS

Hindi maipinta ang mukha ni Sophie sa Sobrang Sayang nararamdaman niya ngayong araw. Lalo na't nalaman niyang pumayag ang asawa niyang si Keith na gusto niya ng Reunion.

"Good Morning, Wifey." Napaidtad sa gulat si Sophie dahil sa bigla nitong pagyakap ng asawa niya sa likoran nito. Hindi niya maiwasan ang mapakagat ng sariling labi sa tuwing ginagawa iyon ng asawa niya araw-araw.

"Good Morning, Hubby." Sabay baling ko sa Kanya at binigyan ito ng Halik sa pisnge.

"Hmm, bakit sa pisnge lang?." Mahinang bulong nito na ikinatawa ko ng Mahina.

"May mga Kasama tayo dito. Nakakahiya." Balik kong bulong na ikinanguso naman ni, Keith.

"Just Don't mind them, just kiss me on the lips or I will kiss you on the lips? Choose, Wifey. You will like it." May nakakalokong ngisi sa labi nito.

"Ang dumi-dumi ng iniisip mo Keith." Sabay hampas ko sa balikat nito.

"Hindi ah, pero kung yan ang iniisip mo pwede din. Tara na sa kwarto. I'm ready, Wifey." Pang aakit na bulong nito na ikinatigas ng katawan ko.

Masama ang mukha ko na humarap kay Keith na ngayon ay ang Lapad na ng ngiti.

"Titigil ka o sa labas ka mamaya matutulog?" Ang kaninang ngiti nito ay napalitan ng gulat.

"Hell no!" Malakas na sambit nito na ikinuha ng atensyon ng mga tao sa buong Bahay.

"Okay lang ba kayo dyan, Iha, Iho?" Sabay kaming tumango ni Keith sa tanong ni Manang Josie na ngayon ay ibinalik ang atensyon sa pag aayos ng Lamesa.

"Umayos ka kung ayaw mong matulog mamaya sa labas." Pananakot ko dito.

"Behave, Baby Kevan!" Sabay punta nito sa anak namin na nilalaro Nina Grey At Zaire.

Napailing na lang ako habang nakatingin sa bulto ng asawa ko.

"Mabuti naman at nilubayan ka na ng Batang iyon." Natatawang sambit ni Manang Josie ng makalapit ito sa pwesto ko.

"Oo nga po Manang." Natatawang sagot ko.

"Oh, siya tulungan na Kita dyan sa pagluluto mo."

"Ay, sige po Manang."

Keith was happy while looking at Kevan his son while playing.

"Daddy." Napangiti ako ng marinig ang pagtawag nito sa akin. Parang dati lang tangin Dada lang ang binabanggit nito.

"Yes, big boy?."

''Wala po.'' sabay balik nito sa ginagawa na ikinailing ko.

''Kuya Keith.'' Agad akong napabaling kay Zaire

''Yes?'' Napakamot ito sa batok. ''Bakit?'' takang sambit ko.

''Kasi naman, ba't ganyan ka makatingin sa'kin? para namang papatayin mo ako eh.'' ngiwing sambit nito na ikinatawa ko ng mahina.

''Oh, sorry.'' sabay akbay ko dito sa kanya. ''So? bakit nga?''

''Uhm, feeling ko malalate ulit si Kuya Cairo?'' takang napatingin naman ako sa kanya.

''At bakit daw?''

''Emergency? again?'' Napailing na lang ako sa sinabi ni Zaire

''Bakit hindi ako ang tinext niya?'' Bumuntong hininga na lang ako.

''Parang may tinatago si Kuya Cai?'' banggit ni Zaire na ikinatingin ko dito sa kanya

''I don't know, pero parang ganun na din ang iniisip ko nitong nakaraang buwan.'' 

''Siguro hintayin na lang natin siya mismo ang magsabi satin Kuya.'' Tumango naman ako kay Zaire.

''Good Idea, Okay magbihis ka na. May bisita tayo mamaya na hindi niya akalain na pupunta dito.'' 

''Sino Kuya?'' Takang tanong nito pero tanging ngiti lang ang sagot ko sa kanya.

Hindi alam ni Keith kung matatawa ba siya sa asawa niya o ano dahil kanina pa ito hindi mapakali kakalakad.

''Hey, Wifey, relax.'' Pagyakap ko dito na siyang ikinatigil nito sa paglalakad.

''Anong relax? baka mawawalan ako mamaya ng malay kapag kaharap ko na yun. Tsaka, ba't ngayon mo lang sinabi sa akin huh?" panunumbat nito sa akin na ikinatawa. ''Tawa-tawa ka pa dyan.'' mahinang bulong nito

''I'm sorry, hindi ko naman kasi alam na papayag kaagad siya, akala ko kasi hihindi siya kasi nga baka busy siya ngayong araw.'' pagpapaliwanag ko dito.

''Hays, ano pa nga ba.''

''Just relax, mabait naman yun eh. Nandito lang ako sa tabi mo.''

''Aww, sige baba ka na dun.'' pagtataboy nito sa akin

''Wha-Why?'' takang tanong ko.

''Magliligo at magbibihis ako, dun ka muna sa anak natin. Baka hindi ako makatapos kung nandito ka eh.'' sagot nito na ikinangisi ko.

''Wifey.'' Malambing na sambit ko 

''Keith, aalis ka o matutulog ka mamaya sa labas?''

''Aalis na nga po, Wifey, Byee!" Sabay kuripas ko palabas ng kwarto naman.

Habang si Sophie naman ay napapailing na lamang sa kakulitan ng asawa nitong si Keith. Kanina pa talaga siya kinakabahan, dahil sa sinabi ng asawa niya na pupunta dito ang taong tumulong sa asawa niya.

Nakabusangot ang mukha ni Keith habang naka upo sa Sofa na pinagmamasdan ang kaibigan niya na nagsi pasok sa loob ng bahay niya. Kakarating lang ng mga ito pero parang hindi siya nakita dahil hindi man lang siya binati o kinawayan man lang.

"Babe, Keith!" Agad na sumama ang mukha ni Keith ng marinig ang boses ni Zion. Parang pinagsisishan niya na tuloy ang iniisip niya kanina na hindi man lang siya nito binati.

"Gross, Zion" parang nasusuka na wika ko dito.

"Ouch, that was hurts, Babe" pag iinarte nito na ikinasama ng mukha ko.

"Tsk, Baka gusto mo mabaril, Zion?"

"Barilin mo ako ng pagmamahal, Babe" sabay halak-hak ng mga ito na siyang mas ikinasama ng tingin ko.

"Ang pangit pakinggan Kuya Zi." Natatawang kominto ni Zaire

"Nababakla ka na talaga Kuya Zi." Sabat naman ni Grey. Napailing na lang ako samantalang si Zion naman patuloy parin sa kalokohan na ang tanging target lang naman nito ay ako.

"Fuck. I'm late?" Sabay kaming napabaling sa bagong dating na si Alrick na hindi maipinta ang mukha.

"No, why? What happened to you?" Pagtatanong ko.

"Oh, that brat. So annoyed." Sabay buntong hininga nito. Tinanggap na pala nito ang trabaho na inalok sa kanya ng Governor.

"Pwede ka pa naman siguro mag back off kung hindi mo kaya ang ugali niya." Suhesto ko dito.

"No, yun ang ginagawa niya para makaalis ako sa trabaho na yun. Then, gawin niya ang gusto niyang gawin. Hindi ako aalis sa trabaho na yun, nagkakamali siya." Sumilay ang mga ngiti namin ng makita ang seryusong mukha ni Alrick.

"Well, luhuran mo na, Al. Malay mo magbago ba yun." May nakakalokong ngiti na sambit ni Zion na ikinatawa ko ng mahina.

"Damn, Zion. I don't need your suggestion t-that I'm gonna- hell no." Napatawa na lang kami ng namula ang mukha ni Alrick

"Damn, such a baby" komento ni Zion. Agad naman sumama ang mukha ni Alrick dito.
Nakuha ang atensyon ko ng tumunog ang Cellphone ko.

"Okay, tama na yan. Parating na sila." Nakita ko naman ang pagtataka sa mga mukha nila pero hindi ko na iyon pinansin pa.

Dumating na din ang Ama ni Sophie pati ang kapatid nitong si Syrille. Dumating din sina Kate, Jay at Ezra pati na rin ang anak ni Manang Josie na si Owen. Tanging si Cairo pa lamang ang hindi dumadating.

"Wala pa si Cairo?"pagkuha ni Zion sa atensyon ko habang nakaupo kaming lahat sa isang malaking lamesa.

"Malalate daw siya." Sagot ko dito na ikinatango naman ni Zion.

"Sir Keith, nasa labas na ho sila." Ang lahat ng tao sa loob ng bahay ay sabay na napatingin kay Kuya Mike.

"Sige Kuya Mike, ako na po ang lalabas" tumango naman sa akin si Kuya.

"Babe." Tawag ni Sophie sa akin.

"Ayos lang, don't worry. Okay?" Tumango lang ito sa akin habang yakap-yakap nito ang anak namin.

Nang makalabas ako agad kong nakita ang mga nakaparadang sasakyan at ang mga tauhan nito. Agad naman akong sinalubong ng ngiti nina Luca at Lucian.

"Piacere di rivederti, K2." Ngiting sambit nito sabay yakap sa akin.

"Or let me say, Keith." Sabat naman ni Lucian na ikinailing ko.

"It's nice to see you too." Tumawa naman ang dalawa na ikinangiti ko. Wala paring pinagbago.

"Kayong dalawa lang ba?." Tanong ko na ikinataas ng dalawang magkapatid ng kilay.

"Of course, no." Sabay lakad ng dalawa papuntang dulo ng itim na Van at binuksan iyon.
At nang bumaba ang isang tao agad naman nagsiyuko ang mga tauhan nito habang sina Luca at Lucian naman ay may mga ngiti sa labi habang nakatingin sa akin. Napailing na lang ako sa dalawa.

"Wow, what a fresh air." Banggit nito. Napayuko naman ako. "Ang tagal ko ng hindi nakadalaw dito sa pinas." Nakangiting pinalibot nito ang tingin sa paligid.

"Oh, eccoti qui, K2, intendo Keith." Mahina itong natawa.

"Don, grazie per essere venuto." Yumuko ako dito.

"It's my pleasure, Keith to meet your family."

"Then, let's go inside. They're waiting to meet you, Don." Tumango ito sa akin at sininyasan sina Luca at Lucian na sumunod sa amin.

Sophie didn't know what to do. Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Mas lalo siyang kinabahan dahil sa tahimik na bumabalot sa loob ng kabahayan.

Nang bumukas ng pinto pumasok si Keith na may kasamang dalawang lalaki na matitipuno at may katangkaran. At sa huli naman isang matandang lalaki. Halos lahat ata sila nakasuot na kulay itim. Agad namang lumapit sa pwesto ko si Keith sabay halik sa pisnge ko.

"Don Giovanni?." Sabay na banggit nina Grey at Zaire.

"Oh, boys." Gulat na sambit nito. Agad naman nagsitakbo ang dalawa para yakapin ang matandang nag ngangalang Don Giovanni.

"Ang laki niyo na." Natatawang sambit nito. Tanging ngiti lamang ang tugon ng dalawang binata.

"You most be, Sophie?." Agad akong napatingin sa matanda ng banggitin ang pangalan ko.

"H-Ho?" Narinig ko naman ang mahinang tawa ng matanda.

"Yes, Don. She's Sophie, my wife and this is my Son, Kevan." Pagsabit na Keith na Ikinahinga ko ng maluwag.

"Say Hi to them Baby, Kevan." Mahinang bulong ko pero iba ang ginawa ng anak ko na ikinatampal ng sariling noo. Inisa-isa lang naman nitong pinuntahan at nagpa buhat na ikinatawa namin.

"It's nice to finally meet you." Sabay lahad ng kamay nito.

"Me too, Sir. Thank you for everything. Thank you for saving Keith's life." Pigil na luhang sambit.

"Walang ano man, Just love him." Kahit gulat ako dahil sa pagsalita nito ng tagalog tumango naman ako at napatingin kay Keith na may ngiti sa labi.

"Kain na tayo." Kuha ni Keith sa atensyon ng lahat.

Ang kaninang Kaba ay napalitan ng saya. Pinagmamasdan lang ni Sophie ang bawat galaw ng mga tao sa loob ng bahay kung saan may kanya-kayang sariling grupo ang pag uusap.

Napabaling si Keith sa Bagong dating na si Cairo.

"Late ka na naman." Bungad ko sa kanya.

"Emergency." Sagot nito sa akin. Napansin niya ata na hindi ako kumibo. "Okay, I saw a woman. A woman was wearing a white dress. I don't know why she was in the middle of the road. She look like  scared and before she pass out, she say the word ''help me." Ani niya na ikinataka ko. "Kaya hindi ako nakaabot." Ngumuso pa ito na ikinatawa ko. "Why she was on the secluded place? There's no one house in there." Huminga ako ng malalim.

"Hindi ko din alam, pati ako nagugulohan din." Napangiti ako ng makita ang pag-alala sa mukha nito.

"By the way, where's the woman?." Biglang Sabat ng kung sino man sa likod namin.

"Fuck you, Zion." Mura ni Cairo na ikinatawa namin. Hindi pala namin namalayan na nandito lang pala sa likod namin ang mga loko, nakikinig lang sa usapan.

Tsk

"Where's the girl now? I mean the woman?" Paulit na tanong ko sa tanong ni, Zion.

"Hospital." Tumango naman kami sa Kanya.

"Enjoy na Muna natin ang araw na to" tumango naman sila sa akin.

Sa araw na yun, doon din nakilala ng mga kaibigan ko ng personal ang taong tumulong sa akin. Ang taong siya ang dahilan kung bakit naging maginhawa ang loob ko.


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top