Thanks ! Enjoy reading😂😍

†★

~Winter's Pov

I thought he was just joking when he said he'll punished me. Or maybe he was just carried away by his anger but I'm completely wrong, because right now, I'm suffering because of my punishment.

"Yun pa, at yun, at yun, yun. Tapusin mo yun at magwalis ka kaagad tapos mag-mop ka na rin para mas maging malinis, at para kumintab, may niyog din dito na pwede mong gamitin para may scrub ka. Tapos ang mga bulaklak ay ilagay mo sa ayos, sa labas ha. Painitan mo at diligan para di malanta. Tapos ang mga mesa at upuan ay isaayos mo na rin. Dapat bago magtanghalian ay tapos na'to ha. Ito ang susi. I-lock mo pag tapos ka na at wag na wag kang magpapapasok ng iba dito kung hindi malalagot ka sakin. Maliwanag?"

"Opo——"

"Mabuti. Magsimula ka na. Dapat pagbalik ko tapos ka na ah."

"Opo"

Halos ayaw gumana ng utak ko sa dami ng gawaing nasa harapan ko ngayon. Hindi ko pa nga nasisimulan parang gusto ko ng sumuko na lang.

This is plain torture! Ang laki-laki ng Library na'to tapos ako lang mag-isa ang maglilinis? Wow! I'd rather want to die than to do this!

Pero siguro mas mabuti na ring busy ako para hindi ko na maisip si Ceixarder. Kasi namimiss ko na siya.

It's been days since we haven't seen each other and talk. Namimiss kaya niya ako? Maybe not? Galit siya diba?

Napabuga muna ako ng hangin bago nagsimula.

I tied my long straight hair, took off my jacket, and took off my shoes.

Naka paa akong kumuha ng walis at sinimulan na ang paglilinis. Ang hirap rin gumalaw kasi ang iksi ng skirt ko, pero di bali na, wala namang tao maliban sa'kin.

I started to clean the corners, then move the tables and chairs sideward. Nagwalis muna ako at pinagpapahiran ang nga bookshelves at mga librong maalikabok.

I caught several times when I breathed a cloud of dust.

"Shit! I forgot I'm allergic to dust!!"

Mura ko na lang sabay upo. Para akong hihikain kaya nagpahinga muna ako. Nangangati ang ilong ko at ang ibang parte ng mukha ko pababa sa leeg at dibdib.

"Oh my...I can't breathe! F-Fuck!"

Napahawak na ako sa dibdib ko at sa leeg sabay takbo palabas ng library para makalanghap ng sariwang hangin.

Napasalampak ako sa batuhan dahil sa pang hihina. Masakit man ang nga tuhod ko pero mas masakit ang lalamunan ko dahil sa alikabok.

Shit! This is mischief to its finest!

When I feel a bit better, I get  back inside and this time. I put a mask on my lower face.

Kumuha ako ng featherduster at nilinis ang bawat gilid ng bookshelves at mga libro.

At dahil walang aircon at electric fan ay tagaktak ang pawis ko. Init na init na ako kaya naman hinubad ko na ang uniform ko at hinayaang naka boxer bra lang ako na hanggang itaas ng pusod.

Bahala na ang gustong manilip diyan. Basta naiinitan ako.

Matapos sa unang bookshelves ay sa isa naman at sa isa ulit at sa isa na naman hanggang sa pakiramdam ko tinakasan na ako ng lakas sa sobrang pagod pero hindi pa rin ako natatapos sa mga libro.

Gustuhin ko mang tumigil at magpahinga muna ay di ko ginawa. Gusto ko ng matapos to agad kaya kailangan kong magmadali.

Saka, ang walangyang librarian kanina, ang kapal sabihin na dapat bago magtanghalian tapos na ako, did she fucking forget that this fucking library is too big for me to be done just in a half of a day?! Fuck her!

Nanunuyo na ang lalamunan ko pero todo akyat pa rin ako sa pinakamataas na bahagi ng bookshelves para lang malinis ang mga alikabok sa libro.

Nanginginig na ang mga tuhod ko at binti, at isang pagkakamali lang ay malalaglag na ako.

"O god! Please help me, I'm afraid I'll fall! O my...this is suicide!" Halos pasigaw na dasal ko dahil sa sobrang kaba.

"Okay lang yan Winter, isang libro na lang at matatapos ka na, makakababa ka na rin at mahaharap mo na ang mop." pag kausap ko pa sa sarili ko.

"Keep it up Winter, parang di ka strong independent woman ah. Kapit lang mabuti—aahh!"

I almost fell!

My feet slipped and I almost fell. Good thing nakahawak ako kaagad.

Hapong-hapo ako doon at sobra akong kinabahan. Kung nalaglag ako edi nawalan ako ng malay!

"O my...this is shit!...fuck you to the infinity and beyond Ceixarder Oersted Rosevelm! Fuck you! Fuck you! Fuck you! I hate you! I hate you!"

Halos naiiyak na mura ko sa kanya. Sobrang hirap na hirap na ako dito, sana naman masaya ka na ngayon na pinaparusahan mo ako.

I swear, I'll punch you in the face if our paths ever cross!

Napa pahid ako ng isang butil ng luha na kumawala sa mata ko.

No. Wag kang iiyak. Kaya mo'to. Show him what you've got and we'll collect a debt later.

"Humanda ka sa'kin. You'll pay for this."

Nagpatuloy na ako sa pag lilinis at nang matapos ay nanginginig ang mga hitang bumaba ako ng ladder.

Dahan-dahan lang ang pagbaba ko at bigla akong napahawak sa aking ulo nang mandilim ang paningin ko.

Anaka ng tokwa, bakit ba hindi muna ako nag-agahan? Ngayon nahihilo na ako sa gutom.

"Fuck...I'll survive..." Yeah sure, I'll survive this fucking punishment.

Pinagsawalang bahala ko na lang ang pagkahilo at pandidilim ng paningin ko.
Humakbang ulit ako pero bigla akong gumiwang dahilan para umangat ako sa ere.

"What the fuck?! Shit! Shit! AAAHHH!"

Napasigaw na lang ako ng mula sa ere ay bumulusok ako sa katabing bookshelves at parang nawalan ako bigla ng ulirat nang tumama ang likod ko sa mga libro at tuloy-tuloy na ang pagbagsak ko. Basta naramdaman ko na lang ang pagtilapon ko sa sahig at ang pag tama ng mga mabibigat na bagay sa katawan ko bago ako nawalan ng malay.

Nagising ako dahil pakiramdam ko para akong nasusuka na kung ano. Maybe because of hunger kaya parang hinahabol ko ang sariling hininga.

"Ahh. Aray.." Napamulat ako ng mata nang pakiramdam ko ang sakit-sakit ng braso ko.

At tama nga ako, sumalubong sa'kin ang may benda kong upper arm na mahapdi-hapdi, may namumula pang dugo sa gauze na nakapalibot sa kaliwang braso ko.

Teka, anong nangyari? Diba...diba, yeah right. I fell.

Napa upo ako ng tuluyan at napatingin sa katawan ko. May damit na akong suot pero panlalaking damit yun.

Kanina naman 'to? At bakit nandito na ako sa itaas ng lamesa? Who the hell carried me up here?!

"You feelin' better?"

Napatingin ako sa may likod ng bookshelve hindi kalayuan nang may narinig akong boses ng lalaki.

It's Loki. He's looking at me while there's a smile crept in his red lips.

Wala siyang pang-itaas na damit at may hawak siyang mop.

My eyes toured down his body, hmmm. I've been admiring his beautiful body since then but what I always wish is to see Ceixarder's body near and close. But he's gone. He's mad at me and I guess my wish will stay forever as a wish.

Ang bitter ko na ba?

"Uhm, I'm feeling good. Nandito ka pala? Sorry, ikaw pa ata ang naabala ko."

Sabi ko sabay tingin sa damit na suot ko na siguradong sa kanya at sa mga libro at bookshelf na mukhang naipatayo na niya. Natumba yun kanina eh.

"Okay lang yun. Buti nga nahanap kita rito eh. At mukhang napagod ka ng husto, nagkasugat ka pa. Ikaw ba ang nakatumba dun sa bookshelf?"

"Oo."

"Tss. Next time please becareful. Ask for a help too if you can't do the work alone. Pinag-aalala mo ako eh."

Ngumiti ako sa kanya dahil sobrang bait niya talaga kahit dati palagi siyang nagsusungit at seryuso lang ang mukha.

"Nahihiya kasi akong humingi ng tulong."

"Why? I'm your boyfriend remember?"

Napalabi ako dun. I didn't see it coming.

"I mean...kailangan natin yun panindigan para na rin sa ikakabuti ng lahat. Sa ikakabuti ng kalagayan ng tunay mong boyfriend——"

"He's not my boyfriend anymore. "

Tumango lang siya at ngumiti na para bang sinasabi niyang naiintindihan niya ako.

At heto na naman ang mga luha kong nagbabadyang tumulo.

"Kain ka na lang muna. Ako na ang bahala dito para di ka na mapagod. Tsaka may sugat ka pa oh,  how can you clean if you're wounded?" Sabi niya sabay turo ng pagkaing nakabalot di kalayuan lang sa mesang inuupuan ko.

"I'm wounded...double wounded..."

"Yeah I know. Kaya nga nandito ako para tulungan ka diba? Ako ang bahala, ako ang pupuno sa mga pagkukulang ng boyfriend—what I mean, ex boyfriend mo."

Nakangiting sabi niya kaya gumaan ang pakiramdam ko. Thanks God there's a man named Loki Llezur to save my day!

"Thanks Loki."

"Kiss na lang, ayuko sa thank you." Biro pa niya na ikinatawa ko.

Pero kahit biro lang yun ay tinutoo ko. Bumaba ako at nilapitan siya at hinalikan sa gilid ng labi na ikinatigas niya.

Pagkalayo ko, nginitian ko siya't tinaasan ng kilay.

"Next time that I want to thank  you,  I'll just kiss you. Is that better?"

Napakurap-kurap siya at napaiwas ng tingin. Busy siya sa paglunok at pansin kong namumula siya.

What the, is he blushing? O my, he's blushing!

Napahagikhik ako at hinalikan siya ulit sa kabilang gilid ng labi para mas mamula pa siya.

"What the effing fudge! You're so red Loki! Pff." Tawa ko pa.

"Tss. Shut up. Wala kang pagsasabihan nito ah."

"Huh? But why? Ayaw mo bang——"

"Ayuko. Fuck, please don't tell anyone! Ikakamatay ko yan!"

Namumulang asik niya. Tumango na lang ako at bumalik sa mesang kinauupuan ko kanina.

Nagpatuloy na siya sa paglilinis at kumain naman ako.

Saktong natapos ako sa pagkain ay natapos na rin siya sa pag mo-mop at pag-scrub ng sahig.

Kumikinang-kinang pa ang tile floor ng magsimula na siyang isaayos ang mga mesa at upuan.

"Hep. Don't, ako na. Umupo ka na lang dun." Awat niya sa'kin nang akmang tutulungan ko siya.

Hinayaan ko na lang siya at ako na mismo ang nag dilig sa mga halaman at nilabas ang mga yun.

Parang ang bilis lang, natapos agad kami at iniwan na namin ang susi dun at ngayon ay papunta na kaming canteen para makakain naman siya.

"Wait here, I'll just get our food."

"Okay. Thank—I mean, lapit ka nga." Utos ko na agad niyang sinunod.

Then I kissed him on the corner of his lips for a thank you. May sinusupil na ngiti niya akong tinignan kaya ihinilamos ko ang palad ko sa mukha niya.

"What the heck? That was sweet. Pwede na akong mamatay."

"Siraulo! Alis na nga!" Pagtataboy ko sa kanya.

Natatawa naman siyang sumunod. Nang nakaalis na siya ay saka ko lang napansin ang nga tingin sa'kin ng mga ibang studyante na kumakain din.

I held my head high and smiled to whoever will have an eyecontact with me.

Napapaiwas na lang sila ng tingin. Now, maybe they'll really believe me that Ceixarder and I have nothing to share about.

To save him. I need to do this. Tss. Kahit masakit kakayanin ko para sa kanya.

Everyone seems buying my lies anyway.

Ngingiti-ngiti lang ako nang aksidenteng tumigil ang tingin ko sa pinto ng canteen at namataan ang dalawang taong papasok.

Parang pinipiga na naman ang dibdib ko dahil sa nakikita ko.

Rhea's forearms were clung into Ceixarder's. Napaka-laki ng ngiti ni Rhea at may tipid namang ngiti si Ceix.

Ang saya nila tignan. Grabe, ilang araw lang kaming di nagkita may iba na agad siya. Ang galing naman.

At ang Rhea'ng yan, halatang masayang-masaya. Ilang araw lang naka-kapit na agad kay Ceixarder.

Ngayon, sino ang nang-aakit? Sino ang malandi? Sino ang ahas? No other than the bitch named Rhea fucking whatever her surname is.

Nagkakatawanan silang dalawa habang papasok at nang nagtama ang mga mata namin ni Ceix ay napangisi lang siya lalo. Bumaba ang tingin niya sa damit kong suot. Di pa ako nagpapalit kaya damit pa rin ni Loki ang suot ko.

Tumaas ang kilay niya at mas lumaki pa lalo ang ngisi na siyang nagpakulo sa dugo ko.

Kaya tumuwid ako ng upo at proud na ipinakita sa kanya na suot ko ang damit ng taong pinaka-kinamunuhian niya. Si Loki. Para makita niyang hindi lang siya ang kayang maging masaya after how many days.

Inirapan ko siya ng magtama ang mga mata namin.

Fuck you! Ceixarder Fucking Rosevelm!

"Heto na. I ordered a lot para mas marami kang makain. "

Sakto namang dumating si Loki at naupo sa tabi ko imbis na sa harapan.

Inilapag niya ang dalawang tray na puno ng pagkain sa harap ko at nakangiting kinindatan ako.

I rolled my eyes to him and smiled before eating like no one is watching.

"Slow down, the foods won't run." Tawa niya.

"I'm so hungry just so you know. Di ako naghapunan, di ako nag breakfast kaya gutom na gutom ako. Kaya please lang, wag kang haharang-harang sa kabusugang inaabot ko, kung hindi sisipain kita palabas."

"Ows? Ano daw? Grabe ka, pagkatapos kitang mahalin ng todo sisipain mo lang ako? Ouch! My heart is aching baby."

Napalabi ako sa endearment niya sa'kin. I remember him, Ceix, calling me by that, pero ngayon, iba na ang baby niya.

I suppressed my sadness and forcefully smirked to Loki who seems didn't notice my brief silence.

"Kung mahal mo ako, hayaan mo na akong magpakabusog. Wag kang KJ!"

"Halikan kaya kita? Hindi ako nagiging KJ ha, I'm kidding around."

"Sus, mukha nito. Kumain ka na lang."

"But I wanna kiss you, really."

"Loki—aahh!"

Impit akong napasigaw nang bigla niya akong hinahin palapit sa kanya at hindi na ako nakapalag pa nang maglapit ang mga labi namin.

Napapikit na lang ako nang mas pinalalim niya ang halik.

At ang walang hiya! Nagawa pang yapusin ako!

Di na siya nahiya sa mga nanunuod sa'ming studyante. Di niya na rin iginalang ang pagkain!

Hmm!

Masuntok nga.

"Ouch!" Mahina siyang napadaing at napalayo sa'kin ng sikmuraan ko siya.

Napahawak pa siya sa tiyan niya na kala mo sinaksak ko. E di nga malakas yun eh!

"Pff. Aw! My baby is such a fighter."

"HEe! Kumain ka na nga!" Singhal ko pa at inirapan siya.

Namumula ang mukha ko lalo na nang matantong lahat pala sa amin nakatingin.

Pero isang tao lang ang nagpalunok sa'kin dahil sa mga titig niyang matatalim, madidilim, puno ng samo't-saring emosyon na hindi ko mapangalanan at panay ang tagis ng bagang niya.

The way he look at me, para bang may ginawa akong kataksilan na kailanma'y di niya malilimutan.

Pero pake ko naman sa galit niya? We're even now! He already punished me at hindi pa nga tapos yun.

"I love you." Napatingin ako bigla kay Loki na matiim na nakatitig sa'kin.

Ewan ko ba pero parang totoo ang sinabi niya. Pero diba? Tinutulungan lang naman niya ako?

"H-Ha?"

"Just say it too."

"Hah? Anong sasabihin ko?"

"Na mahal mo rin ako. Come on, para rin to sa'yo. Gagantihan natin yang gago mong ex." Sabi niya sabay kindat.

Tumayo siya at naglakad papuntang counter. Nang mapadaan siya sa mesa nina Ceixarder at Rhea ay tumigil siya  saka bumaling sa'kin.

Ang ngisi niyang nakakaluko ay nagbibigay sa'kin ng idea na hindi maganda ang susnod niyang gagawin.

At hindi nga ako nagkamali!

"WINTER VALKAIRIE MONTREAL, I LOVE YOU!"

My lips parted apart in the loudness of his voice that echoed inside the small building of the canteen.

All students are gaping at his spoken words of love.

Ang dami kung naririnig na natitilian at kinikilig dahil sa pag sigaw niya. At ang tanga ko para hindi siya sagutin pabalik gayong ang lahat ng mata ay sa akin.

Even his eyes, Ceixarder's eyes are on me. Full of emotions I can't name. Pero isang emosyon ang nakita ko, PAIN. Ewan kong imagination ko lang yun kasi bigla ring nawala.

"I—I L-Love you...too.." Ceixarder.

I meant that for him. Nakatingin lang ako sa kanya nang sinabi ko yun, napayuko siya at pag-angat niya ng tingin ay agad kong inilihis kay Loki ang tingin ko.

He grinned and walked towards the counter.

Napa buntong hininga na lang ako sa kabalbalan ni Loki. Ang dami niyang pakulo.

Ang dami na naming pagkain pero pumunta pa rin siya ng counter kahit na wala naman talaga siyang o-orderin para lang mapagtripan ang lahat.

After lunch, dumiritso ako sa gymnasium para dun naman maglinis.

Siguro nagtataka ka'yo kung bakit di ako pumapasok? Well, FYFI, I got suspended for a week until my punishment will be finished.

Hindi lang kasi isang paglabag sa batas ang ginawa ko. Dalawa. Una daw ay naging member ako ng SC kahit na may relasyon daw kami ni Loki. Pangalawa, dapat daw ay sa Council's dorm ako nakatira hindi sa dorm nina Kiana.

Wow. Just wow. Naungkat pa pati yun.

Nagsimula na akong maglinis ng gym. na ang suot ay ganun pa rin. Hindi ko na muna to huhubarin. Para naman makita ng lalaking yun na ang pangalan ay Ceixarder na may boyfriend na nga ako. Kahit na hindi totoo.

Shit! Ang hirap rin pala magpanggap pero ayos lang. Kaya pa.

Una kong nilinis at winalisan ang bleachers tapos ang basketball court at ang hagdan.

Muli na naman akong naliligo sa sarili kong pawis pero di na ako nag-abalang mag pahid nun.

Patapos na ako sa paglilinis nang biglang may puti at malambot na tela ang lumapat sa aking nuo.

My body automatically strengthened up to see who it was but I guess that's the most stupid thing to do.

Dahil isang walang emosyon na Ceixarder Rosevelm ang sumalubong sa'kin.

Para kong nahigit ang hininga dahil sa gulat.

"Anong...b-bakit ka nandito?" Tanong ko at napalunok dahil sa intensidad ng titig niya.

Ang bilis ng tibok ng puso ko, parang sasabog na siya. Hindi ko man lang nagawang kumurap habang tulala at gulat na nakatitig sa kanyang mukhang walang buhay at Manang nakakamatay. Kainis. He still can affect me!

"I hate you." Tanging usal lang niya. Napabuntong hininga naman ako.

Napa irapan lang ako at napa ngisi ng pagak. Yung ngisi na puno ng pait at lungkot.

Alam ko naman yun, hindi na niya kailangan sabihin pa. Kung nandito lang siya para sabihin yon, nagsayang lang siya ng oras.

"I know and I hate you too." Balik kong saad.

"You hate? Why is that? Ikaw ang may kasalanan pero ikaw pa ang galit ngayon? Ang galing mo naman."

"Anong gusto mo? Ikaw lang ang galit ako wala lang? Feeling guilty dapat ako, ganun? E gago ka pala eh. Ni hindi mo nga ako hinayaang magpaliwanag eh."

"Magpaliwanag? For what? For another lies? To hurt me again? To deny me again? "

"That was for your own good——"

"Fuck your lame reasoning. My own good my ass! Anong maganda dun?"

"To save you! And your position! Para maprotektahan ka——"

"Fuck my position! Maprotektahan ako? Hindi ko kailangan yun dahil kaya kong protektahan ang sarili ko. Hindi ako natatakot dun, hindi ako takot sa parusa o kung matanggal man ako. Ang mahalaga sa'kin ay ikaw! You hear me? It's you, it's always you! Kahit kailan at kahit saan, kahit sa anong sitwasyon, hinding-hindi kita ikakaila. But you, you..."

Hindi na niya natapos ang sasabihin niya at napamura na lang siya. He shut his eyes like as if seeing me is his greatest nightmare.

Naninikip na naman ang dibdib ko. Nasasaktan ako sa lahat ng pinagsasabi niya.

Akala niya ba siya lang ang nasasaktan? Akala niya hindi ako nahihirapan? Pwes! Akala niya lang yun lahat!

Namalisbis ang mainit na luha mula sa mata ko. Patunay na nawawasak rin ang puso kong dati niya unti-unting binuo.

"Sorry....sorry....I just can't stand seeing you losing all of your achievements. Your plan would be ruined because of me. If I keep on staying near you. Mabuti na rin siguro na wala na ako sa kung saan naroon ka para tuluyan na akong nawala sa sistema mo. For the greater good, I'll sacrifice——"

"Your logic is killing me. And please stop saying sorry, because you're really not. "

"Paano mo nasabi——"

"Paano ko nasabi? Simpli lang, you cheated." Napaawang ang labi ko sa sinabi niya.

I never cheated! Siya ang nagtaksil! Kasi siya may Rhea na, ako wala.

Sinamaan ko siya ng tingin nang bumalik sa isipan ko ang nakita ko kanina.

"I didn't——"

"Oh you do, believe me when I tell that you do."

"Nasaan ang proweba mo?!"

"Proof? Fuck, there's no need for that. You two were so vulgar earlier and you're asking for a proof? Really? Who's your real boyfriend anyway?"

Inis na tanong niya na para bang hindi niya kayang i-digest ang usapan namin.

Ngayon ko lang din nakuha ang tinutukoy niya. Yung Kanina.

Tinaasan ko lang siya ng kilay. Ngayon nagagalit ka na rin dahil dun? Ikaw nga eh, may Rhea na.

"Loki is not my boyfriend——"

"Oh, really? Then what did you answered to Rhea's question last time?"

"That you're not my boyfriend——"

"And?"

"That I'm a loyal girlfriend to Loki——"

"But we both know that I'm your boyfriend! Pero nakipaghalikan ka at nakipag-palitan ka ng I love you kay Loki! Come on! How many times do you plan to hurt me?!"

His angry voice echoed. Napaatras pa ako sa lakas ng sigaw niya. Puno ng galit at sakit ang mga mata niya na kanina ay malamig lang na nakatitig sa'kin.

"Ikaw nga eh, may Rhea ka na——"

"Wala akong Rhea. She's nothing to me but a bitch who tricked my girlfriend! Hindi mo na sana siya sinagot at tumakbo ka na lang. O di kaya hinayaan mo na lang akong ayusin ang problema. But you answered her! And you fucking denied me in front of everyone! Alam mo ba kung gaano kasakit yun?"

Napaiwas ako ng tingin kasi parang punyal na sumasaksak sa'kin ang mga katagang binibigkas niya.

Ang sakit ay dumu-duble lang. Di ko na napigilang tumulo ang luha ko pero agad ko yung pinahid.

He tried to wipe my tears but I dodge his hand.

Napa buntong hininga siya at parang sirang bagay na napatawa ng pagak.

"Come on baby, we're just hurting each other. Come on, come back to me now."

Umiling ako kahit gustong-gusto kong tumango.

"Loki is my boyfriend——"

"You're undeniably cheating again. You're hurting me too much. Mas pipiliin mo siya kaysa sa'kin? And you said earlier that he's not your boyfriend."

Ramdam na ramdam ko ang panghihina at sakit sa boses niya. Tila ba ay may nakatarak na punyal sa kanyang dibdib dahil siya'y namamaos.

At gustong-gusto ko siyang aluin, hawakan, yakapin, at halikan para mawala na ang sakit na nararamdaman niya.

Kasi i-deny ko man, kasalanan ko pa rin.

Sinasaktan ko siya at parang pinupunit ang puso ko dahil mas double ang sakit na nararamdaman ko.

"No. I love Loki remember?"

"How about me?"

"What about you? You have Rhea now."

"How can you say that?! I don't have anyone because I can't cheat on my girlfriend! I can't cheat on you!"

Muli na namang bumuhos ang mga luha ko sa sinabi niya.

Ang sakit-sakit na talaga nito pero para rin naman ito sa kanya. Masasayang lang ang pagsakripisyo ko kung bibigay ako sa kanya.

Pwede naman namin to ipagpatuloy kapag malaya na kami eh.

"What girlfriend are you talking about?"

"You are my girlfriend! We didn't break up! Please baby, please... Deny me all you want, I don't care anymore. Basta bumalik ka lang sa'kin. Please, I can't stand to see you with other men. Especially if it's Loki."

"Bakit hindi siya? He's kind, he's good and——"

"And he's in love with you for real!"

I gasped. Napakurap-kurap ako sa sinabi niya. Anong? What?!

Loki is in love with me for r-real? Kaya ba? Kaya ba... Napa takip ako sa bibig ko at napaatras. Napa hakbang naman siya palapit sa'kin.

"Yes. He's in love with you for real since day one. Sinasamantala lang niya ang sitwasyon. And earlier, you kissed him while you're wearing my clothe!"

Another gasped. Napaawang na ang labi ko ngayon at agad-agad na bumaba ang tingin ko sa damit na suot ko.

Sa kanya to? I thought this is Loki's!

Shit! Pinangalandakan ko pa man din to sa kanya kanina dahil akala ko kay Loki 'to tapos sa kanya naman pala talaga?! What the fuck?! Nakakahiya!

"S-Sa'yo...to? Paano.. Teka...diba.."

"You really think I can watch you suffer? No way! Even when I gave you your punishment. I've thought about it over a night and a day. For you not to suffer a lot! And do you think I'll let anything bad will happen to you just because I'm mad? Of course not, because even though I'm so broken because of your words, I still care. Kaya nang makita kitang natumba ay halos lumipad ako mula sa Lair papunta dito para tignan ka at gamutin ang sugat mo! Ganun ako ka-seryuso at ganun ako kabaliw sa'yo. "

Wala na akong masabi pa. Wala akong maisip naisagot sa kanya pagkatapos ng mga nalaman ko.

I thought it was Loki who saved me, who treated my wound, who gave me his clothe but I'm wrong. Siya pala. Kaya pala noong pumunta kami sa canteen may suot namang damit si Loki kahit na suot-suot ko pa naman ang damit na akala ko sa kanya.

How stupid of me.

"I love you. I really do baby. And seeing you with Loki is beyond killing me. It's a plain torture because I can't do anything, because your sacrifices will go in vain if I even dare to punch him in front of everyone. Even the pure jealousy is eating me whole. Pero hindi ko na kaya, ilang araw na kitang hindi nakikita at pakiramdam ko...nawawala ang puso ko. Nawawala naman talaga eh, kasi nasayo. Ikaw ang puso ko na bigla na lang akong iniwan."

Hindi ko pinigilan ang nga luha ko sa pagbuhos nang yakapin niya ako ng mahigpit.

God knows how much I want to be with. Kasi mahal na mahal ko rin siya. Pero kailangan namin magtiis. Hindi pa oras para sa pagmamahalan namin.

Ang tangi ko na lang magagawa ay ang humagulgol ng iyak. Sa ngayon, bukas pangako, mas tatatagan ko pa ang loob ko.

"Please baby, be with me again."

"I can't. Sorry."

"Please.. Please.." Kumalas na ako sa kanya at tinuyo ang mukha ko.

This is it. I'll break you for real now too, baby. Please forgive me.

"No. Babalikan lang kita kapag malaya na tayo. Get this matter done first before you can have me back again."

Matapang na saad ko at humakbang paatras. Humakbang din siya palapit sa'kin kaya napasigaw na ako at nagkunwaring galit.

"Stop! Don't come near me! "

"Winter naman..."

"Anong sabi ko? Diba sabi ko gusto kong makalaya? I want freedom Ceixarder! I want to have freedom!" With you.

Sa wakas ay tumigil din siya. Namumula ang mga mata niya at hindi na napigilang tumakas ang isang luha mula sa kanyang kaliwang mata.

Sorry. Even I can't stand seeing him shed a tear, I can't do anything.

"You want freedom? I can give you tha——"

"Then make it fast! I want to be free right away! "

Asik ko at pinulot lahat ng gamit ko sa paglilinis at tinignan siya ng isa pang beses bago sana aalis pero may sinabi pa siya.

And I'm afraid I'll really break his innocent heart this time.

"Turn your back and you'll lost me for a lifetime."

"I'm sorry——"

"Ayukong marinig yan! I want you to say that you still love me because me, I still do! Say it and I'll be stable for a while! I'll wait until you come back! Come on, you promised me you'll stay beside me forever, you promised me you'll never leave me! Tell me you really love me and I'll stay sane!"

Then I won't say it. You need to be broken to its finest for you to get this done. Five years is long enough, ang daming oras na nasayang.

Olivia is controlling everything since then. Everyone thought it's Ceixarder who have a control to everything but actually, it's Olivia. Because until now, we're still trapped and suffering under her selfishness.

"See you."..

Yun lang at tuluyan na akong umalis. Ang sakit na'to ay panandalian lang. Pagkatapos nito ay walang kasing saya naman.

I turned my back on you, baby. Will I really lost you for a lifetime?

At least, not forever.

**

Please support-support lang diyan  Scarlets.

--

I just want to share the history of my username.

If gusto niyong malaman bakit AerisScarlet ang UN ko, if lang naman. Well, actually, eventually, absolutely—charot!

Haha. Heto talaga, kaya siya AerisScarlet because Aeris stands for a female exo-L. Female fans of the kpop boy group,(EXO) are called Aeris. Meanwhile, Scarlet stands for my fave Color which is Scarlet red, also, if you're watching anime, like fairytail, you'll know Erza Scarlet of fairytail guild, she's my favorite character that's why I got to use her surname in my UN.

Yun lang po yun. Don't mind me.😂😂

—Astral

Edited