Chapter 61: Doubt

Chapter 61: doubt

"Ang ganda parin ni maam Athrea. Gosh bagay na bagay talaga sila ni sir"

"Yeah, kung 'di lang sana umalis si Ma'am noon siguradong masayang pamilya na sila ngayon"

"It's not too late, they can still fix it. Who knows? Na sila talaga ang magkakatuloyan,"

They all like Athrea for Ace. Who wouldn't be? She is perfect, he is too. They would be a perfect couple. They would have a perfect family.

Pero...

Hindi lahat ng akala nating makakasama natin habang buhay ay siya na nga talaga, minsan daan lang pala sila upang makilala mo ang taong nakalaan talaga para satin. Pinapaniwala natin ang sarili natin na siya na talaga.

Daan nga lang ba si Ace para makilala ni Athrea ang para sa kanya? O... sila talaga ang para sa isa't isa. Paano kung.. Lahat ng mga nangyari ay daan lamang ng tadhana upang mapagtibay ang kanilang pagmamahalan, na sinubok lamang sila ng tadhana. Kung sila nga ang para sa isa't isa. Pano ako?

When you love you need to risk. You need to show that you really love that person. You courted her to prove your love for her, that you can wait for so long just to hear her sweetest 'yes. When you courted her you're risking. Walang kasiguradohan na maririnig mo ang matamis niyang oo. But keep on proving your love for her. Dahil kung mahal mo siya magaantay ka.

Siguro nga hindi sapat ang pagmamahal ko kay Damon dahil bumitaw agad ako. Hindi ako nag risk. Siguro ay daan lamang siya upang mahanap ko ang para sa akin. At para lubosang mahanap ang lalaking para sakin bunitaw siya. He gave way.

How about Athrea? Kung daan lang si Ace para mahanap niya ang para sa kanya, handa din ba siyang bumitaw at magpaubaya?

"Ace- I mean sir this is the report about Ms. Gardion" wika ko at nilapag ang folder sa lamesa nito. Hindi ito kumibo, nagpatuloy lamang ito sa pagbabasa ng report galing tungkol sa new branch Sanford Company. Magkakaroon ng expantion ang kompaya sa Cebu at manamadali iyon kaya't pinagtutuonan niya iyin ng pansin.

"Leave it there, and continue your work" he said using his cold voice. I mentally rolled my eyes. He is really unfair, when he is talking to Athrea his voice was soft and sweet while to me? He is cold and dangerous. God damn it!

Bahala siya!!

And speaking of Athrea, nakaupo ito sa couch habang pa cellphone cellphone lang. Bakit ba dinala yan dito ni Ace? Ah inspiration.

"Sir Mr. Gardion agreed to have meeting with you tonight" wika ni Stacy, nakaupo ito sa visitors chair ng table ko. Madaming gagawing trabaho ngayon dahil sa sunod sunod na problemang dumating sa trabaho. At dahil buntis ito at nagtatrabaho parin, hiningi ni Clarck na dito nalang sa opisina ni Ace si Stacy mamamalagi. At dahil protective and caring husband si Clarck ay hindi ito pumasok sa trabaho para lang bantayan si Stacy. So lucky.

Ace just nodded as his answer.

Pagod kong sinandal ang ulo sa likod ng swivel chair. Minasahe ko iyon at bagayang ininat. Maga-alas-5 na ng gabi at halos lahat ng empleyado ay umuwi na, sina Stacy at Clarck ay kanina pa umuwi.

Muli kong pinansadahan ng tingin ang mga papeles na dapat kung basahin at permahan. Mariin akong pumikit.

"You should go home now"

Napatalon ako sa gulat ng marinig ang baretong tinig na iyon. Marahan kong minasahe ang puso dahil sa kaba. Akala ko ay kanina pa ito umalis, nakatulog ako kanina at ng magising ay magisa na lamang rito.

"You scared me!"

Tumawa ito ng bahagya at sinuklay ang buhok gamit ang darili. Umiwas ako ng tingin, inayos ko ang mga natapos ng papeles.

Muntik ko ng masipa si Ace ng paikotin nito ang kinauupoan kung swevil chair at pinaharap sa kanya. Inosente ko itong tinitigan, mas guwapo ito sa malapita, mala-anghel ang mukha. Anghel na nahulog sa lupa nasalo ng demonyong Athrea.

Ngumuso ako ng pitikin nito ang noo ko at kurotin ang pisnge. Binasa nito ang labi at yumuko.

"Umuwi kana, kanina kapa inaantay ng anak natin" mahinang wika nito. Hinawakan nito ang magkabilang pisnge ko at hinalikan ang noo.

Sa hindi malamang dahilan ay mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Gusto ko itong itulak pala at baka marinig niya ang malakas na tambol ng pisteng puso ko. Parang musika ang boses nito habang sinasabi ang mga katagang iyon, paulit ulit rin itong nagre-replay sa utak ko. Napaka-gandang pakinggan ang mga sinabi nito.

'Anak natin'

"Nasa baba na si Manong, siya ang maghahatid sayo sa bahay. May meeting ako kay Ms. Gardion"

"Kung ganon kailangan kung sumama sayo. I'm your secretary, Ace"

He shooked his head and pinch the tip of my nose. "No need, you have to rest I know you're tired, and besides Peyton want to bond you, uuwi din agad ako"

Uminit ang pisnge ko sa sinabi nito, muli ko na namang naramdaman ang mga paru paru sa aking tiyan at malakas na tibok ng aking puso. Parang hihimatayin ako sa sobrang kilig! He is so caring.

You're making me fall deeper, Ace.

"And besides,... Athrea is with me"

Nawala lahat ng saya sa puso ko ng marinig ang pangalan ng babae. Kaya pala hindi niya ko kailangan roon kasi kasama niya si Athrea. Bakit ka ganyan Ace? Nakakasakit kana.

"What are you thinking hmm?"

What I'm thinking? That you want and need her in your life more that me and your son. Na unti unti na niya akong napapalitan diyan sa puso mo.

"W-wala"

"Come on, kanina pa nagaantay si Manong."

Gusto kung magreklamo, at sabihing ako nalang ang sasama sa kanya, ako naman kasi 'yung sekretarya niya. I know the work better than Athrea do.

Sabay kaming lumabas ng opisina nakaabang sa labas si Athrea, ng marating namin ang elevator na una akong pumasok, nasa likod ako at siguro nga'y sinadya nilang magkatabi silang dalawa sa harap ko. Hindi ko na lamang iyon pinagtuonan ng pansin. Nakapikit ako dahil ayokong makita ang pinaggagawa nila, pagod na ko para magisip ng kung anu-ano.

Nang tumunog ang elevator ay naunang lumabas si Ace, agad akong sumonod at walang linggong tuloyang lumabas ng opisina, agad na sumunod si Ace, tumatakbo pa ito.

Hinawakan nito ang kanang kamay ko upang patigilin ako, marahas akong huminga at pagod na hunarap sa kanya.

I have no time to argue with him, though I wanted, too. I want to complain but I know he wont listen. I'm too tired to have shit with him.

Maamo ang mukha nito, hinawakan nito ang magkabilang balikat ko. I know he's tired too but he has to talk to Ms. Gardion. Kahit alam na nito kung ano ang patutongohan ng usapan nila. Kung sino man ang nasa likod ng pag-tanggi ni Ms. Gardion sa pagperma ng kontrata, fuck them to hell.

He kissed my forehead making me shocked. My eyes widen, and again and again my damn heart beats so darn fast. He always giving me butterlfies on my stomach.

Sumimangot ako ng pitikin nito ang aking noon ng makita ang reaksyon, marahan pa itong tumawa.

"Magpahinga ka agad pagdating sa bahay, huh. Bukas h'wag ka ng pumasok para hindi kana mapagod"

That was sweet. Mas lalong lumakas ang kabog ng puso ko roon, nagaalala ba siya sakin? Siguro, at sana. Gusto kung magtatalon at tumili dahil sa sinabi niyang yon pero sa tuwing naiisip kung bakaisama na naman niya si Athrea ay parang may kumikirot sa puso ko. Parang may libo-libong punyal ang tumutusok sa puso ko. Palagi nalang bang ganito? Palagi na lamang ba akong magdududa sa pagmamahal niya?

Doubt. I'm always doubting and that is because of Athrea. I'm afraid that what if Athrea is better than me? I'm doubting myself and everything. I'm so fuck up.

"Mmmm-mmm"

I nodded as my answer. He pinched the tip of my nose and kissed my head. Sweet.

"Ace we should go now, Ms. Gardion si waiting" Athrea interrupted.

Nakaka-bwiset talaga. Kung kailan ang swet na ni Ace saka naman siya papasok sa eksina. Syempre sya yung kontra-bida eh. Bat ba ayaw niya nalang ipaubaya si Ace?

Kung ikaw si Athrea, Samantha, hindi mo din naman siya ipapaubaya, hindi ba?

Hindi ko napigilan ang sariling yakapin si Ace. Niyakap ako nito pabalik, mas mahigpit. Na parang ayaw niya akong mawala. Amg sarap sa pakiramdam, gusto kong patigilin ang oras, gusto ko ganito nalang kami habang-buhay pero syempre hindi kasi sagabal si Athrea. Kahit sa anong oras papasok siya sa eksina para sirain ang moment namin.

"Sige na, bye. Take care"

Tumango ako at ngumiti kay Ace, tumagos ang tingin ko kay Athrea na naka tayo sa likod ni Ace. Ngumiti ako ng nakakaasar, agad na tumirik ang mata nito at nagsalubong ang kilay. Inggit yarn?

"Bye, Ms. Sandoval take care of my HUSBAND" wika ko at sinadyang lakasan ang pagkakasabi ng 'husband'

Gusto kong malaman niya kung ano ang sakin. Gusto ko ang akin ay akin pero dahil dakilang ahas siya gusto pang agawin si Ace.

Watch me, Athrea. You shouldn't have a shit with this woman.

She sarcasticaly smiles back. "Sure, I'm always here to take care of, Tyron. You dont have to tell me"

Nga naman oh. Maka Tyron parang close ah.

Naiinis akong pumasok ng sasakyan. Agad namang binuhay ni Manong ang makena.

Gabi na at malamig ang simoy ng hangin, bukas rin ang ilaw ng mga convenient store at matataas ng building. Magandang panuorin ang mga ito, iba't ibang kulay na nagmumula sa paligid. Sinandal ko ang ulo sa bintana at tinuon ang atensyon sa dinadaanan namin.

Gusto ko ng mahiga sa kama at matulog dahil sa sobrang pagod. Ayaw ko ng isipin ang maaaring ginagawa nina Ace. Sa ngayon ay hahayaan ko muna sila, pero hindi na bukas.

Mabilis ang naging byahe namin, nang dunating sa mansyon ay agad na bumongad sa akin si Ashley at Peyton. May hawak pang gitara si Peyton habang si Ashley naman ay nakangiti.

Lumuhod ako para pantayan ang taas ni Peyton. Lumapit ito sakin, ginulo ko ang buhok nito.

"Mom, tita Ashley taught me how to play a guitar" masayang balita nito at tinaas ang hawak na gitara. Kahit may kalakihan iyon ay nabuhat niya. Malaki na si Peyton at parang ang bilis lang non. Ang bilis ng panahon ngayon.

Tumayo ako at tumingin kay Ashley. Sa kanilang dalawa ni Aliyah ay siya ang mas gusto ko, hindi dahil sa boto ito sakin para kay Ace kundi ay dahil maganda ang trato nito kay Peyton. Hindi ko naman sinasabing masama ang trato ni Aliyah pero parang ganon na nga, hindi niya ito ka-close. Siguro ay may pinagdadaanan. Baka gusto nya munang mapagisa, dahil sa nangyari sa kanila ni Kriton.

"Thank you, Ash" kahit pagod ay nagawa kung pasiglahin ang boses. Ayaw ko namang magalala ang anak ko.

"Ano ka ba, ate wala 'yun. Fast learner naman si Peyton eh"

Ngumiti ako rito.

"I know you're tired. Kuya Ace texted me na pagpahingain ka agad pagdating mo.... magpahinga na po kayo ako na ang bahala kay Peyton"

I didn't know Ashley is so thoughtful. His future husband would be so lucky to have her.

Nagpaalam ako sa kanila at umakyat sa taas. Nagpalit ako ng damit at pagod na humiga sa kama at natulog.

Authors Note:

Unedited part. So madami talaga siyang typos and wrong spelling and grammars.

Sorry for not updating.

Nagkaemergency sa family namin. At medyo naadik ako kay tiktok kaya ayorn, nakitiktok si Ms. A.

Enjoy reading!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top