Nagluto muna ako ng pananghalian at hinayaan munang maglaro ang kambal sa sala. Habang nagluluto ako ay narinig kong may humintong sasakyan sa labas at maya-maya pa ay narinig ko nang sumigaw ng 'papa' si Ainsley.

"Wow! Thank you, papa!" Wika ng kambal.

"Where's your mom?" Dinig kong tanong ni Xzavier sa kambal.

"Nasa kitchen po, nagluluto." Sagot naman nila.

Maya-maya pa ay nakarinig na ako ng yabag palapit sa akin. Hinarap ko na si Xzavier bago pa siya makalapit sa akin.

"Nasaan ang pasalubong ko?" Tanong ko habang nakataas ang isang kilay.

Dahan-dahan siyang lumakad palapit sa akin at bahagya siyang yumuko upang halikan ako.

"That's my pasalubong for you." Mahina ko naman siyang tinulak.

"Huwag mo akong kausapin." Kunwaring galit ako pero ang totoo ay ayaw kong ipakita sa kaniya na nakangiti ako.

"Hey, joke lang naman 'yon eh,"

"Ano ba, Xzavier! Kita mong may ginagawa ako eh, ang gulo mo." Papanindigan ko na itong galit-galitan ko, mamaya ko na siya susuyuin kung magtampo man siya.

Maya-maya pa ay narinig ko na ang yabag niya palayo sa akin. Hinayaan ko muna siya at tinapos na lang ang ginagawa ko.

Matapos akong magluto ay pinatay ko na ang gasul at pumunta na sa sala.

"Nasaan ang papa niyo?" Tanong ko sa kambal nang makitang wala roon si Xzavier.

"Umakyat po siya kanina eh," tumango na lang ako at lumakad na paakyat ng hagdan.

Pagpasok ko ng kuwarto namin at nakita ko siyang nakahiga sa kama habang nagsi-cellphone.

"Woy," tawag ko sa kaniya pero nasa cellphone pa rin ang kaniyang atensyon.

Lumapit na ako sa kaniya at tinabihan siya pero lumayo siya sa akin.

"Xzav naman..." sinubukan ko ulit siyang lapitan ngunit lumayo lang ulit siya.

"Hon..." malambing na tawag ko sa kaniya pero dedma lang sa kaniya.

Bwisit na 'to! Siya na nga sinusuyo eh, pakipot pa. Akala mo naman talaga guwapo eh, pero guwapo naman talaga siya.

"Xzavier Aiden Ventorina! Pansinin mo na nga kasi ako!" Suko na ako. Hindi ko alam kung paano manuyo eh.

Napatingin naman siya saglit sa akin bago ulit ibalik ang atensyon sa kaniyang cellphone.

"Kung ayaw mo akong pansinin, edi huwag! Hindi rin kita papansinin." Akmang aalis na ako nang hawakan niya ang braso ko at malakas na hinila upang mapa-upo ako sa kandungan niya.

"Hindi dapat ganiyan ang manuyo," walang emosyong usal niya. "Alam mo kung paano?" Malamig na tanong niya sa akin.

"P-Paano?" Utal na tanong ko.

"Like this." Impit akong napasigaw nang bahagya niya akong buhatin at ibinagsak sa kama.

Limang segundo muna niya akong tinitigan bago niya sunggaban ng halik ang labi ko. Napapikit na lang ako at tinugunan ang bawat halik niya.

Parehas kaming naghahabol ng hininga nang maghiwalay kaming dalawa sa halik. Bakit parang bitin yata?

"Bati na tayo?" Gusto kong hampasin ang sarili ko dahil sa tanong kong iyon. You're not a kid anymore, Elara!

"Hindi pa," napanguso naman ako sa sagot niya.

Magsasalita na sana ako nang bigla niya ulit angkinin ang labi ko. Mas malalim at mas nakakalasing ang halik niya ngayon kaysa kanina.

Pinagpalit ko ang posisyon namin at ako na ngayon ang nasa ibabaw niya. Dahan-dahan kong pinadausdos ang kamay ko hanggang sa makarating ito sa alaga niyang kasing-tigas na ng bato.

"Galit na galit na siya," sabi ko habang hinihimas ang kaniyang alaga.

"Ah, fvck..." mahinang ungol niya.

Ang sarap pakinggan ng pag-ungol niya kaya hinimas ko nang hinimas 'yon.

"Fvck, Elara... s-stop," nahihirapang sambit niya saka mabilis pa sa alas kuwatro niyang naipagpalit ang puwesto namin.

"Inumpisahan mo kaya tatapusin ko." Aniya at saka ko na lang napansin na natanggal na niya ang pang-ibaba kong suot. Paano niya nagawa nang ganoon kabilis 'yon?

"I love you so much." Kasabay noon ay ang pagpasok niya sa akin.

"Shit, Xzavier..." mahinang ungol ko.

Napakagat na lang ako ng labi ko nang maramdamang pabilis nang pagbilis ang paggalaw niya sa ibabaw ko.

"I'm cumming, hon..." aniya. Malapit na rin ako, Xzav.

"Ahh, shit..." napapikit ako nang maramdaman kong mas idiniin niya pa iyon sa akin. Hanggang sa may maramdaman na akong mainit na likido sa loob ko.

"Mamayang gabi pa sana ito kaso ginising mo nang maaga itong alaga ko," bulong niya sa tainga ko.

Mabilis niya muna akong hinalikan sa labi bago umalis sa ibabaw ko.

"Mauna ka na sa banyo at ako na ang bahala rito," usal niya.

Nginitian ko na lamang siya bago pulutin ang panty at short ko.

"Mama, gutom na po kami," nakangusong salubong sa akin ni Ainsley nang makababa ako ng hagdan.

"Oh, I'm sorry... 'yong papa niyo kasi ang tagal ko pang sinuyo," saad ko.

"Mama, ligo po ulit kami ng swimming pool ha?" Paalam ni Aislinn.

"Okay, basta mabilis lang kayo." Sabi ko, sabay naman silang nag-opo.

Ipinaghanda ko na rin ng pagkain si Xzavier nang makapasok siya sa kusina. Bigla naman akong nakaramdam ng pagka-ilang dahil sa bawat kilos ko ay nakatitig sa akin si Xzavier.

"Twins, bakit kaya ganito kaganda ang mama niyo 'no?" Nakangising sambit niya.

"Kambal, hindi ba at gusto niyong mag-swimming?" Tumango naman sila. "B-Bilisan niyo na kumain para makapag-swimming na kayo," tumango silang muli at saka mabilis na inubos ang kanilang pagkain.

Malakas ko namang hinampas sa braso si Xzavier nang maka-alis ang kambal.

"What was that for?" Natatawang taning niya.

"Kumain ka na nga lang diyan, bwisit ka!" Irap ko sa kaniya.

"I love you too, hon..." sinalag naman niya ang kaniyang braso nang ambahan ko siya ng suntok. "Okay, chill." Iniwan ko na lang siya roon at pinuntahan na ang kambal sa likod ng bahay.

Pinapanood ko lang ang kambal na naglalaro hanggang sa may maramdaman akong nakatayo sa gilid ko. Nagpatay malisya lang ako kahit alam ko naman kung sino 'yon.

"Samahan niyo ako bukas," kumunot naman ang noo ko pero hindi ako nagsalita. "Gusto kayong makita ni mommy." Doon na ako napatingin sa kaniya.

"Talaga?" Tumango naman siya.

"Matagal ko nang nasabi sa kaniya ang tungkol sa inyo at matagal na rin niya akong kinukulit na makita kayo." Sagot niya saka naupo sa tabi ko.

So, hindi naman pala ganoon ang ugali ng mommy niya katulad ng iniisip ko. Ang sabi kasi sa akin dati ni Xzavier ay sobrang strict nito kaya ang ini-expect kong ugali niya ay masungit.

"Wait, hindi ba at ang sabi mo dinala siya sa hospital? How is she now?" Sunod-sunod na tanong ko.

"Okay na siya ngayon at bukas p'wede na siyang ilabas ng hospital." Sagot niya.

"Tayo ang susundo sa kaniya?" Tanong ko pa.

"Uh-huh, so be ready," sambit niya.

Bukas pa iyon pero bakit kinakabahan na ako ngayon? Hays, bahala na.

–Aerunny:)