Aherm! Morning po sa lahat ng kulang sa pagmamahal diyan.

I just wanna say thank you for supporting me. Nararamdaman ko na pong malapit na malapit ko na pong maabot ang rurok ng aking kaligayahan, kunting push pa po at magka-climax na po ako.😂😂😂( oy, wag kayong green!)
Siguro matatapos po tayo sa 40 chapters. Hihihi.😂😂

†★

~Winter's Pov

Nilapag ko ang tray na may lamang pagkain at humarap kina Ceixarder at Blake na matiim na nakatingin sa isat-isa.

Martina is behind Blake, her eyes are already wet while Alastair is trying to calm her.

Zen is at the back of Ceixarder and his face is void.

"Sinasayang mo ang pinagpaguran nating lahat Blake. Sinisira mo ang plano natin."

Pakikisabat ni Zen na may halong pait ang boses.

Pero malungkot lang na umiling si Blake. Puno ng pagsusumamo ang mga mata niyang malulungkot.

"I'm sorry, I know we've got far enough for me to back down, but I just can't let my sister and Amira be
endanger. "

"At pinili mong si Winter at Martina ang ilagay sa panganib? Ganun ba yon, Blake? Wala ba silang halaga sa'yo na nagawa mo silang dalhin dun sa gubat at ipain ha?! Tapos muntikan pa silang mapahamak kung hindi lang kami agad umaksyon." Galit na saad ni Ceix. Silang tatlo na ngayon ang nagkakasagutan.

Gustuhin ko mang sumabat pero alam kong hindi pa oras. Di dapat ako maki sabay sa galit nila.

Maybe I'll wait for the right timing.

Umiling-iling si Blake at puno ng pagsusumamo ang mga matang tinignan ako, nilingon din niya si Martina sa likuran niya.

"I'm s-sorry. Babygirl, sorry. Winter, please forgive me. I'm just too desperate to save Amira and Chesca on time. Believe me I'm just too desperate. Kaya noong naglaro tayo kahapon, ginamit ko ang pagkakataon na'yun dahil paubos na ang oras ko nun. Guzmani and Nazi gave me 12 hours, max. And if I didn't brought you two there before the nightfall, they'll immediately kill them."

Paliwanag niya na nagpaawang sa bibig ko. Kung ako man siguro ang nasa posisyon niya kahapon, baka ginawa ko na rin ang ginawa niya.

Ewan ko ba. Ako nga ang sinakripisyo niya pero di ko magawang magalit. Maybe I understand him? Because I'm sure as hell, that whoever would be in his shoe yesterday, they will all do worst than what he did.

Maluha-luha ang kanyang mga mata at nagmamakaawa ang mga 'to. Hinarap niya rin si Martina at humingi ng tawad dito.

"I know that was a desperate move, an irrational move that I've ever did. But what can I do? I was left with no choice but to do what they asked me to do." Aniya pa sa nagmamakaawang boses.

I wanted to say that, I understand his grief, I just doesn't know how.

"And you did that without a back up plan."

"I did Alas, I have a back up plan on my mind but I was out numbered. I'm just alone and they're so many. I didn't expect that because they told me they'll meet me alone. Na silang dalawa lang, pero di sila sumunod."

"And that was so stupid of you to even think that they will not do anything that wasn't in the agreement. Blake Keythone, you could have thought that they will trick you!" Muli na namang asik ni Zen sa galit na boses.

Ako ang naaawa sa kanya kasi pinagtutulungan siya ng tatlo. Oo at tahimik lang si Ceix, pero ang lamig ng titig niya ay nakakapanghina.

Panay ang tagis ng panga niya at alam kong nagpipigil lang siya ng galit.

His eyes are burning with anger.

"Yes I know. I admit that I'd became so stupid yesterday. Well, that's normal Zen, it's my sister and the girl that I treasure. What do you expect me to do? Sit, think and wait even though I'm running out of time?"

"Even so. You could have told us what your plan is. Sana natulungan ka pa naming isagawa yun. Everything could possibly be in the right place as of now--"

"I know the consequences of my action. I knew it too well and I will accept it."

May pinalidad sa boses ni Blake at humarap kay Ceixarder na kanina pa nakatingin sa kanya ng masama.

Galit na galit si Ceix at ang kamao niyang mahigpit na naka-kuyom ang magpapatunay nun.

"Ceix, everyone now knew that I've violated the number one rule. And we need to be fair--"

"Yes, we need to be fair. Even if it's you." Putol ni Ceixarder sa boses na malamig at puno ng sarkasmo.

Nakita kong napalunok si Blake at napaiwas ng tingin. Tila ba nage-guilty siya.

But why? And why not?

"Sorry Ceix--"

"Are you, really?" Ceixarder again, cut him, his voice is thick of sarcasm.

"I know that I ruined the plan. We constructed it five years ago. We played the roles to make it perfect and in right timing, but suddenly, I've made a mistake."

"But saving your loveones is never a mistake Blake. Just the way you save them." Biglang sabat ni Martina at napa-pahid ng luha.

Naninikip na rin ang dibdib ko. Ano ba ang issue dito? Yun lang ba'ng ipinahamak kami ni Blake? Kung yun lang naman pala, pwedeng pwede at kayang-kaya namin siyang patawarin. Pero bakit parang big deal yun sa kanila?

Di ba pwedeng patawarin nalang siya? That's way better.

"I know Martina. Hayaan mo nalang akong ayusin to. Okay?" Pigil ni Blake kay Martina at hinarap ulit si Ceixarder.

"We have no choice, I need to step down. May mga nagsisimula ng umapila at nagrereklamo dahil sa paglabag ko sa isang patakaran. Especially those students who are against me. At yung may mga sama ng loob sakin. " patuloy ni Blake at nagsinghapan ang mga kasamahan ko.

Step down? Bababa talaga siya sa pwesto? The fuck?

Mas lumalim ang gatla sa aking nuo dahil dun. Agad na napamura si Ceix. Parang di siya mapakali at naramdaman ko nalang ang paghawak niya sa kamay ko.

Nagkatinginan kami at nakita kong puno ng pangamba ang mga mata niya. Parang may sumaksak sakin ng makita ko ang panlulumo niya.

He looks...scared..I can tell. He's worried too.

"Fuck...I can't... Fuck it. I can't do it!"

Puno ng prustrasyon na saad niya at bigla nalang akong niyakap ng mahigpit. Sa sobrang gulat ay natulala lang ako sa kanya.

Napasinghap ako dahil sa mga titig nilang parang nagsusumamo at humihingi ng tawad.

Unti-unti akong ginagapangan ng kaba at pilit iniintindi ang sitwasyon.

"Sorry Ceix. I know this will be hard for the both of you but please... do it. You need to do it for everyone's sake." Dugtong pa ni Blake.

Kumalas sakin si Ceixarder at pilit na hinarap si Blake.

Nararamdaman ko ang pilit niyang pinipigilang pag sigaw. Ramdam ko ang pagkontrol niya sa emosyon niya para di na mas lumala ang lahat.

O, my poor Adept. You're in pain again.

"This is their plan Blake, to actually get rid of you that's why they find you a loophole! And to put me in the highest position. Kasi alam nila, alam na alam nila na mangyayari 'to." May diing asik ni Ceixarder.

Mas lalong nanikip ang dibdib ko. But I have to be strong. I really need to be. Kahit na ang hirap intindihin ng nangyayari.

I'm a part of this org. Dapat maging karapat-dapat ako. Pero paano ko sila maiintindihan kung di nila pinapaliwanag? I'm not like them who can communicate telepathically.

"I'm sorry Ceix."

"Yan lang ba ang masasabi mo? Oh fuck you, you're putting me in a dire situation. Sana nakinig ka nalang sakin. You could have break up with her--"

"You don't understand me--"

"I don't have to! Blake, we're almost there! Almost at the peak of our success! You could have abandoned her temporarily--"

"Ba't di mo gawin ngayon? Para maintindihan mo ako. Break up with Winter if that so!" Balik na sigaw ni Blake sa unang pagkakataon.

Agad na nanlaki ang nga mata ko sa sinabi niya. Teka,what the heck is he talking about?!

He wants us to break up? Ano bang pinagsasabi niya?

Natahimik lang si Ceixarder sa una ring pagkakataon. Wala siyang imik at hindi siya makatingin sakin kahit na kinakalabit ko na siya.

"Ano ba'ng pinagsasabi niya Ceix?"

Tanong ko pa pero sandali lang niya akong tinignan at di na siya makatingin sakin.

Panay ang taas baba ng adams apple niya at parang hirap siyang huminga.

"Ano Ceix? Kaya mo ba? Kasi ako hindi ko kaya. Amira is my life, for five years, I know it hurts for her to hide our relationship, to deny me several times just to protect me. But I've always received double of the pain she's feeling. Because I can't do anything about it. Five years is long enough Ceix, I've done my part. Perhaps, it's the time wherein you have to execute the plan yourself? I've sacrificed enough, it's your turn now. It's your plan any way." May bahid ng pait na wika ni Blake.

Tila ba ang lakas-lakas ng loob niyang sabihin yun kasi alam niyang may karapatan siya. Tila alam niyang tama siya. Na kaya rin niyang patunayan na hindi sa lahat ng oras ay tatanggap siya ng utos mula kay Ceixarder.

"It can't be...n-no, I can't be the new president..." Ceixarder murmured in pure frustration.

His voice is hoarse. It sounds like he's about to cry. And my heart won't stop tightening as I listen to his desperate voice saying that he can't be the newest Student Council President.

Napasabunot siya sa buhok niya at para bang naghihina na umupo nalang siya sa swivel chair niya.

Gustuhin ko mang magsalita para pagaanin ang loob niya pero parang may nakabara sa lalamunan ko.

Di ko kayang magsalita. Nakatingin lang ako sa kanya at nakaawang ang bibig.

The deafening silence filled the whole student council office. Only Zen and Ala's sighs of frustrasion can be heard. Seconded by Martina's sobs and Blake's sorry.

"Sorry. It's all my fault. Don't worry, I will still stick to the plan. We'll just hide to the safer place but I'll keep in touch with you. I'll always back you up until our
success. " patuloy ni Blake at naririnig ko ang yabag niyang lumapit sa mesa niya.

May kinuha siya doong mga gamit at pumasok sa locker room. When gets out, he smiled to me. But his eyes are telling me the opposite of his smile.

"I'm sorry Winter. Sorry for the trouble I've cause to you but please... Do me a favor."

"W-What favor?" I'm thankful that I still manage to asked him.

He leaned in and just whisper it.

"Please, take care of Ceixarder. From now on, I'll expect you to guide him. Always think rationally and decide wisely. Because I know, he'll be lost for a while."

Bulong niya at mabilis akong niyakap. Sunod niyang niyakap ay si Martina. Narinig ko rin ang pamamaalam niya kina Alas at Zen bago ko narinig ang pag bukas at pagsarado ng pinto.

Isang nakakabinging katahimikan na naman ang lumukob samin. Nakatingin parin ako sa nakatulalang si Ceixarder na mukhang wala sa sarili.

"Ahm, I'll prepare the stage, we need to announce the new president." Ani Alas at agad tumalima.

Nagsilabasan rin ang iba at kami nalang ngayon ang naiwan. Humakbang ako palapit kay Ceix at hinawakan ang kamay niya.

Napatingala siya sakin at pilit na ngumiti.

"You okay?"

"I will be lying if I'll say that I am. "

Aniya at niyakap ang bewang ko. Binaon niya pa ang mukha sa tiyan ko dahilan para makaramdam ako ng ilang at kiliti.

Pero para saan pa ang pailang-ilang na yan? Eh tinulungan niya nga akong makaraos kanina!

Errrr! I suddenly felt ashamed.

Napapitlag ako ng bigla niya akong hinila paupo sa mga hita niya ng patagilid.

Good thing my reflexes is quick.

Sinamaan ko lang siya ng tingin pero tipid lang niya akong nginitian.

"I love you. I love you. I love you. Always remember that and let me handle things on my own. Just stay beside me, get it?" Sabi niya sa namumungay na mata.

Why do I have this feeling that he's assuring things ?

"I get it. But I feel bad for Blake..."

The mention of the former president's name made his emotions disappear like a clean bond paper.

"W-Why?"

"Because I understand him, ni hindi ako nagalit noong dinala niya kami sa gubat para ipagpalit sa kapatid niya at sa babaeng mahal niya. Basta ang alam ko lang, mahal na mahal talaga niya ang girlfriend niya. She's super lucky to have Blake as hers."

Agad siyang napaiwas ng tingin sa sinabi ko. Knowing this stubborn man, he's not shallow, his critical thinking is very admirable and his understanding and perception toward things is very deep. I know he understand Blake's reasoning clearly but something is bothering him.

"Ceixarder... Naiintindihan mo naman siya diba? Diba?" Ungot ko at sinusubukan ang pasensiya niya. Kung tama ba ako o mali.

"Y-Yeah. I do. I really do. Kasi alam ko na mas malala pa dun ang gagawin ko kung ikaw ang pag-uusapan. Hindi mo alam kung paano ako nagalit sa kanya nang nalaman ko ang ginawa. From the very start, I know about his matter..it's just that..I can't accept the fact that he can put you and Martina in danger. I mean, he treasure Martina so much, he even treated her like his younger sister, tapos magagawa niyang ipahamak ka'yo. I just can't accept it."

Napabuntong hininga nalang ako. Tsk. Tama nga ako, kaya pala galit na galit siya kanina.

Masyado siyang aggressive pagdating sa mga taong pinapahalagahan niya. Especially if it's about me-not that I'm being a feeler hah, but I'm the best example.

"Ano na ngayon ang gagawin mo? Wala na si Blake, wala ka nang magaling at maunawaing face maker. Mukhang ikaw na talaga ang magiging president ah." Tudyo ko pa.

Napangiwi lang siya at naiiling na sininghot-singhot ang aking amoy habang nakayakap siya sakin.

"If I only have a choice, baby, I will never be a president. Never. Ever."

Daing niya at akmang hahalikan ako ng biglang bumukas ang pinto.

Dali-dali akong kumalas sa pag kakayakap niya at tumayo ng tuwid.

Pero si Zen lang naman pala yun.

"Everything is ready. " anunsyo ni Zen.

"So? Tell them all that I am the new president for the reason that Blake himself stepped down. Do I have to be there?" Asik ng katabi ko sa iritadong boses.

"Come dude. Who'll be the speaker huh? Tss, you also need to provide some explanation why the former president step down. Alang naman wala tayong sasabihin?" And Zen will never be Zen if he won't talk back.

"Zen, you can always be my spokesperson. Just say whatever you want to say, I don't care. You lie too if you desire. Ayuko munang lumabas."

"Tsk. Are you bluffing?"

"Do I? You decide."

"Anak ng tokwa naman oh. Ceixarder, the teachers are asking for your presence. They're asking for a solution about the missing-students-case. At maraming nagpapanic dahil natatakot sila na baka gawan sila ng masama ng mga mafia. Ano? Di ka parin pupunta dun?"

Biglang napatayo si Ceix at bumadha ang gulat, lito at pagod sa mukha niya.

Naaawa tuloy ako sa kanya.

"What the fuck?!.. Paanong...how did they find out about the mafias? Hell, I've make sure that no mafia can enter the school. They don't need to be scared."

Napasapo nalang siya sa ulo niya sa sobrang prustrasyon. Napapabuntong-hininga nalang siya at napapamura.

Nagkibit balikat naman si Zen. This is bad. Things are getting out of control. Sunod-sunod pa ang mga problema namin.

"Fuck..I'm so worn out huh. Tss. Fine. Susunod ako." Sabi nalang niya dahil wala naman siyang magagawa.

Pagkaalis ni Zen ay agad niya akong niyakap. Dahil magkalapit lang kami, ramdam na ramdam ko ang bigat ng paghinga niya.

Para na namang pinipiga at pinupunit ang dibdib ko. Sobrang pagod na pagod na siya pero wala akong magawa. Gusto ko siyang pasayahin. Kahit panandalian lang.

Kung pwede lang talaga.

"Keep it up, Adept. I'm just here, I won't leave your side...I'll always be here." Pagpapagaan ko sa loob niya.

"Thanks."

" Sure. Tara na."

Kumalas na ako at agad siyang hinila palabas.

Magkahawak kamay kami papuntang covered court, agad na sumalubong sa'min ang maiingay na mga studyante at mga gurong nakatayo sa gilid-gilid at naguusap-usap.

Ngayon ko lang nakitang gan'to ka-ingay ang mga studyante. Ever since, every time we will have an announcement or what, they would just remain silent. Unlike now, they're panicking and even sharing their thoughts.

Nang makaakyat kami sa stage ay agad naming nakuha ang atensyon ng lahat. May mga napasinghap at napatingin sa magkahawak naming kamay.

As if on cue, I simply pulled my hand and walk toward the seats ready for us.
Everyone welcomed us with a smile on their faces, especially Martina who was recently crying.

Naupo ako sa tabi niya at naupo naman sa tabi ko Ceixarder. Hindi ko na siya nilingon pa hanggang sa sinimulan ni Alas ang anunsyo na dati ay gawain ni Blake.

"To all the Students and Teachers of our beloved Hidden University, a pleasant morning to all of you." Alastair in his serious mode started.

"We assume that you all heard about Blake Keythone's violation of the main rule. And as we all expected, he himself stepped down as his punishment. He made a choice, and he meant it. So now, the newest Student Council President is our very own Ceixarder Oersted Rosevelm himself. " nilingon ni Alas si Ceixarder at rinig na rinig ko ang pagbuntong hininga ng katabi ko.

He even cuss countless times. He really hates the highest position huh? But being a president is never a bad idea.

Padaskol siyang tumayo at tinignan pa ako ng isang beses bago siya pumagitna at tumayo sa harap ng podium at humarap sa mga studyante at guro.

"Let's get this done easily..." He started.

" To formally accept the position, I, myself pledge to strive to solve the recent problems and as I always do, I will secure everyone. I assure you, we will protect you from the mafias. No need to worry about that matter. Actually, I have men scattered around the premises to ensure that no intruder can enter the school. And for the missing students... we actually found them a week ago. It's just that, I forbid them to show up for now."

Paliwanag niya sa mga nakikinig na studyante at guro. Nakita kong nasa unahan ang mga members ng Black Elite Society, pumapangalawa ang mga members ng Spider.

"May I ask something Mr. President?" A teacher with a smile on her face asked the president.

"Sure. Anyone can ask."

"Ahm, where is Blake? At ano pa ang parusa niya maliban sa pagkakatanggal niya sa pwesto? I'm sure na mayron pa dahil given na yang matatangal siya sa pwesto."

"He has gone missing. We can't find him and yes, he has another punishment." Tanging sagot niya.

Nagbulong-bulungan rin ang mga studyante at ibang guro dahilan para umingay ang buong court.

Akala ko wala ng magtatanong pa hanggang sa isang pamilyar na itsura ang pumagitna at naglakas loob na magtanong.

"How about you, Ceixarder? "

Napatingin ang lahat kay Rollyn Joyce ng nagtanong niya sa malakas na boses.

Unlike before na mahiyain pa siya at palaging nakayuko, ngayon, nakataas nuo siya at bakas ang galit sa mga mata niyang nanlilisik.

Galit siya. Bakit?Dahil ba sa ginawa ni Ceix sa nanay niya? Is that her reason?

"What about me?"

"What about you? Do you have a girlfriend? Or someone you treats special? Baka kasi matanggal ka rin sa pwesto mo eh. Alam mo na, may usap-usapan kasing may napupusuan na raw ang dati naming vice-president."

As Rollyn's threatening voice filled my ears, parang nanigas ako bigla sa kinauupuan ko.

Ang sinabi niya ay hindi lang isang babala kundi isang bala na tumama sakin.

I know what she's doing. She's giving everyone a clue!

Agad na nag-ingay ang lahat. Maraming nagtanong rin pero tahimik lang si Ceix.

Pakiramdam ko nabagsakan ako ng langit at lupa. Ang tanging nagagawa ko nalang ay ang lumunok at nagdadasal na wag nalang magsalita si Ceix.

I know him, he will definitely won't deny me!

"Well, I have this gi--"

"Rollyn Joyce Omero Calambro Blackhood. I heard that you're somehow related to the mafias. Is that true? Are you really related to those bastards who sent fear among these students?"

Kung pwede lang ako magtalon-talon ngayon dahil sa biglang pagputol ni Loki sa sasabihin dapat ni Ceixarder, siguro nagawa ko.

Sakto lang ang pasok niya at napatigil ang lahat sa sinabi niya.

Maging si Rollyn ay nagngitngit sa pagsabat niya. Marami ang nagtanong kung totoo ba ang sinabi niya at bumadha ang kaba at galit sa mata ng babaeng kanina lang ay nakangisi.

"She's really a bitch. Just like her psycho mother and evil father and brothers. " rinig kong anas ni Martina.

"Loki." Galit na galit na wika ni Rollyn na halos lumuwa na ang mga mata sa galit.

"Yeah? Are you really? Or you're also a mafia? Dapat pala pagbawalan ka ring pumasok dito. Diba? Tama naman ako diba?"

Humarap pa talaga si Loki sa mga studyante na nangangapa para lang ipahiya si Rollyn.

"She's a mafia? God! Dapat wag rin siyang papasukin sa school!"

"Ang sama niya! Nagpapanggap pa siyang nerd para utuin tayo. Dapat sa kanya ikulong rin sa Hidden Cell!"

"Kaya pala, noong nakaraan ang lakas ng loob niyang magmataas. Mafia pala siya, katulad lang siya ng kapatid niyang si Nazi na masama rin at mamamatay tao."

Pinagkukutya na siya ng mga studyante at isang grupo ang bigla nalang tumayo at pinagbabato siya ng kung anu-ano.

Napatayo na kami dahil lahat ata ng mga studyante ay bina bato na siya dahil sa galit.

Wala naman siyang magawa dahil mag-isa lang siya.

Shit! Ako ang naaawa sa kanya. Di naman nila kailangan na pagbatuhin siya eh. She's just a girl! Alone!

"What the fuck? Pag ako tinamaan lahat ka'yo ilalagay ko sa Hidden Cell!"

Pagalit na sigaw ni Loki at namulsa lang dahil hindi naman talaga siya tinatamaan. Papansin lang.

"Clay, get her out. Baka mapatay siya ng mga studyante diyan kung hahayaan lang." Utos ni Zen na mukhang nasa matinong pag-iisip.

Hindi rin kasi inaawat ng mga guro ang mga studyante. Hindi ba nila naiisip na pwede silang balikan ni Nazi at ng mga Mafia dahil sa pinag gagagawa nila?

Pinapalala lang nila ang sitwasyon.

"Don't touch me! Kaya ko ang sarili ko!"

Sigaw pa ni Rollyn ng tangkain siyang hawakan ni Clay. Siya na mismo ang tumakbo paalis habang pinoprotektahan ang sarili niya.

Kahit nakaalis na siya ay nagsisigawan parin ang mga studyante'ng galit na galit dahil kasapi siya ng mga mafia.

"Everyone. Every-what the fuck? I said everyone!"

When Zen's irritated voice filled the air, the crowd immediately went silent.

Zen heave a deep sigh before he shamelessly left.

Kaloka. Sumigaw siya tas aalis? Langya yun ah.

"The Council will not tolerate your ignorance about this matter. You shouldn't do any act of violence. Though that girl is related to the mafias, the fact still remains that she's also a student of this University. Next time, please avoid any violence when we are having a meeting."

Sermon ni Alas sa mga studyante na kanina ay nambabato.

Kahit saang angulo tignan, may punto naman si Alas. Di porket kapatid at anak ng mafia si Rollyn, di ibig sabihin nun na mafia na rin siya.

"We'll end this here. Long live Presidente Supremo. Everyone may now go back to their respective classes."

The last thing we did is sent the students back in their respective classes. Then we go back to the office and do our works until our out for lunch.

Tulad ng nakagawian, nagrunda ulit kami pagsapit ng alas cinco. Dahil lima nalang kami, isa sa amin ang walang kasama sa pagrurunda at yun ay walang iba kundi si Zen.

Wala rin siyang nagawa dahil ayaw ng kapatid niyang sa kanya sasama si Martina, neither Ceixarder who also held my hand immediately and run.

"Tss. Let's just pass this task to Clay and I'll send you home early. You need to rest." Ceixarder, my companion suggested shamelessly.

"Ano ka ba? Trabaho natin 'to eh. Ipapasa mo pa sa iba. Baka nakakalimutan mong marami rin silang trabaho?" I snorted and do my job.

Agad naman siyang umingos at hinawakan ang kamay ko. Napatingin ako dun saglit dahil ang higpit ng hawak niya.

Eh?

"I don't care. As our army, they'll obey me. No matter what. Kaya tara na--"

"Then leave. At papuntahin mo dito si Clay, siya nalang ang isasama ko sa pagrurunda." Ungot ko at binawi ang kamay kong hawak niya.

His face went sober but I just rolled my eyes on him and turn my back. I heard his grunt. His irritated complain but I just smirk.

Kalauna'y sumunod rin siya at hinawakan ulit ang kamay ko.

Ano ka ngayon Mr President? Sa akin parin ang hulig halakhak.

"O, ba't ka nandito? I thought you left? Where's Clay anyway?" Nakangising tanong ko.

Napabusangot naman siya at napakamot sa ulo. Di ko na napigilang matawa dahil sa itsura niyang parang pinagkaitan ng kasiyahan.

"I'm way better than him! You hear me, pretty lady? Mas magaling ako."

"Ows? As if I care?"

"You should."

"Tss, Clay never complain, but you complain every single second. Now who's better?"

Pang-aasar ko pa na mas nag paasim sa mukha niya. Tatawa-tawa nalang akong tumingin-tingin sa mga kwarto para masiguro na wala na ngang nagtatagong studyante.

"I firmly stand my statement. I'm way better than Clay. Period."

Aniya pa kaya tinaasan ko siya ng kilay.
Napangiwi naman siya hanggang sa ang ngiwi niya'y nauwi sa ngisi.

"My mind won't change, baby. Dito kalang ha, I'll check upstairs for you. Magpahinga ka nalang muna dito."

Sabi niya at kinindatan ako. Napatawa lang ako at kinawayan siya.

"Okay! Bilisan mo ah. Pagabi na." Bilin ko pa at naupo sa huling baitang ng hagdan.

This is way better than going upstairs too. He's really sweet sometimes. Kapag may tupak siya.

I bend my knees and hug them before leaning down my head and tried to have a brief rest.

While doing so, defeaning silence filled my ears and sent me to a peaceful state.

I stayed like that for a minute then a male voice surrounded me making me turn my head upwards.

Napakurap-kurap ako ng makita si Rayven Loststone na nakatayo ilang dangkal lang sakin.

Walang emosyon ang mukha niyang nanunuri sa aking buong katawan. Napabuntong hininga pa siya at napailing.

Eh?

Ano naman ang kailangan ng isang 'to?

"Rayven. Bakit nandito ka pa? Pagabi na, dapat ka ng umuwi sa dorm mo."

Asik ko at tumayo. Pero tinignan lang niya ako.

"Didn't I tell you to stay away from Ceixarder? Tss. You're so stubborn, Winter."

Napangisi lang ako dahil sa naiinis niyang ekspresyon. Pakielamero talaga siya kahit kailan.

Ano ba ang pake niya kung lalapit-lapit ako kay Ceix?

"Dati ka pa ah. Ano ba'ng problema mo at palagi kang panera ng modo? At ang sabi mo noon, umalis ako sa Student Council hindi ang lumayo kay Ceixarder."

"The same difference. Ganun rin yon. Leaving his territory is like staying away from him."

"Naah. I don't think so. At wag ka ng magsayang ng laway mo, di parin kita susundin. "

"I know you'll say that, but think of this, If you stay close to him...you will be his downfall." Napa-pamewang ako sa sinabi niya.

"What the--"

"You will be like Amira who pulled Blake down. Sooner than later, Winter, malalaman ng lahat ang tungkol sa inyong dalawa. And I'm afraid that he will fight for you which is way terrible. Kilala mo siya, hinding-hindi ka niya ididinay at palagi ka niyang pipiliin."

Parang may kung anong bumara sa lalamunan ko at hindi ko siya nagawang sagutin.

Kasi kahit anong pagmamatigas ko, alam kong tama siya. Ayuko lang aminin pero kaninang umaga pa lang, alam ko na na kapag umalis si Blake sa pwesto...mangyayari talaga ang sinabi ng lalaking 'to.

"Gusto mo bang kalabanin ng lahat ang lalaking mahal mo? Kasi yun ang mangyayari kung hindi mo ititigil ang namamagitan sa inyo. And if he has no position, he has no power, no power to protect himself at all. That's why I'm telling you now, to let him go."

God knows how I wanted to talk back. How much I wanted to fight for us, na hindi mangyayari yun kasi di ko hahayaan. Pero para akong binuhusan ng napakalamig na tubig at ni hindi ko magawang gumalaw mula sa aking kinatatayuan.

Nakatitig lang ako sa kanya at nakakuyom lang ang mga kamao ko sa sobrang inis.

Gusto kong tumakbo papunta sa kanya at pagbabaliin ang mga buto niya dahil sa inis pero para akong napako sa kinatatayuan ko.

"Didn't you know that Nazi is planning to use whatever you and Ceixarder have against Ceix? Maybe he will also sent some students to bug you. It's just a matter of time before he can execute his plan. "

Pagpatuloy niya pa. Kahit na anong lunok ko at subok na magsalita ay di ko magawa. Pakiramdam ko pag nagsalita ako ay may tutulong mainit na likido mula sa mga mata ko.

Shit naman!

Naiiyak na ako. Naiiyak na ako dahil alam ko na kung ano talaga ang mangyayari kung hindi ko pa 'to ititigil.

Pero ayuko. Ayukong iwan siya dahil lang sa natatakot ako na baka maalis siya sa posisyon.

We can deny it! I can convince him to deny me. We can avoid being too sweet especially in public places and meet somewhere private. Yeah. That will do.

"I'm just helping you two, the disaster everyone is talking about is coming near. I can tell, so bear a little until the end--"

"No. We will fight together." Sa hinaba-haba ng gusto kong sabihin, yun lang ang nakayanan ko.

Ayuko ng magpaliwanang ng side ko basta yun na yun.

With all my strength, I push myself and walk away. Hindi ko na nahintay si Ceix dahil ayukong magkaabutan sila.

Baka kasi ano pa'ng sabihin niya kay Ceix at ma-convince niya ito. Hindi ko kayang lumayo sa kanya.

Ngayon lang ako nagkaganito kaya baka hindi ko kayanin. I will prove that I'm really stubborn. I don't care. I'm really stubborn anyway.

**

I just want to say sorry for my grammatical errors and typos.

Kung may mga wrong grammar man po ako, sorry lang po.

Hindi po kasi talaga ako nag-eedit kaya di ko na po naco-correct ang mga grammars ko.

-Astral