I can feel the end. I can see the end.

***

~Winter's Pov

I though my suspension will really last for a week, but thankfully, it wasn't. Perhaps he lift up my suspension after he confronted me back in the gymnasium.

Kaya naka balik agad ako sa klase. Kaklase ko na ulit sina Loki, Blaise, Zetro at sina Kiana.

"Wow. She's the new Secretary? Bagay pala sa kanya ang pwesto."

"Oo nga. Look oh, she and the president look good together. Maganda si Rhea, gwapo si Ceixarder, bagay na bagay talaga sila sa Isat-isa."

"Yeah. I saw them last night in the rooftop too. "

"Really? Dalawa lang sila? Nagde-date ba sila?"

"Siguro. Basta magkayakap silang dalawa. Kinilig nga ako eh, kasi umiiyak si Rhea nun tapos pinapatahan siya ng Presidente Supremo."

"Wow. Maybe they're really getting together. Baka sila na?"

"Baka nga!"

"Pero diba bawal 'yun? Hindi pwedeng magkaroon ng kasintahan ang Presidente Supremo natin. Isa yung paglabag!"

"Ewan ko dun kay Rhea."

"Oo nga ano, teka, dapat din natin siyang tanungin. Mapapahamak ang Presidente Supremo."

Kung pwede lang ako maging bingi, siguro hiniling ko na. Pakiramdam ko kasi makakapatay ako ng tao dahil sa mga naririnig ko.

Ceixarder Rosevelm and Rhea Santillan. Were seen together.

That's the flash news that welcomed me in our hallway. Reported from the HU Newspaper.

Rhea Santillan is the new Student Council Secretary.

Another bang that made my day even acrider.

Ang asim na nga ng umaga ko dahil sa balitang nakita sila kagabi na magkasama, ngayon mas umasim pa. Si Rhea na pala ang pumalit sa posisyon ko. The new president and the new secretary.

Napailing na lang ako at nag patuloy sa paglalakad. Kahit saang sulok ka ngayon ng school tumingin, usap-usapan ang balitang yun. Marami rin ang naka-kumpol sa harap ng bulletin board para maka basa sa mga bagong balita na hatid ng Campus' eye newspaper.

Campus' eye is the club that writes news everyday.

Pumasok na ako sa classroom namin at yun din ang usap-usapan ng lahat.

"Dinig ko lang ha, in relationship daw ang bagong Presidente at ang bagong Secretary?"

"Oo daw. Si Rhea  mismo ang nagsabi sa'min kahapon ng tanungin namin siya."

"Talaga?! Wow. Ang bilis naman, sabagay, maganda si Rhea kaya di malabong magkagusto sa kanya ang President. Kaso bawal yun eh, napatalsik nga ang dating President dahil din diyan eh."

"Baka maulit na naman. Hays, history really repeats itself."

"Maganda lang si Rhea pero mukha namang walang namamagitan sa kanila ng President."

"Maganda nga. Wag niya lang sana akitin ang President. Secretary pa naman siya."

"For me you're more beautiful than Rhea."

Napalingon ako sa nagsalita at nakita ko si Loki na nakatayo sa likuran ko.

Nakangiti siya at halatang maganda ang gising.

Buti pa siya, mukhang masaya. Eh ako? Ewan, Ano kanyang itsura ko ngayon.

"Loki."

"Nasasaktan ka ba?" Biglang tanong niya. Napaiwas naman ako ng tingin.

Kanina ko pa nga iniinda eh. Baka kasi umiyak ako bigla tas bumaha dito ng luha.

Mapait lang akong napangiti at nagkibit balikat.

"Nasasaktan ka nga. Ang gago niya talaga, sana naman nag-ingat siya na——"

"Na walang nakakita sa kanila? Para hindi ako masaktan? That's a foolish idea you've got. Mas mabuti ng alam ko lahat kaysa naman maging mang-mang ako sa paligid ko. " mapait ko pa ring sabi pero nakangiti naman ako kahit walang kabuhay-buhay.

Umagang-umaga, sumasakit ang dibdib ko. Parang may nakadagan at ang bigat.

Shit! At talaga, I thought bawal magka-shota ang lalaking yun dahil siya na ngayon ang Council President?

"Tingin mo totoo ang balitang sila na? Si Rhea na mismo ang nagkumperma."

"Ano naman ngayon? Hayaan mo siya diyan. Hayaan mo sila. Malay mo, in love pala siya kay Rhea, baka masaya siya. Yaan mo na."

Naiiling na wika ko at ngumiti ulit kahit na gustong-gusto kong ngumiwi.

"Pero masasayang ang sakripisyo mo, Winter. Kung totoo man yun ay baka yan pa ang dahilan para mapatalsik siya." Dagdag ni Loki na inilingan ko lang.

Ceixarder isn't that stupid. If he's gonna fall because of Rhea, it's either he'll abandoned her or save her. Just two choices.

"Gago siya kung ganun." Tamad kong sagot.

Ceixarder Rosevelm, ang kapal ng mukha mong magmakaawa sa'kin noong isang araw na bumalik na ako pero naglalandi ka.

Sige lang, one of these days, I'm sure our paths will cross. Doon na ako manunumbat at maniningil sa'yo.

Ang kapal mo mag 'I Love You' may babae ka naman pala. Langya ka talaga, manluluko ka na nga sinungaling pa.

"Let's get inside. Parating na si Arthur."

"I'll just go to the restroom. Naiihi ako eh."

Pagsisinungaling ko at mabilis na tumalima kahit di pa nakakasagot si Loki.

Ang totoo, ayuko muna pumasok ngayon. Gusto kong magpahangin, punta muna ako sa lugar na walang ibang tao, taong mananakit sa'kin.

At ang lugar na yun ay lamang field na madalas kong puntahan.

The cold breeze of wind kissed my face. It dances my long, thin hair. I felt relieve after a second.

Parang napawi ang kalungkutan ko at ang tanging naiisip ko na lang ay ang masasaya naming alaala dati.

I almost gave myself to him before. Remember the day he brought me to his villa? He finger...ayuko na maalala.

I wonder if he brought Rhea in his villa too. Or did they already... do the nasty?

Fuck. Ang dami kong naiisip. Parang nanikip ang dibdib ko sa tuwing naiisip ko na may nangyari na sa kanila. Parang pinipiga ang puso ko. I'm sure Ceixarder is a virgin. Maybe Rhea is his first.

"Whoah! Fuck them! They're so disgusting." I murmured as I breathed in and out harshly.

Parang di ko kayang tanggapin na ganun nga. I should be his first, I supposed to be. But I can't blame him though.

"You look bothered."

"The fuck!" Muntik na akong mapatalon nang biglang may nagsalita.

Nang tinignan ko, si Rayven pala yun. Nakatayo siya sa ilalim ng puno at nakasandal dun. Bahagya siyang nakapakit.

"Bakit ka nandito? Anong kailangan mo? Umalis ka nga." I said carelessly.

Tumaas lang ang kilay niya. Nagmulat siya at nang magtama ang paningin namin ay sinamaan ko siya ng tingin.

Bakit ba nandito 'tong lalaking'to? Panira ng moment eh.

"Palagi rin akong pumupunta dito. At kasalanan ko ba kung nagsabay tayo? Di mo naman pag-aari ang lugar na'to."

"Alam ko pero sana nang makita mo ako ay di ka muna tumuloy. Wala ka bang konsiderasyon? Panira ka ng umaga."

Asik ko at naupo sa duyan na kahoy. Tumikwas ang kilay ko nang lumapit din siya sa duyan at naupo sa tabi ko.

Tahimik lang kaming dalawa at gumagalaw ng kaunti ang duyan.

We stayed silent for a couple of minutes until he ruined the adoring silence.

"You made a good decision." My eyebrows arched and I faced him with my hostile look.

"What are you talking about? "

"I'm talking about you, breaking up with Ceixarder and leaving the Student Council. "

"Tss." We didn't broke up, you moron.

Yun dapat ang isasagot ko pero naisip ko, ang feeling ko naman kung yun ang isasagot ko. May balita pa namang may relasyon sina Ceix at Rhea.

Baka magmukha pa akong desperada. Tsaka, wala na mana talaga kami eh. Sabi pa nga niya, if I turn my back, I'll lost him. Kaya siguro may bago na siya ngayon.

"Can't you see it? Unti-unting nagkatotoo ang mga sinabi ko sa'yo noon. Na ikaw ang hihila sa kanila pababa, na ikaw ang magiging kahinaan nila."

"Maybe you're right or not. But I guess you're really right. Tignan mo nga naman, simula ng dumating ako dito at naging secretary nila, nagkanda-litsi litsi na lahat. Ilang beses kaming napahamak at muntik pang matuluyan. Natanggal si Blake. At siguro kung hindi ko ginawa ang mga ginawa ko, malamang na problemado pa rin kami ngayon."

I somehow felt better. Tama naman kasi siya, I'll be the downfall of the Council, especially of Ceixarder.

Now I get his point why he's too eager to convince me to leave the council before.

"Yeah. See now? Everything seems in the right place. The problem is...you're hurting."

Inirapan ko siya at tinaasan ng kilay. At kailan pa niya ponoblema ang tungkol dun?

"Ano naman ngayon kung nasasaktan ako? Ako naman ang nasasaktan eh, kaya wag mo nang problemahin yun."

"I'm just worrying about your well-being. I'm not that heartless and I'm not blind not to see how hurt you are."

"I can't do anything. This is what I chose. Paninindigan ko na lang muna hanggang sa matapos na'to lahat. Hanggang sa matapos na yang cure na yan at ng makalaya na tayo. Five years is too long."

Saad ko pa. Ilang minuto siyang tahimik at nakatingin lang sa kawalan.

"Nga pala, pwede mo bang ikwento sa'kin ang kabuuan ng kwento tungkol sa cure na yan? From the start please. Paki-summarize lang."

Natawa siya sa hiniling ko pero nagsimula rin siyang nag kwento.

"Five years ago, this school wasn't really this big. This wasn't a school either. This place was a science laboratory field actually. This place was only exclusive to those students who were taking courses related to science. Like doctors, scientist, inventor and such. This place was also open back then. The Supreme Academy was proud to have a vicinity like this place. "

He paused for a while and looked at me in the eye.

"And there were three genius doctor who happened to be best friends. 17 years ago, they started to work here. They were; Olivia Avelarde, Dr. Harry Watson and Dr. Zacharias Wright. But among the three, Dr. Wright was the smartest, the wisest, and the brightest. He was a doctor and he made medicine to cure illness. He made lot of medicines. While doctor Watson is the best surgeon, he's really good that even an almost dying patient can be healed if he's the one operating. Meanwhile, Olivia is the dreamer. She has a high dream. She wanted to be known as the best doctor in the world. She's experimenting different kinds of substances and drugs to develop an even effective medicine. The three of them were tasting and bathing with fame because of their own accomplishments. But Dr. Wright, he doesn't care about fame, the thing that matters to him is his child. He experimented different kinds of cure but his child's disease is different. It can't be healed by his already developed medicine so he has to experiment again."

I know that part.

"Teka, bakit alam mo yun? How old are you back then?"

"I was four years old back then. My father is one of the factory workers here so he knew and he told me." Napa tango tango lang ako.

"What illness does Dr. Wright's child has anyway?"

"According to my father, his daughter is just six months that time when Dr. Wright himself found out about his daughter's illness. The child is premature actually. So he tested his own child to see if there's anything wrong because the child is so white...actually, my father said, she's as white as snow."

His eyes buried deep in mine. Examining my whole being. Tinaasan ko siya ng kilay.

"And?"

"And she can't cry, she can't drink anything, she can't move, she looks normal but she's not. She can't even open her eyes, and according to Dr. Watson...the child has no...pulse. But she's alive. Months had passed but the child was still the same. That's what had pushed Dr. Wright to experiment a cure for his child. With the help of his inventor friend, prof. Alton Wisley Rosevelm. You're man's father."

May nanunuksong ngisi sa labi na saad niya. Napaikot na lang ako ng mata.

"Continue."

"Olivia find out about Dr. Wright's child, and she offered to him a help. Even Dr. Watson did. The four of them; Dr. Wright, prof. Rosevelm, Dr. Watson and Olivia worked for it. But they failed several times. A year had passed and their experiment was still on-going. They almost gave up, but a father would never give up to his child. So he resumed his research."

I admire Dr. Wright for being so loving in his daughter. I wish I have a father too. Sana nakita ko rin si dad.

"According to Dr. Watson, the experiments has three major formulas. Ang isa ay halamang gamot na nabubuhay lamang sa pinakamalamig na bahagi ng mundo. I heard Dr. Wright and professor Rosevelm went there for a study. Isa raw itong halaman na isang beses lang sa loob ng isang libong taon kung mamulaklak. And for their luck, they happened to get it's only flower. Di daw ito nalalanta kahit sa loob pa ng ilang taon."

My mouth form into an 'O' shaped. What the freaking cool! May ganun pala? Bakit di ko man lang narinig na may bulaklak na ganun?

"And the other two?"

"Only the four of them knew about it. But later on, Ceixarder found out what it is. He's really smart and something extraordinary."

Papuri pa niya kay Ceixarder na para bang mag kaibigan silang matalik.

Umismid lang ako. Well, I agree with him naman. Ceix is such a genius as well, just like spring who always got praised because of her intellectual capacity.

"Ano pa nga ang pangalawa? Enough with Ceixarder naman o."

"Tss. The second formula is a bit inhumane."

"Bakit?"

"...it's a fetus. A six or seven months fetus to be exact."

Napaawang ang labi ko sa narinig. A fetus? What the fuck? I can't believe an innocent baby is somewhat one of the three major formulas!

"A...child will die if..."

" I heard the fetus's vessel, cell, tissue and such are somewhat needed for a reason that...we don't know. And for sure, the fetus will die."

I gasped. Can't believe what I heard. Ang sanggol na di pa nga nakikita ang mundo ay mamamatay dahil lang sa isang eksperimento. How cruel the world could be.

"While the last formula is still unknown. Basta ang alam ng lahat ay si Dr. Wright lang ang nakakaalam."

"How can you say that?"

"You'll know later. Again, saan na ba ako sa pagsu-summary ko?"

"Doon sa pagpunta nila sa Antarctic."

"Yeah. So, ayun nga. Pagbalik nila dito, nagsimula na naman sila. Olivia is getting popular and popular each day. And her ambition somewhat got higher and higher and more impossible. Imagine, she dreamed of being a ruler? She wanted to have money and power. Yung tipong sasambahin siya ng lahat. Kaya naman nang malaman niyang malapit ng matapos ni Dr. Wright ang gamot ay gumawa siya ng plano na dahilan ng lahat ng 'to. " he paused.

"And when Olivia thought she can complete the cure alone, she plotted her colleague's death. She killed Dr. Wright and professor Rosevelm. And then she stole the experimented cure, but the stolen medicine wasn't finished at all. So she have to finished it. She also tried to kill Dr. Watson but the latter offered a help."

"That's why I don't trust that old man, he's a traitor." I retorted, but he shook his head.

"He's an ally."

"How can you say that when he offered his help to Olivia? Goodness, he's an enemy!"

"He's an ally. He only did that to stay alive and to get the justice for the other doctor's death. He's a spy. And according to him, before Dr. Wright died, he completed the cure and used it all to his daughter. But the child disappeared like a smoke on the air. Basta ang alam ko, buhay ang batang 'yun
ngayon. "

"Buti naman. Akala ko napunta lang sa wala ang lahat ng pinaghirapan nila."

"I thought the same before. And then Olivia tried several times to finished the cure, but unluckily, she failed. Big time. Ilang beses siyang nabigo sa experimento niya na nauwi lahat sa hindi magandang resulta. Some, imbis na gamot ay lason ang kinalalabasan. Mayroong kapag nainom mo o natapunan ka, pwede kang mamatay. You'll melt like an ice and it'll scatter a bad smell. Some are used for killing insects. Some becomes a poison that can kill you in just a matter of second. Some can be used to cause diseases. Some are used to control a person's mind, scary right? But the biggest mistake was when the laboratory exploded and covered almost half of the Supreme Academy. And we happened to be here so we got trapped. Tinago nila ang lahat sa labas. Walang nakakaalam na nandito tayo kundi ang mga makapangyarihang tao sa labas. And logically speaking, this place is half of the Supreme Academy."

That explains everything. Now I fully understand it. Hindi na ganun ka laki ang Supreme Academy dahil ang kalahati nito ay naka tago.

And to expand the Supreme Academy, I heard they buy a lot again for the new buildings and for the expansion of the school. Yan ay noong nasa labas pa ako.

"This place is not invisible, but not visible either. Kapag nasa himapapawid ka, tanging mga kakahuyan lang ang makikita mo, pero kapag nasa labas ka, isang malaki at mataas na pader ang makikita mo. No opening, no doors, nothing but twice a year, at the certain part of the wall, there will be an opening. Twice a year lang yun, at wala na. "

"Paano tayo makakalabas dito? At bakit di niyo binantayan kung saan bubukas at kailan bubukas ang lagusan?"

"Are you high?" Naningkit ang mata ko sa sinabi niya. Gago ba 'to?

"Hindi no!"

"Yun naman pala, bakit ka nagtatanong kung bakit di namin inabangan kung saan at kailan bubukas ang lagusan taon-taon?"

"Kasi naman eh, pag inabangan niyo, pwede kayong maka labas at makahingi ng tulong. Duuh?"

"Naah. Did you forgot that the wall is high enough to almost reached the sky? At ni minsan, hindi nataon na bumukas ang lagusan dito sa baba. Always at the top or somewhere hidden. Hindi rin namin malalaman kung saan kasi sa loob ng sampong minuto, magsasara rin yun. It's like a puzzle."

Napa tanga ako dun. Ang hirap nga. Kaya pala mas pinili na lang nila na dito nalang sila? Kabobohan.

"Tss."

"Yeah, Tss. Makakalaya lang naman tayo dito kung matatapos ang gamot. It will melt the wall and turn everything the way it was before. "

Aniya pa at tumayo na. Napa tanga lang ako sa kanya. He looks quite bother over something.

"You look bothered too." He looked at me.

"I'm just wondering if you know someone named Spring. "

Bigla akong napatayo at napaawang ang labi sa kanya. Lumapit pa ako at napakurap-kurap saka napaningkit ang mata.

Relax self, maraming Spring sa mundo.

"Bakit? At sino si Spring? Bakit mo na tanong sa'kin yan?"

He looked at me as if he's examining my face.

"Because you looked like her. But you're whiter. Her skin is white but yours is different. You're whiter than snow actually. Did you have a disease?"

Tanong niya na nagpakaba sa'kin. His question is familiar. Dr. Watson asked the same thing.

"I-I'm not! It's natural. "

"Okay. Sabi mo eh."

"And yes...I know someone who named Spring. Baka kilala ko rin siya, kaapiledo ko rin ba yang tinutukoy mo?"

He shook his head. Probably not my sister?

"Your surname is somewhat related to her, but her real surname is Wright. Because she's doctor Wright's first child..."

Parang ayaw mag process ng utak ko. Parang kinabahan ako bigla at nagsisimula ng bumuo ng katanungan ang isipan ko.

Dr Wright's first child? Siya ba ang anak ni Dr. Wright na nagkasakit noon?

I'm certain it's not my sister for she's healthy according to mom. She doesn't have a history of any illness.

"I'm sure my sister is not whom you knew. She's healthy and her full name is Spring Valkairie Montreal."

"The Spring I knew is beautiful, kind, sweet, intelligent and her full name is Spring Valkairie Wright... Is she your sister?"

My mind literally stopped working. Para itong natulos at paulit-ulit na inaanalisa ang sinabi ni Rayven.

Ang daming katanungan sa isip ko na walang sagot. Iniisip ko pa nga na siguro nagkataon lang rin na Valkairie rin ang middle name ng tinutukoy niya. O baka naman kapamilya namin.

Kasi hindi pwedeng ang kapatid ko yon. She's healthy, she doesn't have history of any disease or illness. She's not a premature baby. And most importantly, her surname is not Wright. It's a Montreal.

"P-Probabl..not my sister." Nahihirapang usal ko.

Hindi talaga siya yun. Spring is a random name. Kahit sa ibang bansa may ganoong pangalan. At ang surname na Wright ay foreign. And we're pure Filipino! My mom can assures that.

"Okay. Sabi mo eh." Saad niya at ngumiti sa'kin na madalang niya lang gawin.

Kumaway siya ng patalikod at agad na nawala sa aking paningin.

Siguro ay pinagti-tripan niya lang ako. Tama. Kasi alam ko at sigurado akong hindi si Spring ang anak ni Dr. Wright.

Di ko man nakita ang ama namin pero alam kong hindi siya si Dr. Wright. I heard from my grandma once that our father is just a farmer of their land.

See? A farmer and not a scientist nor a doctor.

Naupo na lang ulit ako sa duyan at akmang ipipikit ko ang nga mata nang may nagsalita sa likuran ko.

"If it wasn't my very own guest?"

As if on cue, para akong napapaso na tumayo at tinignan ang lalaking nakamaskara sa likuran ko.

Kalahati ng mukha niya ay natatakpan ng simpling maskara. Naka-itim siya lahat at maangas ang datingan.

Parang mafia sa mga movie na napapanuod ko at tanging ang mata, ilong at labi niya lang nakikita sa kanya.

Pakiramdam ko kinilabutan ako nang may gumuhit na ngisi sa kanyang mga labi habang papalapit siya sa'kin. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Ewan ko, siguro dahil sa kaba at gulat.

"L-Leader..."

"Hmm? Yes? Baby, do you wanna say something?"

A sweet, gentle, soft, deep,and playful voice filled my ears as he stopped before me.

He's too close that I can even smell his manly scent. Hindi masakit sa ilong pero nakakaingganyong singhutin.

Hindi na maawat-awat ang tibok ng puso ko na kung hindi pa ako aatras ngayon ay maririnig na niya sa bilis at lakas ng tibok.

I took two step backward but my eyes widened in shock when he sneaked his forearms on my waist and pulled me closer to him.

Napapikit ako nang tumama ang mukha ko sa matitipuno niyang dibdib.

Napapaawang lang ang labi ko at hindi ako makapagsalita.

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko na pakiramdam ko lalabas na sa loob ng ribcage ko.

Fuck! Why is this happening? Ba't gan'to ang epekto niya sa'kin? My heart belongs to Ceixarder Oersted Rosevelm alone! And it can not beat for this stranger! Also, he's fucking using that endearment! How dare he?!

"B-Bitawan mo nga ako." Matapang na sabi ko pero nauutal ako at di makatingin sa mga mata niyang nanunuri at malalalim.

Para akong kinakapos ng hininga dahil sa lapit ng mukha niya sa'kin. Mas matangkad din siya, siguro mas matangkad pa kay Ceixarder.

He chuckled sexily. His voice is also deep and husky. Para bang ganun talaga ang boses niyang nakakapanghina.

"Hmm. I told you to stay away from Ceixarder before, didn't I?"

"I-I did, didn't I too?"

"Yeah? I can see that. " bulong niya at halos mapapikit ako sa kakaibang pakiramdam na dulot nun.

Ang pag-amoy niya sa'kin ay nagpalaalala sa lalaking mahal ko.

Even his embrace made me remember of Ceixarder. Sana nga si Ceix na lang ang nakayakap sa'kin ngayon.

"Let go of me. I'm leaving..."

"Uhuh? But I wanna play. Be my playmate, baby. If you win, you'll get a reward."

"Ayuko. Bitawan mo na ako. I-I'm..going home."

Tinulak ko na siya dahil ang naiisip ko ngayon ay si Ceixarder. Kung nasaan siya at kung ano ang ginagawa niya.

Nawawalan ako ng gana dahil sa mga naiisip ko. And the endearment? I know that that endearment is random, but I can't help but to remember the only person whom I allow to call me that.

Without looking back, I walk fast and go home early. Bahala na si Leader diyan. Maghanap siya ng ibang kalaro kung nabo-bored siya.

But why is that? I thought he's intimidating! Well, he is, but nobody told me that he's playful!

~Third Person's Point of view

"This is getting serious. Her blood can accumulate other substance, it can defeat and destroy a virus. Her blood is way too strong, perhaps it's because her blood has so many antibodies."

Anang isang babae na nakalab gown at nakatingin sa microscope. She's beautiful and too young yet she's too smart and intelligent.

Habang pinapanuod  siya ni Dr. Watson ay naaalala nito ang namayapang matalik na kaibigan na si Dr. Wright.

"Talaga hija? Ang galing mo naman, ilang araw ka pa lang nagta-trabaho dito sa aking pribadong laboratoryo ngunit napakagaling mo. Ang bilis mong magtrabaho."

Papuri ni Dr. Watson sa babae na nakangiti lang at walang pagmamalaki sa itsura nito.

The woman stepped aside and give the chance to the old man to look at the microscope.

"Thanks po Dr. Nasanay lang po kasi ako sa pharmaceutical laboratory na pinagtatrabahuan ko dati. Kailangan mabilis para makaagap kaagad sa mga may sakit." Anito habang tinitignan ng matanda ang microscope.

"Gumagawa ka rin pala ng gamot?"

"Opo. "

"Ang talino mo siguro na bata ka noh? Ang bata mo pa pero ang galing mo na. How old are you again?"

"I'm already 18."

"Oh? You're too young for this. No offense meant but you're very young. My daughter Talina is at your age too but she's still learning. "

"Well, this is really my dream. I'm aiming to be a doctor someday."

"Aba maganda yan. Pwede ko bang paturuan ang anak ko sa'yo? Can you be her teacher? Gusto rin kasi nun na maging doctor pag nakalabas na tayo dito."

"Sure, my pleasure to teach your little princes, Dr. Watson. Ako kasi, hindi na ako pinag-aaral ng mga guro sa college school na pinapasukan ko noon kasi magaling na daw ako. They just gave me a test and such. Maybe after two years, I'll graduate. Pero nandito pa tayo eh."

Sabi nito at tinignan ang pharmacopeia na nakalagay sa lamesa. Napangiti si Dr. Watson nang makitang mataman na nag babasa ito at may kung ano-anong isinusulat.

"After this, we'll go to the invisible tower to continue our experiments their of the cure. Kailangan na lang natin malaman kung ano ang huling sangkap para matapos na ang gamot ng walang sabit."

Anang matanda na nakakuha ng atensyon nito. Nilingon siya nito at nginitian saka umiling.

"Pwedeng kayo na lang po Doctor? May kailangan pa akong tignan na mga bagay sa dugo na ating tinatrabaho. I have this feeling na may kakaiba talaga sa dugo na yan. At hindi ako matatahimik kapag hindi ko yun malaman."

Mahinang natawa ang matanda sa tinuran ng babae. Talagang seneseryuso nito ang trabaho at magaan ang pakiramdam niya sa dalaga.

It's been two weeks since Ceixarder brought this lady in his private laboratory to help him. And he can see a different kind of intellectual capacity in her.

"Haha. Sige, Sige. Babalik naman ako kaagad. Kailangan lang na matapos ko agad ang experiment na yun para kung mali ay makaulit tayo kaagad. Pero sana hindi na, kakaunti na lang ang natira sa bulaklak."

"I'll pray for our success. I'll just finish this thing I'm curious about."

Sabi nito at pinagpatuloy ang trabaho. Siya naman ay umalis na.

Pagkaalis na pagkaalis ni Dr. Watson ay agad na kumuha si Spring ng syringe at tinarak sa kanyang braso para kumuha ng dugo niya.

She get a small amount of her own blood and examined it. Her heart is beating fast and loud while doing the study of her own blood.

She have to confirm it. She needs to know if they shared the same kind of blood. She's not referring to the DNA but to the thing that their blood can do.

After a couple of minutes, she breathed in and out first and walked back and forth.

When she made up her mind, she examined her blood again and disappointment coated her when she saw how her blood get conquered by the virus. Her blood was defeated easily by the viruses and it turns chocolate black.

She immediately dispose her blood and focus her mind at the specimen in front of her.

Pero hanggang sa napagod na lang siya ay ganun pa rin ang nangyayari sa dugo na pinag-aaralan niya.

The blood can defeat, ruin and pass all viruses, poison or whatever cell she's trying to combined to it. Walang pinagbago, ganun pa rin ang dugo sa loob ng limang araw. And she can't deny that the antibodies are way too much.

"Maybe I need to wait again for the changes to happen? Or I need to mixed another specimen? Uhmm. What if..what if I'll try that."

She doubt her own idea, but for the scientist to be great, she needs to experiment. She needs to study it for her to be sure.

"Fine! I'll try that! " she exclaimed.

~Winter's Pov

Magkasama kami nina Kiana at Isabelle na nanghalian. After how many days, I can now smile and laugh like before.

Ayuko na sa mga toxic, ayuko sa mga panira ng araw. I want my life to be like before, when I was out there and hanging with my friends. Bar hopping and drinking like I'll die tomorrow.

"So, okay na nga kayo ni Blaise. Ba't parang ayaw mong i-share?" Paanas na tanong ko kay Isabelle na nakangisi.

Nasa canteen kami ngayon at kasalukuyang nananghalian.

"It's not like that, it's just that we're still on process. I love playing with him this time." Nakangising wika niya, ni Isabelle.

Kiana just tsked and grimaced at her.

"That won't do any good to your relationship. If you love him, try to forgive him. Though it's hard, we can't avoid the confrontation, Isabelle. Baka magkasisihan pa kayo sa huli."

"Yeah, Kiana has a point. I've been in different kinds of relationship before and I'm telling you, it's really fun playing people's feelings."

Kiana almost choke herself to death. Even Isabelle almost fell on her seat.

"What the heck? Winter! I thought your on my side?! You betrayed me!" Kiana complaint, glaring at me.

"We're not on the same side, Kiana-shi. So this isn't betrayal. I'm just saying that it's fun playing. Right Isabelle?" Sagot ko pa.

"Yeah, yeah. It's really fun Kiana, palibahasa kasi ikaw ang pinaglalaruan. Tss, try mo rin paglaruan ang mga nanlaro sa'yo para makarelate ka." Gatong ni Isabelle at napapaikot lang ang mata ni Kiana.

"Yeah right. Then you'll regret at the end of the day. Your conscience will hunt you till death." Dugtong ko.

Napatango si Kiana habang ngumunguya samantalang napakunot ang nuo ni Isabelle.

"Which side do you really belong, Winter? I thought we're on the same boat?!"

"Naah. Namamangka ako sa dalawang ilog ng magkasabay. I'm not really siding anyone, I'm on a playing mode." Tawa ko at nginisian silang dalawa na napailing-iling na lang.

We're just having a good talk when my eyes darted to the new comers. I gritted my teeth and heave a deep sigh when I saw Ceixarder and Rhea.

Obviously, Rhea herself is flirting with Mr. President. Kulang na lang ikiskis niya ang sarili sa katawan ng lalaking may boring na ekspresyon ang itsura.

He looks irritated and in a mess. His messy hair says it all. Even his clothes aren't in the right track. He looks worn out and sleepy.

Di ba yan natulog?

Halatang walang kwentang kausap si Rhea, dahil panay na nga ang kwento niya pero di naman siya binibigyang pansin ni Ceix.

"Oh? Here's the slut. Pinagkakalat niya pang sila na ni Ceixarder pero sigurado akong hindi yun totoo. Ghad! She's assuming!" Rinig kong sambit ni Isabelle na halata ang inis sa boses.

Nagpatuloy lang ako sa pagkain at di pinahalata na apektado ako. Hindi dahil sa kalandian ni Rhea na hinayaan lang ng gagong si Ceixarder kundi sa mga titig niyang halos tumagos sa aking kaluluwa.

"He's staring at you..Winter. "

Pasimpli akong siniko ni Kiana dahilan para mapa-angat ako ng tingin kay Ceixarder na matiim ngang nakatingin sa'kin.

His eyes were deep, heavy and like they're begging. I can see mixed emotions I can't name.

But his eyes were pleading.

"O gash...he looks tired, my honey Ceixarder is tired." Parang nagpanting ang tenga ko sa sinabi ni Isabelle.

Hmp! Alam kong crush niya si Ceixarder pero may Blaise na siya! Ang landi.

"Yaan mo na." Pagtataray ko at nag-iwas ng tingin.

Saktong tumigil sila sa tapat namin at ang walangyang Rhea ay nagrena-reynahan pa.

"Ceixarder, pwede ikaw na lang ang umorder? I don't feel like talking to the staffs. Please?" Kung naka-engkwentro ka siguro ng higad na sobrang landi, baka napatay mo na.

Kasi ako ngayon, gustong-gusto kong tuhugin ng tinidor ang malanding dila ni Rhea fucking whatever her surname again? Santillan? Oh, sounds bitchy.

"K." Maikling sagot naman ng tang'nang si Ceixarder.

At Kailan pa siya nagpautos? Hmp!

Nang napadaan siya sa tapat ko, Ewan kung aksidente ba talaga o sinadya niyang matabig ang baso ko kaya natumba at natapon ang tubig ko.

"What the—magingat ka nga. Ang layo ko na e, nasagi mo pa."

Reklamo ko sabay tayo para hindi mabasa ng tubig na unti-unti ng kumakalat sa mesa namin.

We all stood up actually.

"Sorry..."

Napatingin ako sa kanya nang nag-sorry siya. Tila ay wala siya sa sarili dahil namumungay ang mga mata niya habang nakatitig sa'kin. Parang biglang may tumambol sa puso ko nang makita ang panunubig ng mata niya.

I can see desperation for Pete's sake!

Hindi ko alam kung nagso-sorry ba siya dahil sa pagsagi niya sa baso ko o dahil sa nag-away kami nun sa gym.

But he said that I'll lost him diba? Yeah.

"Okay lang. Ako na." Pigil ko sa kamay niyang pupunasan sana ang mesa gamit ang asul na panyo.

Para akong napaso nang mahawakan ko ang kamay niya kaya padaskol ko itong binitawan.

Fudge! My heart is racing!

Tinignan ko lang siya at inirapan sabay punas ng mesa gamit ang panyo niya. The handkerchief looks new kaya medyo nag-alangan pa ako.

Ay, sayang.

Tuluyan na siyang lumapit doon sa counter pero kaming tatlo ay nakatayo pa rin at inaayos ang mesa namin.

Akala ko sumunod na sa kanya ang higad niyang secretarya pero napaangat ako ng tingin nang may humablot ng panyo mula sa kamay ko.

Parang nagdilim bigla ang paningin ko nang makita ang pangit at buraot na mukha ni Rhea.

She's smirking from ear to ear making my blood boil to the highest degree.

You bitch!

"Oh? Nandito ka pa? Kala ko naman sumunod ka na sa boyfriend mo daw?"

Mataray na tanong ni Isabelle sa kanya na tinaasan niya lang ng kilay.

Ako ang hinarap niya at may pagmamalaki na ngiti. Kala mo nanalo ng sampong beses sa lotto.

"Oo, susunod talaga ako sa boyfriend ko. Gusto ko lang muna makichika sa mapapel niyang ex-secretary."

Pinag-diinan talaga niya ang salitang boyfriend at ni-head to foot ako. Tss. Basagan ko kaya siya ng bayag gaya ng ginawa ko kina Audry.

"Makikichika ka? No fucking way. Hindi ako nakikipag-chikahan sa plastic, malandi at ahas. " balik kong sabi at hinablot pabalik ang panyo na kinuha niya kanina.

Pinunas ko ulit yun sa mesa at tinapon sa katabi kong upuan na hindi niya abot.

"Malandi? Huh, ako ba yung tinutukoy mo?”"

"Sino pa ba?" Halos sabay ni sabat nina Isabelle at Kiana.

"Hindi ako malandi! Duuh, bitter ka lang kasi naalis ka sa posisyon. Siguro namiss mong manglandi doon sa office. Or perhaps, you miss sitting on Ceixarder's chair? Too bad, ako na ang nakaupo dun ngayon."

Puno ng kayabangan na asik niya. Ang yabang, ang taas ng pangarap niya.

Sa pag kaka-alala ko hindi pinapaupuan ni Ceix ang upuan niya sa kung sino lang. Even Martina, Alas and Zen don't sit in his seat.

He treated his swivel chair sacred. I guess.

Pagak lang ako tumawa sa kahanginan niya. " Liar. Ceixarder don't let anyone sit in his chair. I know that because only I, get to sit on it. " I contradicted.

Pero tumawa lang siya ng puno ng pagmamalaki. Yung tipong nanalo siya sa away.

"Oy, wag ka masyadong assuming Rhea. Ang taas ng pangarap mo sa buhay ah, mas mataas pa ata sa Eiffel Tower ng Paris." Isabelle seconded but she just laugh even more.

"Oh? Too bad. Honestly speaking, he asked me himself to exchange seats with him. Maybe, he wants me to be comfortable. Kaya nagpalit kami, siya ang nasa Secretary's disk at ako sa mesa niya. See? He treats me well."

Parang may sumaksak sa puso ko ah. Nakipagpalit siya para lang sa babaeng 'to?

I thought he value his swivel chair?

Bakit siya nakipag palit dito sa higad na to?

"Treats you well? Are you dreaming? E sa hindi ka nga pinapakinggan kanina. Treat you well my ass!"

For the first time, Kiana insulted someone. Dati tahimik lang siya sa mga gan'tong bagay.

Hmm. Napipika na rin ata siya sa babaeng 'to.

Para namang pinagkaitan ng kasiyahan ang itsura ni Rhea. Mas nadepena tuloy ang makapal niyang mukha dahil sa pag kagat niya sa ngipin niya.

On second thought, I don't doubt Ceix's decision. He exchanged seats for a purpose.

Napangisi ako sa naisip ko,
" Yeah. So, he exchanged seats with you?"

"Yes, he did."

"Maybe he missed me so he chose to abandone his favorite swivel chair so he can sit on mine. Perhaps he thought that the secretary's chair and disk don't deserve a slut, and a bitch with a filty face. How's that for a welcome?"

Now it's my turn to grin from ear to ear.

"Hmp! Whatever!"

Napairap siya at nagmartsa paalis dahilan para humalakhak kaming tatlo ng tawa. Napapatingin na samin ang ibang studyante pero wala naman kaming pakialam.

I'm a bitch sometimes, actually, most of time. Medyo namahinga lang ng kunti ang bitch side ko noong nasali ako sa Student Council.

Nilingon ko sila na naka upo sa kabilang mesa. Sa likuran ko.

Ceixarder's face is emotionless and cold. Rhea is trying to complain to him, perhaps about us? I don't know. And I don't care. But the president seems don't mind.

Kumain na siya pero sige pa rin sa pangungulit si Rhea.

What the effing fudge?! Nasasagad na ako sa kalandian ng babaeng 'to ah. Ang landi niya talaga.

Ang lakas ng loob niyang sabihan akong malandi noon at inaakit ko raw si Ceix.

Now, who's seducing who?

Napairap na lang ako at umiwas. Di ko makaya panuurin ang paglalandi ni Rhea at si Ceixarder fucking Rosevelm ay nagpapalandi lang. Sila na ba? Wow naman.

"Eww! Nakakainis na siya. Grrrr. I wanna squeez her neck. Kayang-kaya ko yung gawin. Teka lang."

"Naah. Isabelle..." Pinigilan ko si Isabelle nang akmang suaugurin niya sina Rhea. Napatingin silang dalawa sa'kin.

I grinned. This is the right time to meet the bitch and flirty Winter Montreal.

I'll try your patients, Ceixarder. Kung hanggang saan ka. Maging yang higad sa tabi mo.

"...ako na." Sabi ko sabay tayo at kuha ng baso ni Kiana na may juice.

"Tss. Akin yan. Anong iinumin ko kung mabulunan ako?" Kiana have a gut to complain.

I just smirked to her.

" Then struggle hard not to choke."

"What?"

"What will you do?"

"Watch me. Promise, I won't do anything stupid." I laughed as I walked toward the table near us.

As I walked, I gritted my teeth when I saw Rhea fondle Ceixarder's chest and she's almost grinding herself to him.

Parang kumakati ang  palad ko sa nakikita ko. Halos habulin ko na ang aking hininga sa inis ng dumaan ako sa kanila pero bigla akong nadulas at natapon sa makapal na mukha ni Rhea ang juice dahilan para mapasigaw siya.

"What the heck?! What did you do bitch?!"

She yelled. Napatingin siya sa damit niyang basang-basa. Magsusumbong sana siya kay Ceix pero huli na dahil napatayo na rin si Ceixarder.

Basa rin ang damit niya pero mukha namang wala siyang pakialam.

"Arrr! Ceixarder oh, look! That bitch throw me her juice!"

"She's not a bitch." Tanging saad ni Ceix at tumayo saka walang lingon-likod na umalis.

Hmp!

Kala ko kakampihan pa niya si Rhea eh.

"Wait!" Tawag ko sa kanya. Tumagil naman siya pero di niya ako nilingon.

I know I'm making a scene here but...I won't let this opportunity to pass.

I'll be a bitch just for today. Saka na ako magsisisi.

"I-I'm sorry..." I trailed, my heart is beating so fast, "...I didn't mean t-to..." Whoah! Di ko na alam kung saan ako nagsosorry eh, kung dahil ba sa pagkatapon ng juice o dahil sa pagnanakit ko sa kanya. "....I...ahm, I..."

Napapikit ako. Okay, I give up. Nalilito na ako.

"Make up your mind and talk to me if you're ready." He just said and walked out.

Honestly speaking, Iba ang pagkakaintindi ko sa kanya. Perhaps, he's referring to our personal matter, not to what has happened.

Nawalan na rin ako ng gana kaya lumabas na lang ako dun at umuwi. I'll ditch. I miss ditching my class just to go to a bar anyway.

AFTER my foolish act in the canteen, I went home and sleep for the rest of the day.

Naiinis ako sa paligid ko, sa mga taong pakiramdam ko epal lang sa mundo. At alam kong umaatake na naman ang pagiging negative ko.

Since nagkaisip ako, doon na ako nagsimulang magkaroon ng kakaibang pag-iisip at pananaw sa mundo.

Not that I'm crazy or I have a mental problem. But I feel like...I am lost.

I don't feel like I'm belong, kasi lahat ng nakikita ko sa paligid ko madalas kong kainisan. Ang mga tao, kung paano sila gumalaw at makihalubelo sa iba ay umiinis sa akin. Gusto ko lahat nasa ayos, gusto ko walang magulo sa paligid, ang mga tao ay hindi nagkakagulo. Yung tipong parang gusto ko robot na lang ang lahat para walang maingay at walang magulo.

Till one morning, I woke up realizing that what I'm wanting for my young age is a death wish to all. Because humans are not controlled by anyone. May sariling isip ang lahat at hindi ko kontrolado ang paligid.

At doon na ako nagsimulang magrebelde. Napapagod na kasi ako sa mga tao. Kasi ang gugulo nila, ang iingay, at napaka-komplekado. Pero narealize ko ulit na hindi pala ako pagod sa mga tao sa paligid ko kundi sa sarili kong iniisip.

Humans are humans. We have our own mind and we can not be controlled like a machine. Kaya natakot ako sa sarili ko dahil kakaiba ang mga iniisip ko sa mura kong edad.

That's why I go to club, I drink until I can't walk anymore, I go to party, I ditch classes, hang out with different people, either boys or girls, either my friends or not.

I'm like a lost puppy in my own territory. But everything changed when I got here. This place changed me, the people I met here changed me into a better version of my youth.

"Winter? We're going to the Club, you know that place right? The mansion in the middle of the forest."

A voice pulled me out from my reverie. Napatingin ako kay Isabelle na naka-suot ng sexy'ng damit. Nakasuot din siya ng stiletto na sobrang taas, naka-kulot ang hulihan ng buhok niya at naka-make up.

And believe me when I say that I've met a real-life goddess. She's so beautiful and stunning, she looks like a freaking doll!

"Hey! Winter! Gosh. Earth to you, my friend!" She snapped her fingers in my face making me blinked several times.

I smiled and she arched her eyebrows. She's like a model. She's so pretty. Maganda naman ako pero kung siya ang kalaban ko tingin ko ay mai-insecure pa ako.

"You look stunning tonight. Blaise will surely drool over you. " papuri ko sa kanya at tumayo para mag-inat.

"Wow, thanks. Sana dun ka na lang sa ' you look stunning' nakaka badtrip marinig ang pangalan ni Blaise. Gosh, if I am eating I'm sure I already lost my appetite." Maarteng sabi niya.

"Ang sabihin mo, nagseselos ka lang sa mga babaeng halos sambahin ang nilalakaran niya. Ayaw mo pa kasing patawarin eh." Sabat ni Kiana.

Nang tignan ko siya, pakiramdam ko hindi ko siya kilala. Alam kong maganda siya kahit nakasuot ng simpling damit, pero kung isang cocktail dress ba naman ang suot niya at naka-seven inches high heel, naka-half banned at naka-make up. Mas gumanda pa siya lalo at tiyak na paglalawayan siya ng lahat.

"I'm not jealous, Kiana. Duuh! Why would I be? I'm such a beauty, he can't find another me anymore."

"Yeah, of course. Wala kang kambal eh. Hindi na talaga siya makakahanap ng isang ikaw." May sarkasmo sa boses na wika ni Kiana.

They both looked at me. I Knotted my forehead.

"What?"

"You're not coming? Swear, you'll enjoy the party."

"Party? Mayron dito?" Takang tanong ko.

"Oo naman. Duuh, Ano kami? Weak? Tss, hindi porket nakakulong tayo dito ay hindi na tayo pwedeng mag party."

Yeah, I heard. Bakit kaya hindi na rin sila magpatayo ng hotel dito? Mukha namang resourceful sila eh. Beach na rin kahit man-made lang.

"Sino ba ang may party? Sino-sino ang dadalo?" Tanong ko pa.

"That's an open party. Anyone who wants to join are welcome. Actually, that's an anniversary party. Kaya tara na, magbihis ka na at papagandahan ka namin. Dali!!" Tili ni Isabelle at laking gulat ko nang bigla na lang niya akong hilahin at pinaupo sa harap ng vanity mirror.

Hindi na ako naka-angal kahit na nakabuka na ang bibig ko.

They dressed me up, put make up on my face and hairdo my hair.

"Ayan. Mas gumanda ka pa lalo. Tsk. Walang-wala na talaga sa'yo ang higad na Rhea'ng yun." Sabi pa ni Isabelle.

"Oo nga. Hmm. Loki will surely drool over you too. I will bet my life, he'll fall for you harder." Dagdag ni Kiana at bigla na lang nanlaki ang mga mata niya na para bang narealize niya ang sinabi niya.

"W-What? Fall for me harder?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

Sabay-sabay silang umiling sa'kin at ngumiti.

"Nadulas lang ako I mean...ahm, baka kamo mahalina siya sa sobrang ganda mo." Palusot pa more Kiana.

I can read your face. I just nodded my head in response and tried to stand up.

Pero muntik na akong matipalok nang napagtantong sobrang taas ng stiletto ko.

"What the heck? Balak niyo ba akong pilayin?" Tanong ko habang paika-ika dahil sa sobrang taas ng stiletto.

Eh?

Parang nadagdagan lang ang height ko ah. Kung sana gan'to lang ako katangkad.

"Okay lang yan. Dumaan din kami diyan."

"Wala bang mas mataas dito? Naman." Sarkastikong sabi ko.

Anak ng tokwa naman kasi. Ang taas-taas kaya ng heel ko! Ang masama lang nito ay kung maglalakad pa kami.

"Tell me we're not walking."

"Oh, too bad. We'll walk. " nakangising sambit niya. Napasapo na lang ako sa nuo ko.

Why did I even forgot that we're trapped and we have no transportation? This is crazy.

And true to Isabelle's words, we really walked for about fifteen minutes. But she said we'll take the shortcut.

Tumigil kami sa harap ng isang malaking mansion. Halos napapalibutan ito ng matataas na punong kahoy at hindi mo iisipin na may nakatayo pala ditong mansion.

"Wow...this is amazingly creepy. Hindi ba kayo natatakot na pumasok? Baka ma——"

"Baka may multo?" Kiana cut me off. Para siyang natatawa kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"Hindi yon, baka kamo magkagulo. As I can see, the mansion looks old yet wonderful. So cozy and artistic, but looks dangerous too."

"Yeah, you're right. Actually, marami ng namatay sa mansion na'to. Sa bawat ginaganap na party o anong kasiyahan. May nangyayari talagang patayan. Pero sanay na kami doon, for five years, hindi na namin mabilang kung ilang beses kami napasabak sa gulo at away. "

Sabi ni Kiana. Parang ayaw ko na tuloy pumasok pero dahil mukhang ang saya sa loob, naingganyo pa rin ako.

Hindi ganun kalakas ang musika na pati sa labas maririnig, pero maraming ilaw at may naririnig kaming mga ingay.

"Don't worry, you're with us remember? We won't neglect you. Marami tayo dito, ang iba display lang at ayaw makihalo pero nakamasid lang sila."

Tumuloy na kami sa mansion. At pagpasok namin, di ko inaasahan ang sasalubong sa'kin.

Napangiwi na lang ako. This is not what I expected. Yes, I expected it to be noisy, messy and such but this is too much. My brain can't handle.

"The fuck? This isn't a party, this a...ahm,..an orgy party... O gash!" Wika ko sabay talikod para hindi ko makita ang mga taong halos wala ng saplot sa katawan.

Especially women! They're having sex together! The fuck? This is so freaking bad for a school.

Paanong pinapahintulutan lang to ng Council?!

"Pff. Sorry, we didn't warn you about this." Rinig kong tawa ni Isabelle. Nasa magkabilaang gilid ko sila ni Kiana at parang wala lang sa kanila na may nag-aano dun.

What the effing fudge?!

"Why didn't you tell me?!"

"Duuh. That's just one part, try to look around and see what this place can offer."

"Yeah. The orgy party is just a minor activity here. If you want to have sex, you can join them. But if you want to drink and dance, you can join to another team. "

Paliwanag nila. Napangiwi na lang ako dahil mukhang kakaiba talaga ang lugar na'to. Kaya pala binantaan ako ni Ceix dati na wag na wag daw akong pupunta dito.

Pero nunkang makikinig ako.

Pinagsawalang bahala ko na lang yung mga nagtatalik na mga studyante. Nasa gilid lang sila at parang mga walang pakialam. Parang wala lang nakatingin at nanunuod sa kanila.

Tsk. Libreng porn na, live pa.

Iniwas ko ang tingin at dumapo yon sa dagat ng mga studyante na nagsasayawan. Tulad ng mga club na makikita mo sa inyong lugar. May mga umiinom din sa Island counter at may nga nagse-serve ng inumin. May mga nakaupo sa mga sofa at may sari-sariling table.

Napaangat ang tingin ko sa second floor ng mansion. And fuck! Another floor of the same concept. May mga nagsasayawan din dun at umiinom. At syempre, may mga nagniniig.

"This place sucks, big time." Tanging usap ko nalang.

"Pff. Brace yourself Winter. This is your first time and I'm sure, you'll be overwhelmed of this place's warthm. Hmm! I can imagine you now kissing someone and drinking nonstop. "

I grimaced to Isabelle. As well as Kiana.
Mukha ba akong pumapatol sa di ko kilala? Oo at nakikipagsayaw ako sa strangers pero never akong nagpahalik sa mga di ko kilala. That's absurd!

"Let's just drink. Sayang ang ayos natin kung tatayo lang tayo dito."

"Yeah sure."

Pumunta kami sa Island counter para sana umorder ng inumin. Pero hindi pa kami nagkakarating doon ay may humarang na sa'ming tatlong lalaki na mukhang nilaklak ata lahat ng alcohol sa sobrang kalasingan.

"Hey pretty ladies!" Pagiwang-giwang pa na sabi ng isa.

Napapikit ako sa sobrang irita dahil sa baho ng hininga niyang amoy alak.

Kadiri. Para pa siyang high sa pula ng mga mata niyang para nang sasarado.

"Hey-yen mo mukha mo. Tumabi ka nga!" Inis na asik ko.

"Oy, wow. Ang ganda naman ng isang'to? Wanna spend the night with me?" Tanong ng isa pang hindi rin maintindihan ang itsura.

"Ayuko! Asa ka pang tang'na ka. Tumabi ka nga sa daraanan ko!" Inis kong bulyaw at tinulak sila.

"What the fuck, you can't reject me, bawal yan. Nasa rules ng mansion na'to na bawal tumanggi ang kahit na sino. You can't reject me!"

Sigaw na naman ng isa pa. Napakuyom ang kamao ko dahil hindi ko maintindihan ang pinagsasabi niyang walang kwenta. What rules?!

Nilingon ko sina Kiana na parang wala lang ang nangyayari. They even smiled when I look at them.

"What is this asshole talking about?! What rule?!"

"Kalma. Protocol lang yun. You can disobey anytime you want." Ani Isabelle.

"Just use a safe word."

"What safe word?" Naguguluhang tanong ko sa kanila.

"Hey, beautiful. Wanna have sex with me!" May biglang humawak sa braso ko at sa sobrang gulat ay agad na lumipad ang kamao ko sa kung sino man yun.

Tumama yun sa lasing na hinihila ako. At sa lakas ng suntok ko ay nakatulog siya agad.

Para akong na-high blood bigla. Bakit pa kasi ako sumama dito eh. Sana natulog na lang ako sa dorm.

"Oh? Tulog agad? Lakas naman ng suntok mo girl." Inirapan ko si Isabelle pati ang tulalang dalawa pang lasing na nagulat sa ginawa ko.

"Let's drink. Tama lang ang ginawa mo." Sabay hatak sa'kin ni Kiana.

"Ashnani, give us a hard liquor. Magpapakalasing kami." Anas ni Kiana sa babaeng nasa loob ng Island counter at nakasuot ng pang waitress.

"Sure. Mojito? Ayaw niyo?"

"The hardest liquor, Ash. We want to get drunk until we can't walk anymore. Nandiyan naman sina Loki at ang iba para iuwi kami mamaya. They knew we're coming." Sabat ni Isabelle.

Naupo kaming tatlo sa mataas na stool na kaharap sa island counter. May music din na nakakairita. Sobrang sagwa kasi ng music na akala mo pang honeymoon. As in, parang ini-explain ang sex.

"How about you girl? Also hard? Kaya mo ba?" Tanong sa'kin ni Ashnani. Minamaliit niya ako? Pwes, I'll show her what I've got.

"I want beyond hard. Yung nakakawala ng katinuan. Mayron kayo?" Matapang na hamon ko.

Agad siyang napakurap-kurap. Tinignan din ako ng dalawa.

"O-Oo pero..."

"Winter, baka di mo kayanin. Ang mga inumin dito ay sariling gawa at talagang nakakawala ng katinuan." Seryusong sambit ni Kiana na nag-uumpisa ng uminom.

"Okay lang. I'm a hard drinker and I have high tolerance in alcohol. Just give me some, don't worry, I won't lost control."

"No. You will really lost control. May mga nilalagay kasi silang kimikal sa mga inumin na'to na panandalian kang makakalimot at mawawalan ng kontrol sa sarili mo. But those are harmless. Kaya lang, baka magwala ka. Susme, worst baka tumaas ang sexual desire mo dahil sa inumin. May nilalagay rin kasi silang nagpapataas ng sexual desire ng tao."

Parang natigil ako sa paghinga. May ganun? This place is really something. Di ito isang ordinaryong bar at club lang.

I can't believe this place exist.

"Okay lang. Nandito naman kamo sina Loki at Zetro. Di pa naman siguro sila umuwi.".

"Hindi pa, saka marami naman tayo dito. We're safe as long as we're just around at nakikita nila."

Tumango ako kay Isabelle at binalingan si Ashnani na nag-aalangan pang bigyan ako ng hard liquor.

May kinuha siyang bote na parang wine lang ang desinyo at may likidong kulay blue. The liquid is shining and glowing because of the dancing light and because of the darkness.

May nakapangalan na ' Ecstasy' at 'hard' ang bote. Nginitian ako ni Ash ng nilapag niya ang basong may laman nun.

Ininom ko yun agad at para akong masusuka sa sobrang sama ng lasa. Ang pait, ang init na parang ewan ang lasa nun.

Narinig kong tumawa ang mga kasama ko.

"Told yah. That's too strong. Ano, kaya pa?" Tumango ako kay Isabelle.

Nagtuloy-tuloy pa ang inom ko hanggang sa hindi ko na mabilang kung ilang baso na ba ang nainom ko.

Basta, pakiramdam ko ang init-init at parang gusto kong gumawa ng bagay na tiyak na pagsisihan ko bukas.

Shit! What's this?

I feel like, I want to strip naked and kiss someone and...and..

"Oh fuck. So hot..." Usal ko at tumayo.

Pinalibot ko ang tingin sa dagat ng mga taong nagsasayawan na para bang nahihibang.

And I freaking want to beat myself up for wanting to do what they are doing!

"Winter. Saan ka pupunta?! Shit. You're drunk!"

I can hear Isabelle and Kiana's voice, calling me. But I can't stop myself from stepping in to the dance floor and close my eyes while grinding my body to the air.

I feel so hot that I fucking want to strip. So many scenario is barging into my head and I'm losing my sanity. I feel like...I feel like..I want to be touched.

Fuck. This is bad. I need to calm myself but I'm already losing my mind.

"Hey beautiful, wanna sleep with me?" May bumulong sa tenga ko at parang nagsitayuan ang lahat ng balahibo ko sa katawan.

Naramdaman ko na may humawak sa bewang ko at pinisil-pisil yun. Normally, I will kick and punch this bastard molesting me but tonight's case is different.

Ayuko man pero gustong-gusto ng katawan ko. Pakiramdam ko kasi may kailangan akong gawin. Pakiramdam ko gusto ko rin gawin ang mga ginagawa ng iba kanina.

Pero ayuko! Naman eh.

"Ayuko. Bitawan mo ako." Pilit kong tinanggal ang nakahawak sa'kin at pinilit na umalis sa dance floor pero hindi ako hinayaan ng nakahawak sa'kin.

Gustong-gusto ko siyang bugbugin nang mas bumaba pa lalo ang kamay niya pero nahihilo ako. Pilit kong binabaklas ang kamay ng may hawak sa'kin pero di ko kaya.

"You can't reject me. This is the rule, I invited you so you will come!" Sigaw pa ng gago.

I opened my eyes and tried harder to get off of the bastard's hands but he tightened his grip making me clenched in pain.

"Fuck you. Bitaw nga sabi eh!"

"I said no! You'll come with me!"

"No! No! What the fuck?! Are you fucking deaf?! I said no!"

Hatak-hatak na ako ng lalaki at nagpupumiglas ako kahit na nasasaktan lang ang tiyan kong hawak niya.

"Aahhh! I SAID NO!" My voice echoed but the guy didn't stop.

I was about to scream again when someone hugged my shoulder and in the blink of an eye, I'm free from that asshole's grip.

Basta naramdaman ko na lang na may yumakap sa'kin at may mga narinig akong sigawan. May mga nababasag at parang may mga nag-aaway.

Pero kahit ganun ay wala akong ibang maramdaman kundi init ng katawan. I freaking feel it, I want to be touched and be filled by something.

"Fuck. Are you out of your damn mind Winter?! Why did you went here and drank?!" A very familiar voice filled my ears making me gasped for an air.

That voice almost made me soft like jelly. His voice sounded so hot and sexy in my ears. Napahawak ako sa kanyang matitigas at matitipunong balikat at braso, hindi ko maintindihan pero kakaibang pangungulila, galak, lungkot at init ang nararamdaman ko. This is indeed bad.

And then I saw Ceixarder's angry face near me. May mga nag-aaway sa likuran niya at nagtatakbuhan ang iba.

Teka, Anong nangyayari?

Bakit narito si Ceixarder? Anong ginagawa niya dito?

"Ceix...."

"Yeah. Sex. You almost put yourself in danger because of your stupidity. You drank Ecstasy and you freaking can't control yourself! Are you an idiot or just plain stupid?! "

Napaigtad ako sa lakas ng sigaw niya. Para akong nanghihina at kinakapos ng hininga.

Napahakbang ako paatras at napahawak sa lalamunan ko nang hindi ako makahinga.

"Shit! Baby, you were so high. Freaking hot and high." Napaawang ang labi ko sa sobrang kakaibang pakiramdam na lumukob sa'kin.

This is really bad. Big time. Pagsisisihan ko talaga 'to bukas.

Kahit na hindi na ako makahinga ay nag-iinit pa rin ako at parang gusto kong hubaran si Ceix.

Parang gustong-gusto ko siyang yakapin, halikan at hubaran pero bago ko pa yun magawa ay natumba na ako. Pero hindi ko naramdaman ang matigas na sahig dahil may matitipunong braso na sumalo sa'kin.

"I'm freaking worried of you. So worried like a fool. And I swear, you'll be punished in my bed, baby."

**

For the first time, umabot ako sa 10k+ words. Ito na yata ang pinaka mahaba.

Btw, happy reading.

—Astral

Edited