CHAPTER FOUR

MAAGANG bumangon si Ataliana para paghandaan ang lakad nila ni Zarick sa araw na 'yon. Sa sobrang excitement niya halos hindi siya nakatulog.

Hating gabi na siya dinatnan ng antok. At ang buong isipan niya ay binalot ng mga ala-ala kahapon. Pati na rin ang mangyayari mamaya kapag magkasama na sila ng Senyorito.

Mabilis siyang naligo at nagpalit ng damit. She's wearing a white floral summer dress. Lagpas 'yon sa kanyang tuhod at ang manipis na straps ay de-tali. She paired it with white bandana.

Marami siyang bandana na iba't-iba ang kulay at desenyo. Si Ada ang madalas magbigay sa kanya ng gano'n bilang regalo.

Ang sabi ng kaibigan, kapag nakikita siyang naka bestida at nakasuot ng bandana habang nag-aalaga ng baka o kaya ay nakahiga sa damuhan ay para siyang 'yung mga babaeng nakikita nito sa internet na madalas ipakita sa kanya.

A type of girl who loves nature and away from the busy City. A place were aesthetically surrounded with greenery.

Ang Hacienda Guerrera ang nagbigay sa kanya ng panibagong buhay at pag-asa. Bukod sa tunay na maganda ang kapaligiran doon, payapa at simple—ang mga tao ay may mabubuting puso rin.

Naalala niya tuloy ang mga hiling sa kanya ni Ada noong nakaraang linggo.

"Tumakbo ka! Kukuhanan kita ng video! Dali!" utos sa kanya 'yon ni Ada nang maabutan siyang nakahilata sa dayami at nag-aabang ng paglubog ng araw.

"Ayoko, Ada. Kung gusto mo ikaw na lang ang tumakbo at ako ang mag-re-record."

Palagi siyang kinukulit ni Ada sa mga ganyan at i-a-upload daw nito sa Facebook. Hindi naman siya mahilig sa social media. May Facebook siya pero para lang 'yon sa komunikasyon niya sa mga kaklase at propesor.

"Palitan mo na itong profile picture mo. Baka ka ba?"

Natawa si Ataliana sa sinabi ni Ada. Ang profile picture niya ay si Baraka at ang cover photo niya naman ay ang luntiang damo doon na may maliliit na kulay puting bulaklak.

"''Wag mo ng pakialaman 'yang pictures d'yan. Akin na ang cellphone mo at tumakbo ka na doon," sabay turo niya sa unahan nila.

Bumangon na si Ataliana at inayos ang bandana pati na rin ang umaalon na buhok na umaabot na sa kanyang bewang.

"Tingin ka dito, girl." utos sa kanya ni Ada.

At nang nag-angat si Ataliana ng tingin sa kaibigan, umikot ang mga mata niya dahil kinuhanan na naman siya ng litrato. She's Ada's favorite subject in photography.

Naupo si Ada sa tabi niya para ipakita sa kanya ang kuha nito.

"Ang tangos ng ilong oh..." sabay dutdot ni Ada sa ilong niya sa screen ng cellphone. "At likas na mapula ang labi mo. Hindi na talaga kailangan ng liptint."

"Hindi naman talaga ako nagliliptint."

"Kaya nga e! Sana all talaga."

"Akin na 'yan. Pumuwesto ka na do'n, dali!" Kinuha ni Ataliana ang cellphone ng kaibigan.

Nagmamadali naman si Ada na inayos ang off shoulder na bestida at sinuklay din ang makapal na buhok gamit ang mga daliri.

"Kunyari hindi ko alam na kinukuhanan mo ako, ah! Gandahan mo. Ipopost ko 'yan sa Facebook ko."

"Sige!"

Nag-umpisa nang tumalon-talon si Ada sa damuhan habang hawak pa ang laylayan ng bestida. Para itong bola na masayang tumatalbog-talbog.

Ada glanced at her and smiled. Feel na feel nito ang ginagawa at siya naman ay pinipigil ang matawa para hindi ma-record ang tawa niya. Ngunit nang matalisod si Ada ay bumungisngis siya ng tuluyan.

"Ang tanga ng bato!" sigaw ni Ada at napaupo sa damuhan. "Halika na dito, gurl. Patingin ako."

Naupo si Ataliana sa tabi ng kaibigan at sabay na pinanood ang video. Pareho silang humagalpak ng tawa nang mapunta na kung saan natalisod si Ada.

Nahinto lang sila sa tawanan nang marinig ang pamilyar na makina ng sasakyan na pumarada sa garahe doon. Sabay nilang nilingon ang bahay nila at nakita ang sasakyan ng Guerrera.

"Si Senyorito Zarick..."

"Kukunin siguro ang gatas?" maang na tanong ni Ada. "Halika, puntahan natin."

Iyon nga ang ginawa nila. Nilapitan nila ang Senyorito Zarick na nakababa na sa sasakyan at naglalakad papunta sa bahay nila.

Napabilis ang lakad ni Ataliana. Wala pa naman doon ang lolo Amado niya para asikasuhin ang Guerrera na bisita.

"Senyorito Zarick..." agaw pansin niya nang makalapit na.

Sa gilid niya ay hinihingal pa ng kaunti si Ada, ngunit nakuha pang bumati. "Hello, Senyorito."

Zarick's eyes darted at Ataliana.

Napalunok siya at gustong mapayuko ngunit hindi niya gustong magpatalo sa kaba na nararamdaman sa tuwing nasa paligid ang Senyorito.

"Ano po ang kailangan mo, Senyorito Zarick?" tanong niya at mas lalo pang nagdilim ang mga mata nito.

Kaya siguro palagi siyang kinakabahan sa presensya ni Zarick ay palaging madilim at malamig ang tingin nito sa kanya.

Ang mataas na pader na nakaharang sa pagitan nilang dalawa ay hindi  niya kayang tibagin. He perfectly built a strong wall that made him more unreachable.

"Nasaan ang lolo mo?" sa malamig na tono.

"N-nasa bayan pa po, Senyorito. Kukunin mo na ba ang gatas?"

Nagtagal ang mabigat na tingin nito sa kanya bago tumango bilang sagot.

"Sige po. Teka lang at kukunin ko."

Mabilis na pumasok si Ataliana sa munting bahay nila at nakalimutan ng imbitahan si Zarick sa loob dahil sa pagkataranta niya.

"Ang guwapo talaga!" Kinikilig na bulong ni Ada na nakasunod na sa kanya.

Ikinunot ni Ataliana ang noo.

Zarick Guerrera is very handsome but he's also very intense. Kaya kahit guwapo, hindi niya magawang magustuhan talaga.

Mas lamang pa na kinakabahan siya kapag nakikita ang binata kesa sa kiligin o matuwa. Kagaya ng nararamdan ni Ada sa tuwina o kaya ng ilang dalagita sa Bakahan.

"Nakaka-kaba ang presensya niya. Ayaw ko sa kanya, Ada."

Iniwan niya ang kaibigan sa kusina at dinala na kay Zarick ang sealed glass jar kung saan nakalagay ang gatas ng baka.

"Ito na po, Senyorito."

Sa medyo nanginginig na mga daliri ay inabot niya kay Senyorito Zarick ang babasaging garapon.

Nang tinanggap nito 'yon ay bahagyang nagtama ang kanilang mga daliri at naramdaman niya ang kilabot na hatid sa kanya nang kanilang pagdadampi.

Napaatras si Ataliana at itinago ang mga kamay sa kanyang likod.

"Pasensya na po kung hindi kaagad nadala sa mansyon. Wala po kasi si lolo."

Madalas ay ang lolo Amado niya ang naghahatid ng gatas ng baka sa mansyon o kaya ay may inuutusan ito. Ngayong araw ay hindi nagawa dahil nasa bayan ang lolo para mamili ng pagkain nila sa buong linggo at inabot na ng takip-silim.

Tinalikuran siya ni Zarick nang wala man lang sinabing kahit na ano. Tinitigan lang siya at supladong tumalikod.

Sumimangot si Ataliana.

Hindi talaga palakaibigan ang Guerrera na ito. Hindi niya na inaasahan pa na magkakalapit sila ng Senyorito Zarick o kaya naman ay magiging magaan ang trato nito sa kanya.

Kaya talagang na-excite siya na magkikita sila sa araw na 'yon at isasakay pa siya kay Fuerte!

Ala-sais palang ay handang-handa na si Ataliana na umalis. Kagigising lang ng lolo niya at napatingin pa sa kanya. Nakapagpaalam na naman siya kagabi dito kaya hindi na nagtaka na bihis na bihis siya.

"Anong oras ang uwi mo, apo?"

"Bago po lumubog ang araw ay uuwi na ako, lo."

Dala ni Ataliana ang tote bag katsa na ang desenyo ay larawan ni Baraka. Sa loob ay ang extra niyang damit, ang nilagang saging saba at may chips din na kakainin nila ni Zarick. May tubig din siyang dinala.

"Mag-i-ingat ka apo. Dala mo ba ang cellphone mo?"

Napangiwi si Ataliana dahil wala sa isip niya 'yon.

"Dadalhin ko po, lo."

Nagpunta siya sa silid niya at kinuha ang cellphone na nasa damitan. Kailangan niya 'yon para kapag nag text ang lolo niya ay ma-reply-an niya para hindi ito mag-alala sa kanya.

Mula sa Bakahan ay binaybay ni Ataliana ang daan papunta sa gubat. Kailangan ay sa main road talaga siya dadaan dahil ayaw niyang subukan na tumawid sa ilog. Mahirap nga naman 'yon dahil mababasa siya. Isa pa, malalim ang tubig na dapat niyang tawirin.

Pinagpapawisan na siya ngunit nanatili ang kasiyahan sa kanyang dibdib. Sobra siyang nagagalak na makita ang Senyorito Zarick at makasakay sa kabayo nito.

Sa kaliwang gilid niya ay ang walang katapusang puno ng niyog. Ang kalsada na nilalakaran niya naman ay lubak, maalikabok at minsan naman ay sementado. Sa kanang gilid niya ay ang kahabaan ng gubat at ilog.

May iilang motorsiklo ang dumadaan at magpupunta sa planta para magtrabaho. Mas marami ang empleyado doon.

"Ataliana, saan ka pupunta?" Pumarada sa gilid niya ang motorsiklo ng pinsan ni Ada.

Huminto siya sa paglalakad at gumilid.

"Hello, Rafael. Doon lang ako sa... may bakery."

Itinuro niya ang malayong harapan. Ang nag-iisang bakery doon na malapit sa daan papasok sa gubat.

"Sumabay ka na sa akin. Doon din ang daan ko."

At dahil napapagod na siyang maglakad at pawisan na rin, umangkas siya sa motor ni Rafael.

"Kumapit ka sa akin. Malubak ang daan," anito nang sa likod ng inuupuan niya siya nakahawak.

"Okay."

Iniyakap ni Ataliana ang mga braso sa bewang ni Rafael.

Matangkad ang binatilyo at may itsura. Matanda ito sa kanya ng dalawang taon at marami ang nagkakagusto rito sa unibersidad na pinapasukan nila. Scholar din ito ng Guerrera's Foundation.

"Alam mo bang may meeting ang mga iskolar?" tanong ni Rafael.

"Huh? Hindi ko alam. Kailan daw ba?"

"Tss. Hindi ka kasi nagbubukas ng Facebook mo. Wala pang eksaktong schedule kung kailan pero baka bago daw matapos itong buwan."

Napapikit siya upang hindi mapuwing nang dumaan sila sa lubak at lumipad ang makapal na agiw-iw ng alikabok.

"Magpupunta ako. Saan ba gaganapin?"

"Sa headquarters lang din, Ataliana."

"Sabay na tayo kung gano'n."

Nanatiling nakapikit si Ataliana at nakayakap kay Rafael dahil ramdam niya pa ang lubak pati na rin ang mga alikabok.

Ngunit nang huminto ng bahagyang ang motorsiklo, unti-unti rin siyang nagmulat ng mga mata dahil baka nasa bakery na sila.

"Magandang umaga, Senyorito Zarick," narinig niyang bati ni Rafael.

Nagulat siya at tinignan ang harapan nila.

Napalunok si Ataliana nang makita ang madilim na titig sa kanya ni Zarick sa kabila ng magandang sikat ng araw.

He's wearing a navy blue v-neck shirt, dark pants and boots. Nakasakay ito sa kabayo at parang hari sa daan na kailangang bigyan ng nararapat na pagpupugay.

When Zarick's eyes darted at her arms that wraps around Rafael's waist, Ataliana absentmindedly released her embrace.

Sa paraan ng pagtingin sa kanya ng Senyorito para bang may mabigat siyang kasalanan na nagawa.

"Nandito na tayo, Ataliana," untag sa kanya ni Rafael na hindi niya namalayan nasa tapat na nga sila halos ng bakery.

"Uh, salamat, Rafael."

Taranta na bumaba si Ataliana sa motor. Si Rafael naman ay umalis na pagkatapos.

Bumaba si Zarick sa kabayo nito at labis labis na kaba ang dumadagundong sa kanyang dibdib.

Why it felt like she did something wrong and he will be going to punish her for that?

Wala naman siyang ginagawang masama, ha. Bakit parang wala sa mood ang Senyorito? Hindi naman siya nahuli sa pagkikita nila. Halos sabay pa nga ang pagdating nila.

Nang lalapit sa gawi niya si Zarick ay mabilis siyang tumalikod para bumili ng tinapay kahit wala naman siyang planong bumili, dahil may pagkain naman siyang hinanda para sa kanilang dalawa.

"Pabili po ng pandecoco at spanish bread," aniya sa tindera.

"Ilan?"

Isang daan ang dala niyang pera at wala siyang balak gastusin lahat 'yon. Kailangan niyang magtipid.

"Tag limang piraso lang po."

Nahinto ang tindera pansamantala at lumapad ang ngisi habang nakatingin sa may likuran niya.

Ataliana's heart skipped a beat when she felt Zarick's warm palm on her waist. Wala pa ay pinagpapawisan na siya kaagad!

"Magandang araw, Senyorito Zarick," maligayang bati ng tindera.

Ataliana swallowed hard. Bakit siya nito hinahawakan ng gano'n? Hindi ba ito nahihiya na baka may makakita dito at isipin na may kung ano sa kanilang dalawa?

Zarick remained standing beside her as if he was also going to buy bread or what. Bakery at Sari-Sari store ang naroon.

Nang makapagbayad siya at nakuha ang biniling tinapay, umalis si Ataliana doon para makalayo sa hawak ng Senyorito. Kaya lang ay sumunod ito sa kanya!

"Sabay na tayo." Zarick's voice was cold as ice.

At dahil may iilan ng dumadating para bumili sa bakery at napapatingin pa sa kanila, sabay babati kay Zarick, napilitan si Ataliana na tumakbo papunta sa gubat.

Hindi niya alam kung tama ba ang ginawa niya pero ayaw niyang makita sila ng mga tao na sasakay siya sa kabayo ni Zarick. Sa gubat niya na lang  hihintayin ang Senyorito.

Yakap niya ang bag habang tumatakbo papasok. Sa paligid niya ay naglalakihang puno at ang sikat ng araw ay tumutusok sa mga sanga.

Ang kanyang buhok ay sumasayaw kasabay ng kanyang bilis at ihip ng hangin. Even the hem of her dress is dancing with her.

Nang marinig ang mga yabag ng kabayo sa may likuran niya, parang lalo pa siyang ginanahan bilisan ang pagtakbo niya.

Nababaliw na ba siya? Bakit siya tumatakbo?

"Ataliana!" dumagundong ang boses ni Zarick.

Bumagal ang pagtakbo niya nang matantong pwede na siyang maglakad dahil nasa kalagitnaan na sila ng gubat. At naririnig niya na rin ang agos ng ilog sa unahan.

"What the fuck are you doing?" galit na boses ni Zarick ang sunod niyang narinig.

Pati ang pagbaba nito sa kabayo ay marahas na kulang na lang  ay tumabi kahit ang mga mabagsik na hayop sa kagubatan para lang bigyan ito ng daan.

Sapo ni Ataliana ang dibdib. Hingal na hingal sa ginawa niyang pagtakbo. Napasandal siya sa malaking puno.

Zarick walked towards her, making the fast beating of her heart accelerate more.

Ang bawat yapak ay mabigat, nanunubok at tila nauubusan ng pasensya. Madilim ang guwapong mukha at malupit ang emosyon sa mga mata.

"H-hi," she smiled cutely at him despite the wild beating of her heart.

Napahinto ito at umigting ang panga. His chest moved for a sigh after a while.

Unti-unting kumalma ang itsura habang nakatingin sa labi niyang nakangiti. Parang tigre sa gubat na biglang umamo.

"Why did you run?"

Bakit nga ulit siya tumakbo?

"Did you just run away from me?" he raised his brows.

Ataliana shook her head. "Tumakbo ako kasi... ayaw kong may makakita sa atin na magkasama."

With her answer, Zarick's face darkened again.

"At ang usapan natin ay dito tayo magkikita, ha!" Dagdag niya pa nang maalala 'yon. "Hindi sa bakery."

"At hanggang kailan tayo lihim na magkikita?" kritikal na tanong ni Zarick at unti-unti ng humakbang ulit hanggang sa makalapit ng tuluyan sa kanya.

Lumundag ang puso niya nang ipatong nito ang magkabilang kamay sa puno. Sa gilid ng kanyang ulo. She can almost smell his scent, very manly and seducing.

"Hindi ko alam. Ayaw kong may makakita sa atin."

"Sabihin mo sa akin ang dahilan mo kung bakit."

Ngumuso siya.

Bumaba ang mga mata ni Zarick sa kanyang labi tapos ay ibinalik ulit sa mga mata niya. It felt like her lips always distracted him.

"Ayokong madungisan ang tingin sa 'yo ng mga tao dahil..." she sighed sadly. "...nakikipagkita ka sa akin."

People in Hacienda Guerrera has a high expectations from the women that Guerrera's men will choose. Noon pa ay inaasahan na ng mga tao doon na ang nababagay sa mga Senyorita at Senyorito ay ang mga taong kabilang din sa antas ng pamumuhay ng mga ito.

Parang sa mga pelikula at fictional na libro, madalas ang mga mayayaman ay para lang sa mayayaman. Ang mga mahihirap ay imposibleng magustuhan ng mga alta. Kung magustuhan man ay marami rin pagdudusa na pagdadaanan kahit pa tunay ang pag-iibigan. Maraming hadlang. Maraming sasalungat.

Isang halimbawa na ang bawal na pag-iibigan ng kanyang magulang. Ang ama niya ay likas na nasa alta sosyedad. Ang ina niya naman ay nagsisikap makaahon sa kahirapan ng buhay.

Maaaring mahal ng mga ito ang isa't isa ngunit ang paraan ng pagmamahalan ay mali. At kung hindi mali, tiyak na hindi pa rin tanggap dahil sa malaking agwat ng estado ng pamumuhay.

"At anong mali sa pagkikita natin?" ani Zarick na bagamat naiintindihan naman ang sitwasyon nila, ayaw lang tanggapin ang dahilan niya.

"Ang mga kagaya mo ay hindi nararapat sa isang katulad ko, Zarick. Kahit na pagkakaibigan lang ang lahat ng ito ay may masasabi pa rin ang ibang tao."

"The hell I care with other people's opinion?"

Bumuntong hininga si Ataliana.

Hindi na alintanan ang pawis niya sa noo at leeg dahil sa pagtakbo niya. Kung hindi pa bumaba ang mga mata ni Zarick sa leeg niya, hindi niya pa malalaman.

Marahan na hinawi niya ang buhok papunta sa kanyang likod dahil dumidikit ang mga 'yon sa pawis niya sa leeg.

Zarick's eyes stays on her neck, then his adam's apple moved a bit.

"Ikaw lang naman ang iniisip ko. Ayokong sirain ang reputasyon mo—" nahinto siya nang ibaba ni Zarick ang mukha sa leeg niya.

Ataliana bite her cheek when Zarick grazed the tip of his nose on the skin of her sweaty neck.

Napatingkayad pa siya ng kaunti dahil sa kuryenteng dumaloy sa kanyang tiyan.

"You better stop giving a damn about other people's opinions." Zarick planted a kiss on her neck. "Buhay natin 'to. Wala silang pakialam."

Unti-unti ay tumango siya. Hindi sigurado kung sumasang-ayon ba talaga siya o sadyang nadadarang lang sa pahalik-halik ni Zarick sa kanyang leeg, at haplos ng isang palad sa kanyang bewang.

"Zarick, may pawis ako d'yan..." sambit niya sa malambing na tono.

"I don't mind. I will always love your smell."

He angled his head on another side and gave her neck another feathery kisses. Nakikiliti siya sa nakakahibong paraan.

Bagsak lang kanina ang mga kamay niya sa kanyang gilid, ngayon ay nakahawak na sa matigas na braso ni Zarick at sa laylayan ng damit nito.

When his lips traveled up to her lips, she closed her eyes and allowed herself to get drowned in his sensual kiss.

Ataliana parted her lips again to give Zarick's tongue access inside her mouth.

Kagabi ay iniisip niya kung sakaling maghalikan ulit sila ng Senyorito dapat ay igalaw niya rin ang kanyang labi. Gayahin niya rin dapat ang paraan ng paghalik nito sa kanya bilang ganti.

At iyon nga ang ginawa niya.

Zarick paused for a while when she mimicked his lips.

Sa namumungay na mga mata ay nagkatinganan sila.

Nahiya siya bigla, siguro ay hindi lang labi niya ang pulang pula kundi ang pisngi niya rin.

Zarick's lips were reddish and shiny. Nakakatukso 'yon at gusto niya pang maghalikan sila.

"Tama ba?" marahan na tanong niya sa ginawa niya.

"Yeah," his voice was low and raspy.

"Ipapasok ko rin ba ang dila ko sa... bibig mo?" paninigurado siya sa mas malamyos pa na boses.

Instead of answering, Zarick closed his eyes tightly.

Pakiramdam niya ay may kung ano itong kinokontrol lalo at gumalaw din ang panga. O baka ayaw nitong nagtatanong siya?

"Pasensya ka na—"

"No baby, it's fine..." he claimed her lips again.

They continued kissing and she mimicked his lips. The minty breath that mixed with his saliva made her thirsty to be kissed by him. It was the eagerness that makes her ask for more.

When Zarick's inserted his hot tongue inside her mouth, she welcomed him and did the same.

Mapusok ang halikan nila at ang labanan ng kanilang mga dila. Kahit ang pagihip ng hangin at ang huni ng mga ibon sa paligid ay tila naging guni-guni na lang  sa kanya.

"Uhh..."

Umalpas ang ungol sa labi niya nang ipasok ni Zarick ang kamay sa ilalim ng kanyang bestida at masahiin ang kanyang dibdib.

Bolta-boltaheng kuryente ang dumaloy sa ugat niya na nagbigay kilabot sa kanyang kaibuturan.

"Zarick..." she called his name breathlessly when he lowered his head and removed the ribbon of her strap.

Napasinghap siya nang mabilis na maramdaman ang mainit na bibig ni Zarick na sumakop sa kanyang ut*ng.

Ataliana was about to close her eyes but she saw Fuerte on the side as if watching them. The horse wiggled his tail and then walked a little to turn his back on them.

Uminit ang kanyang pisngi nang maisip na may audience pala sila ni Zarick. Nakalimutan niyang hindi lang sila ang naroon, kasama nila si Fuerte.

When she looked down, she caught Zarick suckling her nipple like a hungry baby, while his hand is caressing her inner thighs.

The fire on her body was unbeatable. If he continued what he was doing to her body, she might end up crying in pleasure. Baka maulit ang ginawa ng Senyorito sa kanya sa library room!

Ataliana grips Zarick's hair and lets him suck her nipples alternately.

Ilang sandali rin nitong ginawa 'yon na nagpangatal sa kanya. Ipinagdikit niya rin ang mga binti dahil naramdaman ang pagkabasa sa pagitan ng mga hita niya.

Zarick hold her hands after a while and brought her to the other side of the tree. Malapad ang puno na 'yon. Isinandal siya doon ni Zarick. She can see the fire on his eyes. Hindi pa yata ito tapos sa kanya.

Ataliana's eyes widened a bit when he knelt down in front of her. Parang alam niya na ang susunod na gagawin ng Senyorito!

"Zarick..."

"Just a quick taste, baby."

Kagat ang labi na tumango siya. Nag-init ng husto at tila nasabik na maramdaman ulit ang kaluguran na ipinaranas nito sa kanya sa library room.

Itinaas ni Zarick ang laylayan ng kanyang bestida at ipinasok ang ulo doon.

Napasandal siya lalo sa puno nang hawiin ng binata ang panty niya at naramdaman niya ang dila nito sa kanyang pagkababae.

Panay ang lunok niya dahil talagang nanunuyo ang lalamunan. Kinakain na siya ng apoy.

"Aahh..."

Namimilipit ang mga daliri niya sa sarap na nararanasan. At para pigilan ang kanyang mga halinghing, tinakpan niya ang bibig gamit ang kamay.

Paulit-ulit ang ginawang pagdila nito sa kaselanan niya na siyang nagpanginig ng kanyang mga hita at nagpapawis sa kanyang noo. Para na siyang mawawala sa ulirat.

After a couple of licks, he planted a kiss on her femininity.

Pulang-pula ang kanyang mukha nang umahon si Zarick na may multong ngiti sa labi.

"Gusto ko pa sana... kaya lang nanginginig na ang mga binti mo," he whispered sexily under her ear, then kissed her there.

"S-syempre... m-masarap ang ginagawa mo..." nahihiyang pag-amin niya.

"Did my baby like it?"

Ataliana nods her head shyly. "Yes."

"I'll do it often then."

"Sa tuwing magkikita tayo?" maang na tanong niya.

"As long as you want, I will please you." Zarick hold her hand and brought her to Fuerte.

"Hello Fuerte!" masayang bati niya sa kabayo sabay haplos sa buhok nito.

Zarick hold her waist and lifted her.

Ataliana giggled when she's already sitting above the horse. Si Zarick naman ay ekspertong sumakay sa kabayo at pinalakad na.

He's sitting behind her. His both arms were jailing her, protecting her.

"Sa waterfalls tayo magpupunta?"

"No."

"Saan kung gano'n?" lingon niya kay Zarick at muntik pang magtama ang kanilang mga labi.

"Just wait. You'll like it there."

Very ardent, Ataliana smiled and rested her back on Zarick's hard chest. She felt him kissed the side of her head, making her heart ecstatic.