P.o.v. ZephyrosHypnos
Zephyros was bezig met datgene wat ze altijd deed als het spannend begon te worden in de HIDE Arena: zichzelf zafzonderen en zorgen dat de rest elkaar het hoofd in zou rammen, terwijl zij veilig was. Laat de rest elkaar maar met huid en haar verorberen, elkaar hypnotiseren, en elkaar met vlammen lastigvallen, dacht ze. Dan heb ik er tenminste geen last van.
De plek die ze had uitgekozen om zich schuil te houden, was een afgelegen grot. Ze had zichzelf ervan verzekerd dat ze ongezien de uitgestrekte grasvelden en ruige zeeën van de Arena overgestoken was en dat niemand haar was gevolgd naar deze kleine opening tussen in de massieve muur van rotsen, al had ze daarbij wel een klein foutje gemaakt. Als ze het afgescheurde stukje jas achter een van de puntige stenen gezien had, had ze geweten dat ze niet alleen was, maar helaas had ze eroverheen gekeken. Dat zou haar duur komen te staan.
Toen ze die avond even de grot uit wilde komen om in alle rust te genieten van de zonsondergang, kwam ze op een afschuwelijke wijze aan haar einde. Bij het lopen door de opening tikte ze per ongeluk de rand aan. Dat kleine tikje was genoeg om het gesteente erboven, dat door de onbekende persoon zo bewerkt was dat het los hing, over haar heen te laten vallen. Zephyros werd bedolven onder een ware lawine van stenen. Haar enige geluk was dat de impact van de grote stenen haar op slag doodde, en dat ze niet langzaamaan hoefde te stikken.
Enkele tellen later kwam een menselijke gestalte langs om haar kettingen van haar nek te rukken. Daarna verdween de gestalte als een dief in de nacht.

P.o.v. CrazyGirlMerel
Merel daarentegen onderging precies het lot dat Zephyros dan weer wel net had weten te ontlopen.
Tijdens haar tocht naar het meer dacht ze met weemoed terug aan de tijd dat haar bestie, ook Merel genaamd, nog had geleefd. Aan alle plannetjes die ze hadden geprobeerd te smeden voor dit seizoen van HIDE, aan het warme gevoel dat ze had gekregen door hun vriendschap, en aan de sappige gesprekken over jongens die ze altijd met elkaar hadden kunnen voeren. Ja, ze miste Merel ontzettend.
Ze zeeg neer bij de rand van het meer en keek naar haar weerspiegeling in het water. Ze zag eruit alsof ze een wildeman uit de jungle was. Haar donkere haar piekte alle kanten op, haar ogen waren bloeddoorlopen vanwege het slaapgebrek, en haar wallen waren zo duidelijk zichtbaar dat zelfs een blinde ze nog had kunnen opmerken. Er verschenen kleine golfjes in het meer toen haar tranen zich met het water vermengden.
De wolf deed haar eigenlijk een gunst door haar met huid en haar op te eten terwijl ze daar huilend zat. Het eindeloze zwart leek genadig in vergelijking met de wanhoop die ze had gevoeld sinds de andere Merel was verdwenen.
De wolf, die ergens medelijden had met Merel, deed met zijn harige voorpoten haar ogen toe en haalde haar kettingen zachthandig van haar hals in plaats van ze open te scheuren. Voorzichtig tilde hij haar op en legde haar in het bos, waar hij haar bedekte onder een stapel bladeren.
Zo, dan had ze in ieder geval een soort van waardig einde gekregen.

P.o.v. Boekengek934
Kyra reed rond op een van haar favoriete paarden op het moment dat het noodlot toesloeg.
Je moet weten dat Kyra het als relatief onbekend gezicht in de Arena nog heel lang uit heeft weten te houden. Ze had stiekem verwacht dat de andere mensen, waarvan velen inmiddels alle hoekjes en gaatjes van de Arena als hun broekzak kenden, haar wel sneller uit de weg zouden ruimen. Ze kwam immers niet voor in hun plannen en misschien dachten ze wel dat ze een bedreiging zou vormen.
Afijn, ze had verwacht slechts honderd rondjes rond de manege te kunnen maken met de snelle Bliksem, maar tot haar geluk waren het er 199 geworden. Precies toen ze de tweehonderdste inzette, kwam er een onhandig persoon langs die probeerde haar paard onderuit te halen. Gelukkig voor het paard, maar helaas voor Kyra, miste hij volledig. De stok waarmee hij tegen de benen van het paard had willen slaan, raakte Kyra vol op haar slaap. Door de intense overprikkeling van zenuwen in haar hersens viel Kyara bewusteloos op de grond. Ze zou nooit meer bijkomen. Tweehonderd, daar zou het bij blijven.

Disclaimer: de 'hij' waarmee naar de wolf en de domme moordenaar verwezen wordt, zegt verder niks over in welk bezit die kettingen zijn. Het voelde alleen onhandig om de hele tijd hij / zij neer te zetten (A/N Mees: Sil heeft ook geen idee wie de wolf en domme moordenaar zijn, dus probeer niet eens naar hints te zoeken).

Bedankt SchrijverSil voor dit verhaaltje!

ZephyrosHypnos is vermoord door zichzelf. De moordenaar krijgt haar kettingen.
CrazyGirlMerel is vermoord door de wolf. Die krijgt haar kettingen.
Boekengek934 is vermoord door de domme moordenaar. Haar ketting(en) en de helft van haar punten gaat/gaan naar de erfketting.
14Lisa en Crookhangs_S vallen elkaar verplicht aan.

Zet nu in de reacties wie je aanvalt:

De top 10 is behaald!!
Deelnemers:
1. youyouyours
2. Vlorile
3. SamF1301
4. 14Lisa
5. Sinaasappel138
6. Esmeezing
7. Atalamenta
8. Verminoth
9. xMagicalRoses
10. Crookhangs_S

Doden:
1. Vixxeeen
2. Sister_Shade
3. mister_Shade
4. WesleyoBD
5. Fantasydrops
6. SilverStar2003
7. IrisTheDonut
8. sveny31
9. xlittleweirdo
10. mintje68
11. pippetje
12. leguaan
13. Stellatrix_Lestrange
14. SchrijverSil
15. _Ariana_Mendes_
16. Jinxon
17. nanniiii_xxx
18. Eliitje
19. RANDOMCOLLIN
20. pronkend
21. Floissant
22. jwener
23. Dory540
24. watt_writers
25. Fembuleus
26. schrijvertjeAutooq
27. caskompas
28. Equillanora
29. 1dagsFloog
30. lenaz05
31. Flikkkenfan98
32. ElineCoolio
33. IsabelleJacobs1
34. liekiee
35. zigilburk
36. liekenator1
37. Loytee
38. XHermelienx
39. suikerspinnetje159
40. ZephyrosHypnos
41. CrazyGirlMerel
42. Boekengek934

Gebroken kettingen:
1. Dag/nachtketting
2. Sterke ketting
3. Puntendief
4. Na-aapketting
5. Geestenketting
6. Vloedgolfketting
7. Zwakke ketting
8. Ophefketting
9. Sirene
10. Wolf
11. Vloedgolf
12. Vampier