Chapter 50

Does he really call me his wife? Am I really a wife with him. I don't wanna assume but its really brings butterflies in my stomach. The way he talk sh!t with Katheryn and his father. It gaves me a assurance that I owned him.

"Are you okay?"

I didn't answer him. I just look at him, i look at those worried eyes. Am I really falling with him. I thought it was just a crush but looks like I starting to love him.

Dumapo ang kamay nito sa pisnge ko. Ang isang kamag nito ay hawak parin ang nanginginig kong kamay.

Panong hindi ako manginig? Everyone thinks bad towards me, sinampal, sinabunotan at tinulak ko si Katheryn. tangina naman Samantha, bakit ngayon mo lang inisip ang mga ginawa nyo.

"Samantha are you okay?" Muling tanong nito. Hinila ako nito at mahigpit na niyakap.

"Don't think too much. Wala silang magagawang masama sayo, what you did is good. Sinagot mo sya kasi mali sya.... kukonsentehin kita kahit in some part nagkamali karin. Pero wag ka namang ganyan, sumagot ka man lang kinakabahan na ko"

Hinarap ako nito at dinampihan ng halik sa noo.

"Say something Samantha, tinatakot mo ko sa pananahimik mo"

"thank you" iyan ang tangin lumabas sa bibig ko.  Hindi sapat ang thank you para i describe ang nararamdaman ko ngayon.

"Ace nasa labas ang press, hindi namin alam kung bakit nalaman ng media ang nangyayari ngayon. Naglabas na ng statement ang mag-amang Albayno." Sulpot ni Stacy. Agad ring pumasok si Clarck na may dalang folder.

Nilagay ko sa alanganin ang kompanya ni Ace. Pwedeng ipull out ng mga investors ang investment nila, lalo na ngayong may ginawa akong kabulastogan. Hindi pwedeng mangyari ang nasa isip ko.

"I'll talk to them. Stacy bring my wife home, Clarck call Peyton's school na pauwiin sya susundoin sya ng driver ko. Stacy take care of my wife and son." Seryosong wika ni Ace.

Ngumiti ito. "Don't worry everything will be alright. Wala kang kasalanan okay. Misunderstanding lang ang lahat ng ito, magagawan ko ito ng paraan."

"Pano pagpinull out nila ang kanilang investment?" Garalgal ang boses na tanong ko. Nagsimulang manubig ang mata ko na agarang binahid ni Ace.

"Okay lang. Hanggat nandyan kayo ni Peyton, okay na ko"

GAYA ng sabi ni Ace umuwi ako kasama si Stacy ng dumating kami ng mansyon ay nandon na si Peyton naglalaro ito. Hindi ko ito nilapitan, pinakatitig ko sya habang naglalaro ng toy gun.

Carbon copy ni Peyton si Ace kahit sang anggolo tingnan copyng copy nito si Ace. Iyan na rin siguro ang dahilan kaya't agad kong nakilala si Ace nang una kaming nagkita. At siguradong iyan din ang dahilan kaya't pinaimbistigahan ni Ashley si Peyton.

"Mom"

Ngumiti ako. Lumuhod ako para pantayan ito, tumakbo ito at agad na dinampihan ng halik ang magkabilang pingse ko.

Gaya ni Ace ay kumpleto na rin ako hanggat nandyan silang dalawa.

"Hi po tita Stacy"

Hinalikan rin nito si Stacy. Pumanhik sa taas si Peyton kasama ang yaya nito kami naman ni Stacy ay naupo sa couch. Nagdala ng juice at mango flaot ang kasambahay kaya't kinain namin iyon.

"H'wag mo ng isipin iyon, Sam. Deserve din naman ni Kathyren iyon"

Siguro deserve nya iyon pero mukhang sumobra na ata ako. Pero bahala na.

Nagkwentohan kami tungkol sa pagbubuntis nya. This time daw ay sigurado na sya, kagabi raw ay binisita sya ng kaibigang doktor ni Clack. Masaya syang magkakaroon na ng sariling pamilya, magpapakasal daw sila next month pag okay na ang lahat. Handa na din naman daw sya, kahit hindi pa nito tuloyang kilala si Clarck. Makikiala nya din naman ito pagdating ng panahon.

Nagpresenta itong maghuhugas ng plato ngunit hindi ko pinayagan. Buntis sya at baka makasama pa iyon, may kasambahay naman.

𝑑𝑖𝑛𝑔 𝑑𝑜𝑛𝑔

Si Stacy ang nagbukas ng pinto since nagpupunas ako ng lamesa.

"Sam ikaw ang hinahanap"

"Papasokin mo"

Binalik ko sa kusina ang pamunas.

"Mom, dad?" Bahagya akong nagulat ng makita silang kausap si Stacy.

Bakit sila nandito? Pano nila nalamang nandito kami?

Tumikhim ako at naupo sa pangisahang  sofa.

"Pano nyo po nalamang nandito kami?"

Hindi nila alam na si Ace ang ama ni Peyton. Don't tell me si aunty ang nagsabi sa kanila. But she promised to keeo it from them. Pero wala namang sekretong hindi mabubunyag.

"Tinawagan namin si Clady last week para tanongin kung kamusta kayo since hindi makontak ang cellphone mo, Sam at sinabi nya ang mga nangyari. Magalit ang dad mo at gusto sana kayong sugorin at iuwi pero pinigilan ko" wika ni mommy..umiwas naman ng tingin si dad.

I really thought he didn't care about me. Pero masaya ako sa naging reaksyon nya.

"Last day ay binisita kami nina Anne kasama ang mga anak nya raw para magpaalam. Alam na rin namin ang nangyari sa kanya."

Parang naging anak na rin nila si Anne or should I say Vena. Pero hindi nila alam na kasama si Vena sa pagsabog. Syempre hindi ko sinabi.

"Bakit po kayo napadalaw?"

Nagpaalam si Stacy na pupuntahan si Peyto at para rin magkaroon kamu ng privacy.

"Baka nakakalimutan mo Samantha last month ay birthday ng anak mo at hindj mo man lang nagawang icelebrate iyon. Kaya nandito kami ngayon para paghandaan iyon. 7th birthday iyon ni Peyton at hindi kami papayag na hindi iyon bungga"

Nga naman. Nakalimutan ko nga ang birthday ng anak ko. Why so stupid Sam? March 17 ang birthday ni Peyton.

"Paghahandaan ko na ho yan." Na sabi ko nalang. Nakakhiya never ko pang nakalimutan ang birthday ng anak ko ngayon lang.

"Good. Mabuti na rin at nandyan na ang ama nya" wika ni Dad

Kahit may mga hindi magandang nangyari may rason pa rin upang magingmasaya. Despite of those bad things I always have reason to smile. I have my family now. tanggap na nina mom si Peyton at Ace, I guess.

Wala na kong mahihiling pa. Sana maging okay na ang lahat. Sana sila na ang endgame ko.

Sana kami na ni Ace ang end game