Chapter 9

Mitchell's Pov

Hindi nagdala ng sasakyan si Chamuel. Kaya nag-train kami patungong EDSA. Nakaupo ako at nasa kandungan ko si Tegan, pinaglalaruan nito ang zipper ng jacket ng kanyang ama. Si Chamuel kasi ay nakatayo sa harap ko at dala ang aming gamit. Siksikan sa tao at iba't iba ang amoy sa loob, pero hindi nagrereklamo si Chamuel.

"Okay ka lang d'yan?" tanong niya sa akin.

Tiningala ko siya. "Oo, ikaw? Kanina ka pa nakatayo. Ikaw naman dito." Alok ko sa kanya sa aking upuan.

"I'm fine."

Napatingin ako sa aming paligid. May nagc-cellphone, ang iba umiidlip, at may mga nababagot. Samo't sari ang emosyon at ekspresyon ng mga tao sa loob ngunit napansin ko ang iba na nakatingin sa gawi namin ni Chamuel partikular na ang mga babae na nakatitig sa lalaki.

I watched as they shamelessly stole discreet glances at Chamuel, effortlessly drawing the attention of several girls without even trying.

Matangkad si Chamuel. Malaki ang pangangatawan at kahit sa postura niya ngayon na naka-hoodie jacket, shorts, at facemask sa kanyang mukha. May mga leeg pa rin talaga na napapabaling sa kanya. Sana hindi siya nakikilala.

"Mitz,"

"O-oh?"

"Don't mind them."

Nakagat ko ang labi. Napansin niya pala ang mata ko.

Matapos ang mahabang byahe sa train ay lumakad pa kami pa Efipanio at sumakay na naman ng bus pa CIA (Clark International Airport) at saka nagplane pa Basco.

Napakahaba ng aming byahe, halos limang oras yata kami sa byahe kung isasali ang aming konting paghinto para kumain.

Pagkarating namin sa Basco ay tinanggal na ni Chamuel ang suot na mask at ang kanyang jacket, leaving only his inner shirt. Nag-arkila naman ng sasakyan si Chamuel kaya hindi na masyadong hassle ang aming byahe.

"Pagod na pagod si Tegan." saad ko at nilingon ang aming anak sa backseat na natutulog sa kanyang car seat.

"Kumain na ba siya?" Sinilip din ni Chamuel si Tegan.

"Oo, pinakain ko. Mabuti nga rin at hindi nagsuka. Ngayon lang kami nakabyahe ng mahaba eh." ani ko at tumingin sa harap.

"Ikaw? Hindi ka ba nahilo sa byahe?"

Naninibago ako sa paligid kaya para akong ibon na nakawala sa hawla at amazed na amazed sa aming nadadaanan.

"Medyo lang. No'ng nasa plane muntik na akong masuko. Hehe!" Tugon ko kay Chamuel at pasilip-silip lang ako sa labas!

Umayos ako sa aking kinauupuan at tumingin kay Chamuel na isang kamay lang ang nasa steering wheel. "Ikaw, Cham? Mahaba ang byahe natin at nagmamaneho ka pa. Kung pagod ka, pwede naman tayong tumigil saglit."

"Saka na 'pag nakarating tayo."

"Anong tutuluyan natin?"

Siya lang kasi ang gumawa ng lahat ng reservation para sa biglaang lakad namin ngayon.

"Villa,"

"Talaga? Malapit sa dagat?"

Tumango siya. "Hmm, iyon ang gusto mo, right? Magbeach?"

Magana ko siyang tinanguan.

"Excited na ako."

"Nasa tabing dagat ang villa na kinuha ko. Kaya ma-ienjoy mo talaga ang dagat, Mitz. Exclusively no cellphones tayo doon."

"Papaano kung gusto natin magpicture? Sayang naman, minsan lang tayo lumabas."

"I bought a camera. Iyon ang gagamitin natin."

I nodded, a wide smile stretching across my lips, as I gazed out of the car window. My eyes soaked in the rolling hills, lush and vibrant in every shade of green. Beyond them, the crystal-clear blue ocean unfurled, stretching endlessly to meet the horizon, framed by majestic, rugged cliffs.

I rolled down the windows, letting the fresh air rush in, carrying the scent of salt and earth. The place exuded a serene, almost untouched beauty. I couldn’t help but be overcome with awe, captivated by the vivid colors and the natural splendor surrounding me. Every detail seemed to pulse with life, drawing me deeper into its tranquil embrace.

Nang tumigil ang aming sasakyan sa harap ng isang two-story house. Muli akong namangha sa ganda ng lugar na napili ni Chamuel. The panoramic view of coastal landscape is breathtaking.

It's a bit cloudy today as of the moment, kaya naman kahit ala-una na ng hapon, hindi masyadong mainit.

Kinuha ko si Tegan sa backseat at si Chamuel naman ang naglabas sa aming gamit.

"Do you like it here? Kung hindi pwede naman siguro tayong lumipat na lang sa ibang—"

"No," hindi ko na pinatapos si Chamuel. "Gusto ko rito. Ang ganda!"

Iwas completely unprepared for what he did next. In one swift motion, he grabbed my waist and pulled me close, his lips brushing softly against the tip of my nose.

"Fine," he muttered, his voice low and husky with exhaustion, sending a wave of heat through my stomach.

Hawak ako ni Chamuel sa aking baywang nang sumalubong sa amin ang owner ng villa. Binigyan niya kami ng susi sa bahay at susi sa dalawang rooms ng villa. Mabait ang owner at sinabi pang may stock na rin ang aming kusina kapag gusto naming magluto. The owner also recommend some good foods and place to visit while staying at our villa.

Nang makapasok na kami ni Chamuel sa loob. Nagningning ang mata ko dahil sa aliwalas ng bahay! Dino-domina ng kulay puting pintura ang villa namin. It's a contemporary two-story villa, featuring an elegant living room adorned with sleek wooden furniture, plush white cushions, and a state-of-the-art flat-screen television, complemented by speakers on each side. The villa is bathed in natural light, thanks to its expansive floor-to-ceiling windows and impressive double-height ceiling, which creates a sense of openness and grandeur. A stylish staircase, with modern railing, leads to the upper level, enhancing the villa's sophisticated design.

Hindi na kami tumungo sa kusina at sabay kami ni Chamuel na umakyat sa taas para makapagpahinga.

Pagkarating sa aming kwarto ay may malaking kama na puti din ang beddings. Thankfully, sobrang linis buong bahay. Pet peeve ko pa naman ang puti tapos maalibok o may dumi. But overall sobrang linis naman ng villa na nakuha ni Chamuel. Tsinek ko rin ang ilalalim ng kama dahil baka may ipis o ano.

"Itatabi lang ba natin si Tegan, Cham?" tanong ko kay Chamuel na siyang naghuhubad.

Si Tegan naman ay bagsak sa kama. Gising siya pero hindi naglilikot. Siguro pagod din sa mahabang byahe.

Nakalikod lang sa akin si Chamuel kaya malaya kong napagmamasdan ang kanyang maputing likod at ang kanyang muscles na nag-iigtingan sa bawat galaw niya. Linis din talaga ng katawan ni Chamuel.

Humarap siya sa aking with only his boxers! Dios ko naman! Alam kong tulog ang kaibigan niya sa baba pero mabundok na iyon. Malaki!

"As much as I want to separate the room with our child, Mitz, we don't have an alarm here kapag kailangan tayo ni Tegan."

Naiintindihan ko ang punto niya.

"Oo nga naman."

"Ililipat lang natin siya kapag kailangan natin."

I nodded in response, letting the subtle movement of my head.

"Magbihis ka na rin. Ako na muna ang bahala kay Tegan." anito.

Binigay ko kay Chamuel ang damit na ipapalit kay Tegan at sinabihan ko rin siyang linisan ang anak bago ako tumungo ng banyo para magbihis.

As much as I want to enjoy the place, I feel so tired, and my butt is aching from the long, exhausting ride. It’s the first time I’ve traveled that far. Batanes is really far from Manila, but the long ride and all the hassles are worth it. A place like this, away from the hustle and bustle of the city, is a great getaway.

Naglinis na rin ako sa aking mukha at bago lumabas ng banyo. Napangiti naman ako nang maabutan si Tegan at Chamuel na nakahilata na sa kama at mahimbing ang tulog! Si Tegan naka unan sa isang braso ni Chamuel at si Chamuel naman na naka-itim na boxers ay nakanganga pa.

Inayos ko ang isang binti ni Chamuel na nahulog sa kama. Binaba ko ang blinds ng bintana at sinamahan sila sa kama.

Pa-side view ako na humiga sa kama. Sa konting sinag ng araw na tumatagos mula sa blinds ng bintana ay nakikita ko si Chamuel at ang anak namin. Ang gaan at sarap sa pakiramdam na makita ko silang ganito.

"M-Mitz,"

Napangiti ako nang magsalita si Chamuel. Mukhang nags-sleeptalk! Gumalaw si Tegan at dumapa ito sa kama pero tulog pa rin. Pagod na pagod sila. Ako rin naman ay pagod pero dahil sa kanilang dalawa parang nawala ang aking pagod!

Sa muling paggising ko. Sobrang dilim na ng silid. Kinapa ko ang kama at napabalikwas ako nang wala na akong makapa na bata! Nasaan si Tegan?

Dali-dali kong inabot ang lampshade sa tabi ng kama at binuksan iyon. Nang tingnan ko ang kama, wala na si Tegan at si Chamuel!

Bumangon ako sa kama at nagmamadaling bumaba. Kaso ang aking mabibilis na hakbang ay unti-unting humina nang marinig ko ang matatalis na tawa ni Tegan at ang halakhak ni Chamuel sa baba.

"Mitz, gising ka na pala. Nauna na kami ni Tegan dito dahil nagluto ako." saad ni Chamuel, ni hindi na nag-abala na magdamit. Kumamot siya sa kanyang noo, parang nahihiya.

Si Tegan ay nakaupo sa isang baby seat. Marunong na namang umupo si Tegan kaso ayaw kong pakampante dahil baka mahulog siya sa sahig. Mainam nga na may baby seat itong villa.

"Nagluto ka? Dapat ginising mo ako." Hindi naman kasi maalam magluto si Chamuel.

"I only cooked some rice, fried hotdogs, and a sunny-side up egg, Mitz. Do you think it's okay for our dinner? O baka pwede ring mag-order tayo?"

Inilingan ko na ang lalaki.

"Okay na iyan."

Hindi naman espesyal ang hotdogs at itlog pero sarap na sarap ako. Siguro dahil si Chamuel ang nagluto!

Pagkatapos naming kumain. Nag-aya si Chamuel na maligo kami sa pool ng villa pero ayaw ko. Sa dagat ako maliligo bukas. Ire-reserved ko ang aking energy para bukas!

Nasa labas kami ng bahay. Nakaupo ako sa isang lounger at si Tegan naman ay sa kanyang baby seat. Dinala ni Chamuel dito sa labas itong baby seat eh. Pinagmamasdan lang namin ang ama niyang naliligo. Ayaw kong binababa ang batang ito sa lupa dahil kung saan-saan dinadala ng paa niya. May pool pa naman dito.

Hawak ko ang isang basong juice at sa tabi ko ang towel para kay Chamuel. Pinagmamasdan ko lang si Chamuel na ginugulo ang tubig sa pool sa paglangoy niya. Gusto ko sanang sabayan siya doon kaso tinamad ako. Babawi ako bukas!

Nang umahon si Chamuel sa pool at lumapit sa amin ni Tegan, inabot ko sa kanya ang towel. Water trickled from his hair, cascading over his chiseled body. My sinful gaze couldn't resist drifting lower, settling on the impressive outline beneath his boxers. His impressive length strained against the fabric, making it impossible to ignore. Huh! Biglang uminit ang paligid ko!

My cheeks flushed with heat, and I could feel my face burning!

Napaigtad ako nang humawak si Chamuel sa aking kamay at inilapit ang bibig sa straw ng aking juice at sumipsip.

"It's too sweet, sunshine." Gusot pa ang mukha niya habang nagrereklamo.

Inagaw ko ang straw na kanyang sinipsip-an at sumipsip doon.

"Di namam. Tama lang siya sa panlasa ko."

Umupo siya sa tabi ko. May bakanteng loungers naman sa tapat kaso tumabi siya sa akin. Tumalikod ako ng konti sa kanya at tumingin sa harap.

Napakalinaw ng dagat ngayon. Medyo nasa taas na parte kasi itong bahay kaya natatanaw ko ang kalmadong dagat.

I looked up to see the blue-hued sky casting a radiant glow over the surroundings, while the palms in front of the house swayed gently, dancing to the rhythm of the wind.

My breath caught in my throat as I felt Chamuel’s jaw resting on my shoulders, his hard, damp abs pressing against my back, sending a thrill through me.

"It's so peaceful here, Mitz."

Napatango-tango ako.

"Oo, nga eh."

Naririnig nga namin ang alon sa dagat at ang huni ng ibon sa itaas.

"Would you like to live in a place like this?"

"O-oo... pero kahit saan basta kasama kayo ni Tegan... maayos na ako roon."

"I'm already tired in my showbiz life, Mitz."

"Cham." Lilingon na sana ako sa kanya nang yumakap ang kanyang braso sa baywang ko.

The thud of his heart echoed against my back, his presence that sent shivers down my spine.

"No'ng pinatawag ako ng agency kung gusto ko bang mag-renew ng contract sa kanila. Umayaw na ako at hindi ko na tinanggap ang offer nilang bagong movie at series na hinanda nila sa akin."

"Cham, bakit? Si Ronan, anong sinabi niya?"

"Nagalit pero naintindihan naman ako. Gusto ko ng magfocus sa inyo ni Tegan. Magsisimula ako sa negosyo namin ni Ronan."

Humawak ako sa kanyang braso na nakapulupot sa aking katawan.

"Cham, alam kong may nasabi rin ako sa'yo no'ng huli nating pagtatalo. Pero... ayos lang naman kami ni Tegan. Kaya pa naman namin..."

"Na magtago?" Marahan niyang pinihit ang aking katawan paharap sa kanya. Tumingin siya sa aking mata. "Mali ko na itinago ko kayo ni Tegan, Mitz. Mali ko no'ng itinanggi kong anak ko si Tegan."

"Pero para naman iyon sa c-career mo."

A lopsided smile crept across his lips, hinting at a mix of mischief and charm.

"Lagi na lang ikaw ang nag-aadjust sa akin, Mitz. Lagi na lang ikaw ang nagtatabon para sa pangalan at reputasyon ko. This time, ikaw na naman."

"C-Cham..."

My eyes started to water.

"Next school year, pumasok ka na sa university na gusto mo. 'Di ba gusto mo ang tourism?"

"Chamuel,"

"Sorry for wasting those years in my house, Mitz. I’m sorry if you felt unwanted and lonely all those years. It’s my fault, sunshine. Because of my selfish decisions and cowardice, I made a huge mistake in your life."

No matter how hard I try to hold back my tears, they continue to overflow from my eyes and stream down my cheeks.

"M-may mali rin ako, Cham. Malaki rin ang kaselanan ko sa'yo."

Tumango siya. "I know... but I should have talked to you. We should have cleared up the issues between us. It took us years to talk and think about what happened back then. We're already ruined, Mitz, but I hope we can still repair things and move forward in our lives."

"G-gusto ko rin, Cham. Gusto ko rin iyan." Iyak ko.

Siguro nga hindi pa ako ganon ka-mature noon. Siguro nga kailangan namin ang mga lumipas na taon para paghilumin ang aming damdamin na nasaktan at nasugatan. We were both wounded back then by our mistakes.

We created a huge wound in our hearts that's hard to heal. That's why we needed those three years to heal our hearts. We needed those years to cover the hole that was left in us. It will leave a scar—a scar that will continue to remind us of the mistakes we made. And now we're moving forward, forgetting the past but carrying the lessons from the scars we share.

"I know my faults from back then, Mitz. I didn't recognize my feelings for you. Mali ang naging pag-intindi ko roon sa nararamdaman ko sa'yo noon. Kaya ngayon babawi ako because I want a real relationship with you—not just because we have Tegan, but because I want you and love you, with or without our child."

I wrapped my arms tightly around his neck, pulling him close before burying my face against his chest. The uproar beat of his heart resonated loudly, vibrating through me and filling the air between us.

Siguro ganito nga ako karupok kasi bibigay kaagad ako. But then, ito ang matagal ko nang pangarap. I've been praying for this day to come, and now God has answered my long prayer. Hindi lang ito kay Tegan kung hindi para na rin sa puso ko.

"Let's do that, Cham. Let's do that." ani ko habang nakabaon ang mukha sa kanyang dibdib. Ang sarap sa pakiramdam na naririnig ko ang tibok ng kanyang puso. Kahit na nag-uumapaw sa emosyon ang aking dibdib. Kinakalma ng kanyang puso ang aking dibdib.

Right now, I also want to open up and tell him what really happened that night na nahuli niya kami ni Arkin sa bahay nina Eliza. Ngunit tinikom ko ang aking bibig. May oras pa ako at panahon para sabihin iyon sa kanya. Gusto kong makaganti sa nagawa no'ng babaeng iyon sa akin— sa amin ni Arkin na siyang nagdulot ng aming kasalanan dati. Arkin and I are both drugged by that woman!

Hinayaan ako ni Chamuel na umunan sa kanyang dibdib.

"Papaano iyan, Cham. Titigil ka na sa pag-aartista tapos magiging busy ka sa negosyo ninyo ni Ronan n'yan at ako... m-mag-aaral. Papaano na si baby Tegan?"

Chamuel gently stroked my hair with his fingers, his touch is delicate and soothing.

"Naisip ko na rin iyan, Mitz. Kaya naisipan ko na baka nais ni nanay Isidora sa bahay natin."

Nailayo ko ang katawan ko kay Chamuel.

"T-talaga? Malalaman ni nanay Isidora na... n-na may anak tayo kapag—"

Natahimik ako nang ilagay ni Chamuel ang hintuturo niya sa aking labi.

"Fret not, Mitz. Alam ko naman na hindi rin ipagkakalat ni nanay Isidora iyan kapag nalaman niya."

***
This story is already at chapter 16 on Amore VIP Group. Subscription starts at 50php per month and 35php for student. Message me on FB: Amore Contaleone for inquiries! :))