Chapter 20

Mitchell's Pov

I'm such a fool. I knew it, but I can't even bring myself to ask Chamuel about the picture circulating online of him and Eliza.

Eliza was my friend. Chamuel was Tegan's father, and he told himself that he loved me-loved us. They were two of the most trusted people in my life. I trusted them deeply, and I knew I shouldn't have doubted them. Siguro... hindi naman nila ako lolokohin.

But then, the past days, si Eliza hindi kumukontak sa akin. Hindi siya bumisita sa bahay kahit na hindi na naman siya busy sa kanyang school works. Graduate na siya eh. Kahit text wala.

Pero si Chamuel, kahit na hindi tugma ang aming oras, lagi naman kaming nagv-videocall. Simula nang dumating siya doon sa US, hindi naman siya pumalyang tumawag dito sa bahay. Lagi niya kaming kinakakumusta ng anak niya. Ina-update niya kami sa ganap niya roon. Kaso... iyong larawan na nakita ko. Hindi niya iyon nabanggit sa akin. Hindi niya nasabi na nagkita at nagkasama sila ni Eliza roon. Pero kung iisipin naman, ayaw ni Chamuel kay Eliza. Ini-isnob niya ang kaibigan ko.

Mula sa aking pagkakatihaya ay tumagilid ako. Malalim na ang gabi pero hindi pa rin ako makatulog.

Ngayon nandito na si Chamuel sa tabi ko. Actually, hindi naman sila umabot ni Ronan ng dalawang linggo sa US. Nakauwi sila nang maaga. At ngayon nga ay nandito kami sa isang resort. Ito kasi ang sinabi niya na magbabakasyon kami bago ako magpasukan.

Kasama namin ni Chamuel si Nanay Isidora at nasa kabilang kwarto sila ni Tegan. Villa kasi itong inaakupa namin ngayon dito.

Kahit na pagod ako mula sa byahe namin papunta rito sa La Union. Hindi ako dinadalaw ng antok. Two days ko nang gustong kausapin si Chamuel tungkol sa larawan kaso hindi ko ito masabi-sabi sa kanya. Ewan ko, naduduwag na naman ako. Kinakabahan ako.

Inunan ko ang aking palad doon sa pisngi ko at pinakatitigan ko si Chamuel na payapa ang tulog. He was lying on his stomach, wearing only a pair of sweatpants, which allowed me to take in the full expanse of his massive, muscular back. His broad frame was a masterpiece of strength, with defined slopes and ridges that seemed to shift and contort with every subtle movement.

Dahil nakaharap ang kanyang mukha sa gawi ko, malaya ko ring pinagmamasdan ang kanyang gwapong mukha. Dumapo ang mata ko sa makapal niyang kilay, pababa sa kanyang mahahabang pilik mata, tapos sa ilong niyang matangos, at pababa sa kanyang nakaawang na labi.

God is good and fair to all. Kahit na anong gwapo ni Chamuel hindi ito perpekto. Bugnutin din kasi ito at madaling magalit. Tuso rin at bastos!

"Sunshine," usal niya gamit ang boses na inaantok.

Ang mata ko na nasa labi ni Chamuel ay muling lumipad pabalik sa kanyang mata. It was in that moment that Chamuel's eyes slowly opened, revealing his light brown irises, which seemed to shimmer faintly under the soft glow of moonlight filtering through the sheer window curtains.

"Why aren't you sleeping? What time is it?"

His eyes were groggy.

"Wala lang... hindi lang ako makatulog." Mahina kong wika sa kanya.

Kinamay niya ako. "Come here, ang layo mo sa akin."

Malayo raw ako sa kanya pero abot naman niya ako. Pero kahit ganon, umusog pa rin ako papalapit sa kanya hanggang sa mayakap niya ako.

Siniksik ko ang aking mukha sa hubad na dibdib ni Chamuel. Kinumutan din niya ako gamit iyong kumot namin dito sa kwarto namin.

"Nilalamig ka." Puna niya at hinigpitan ang pagkaayakap sa akin. "Bakit ba kasi ang layo mo sa akin? Ayaw mo ba akong katabi?" May birong wika niya.

Mabilis naman ang pag-iling ko sa kanya. Yumakap ako sa kanyang katawan at sininghot ang kanyang natural na amoy.

Kung ako-ano na ang iniisip ko, kung saan-saan na umaabot. Pinagdududahan ko si Chamuel base lamang sa larawan na iyon.

Nais ko na talaga siyang tanungin tungkol doon, hindi ako pinapatahimik no'n at ilang araw na. Ngayon, imbes na magbakasyon kami, iyon pa rin ang laman ng utak ko.

I felt his lips against my hair.

"Sunshine," bulong ni Chamuel doon sa ulo ko.

"Mmm?"

"You've been spacing out."

"H-huh?" Napansin niya?

"Please, don't keep secrets from me, Mitz. Alam ko na may gumagambala d'yan sa isip mo. Tell me, sunshine. I will listen."

"Cham,"

"Makikinig ako sa'yo, Mitz. Kahit ano pa iyan. Remember, we will work on this matter between us. I know we just resolved it months ago, at dapat hindi natin pinapatagal ang issues natin sa isa't isa."

But it involves my friend.

Dinistansya ko ang aking mukha doon sa dibdib ni Chamuel at tiningala siya.

Dinadaga na naman ang dibdib ko. Malakas ang loob ko pero ang totoo wala akong lakas na tanungin siya. Lalo na kung ganito.

Chamuel softly combed my hair with his fingers. Somehow, the strokes of his fingers calmed the waves of nervousness crashing through my system.

"We're supposed to be enjoying this time, sunshine. Kaya bago sumikat ang araw. Aayusin na natin ito. Mag-uusap tayo. You've been holding yourself since I arrived from the US."

Wala ba talaga akong matatago dito kay Chamuel? Bakit kitang-kita niya ang pagkakaaligaga ko? Alam niyang disturbed ang utak ko sa ibang bagay.

"B-baka magalit ka." Pag-aalala kong tanong sa kanya.

Yes, maliban sa laging dinadaga ang dibdib ko kapag naisipan kong sabihin ito sa kanya. Inaalala ko rin ang kanyang galit. Mabilis magalit si Chamuel.

"Try me, sunshine. Promise, I won't be mad at you."

I pursed my lips together. Tumitig lang ako kay Chamuel.

"Promise?" I croaked.

"Yeah,"

Nag-ipon muna ako ng hangin sa aking dibdib bago muling nagsalita.

"N-nagkita ba kayo ni Eli sa US, Cham?" tanong ko sa kanya sabay pikit sa mata ko ng mariin.

"Open your eyes, Mitz."

Natigilan ako. Kaagad na binuka ang mata.

"Iyan ba ang gumagambala sa'yo?"

Nagbaba lang ako ng tingin sa kanyang dibdib at ngumuso.

"Yes, nagkita kami roon. Hindi ko alam pero nando'n siya sa pinag-inuman namin ni Ronan. If you won't believe me, pwede kong tawagan si Ronan ngayon. Alam niya at nando'n din siya."

Mabilis akong umiling kay Chamuel. Anong oras na, dis oras na ng gabi at tatawag pa ba kami kay Ronan para dito? Gusto ko lang naman maliwanagan.

"Hindi niya sinabi sa'yo kung bakit siya nando'n? M-magkatabi kayo. Nakita ko sa larawan na posted doon sa fans club mo. Mukhang may binubulong siya."

Chamuel held my chin and brushed his thumb on my skin.

"She tried to talk to me but I dismissed her. I don't know what's wrong with her, sunshine. Pero umiiwas ako sa kanya. Iyong nakita mo siguro sa post ay iyong sinubukan niyang bumulong sa akin. Maingay kasi iyong lugar. But I promise you, nothing happened, and I didn't listen to her. You know how much I detest her, Mitchell Aragon."

Tumango ako at lumabi kay Chamuel.

Ngumiti naman siya sa akin at saka inangat ang aking baba bago inanggulo ang mukha at humalik sa aking labi. Mabagal ang kanyang halik at mababaw lang. At kahit na ganon, kaagad na namugad ang mga paru-paro sa aking t'yan.

"Iyon lang ba ang bumabagabag sa'yo? Kung meron pa, pag-usapan na natin iyan ngayon. Ayokong nagpapanggap ka ng sa harap ko, Mitz. Gusto ko na masaya ako, masaya ka rin."

Umiling ako sa kanya. "Wala na. Iyon lang talaga ang iniisip ko. Sorry, Cham."

Humalik siya sa noo ko. "Don't be. It's normal. I really understand you, Mitz. Kasi kahit ako... kung nakita rin kita na ganoon. May kausap na iba. Baka sumabog na rin ako sa selos at pag-ooverthink."

"Kahit na, Cham... kaibigan ko kasi si Eli tapos ikaw... alam ko naman na mahal mo ako. Pero nagduda pa rin ako. Pakiramdam ko tuloy ang sama ko dahil sa pagdududa ko sa inyo."

Ngayon ay humalik na naman si Chamuel sa aking ilong.

"You should also talk to your friend if you're still doubtful about what I said, Sunshine."

"'Wag na. Sapat na sa akin na umamin ka, Cham. Panatag na ako sa sinabi mo."

"Now, are we good? Kung may nais ka pang sabihin ay sabihin mo na para makapag-proceed na ako."

Ngumuso ako sa kanya.

"W-wala na. At saka, anong proceed sinasabi mo?"

Ngumisi si Chamuel sa akin at mabilis na pumaibabaw sa akin! Itinaas niya ang dalawa kong kamay sa uluhan ko. Ang isa niya namang kamay ay nanalakay sa suot kong t-shirt.

"C-Cham..."

"I've been holding myself since I arrived, Mitz."

"Gabing-gabi na."

"Sinong may paki kung gabi, sunshine?"

Yeah, definitely not him.

"Papaano iyan? Maliligo tayo kasama sina Nanay at Tegan bukas."

"I won't tire you off."

"Ayaw ko maniwala sa linya mo, Cham."

Ngumiti siya at saka dumapo ang kamay sa dibdib ko. Kinagat ko ang aking labi upang pigilan ang ungol nang pisilin niya ang aking nipple!

"Cham!"

"Miss na miss, Mitz. Please, have some mercy on my dick."

"C-Chamuel! Ang bastos talaga ng bibig."

"Sa'yo lang ako ganito, Mitz. Nagiging bastos lang ako pagdating sa'yo! Ngayon nga, gustong-gusto ko na kitang angkinin."

"Bastos talaga! Kaya ba gusto mo rin iyong p-phone sex?"

Lumawak ang ngiti sa labi niya.

"That. Gusto ko lang talagang subukan iyon sa'yo. I want to see you pleasure yourself. And it was so satisfying, sunshine. You're so hot fingering your hole and touching your body."

"Chamuel!" Suway ko sa kanya.

"What? You don't know how much I fuck my fist after our phone sex, sunshine. Kahit sa red carpet, interview, katawan mo ang iniisip ko!"

Mariin akong pumikit at saka humalik sa kanya upang matigil na ang kanyang bibig! Humalakhak si Chamuel pero mabilis din namang tumugon sa halik ko at sumunod na ang hubaran ng damit.

Kapag kasama ko si Chamuel, kung wala lang siguro kaming anak at wala si Nanay, baka sabihin na lang nito na hindi na kami magdamit. Kasi kapag naisipan niyang mag-ano kami. Hindi talaga siya nagpapapigil. At kahit ako, hindi ko rin ma-control ang sarili ko. Palagi akong natatalo sa kanya. Ang suwerte namin na hanggang ngayon hindi pa ako nabubuntis ulit. Maingat na kasi kami kasi mag-aaral pa ako!

"Tang ina! Bakit ba kasi ang sarap mo, Mitz!" Daing niya habang walang habas akong inaangkin mula sa likod. Ramdam ko na ang pawis niya na pumapatak sa likod ko.

_ _ _

Days flew so past, hanggang sa dumating na ang araw ng unang pasok ko sa college! Suot ko na ang ID ko since wala pa akong uniform at sukbit na rin sa balikat ko ang aking backpack bag. May class schedule na ako at medyo hectic ang schedule. Block section kasi. Ayaw ko ng irreg.

"Mami, Tegan too!"

"No, bawal si baby Tegan sa school. Don't worry nandito naman si Nanay, baby."

"No! No!"

"Buddy, soon sasabay ka na kay Mami kapag big boy ka na. Kaya dapat matulog ka para mabilis kang makakasama ni Mami sa school!" ani naman ni Chamuel at saka kinuha si Tegan mula sa akin.

"Ihahatid kita, patatahanin lang natin ito." Wika naman ni Chamuel sa akin.

Inaasikaso pa ang ang driver's license ko kaya ihahatid pa ako ni Chamuel ngayon.

"Lumakad na kayo, hijo. Mitchell, mali-late ka na n'yan. Ako na ang bahala dito sa bata." Sabad sa amin ni Nanay Isidora.

"Pasensya na, 'nay." ani ko.

"Ganito talaga ang mga bata. Pero masasanay din itong apo ko. Sige na."

In the end, gusto ko na lang tuloy mag-stay sa bahay dahil kay Tegan. Naaawa ako. Naiiwan lang naman kasi namin si Tegan kapag tulog ito. Hindi a
siya nagwawala kapag ganon kaso ngayon maagang nagising. Nakita niyang aalis kami ng Daddy niya!

I was so excited at the same a little bit sad on my first day dahil namiss ko si Tegan. Masaya rin ako na may naging kakilala ako kahit sa first day palang ng klase. Walang masyadong ganap ang unang araw at narinig ko nga na aabot daw ng isang linggo ang walang klase. Parang prep lang pala ang unang week ng klase.

"I miss you so much, sunshine!" Salubong ni Chamuel sa akin pagka-akyat ko sa kotse. Niyakap niya kaagad ako kahit kakaupo ko palang.

"Namiss ko rin kayo ni Tegan, Cham." Sabi ko naman sa kanya at niyakap siya pabalik.

"Yeah, tumawag nga kanina si Nanay. Nagtatampo pa ang anak natin. Ayaw akong kausapin." May trabaho rin kasi si Chamuel.

Bumbyahe kami ni Chamuel dahil susuyuin pa namin ang anak namin sa bahay.

Sabay kami ni Chamuel na pumasok sa bahay at nang makita namin si Tegan sa sala kasama si Nanay Isidora, kaagad naming nilapitan ang anak kaso tumalikod sa amin si Tegan.

"Damn! Galit talaga siya, sunshine." Ewan ko kung natatawa o kinakabahan si Chamuel.

"Baby," tawag ko kay Tegan.

"Come on, buddy. Nandito na si Mami." ani naman ni Chamuel.

"No!" Matigas na umiling si Tegan.

"Sige ka. Daddy will keep your Mami for himself."

Bahagyang lumingon si Tegan sa direksyon namin.

"Tegan... mad."

Bumuntong hininga ako at lumapit sa anak na nagmamaktol. Binuhat ko ito at pinugpog ng halik.

"Namiss ba ako ng aking baby?"

Ngumuso lang si Tegan at saka yumakap sa akin.

"Marunong nang magtampo ang anak ninyo. Hindi ko tuloy alam kung maaawa ako o matutuwa." Ani Nanay.

"Salamat sa pagbabantay kay Tegan, 'nay." si Chamuel kay Nanay Isidora.

"Pareho talaga kayo nitong si Mitchell na laging nagpapasalamat, hijo, kahit anong suway ko. Oh s'ya, magluluto na ako."

Nang makaalis si Nanay ay lumapit naman si Tegan kay Chamuel. Nagpaalam naman ako sa mag-ama ko na mauna na sa taas kasi magbibihis pa ako.

Tinapon ko ang aking bag sa kama nang matapon ang notebook ko, ballpen, at telepono.

Bumuntong hininga ako.

"Hay!" Daing ko. Nagmamadali ako pero matatagalan pa yata sa pagligpit ng gamit ko.

Kinapa ko ang ballpen ko na sumiksik sa ilalim ng unan namin ni Chamuel nang may mahagip ang kamay ko doon. Matigas!

Sa pagkakuryoso ko, kinuha ko iyong unan at hinanap ko ang bagay na aking nahawakan. At ganon na lamang ang panlalaki ng mata ko nang makita ko ang isang maliit na kahon doon na kulay violet!

Lumunok ako at kinuha ko ito.

Umupo ako sa gilid ng kama at binuksan ko ang kahon. Ganon na lang ang pagkalaglag ng panga ko nang bumungad sa akin ang isang kulay silver na singsing at may kulay puting bato sa gitna.

Tumunog ang pinto hudyat na may pumasok kaya napatingin ako doon. It was Chamuel and Tegan.

Bumilog ang mata ni Chamuel nang dumapo ang kanyang mata sa hawak ko.

"Mami," hiyaw ni Tegan.

"S-sorry, Cham."

Bumuga siya ng hangin mula sa bibig niya at lumapit sa akin. Nilapag niya si Tegan sa kama namin.

"Nakita mo," malamyos niyang sabi.

Niluhod niya ang dalawang tuhod sa harap ko.

"Kailan mo ito binili?" Naiiyak kong tanong.

"When I was in the US. Ibibigay ko sana ito sa'yo no'ng nagbakasyon tayo. Pero naisip ko na baka nabibilisan ka sa mga nangyayari sa atin. Kaya tinago ko na lang muna."

"Chamuel,"

"Pero ngayon na nakita mo... damn. Dapat hindi ganito ang plano ko. Wala akong balak magpropose dito sa kwarto natin, Sunshine. This is supposed to be romantic, candlelight dinner with-"

"Tanungin mo na ako." Putol ko sa kanya.

Natatawa siyang umiling. Yumuko siya saglit bago muling hinuli ang aking mga mata.

"Mitchell, will you marry me?"

Kahit para akong sasabog sa tuwa, tumutulo ang mga luha ko.

Binigay ko sa kanya ang box ng singsing.

"Yes, Cham, I will marry you!"

***
This story is already at chapter 32 on Amore VIP Group. Subscription starts at 50php per month. Message me on FB: Amore Contaleone for inquiries! :))