Op de snelweg zette Jeroen zijn afspeellijst op. Hij zat achter het stuur en begon mee te zingen:
You come over and start
Up a conversation with
Just me and trust me I'll
Give it a chance now
Take mij hand stop, put
Van the man on the
Jukebox and then we
Start to dance
And now I'm singing like
Hij keek me aan met een blik vol liefde. Die tekst klopte precies met hoe ik me nu voelde.
Jeroen zong verder:
Girl you know I want
Your love
Your love was
Handmade for
Somebody like me
Come on now follow
My lead
I may be crazy don't
Mind me
Ik keek Jeroen verliefd aan. 'Je zingt prachtig.' Was het enige wat ik kon zeggen.
'Thanks.' Zei Jeroen. Hij keek weer voor zich en haalde een vrachtwagen in.
'Hoe gaan we de katjes noemen?' Ik keek naar de miauwende bolletjes.
'Ik dacht zelf aan Tony.' Zei Jeroen.
'Tony?' Ik vond het een vreselijke naam. 'Waarom?' Vroeg ik dus maar.
'Ik wide ze naar de Avengers vernoemen.' Zei Jeroen schouderophalend.
'En Tony komt natuurlijk van Tony Stark?' Vroeg ik.
'Ja.' Zei Jeroen. Hij haalde een Volvo in.
Opeens zag ik twee felle koplampen op ons afkomen. 'Remmen!' Gilde ik.
'WTF!?!' Hoorde ik nog naast me.
Het nummer was bijna afgelopen. Ik hoorde de laatste zinnen wegsterven:
Every day
Discovering
Something brand
New
I'm in love with
The shape of you.