CHAPTER 8
Chapter 8
Chamuel's Pov
My vision was cloudy and blurred the moment I forced my eyelids open. The harsh white light from the bulb above flooded my senses, making it even harder to focus on my surroundings. I instinctively tried to shield my eyes with my arms, only to realize something heavy was weighing them down.
I rubbed my eyes to clear the fog and turned to my left, where a dull numbness crept through my arm. There, curled up in a fetal position, was Mitchell, peacefully asleep, using my arm as his pillow like a baby. Mabilis akong bumangon nang makita kong ako lang ang nakakumot. Inalis ko ang kumot sa aking katawan at saka binuhat ang kanyang katawan sa gitna ng kama at kinumutan.
I glanced down at my body, realizing I was only in my boxers. As I scanned the room, my clothes were scattered across the floor.
Relief washed over me when I saw Mitz fully dressed. For a moment, I feared I might have done something to him while I was drunk.
He had forgotten to turn off the lights, and now I found myself staring at his face, illuminated clearly, allowing me to take in every detail.
Hinawi ko ang buhok niyang nagulo sa bandang noo niya bago hinalkan. I’ve always been captivated by his face—there's something mesmerizing about it, almost unnaturally perfect, a blend of striking beauty and delicate features.
I sighed, lost in the thought.
Bumaba ako sa kama at saka kumuha ng pajamas sa closet. Nang masuot ko ang pajama, kinuha ko rin ang nagkalat kong damit sa sahig at inilagay iyon sa laundry basket sa banyo.
Naramdaman ko ang paghilab ng aking t'yan kaya naisipan kong bumaba para makahanap ng makakain. At gamot na rin para sa aking ulo na parang minartilyo.
Bago ako lumabas sa silid namin ni Mitz. Inayos ko muna ang kumot sa kanyang katawan bago ko pinatay ang ilaw sa aming kwarto at lumabas.
Nakita ko sa malaking orasan ng aming sala na alas dos pa pala ng madaling araw. Dumeretso ako ng kusina at may nakita ako sa countertop na pagkaing tinabunan. Adobong baboy at kanin.
I thought of Mitz.
Mitchell has been nothing but a good, patient, and understanding person. However, when I saw Mitz do that thing with Arkin, that's when everything turned ugly between us. Then, he became pregnant.
I had hesitation and doubt when Mitz got pregnant because he had been with Arkin, but when Tegan was born, he looked like a replica of me as a child. I feel guilty and angry at myself for ever thinking that way. Pakiramdam ko ang laki ng kasalanan ko kay Tegan.
My desperation to draw Mitz away from Arkin worsened. It’s so selfish of me not to send him to college because of that. It’s so selfish of me to keep him trapped inside this house. It’s so unfair to him that I snatched his world away for my own selfish reasons, for my own agenda—and that is to keep him to myself!
Nang may mangyari sa amin ni Mitz... inamin kong gusto ko iyon. Gustong-gusto ko. At nang bigla siyang umamin sa akin bigla akong umurong at natakot.
I see Mitchell as my greatest and lifelong confidant. I don’t want to take our relationship to another level because I’m afraid that if it shatters, I will lose him.
I thought being friends with him would be enough to keep him in my life forever. I thought that would suffice. But then Arkin came into the picture and shook my world.
Si Mitz lang ang kayang magpanginig sa akin sa takot. Sa takot na maiwan, takot na hindi piliin. Naranasan ko na kasi iyon.
After I reheat the food, I eat alone in the kitchen.
Mitz and I are under the same roof with a son, but honestly, we haven’t talked about our status— what we have between us. For now, gusto ko munang bumawi kay Mitz.
Before, I messed up and was confused about my feelings for Mitz. I was afraid of losing him, so I disregarded his confession. I had thought that my feelings for him were just fear of losing him. I believed it was the fear of being alone again. But now I realize that, even back then, Mitz has always been my only treasure. Mitchell and Tegan are my sunshine right now. Ayaw ko lang sabihin kay Mitz na mahal ko siya. Gusto ko ring maramdaman niya muli kung gaano siya ka-importante sa buhay ko. Gusto kong patunayan na karapat-dapat din ako sa kanya. That second chances do work and better.
"Cham?"
I was pulled out of my deep reverie when Mitchell stepped into the kitchen. He was rubbing his eyes and yawning.
"Sunshine."
It's my favorite pet name for him because he is my light—my sunshine in a gloomy world.
"Nawala ka sa silid. Akala ko umalis ka."
Lumapit siya sa akin kaya naibaba ko ang hawak na kutsara at tinidor.
I gestured for him to come closer to me. He sheepishly smiled and walked toward me.
I wrapped my arms around his body. I don’t know if it’s natural for a bearer to have this kind of body. Mitz has always had a small waist, pale skin, cupid’s bow lips, and a heart-shaped face. His eyelashes are naturally long and curved, giving him an alluring gaze, and his eyes are deep, expressive black orbs. If it weren’t for his short hair, he could easily be mistaken for a girl—a very pretty girl. It's no wonder that b*stard Bermudez fell for him too!
I inhaled his scent.
"Nagutom lang ako. And thank you for the food, Mitz."
Kumalas siya sa aming yakapan. But our bodies remained attached to each other.
"Gusto mo ba ng kape? Ipagtitimpla kita."
Hanggang balikat ko lang si Mitz kaya naman tumingala siya upang tingnan ako sa mata.
I gently rubbed his cheeks with my thumb, and I noticed his gaze drift down to my bare body, causing his cheeks to flush a deep crimson.
"Hindi ka ba inaantok? It's still two in the morning, Mitz." Kuha ko sa atensyon niya bago pa may mabuhay siya sa baba at wala ng kapeng mainom.
Ngumiti siya. "Hindi na ako inaantok, eh."
"Okay, make it two, para sa'yo at sa akin."
Tumango siya at mabilis na kinalas ang kamay sa aking katawan.
I watched him move swiftly in our kitchen. Tinapos ko na lang ang aking kanin at saka ko iyon niligpit.
"Ako na d'yan, Cham!"
"Ako na. Kapag tapos ka na d'yan dalhin mo na lang sa dining table at doon ka na rin maghintay sa akin."
"S-sige."
Pagkatapos kong mahugas sa aking pinagkainan ay lumabas ng kusina at pumunta sa dining area ng bahay.
Nakita ko si Mitz na hinihipan ang kanyang umuusok na gatas. Akala ko magkakape rin siya, eh.
Umupo ko sa kabisera.
"Did I... break some things again this time?"
My eyes lingered on his face longer as I grabbed my coffee and pulled it closer to me.
Mabilis na umiling si Mitz. "Wala... hindi ka naman n-nagwala, Cham."
Tumango ako.
"I'm sorry."
"Huh?"
"Dahil nalasing na naman ako. That Ronan. Hindi niya kasi ako pinauwi ng maaga at naabutan ng ibang kakilala namin."
His lips curled into a radiant smile. "Ayos lang, Cham."
Bumisita lang naman ako doon sa bar na pinapagawa namin kanina. Actually, patapos na siya at nakaset na kami ng date kung kailan ang aming opening. Doon nagkainuman at napasarap!
"Wala naman akong sinasabi sa'yo while I'm drunk right?"
Mitz face turns red.
"W-wala, Cham." sagot niya at saka uminom sa kanyang gatas. "A-ahh, ang init." Daing niya at binaba ang baso.
He waved his hand in front of his mouth, fanning his tongue as if trying to cool down the heat rising inside.
Naalarma ako at lumapit sa kanya para tingnan ang kanyang bibig.
Mitchell's Pov
Lumaki ang mata ko nang lumuhod sa harap ko si Chamuel. Napapapikit ako sa init ng dila ko. Sinong baliw ba kasi ang magsabing ilagok ko iyong umuusok na gatas? Parang nasunog ang dila at lalamunan ko!
"Let me see." ani Chamuel at saka inikot ang aking upuan paharap sa kanya.
Kahit na nakaluhod na siya sa harap ko. Hindi mahirap para sa kanya ang tingnan ang aking bibig. Pinatingala niya ako at pinanganga. Kunot noong sinuri niya ang aking bibig.
"Tongue out." Mando niya sa akin.
Kahit na naguguluhan ko. Sinunod ko ang kanyang utos at iniluwa ang aking dila para sa kanya.
"I think you burn your tongue. Masakit pa?" Alala niya at tumingin sa aking mata bago sumisilip muli sa aking bibig.
Napipi na rin ako dahil sa mahkadikit naming katawan. He is just too close and hot for my cold system. Our small skin-to-skin contact makes me feel hyperventilated, especially now that he is topless and kneeling in front of me. Unworldly thoughts started to reign in my head.
I swallowed.
"Tongue out."
I almost shivered when his thumb caressed my cheekbone, grazing it as if he were igniting a fire there.
“Ulit?” I said breathlessly.
He nodded before dropping his gaze once more to my slightly parted lips.
Without asking further, I stuck my tongue out for him. I didn't understand why he had asked for that when he opened his mouth and closed his eyes, leaning in toward me and s*cking on my aching tongue.
His mouth felt hot against mine. I gulped before closing my eyes and felt his tongue rolling and coaxing my injured one.
Hinahagod ng mahina ni Chamuel ang aking dila. Hinihimod na para bang may bagay siyang pinaka-iingatan sa loob ng bibig ko.
My hands clasp the edge of my chair as his tongue massages mine, as if trying to soothe the sting and irritation caused by the hot milk.
A gasping moan escaped my mouth. Sinus*so lang ni Chamuel ang aking dila dahil napaso ito. Hindi ko alam kung tama ba itong remedy na ginagawa niya pero hindi ako nagrereklamo.
Inosente at puro ang pagsipsip ni Chamuel sa aking nasunog na dila pero iba ang pumapasok sa aking utak.
It's been so long since we became intimate with each other. I almost lost and forgot the feeling of our body-to-body contact. But the excitement and anxiousness are still there.
My hand left the wooden chair, and I wound my arms around Chamuel's neck. Gusto ko tuloy'ng supilin ang sarili sa ginawa nang tumigil si Chamuel sa kaka-suso roon sa aking dila.
My eyelids feel heavy, and I feel like I am floating in my chair as I look at him. Desire and longing danced in his light brown eyes.
I burned under his gaze.
"Mitz," he murmured.
My stomach flipped.
"C-Cham."
Without a second thought or word, Chamuel lifted me from my chair, then stood and placed me on top of the dining table.
Inusog niya ang gatas ko at kape niya palayo sa aming dalawa. Malalagkit ang tingin ni Chamuel sa akin nang itulak ng paa niya ang upuan sa kabisera bago pinaghiwalay ang aking hita sa isa't isa, umangat ang suot kong cotton shorts.
Chamuel's fingers crawled up to my thighs and pressed against my flesh. He took a handful of my skin and kneaded it. Goosebumps spread across my body.
Chamuel leaned toward me. "Can I kiss you and... touch you?"
He is already touching me. Ano bang touch ang gusto niya?
Tumango pa rin naman ako sa kabila ng tanong kong iyon.
Kasabay nang pag-angkin ni Chamuel sa aking bibig ay ang pagpasok ng kanyang dalawang kamay sa loob ng aking shorts.
Mainit ang kanyang kamay para sa balat kong nanlalamig. Pakiramdam ko bago sa akin ang pakiramdam nito.
I tilted my head away from his and parted my lips as he sought entry, gently nudging his tongue against my teeth.
Napaungol ako sa loob ng kanyang bibig dahil sa rahas at gutom niyang mga bibig na kumakain sa akin. Hindi naman mauubos ang bibig ko pero pakiramdam ko binbilisan niya ang kanyang mga halik, sipsip, at kagat sa aking labi na para bang takot siyang maunahan at maubusan.
"Uhm!" I cried in between his hungry kissed.
Pakiramdam ko nawala ang ulirat ko nang hawiin niya ng sabay ang aking shorts at underwear sabay yakap ng kan'yang palad sa aking nabuhay na pagkalalaki.
Napapasabunot ako ng wala sa oras sa buhok ni Chamuel dahil sa kanyang kamay na sumakal sa akin at sa labi niyang walang gutom na kumakain sa akin.
I arched my back as I felt his thumb pressing against me, moving in a circular motion over the sensitive slit of my manh*od.
This is too much for me to take. Para akong sinasayaw ni Chamuel patungong langit dahil sa kanyang kamay na naglalaro sa aking pagkalalaki. Humahagod. Sinasakal. Hinihimas.
I gasped for breath when Chamuel let go of my mouth, and saliva dripped from my lips. Lumipat ang kanyang labi sa aking leeg pinapapak at dumidila roon na para bang may ice cream na natutunaw ang aking leeg.
I opened my weary eyes only to see him flatten his tongue before licking the bottom of my neck, moving north to my earlobe, then to my cheekbones, and finally to my nose.
"You are my purple, Mitz. I hope you know that," he uttered, kissing my eyelids.
Humawak na ang kamay ni Chamuel sa waistline ng aking shorts at underwear upang ibaba iyon, when we both got distracted, the bell rang. It was an alarm inside Tegan's room!
"Tegan?" usal niya.
Tumango ako.
"Baka u-umiyak o nanghihingi ng gatas." Kagat labi kong wika kay Chamuel.
Marahan ang tango niya. Inayos niya ang damit ko at ang aking shorts. Inabot niya ang aking gatas.
"Hindi na siya mainit. Pwede mong inumin." aniya sabay bigay sa aking baso. "Titingin ako ng ointment sa kwarto para sa paso ng dila mo."
"H-hindi pala... gamot iyong ginawa mo kanina?"
Tumawa siya.
"It's only to ease the pain?" 'Di siguradong sagot niya.
Ngumuso ako at ininom ang gatas na siyang naging salarin sa lahat! Ininom na niya rin ang kanyang kape.
Matapos kong inumin ang gatas, binaba ako ni Chamuel sa sahig.
"Tara na sa taas. Mukhang hindi lang ako ang gustong sumuso ngayon, eh."
Nag-init ang buong pagkatao ko dahil sa sinabi ni Chamuel. Sinilid niya lang ang dalawang kamay sa bulsa ng kanyang pants at umakyat sa taas.
Umalis din si Chamuel nang sumapit ang umaga dahil pinatawag sila ni Ronan sa agency na may hawak sa kanya. At nang sumapit ang hapon nakipaglaro lang ako kay Tegan.
My phone was with me just in case may tumawag o magtext sa akin. Si Chamuel at Eliza lang naman ang ini-expect kong magti-text sa akin pero hanggang ngayon ay wala pang paramdam sa akin si Eliza. Busy na siguro siya kasi graduating na siya ngayon pressured pa dahil gusto nina Tita Emerald at Tito Enrile na mag-law school siya after.
"Tegan!" supil ko sa aking anak na sobrang lakas tumakbo! Ako ang kinakabahan dahil baka madapa! Hindi pa naman siya ganon ka-galing sa pagbalanse ng katawan.
"Mam... Mami!" Tili nito nang aking madakip at binuhat.
"Lakas mo tumili ngayon, baby, ha. Kapag ikaw umiyak mamayang gabi. Lagot ka sa akin." Natatawa kong saad at pinugpog ng halik ang mukha ni Tegan.
Tumawa naman ito ng todo!
Kaso ang tuwa ko kay Tegan ay naputol nang makita kong dumating ang kotse ni Chamuel sa labas!
"Dada!" sigaw ni Tegan at napatingin doon sa kotse sa labas.
Buhat ko si Tegan nang pagbuksan ko si Chamuel ng gate. Naghintay kami ni Tegan sa kanya sa garage. Tawag naman nang tawag si Tegan kay Chamuel.
"M-magandang hapon! Ang aga mo namang umuwi!" Masayang wika ko nang makababa si Chamuel sa kotse. Wala pa pala akong luto para sa hapunan namin.
Ngumiti si Chamuel at kumunot naman ang noo ko nang hindi siya lumapit sa amin ni Tegan at may kinuha sa backseat ng kotse.
Umawang ang labi ko nang makita ko ang kanyang kinuha doon.
Hindi ako makapagsalita at nakatitig lang ako sa bitbit niya.
"Chamuel,"
"For you, sunshine." aniya sabay abot sa akin no'ng bagong bili na gitara!
Kinuha niya si Tegan sa akin na nagwawala sa yakap ko. Nanginginig ang kamay kong tinanggap ang handle ng guitar case.
"Good afternoon, buddy!" rinig kong bati niya kay Tegan.
"Dada,"
"Akin talaga ito?" sambit ko habang ang nanlalabong mata ay nakatitig lang sa gitara.
Lumapit si Chamuel sa akin at niyakap ang aking baywang bago humalik sa aking sintedo.
"I may know how to sing but I don't know how to play a guitar, Mitz. Ikaw lang ang may hilig d'yan, kaya binili ko talaga iyan for you."
Nayakap ko si Chamuel. Tumulo ako ang luha ko.
Gusto ko ng magkaroon ng gitara noon kaso hindi naman sapat ang allowance ko pambili. Nagkaroon kasi ako ng classmate no'ng highschool na may gitara at pinahiram niya ako, isang beses lang, pero minahal ko na ang gitara at pinangarap magkaroon. Kaso hanggang nood lang ako ng videos noon, mga tutorials. Ayaw ko rin kasi manghiram doon sa kaklase ko kasi baka masira ko.
Wala rin akong sinabihan sa hilig ko sa gitara.
"Paano mo nalaman ito?" tanong ko kay Chamuel matapos ang yakap. Pinunasan ni Chamuel ang luha ko at nakigaya naman ang anak namin. Tumatawa ba habang naiiyak na ako.
"Back then, alam ko na naman ang hilig mo sa gitara. Nanghihiram ako ng phone mo dati at nakita ko lang sa search history at watch history mo sa YouTube. I hope my present is not yet too late, Mitz."
Ngumiti ako. "Gustong-gusto ko ito, Chamuel. Salamat!"
Niyakap ako ang gitara.
"By the way, Mitz, I have free time in the next three days. Let's go somewhere."
"Somewhere?"
"Yeah?"
"Pwedeng magbeach tayo— ay... baka may makakita sa'yo na kasama kami ni Tegan."
"It's fine. Let's go to Batanes." Mabilis niyang agap at ngumiti.
***
This story is already at chapter 14 on Amore VIP Group. Subscription starts at 50php per month and 35php for student. Message me on FB: Amore Contaleone for inquiries! :))
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top