Chapter 25 [IT MUST'VE BEEN FATE]

Kinabukasan, si Sue nagpunta sa bahay nila Andrew kasi gusto niyang ibalita yung about sa nalaman niya..i mean sa naalala niya..kumatok siya ng kumatok kaso walang nagbubukas kaya ayun inakyat niya ang bahay.. pero hindi siya kasapi ng akyat bahay gang ah.

Sue's POV:

"hhmmm.. buti nalang di gaanong mataas tong pader nila Andrew at madali ko lang siyang naakyat.. dito muna ko sa sala."

tapos may narinig siyang kumakanta-kanta.. edi tiningnan niya., ay jusko ang bruha pala toh naliligo.. magconcert daw ba? XD kaya ayun nagcreep out siya, nagpanic ba.. kaya umakyat muna siya sa second floor,.. tapos may nakita siyang isang pinto na may nakalagay na "DO NOT ENTER"  Eh kaso pinoy eh ayun pumasok...Dun siya nagulat.. ang creepy nung kwarto. punong puno ng notes... notes na kagaya ng kanya... nung mga natatanggap niya..tapos kumuha siya ng isa.. tiningnan niya yun ng mabuti.. parehong pareho talaga. ng may bigla siyang nabagsak na Time Glass..

"sino ka?!" ayun biglang tumakbo si Andrew sa loob ng kwarto patapos na kasi siya nun tapos pupunta na sana siya sa kwarto niya ng biglang may marinig siyang nabasag.

"so ikaw?" 

"Sue?! teka ano bang ginagawa mo dito?!"

"so ikaw yung naglalagay neto?" sabay itinaas ni Sue yung mga Note.

"teka, let me explain.ganito kasi yun si Hannah kasi nga diba psychologists ang nakuha niya kaya minsan alam niya kung ano ang nasa isip mo o ng ibang tao. may kakaiba din siyang kakayahan na Tingan kung ano ang mangyayari. si Hannah siya yung tumawag sayo yung about dun sa laro. yung L.G love game. pero hindi yun literal na laro.. kundi laro kung san matututo kang magmahal"

"so?"

"gusto lang naman naming sumaya ka eh!"

"tss..MGA SINUNGALING" tapos umalis na siya bigla..at pinuntahan niya si Chris dumiretso na siya agad sa condo neto ng walang pasabi.

"alam mo ba yung tungkol dito, yung sa kape pinlano niyo?!" 

"ano bang sinasabi mo Su?"

"hindi ba laro lang lahat.?!well ok na ko. ayaw ko na talaga sabi na nga ba wala talagang mabuting idudulot ang lalaki sa buhay ko eh " tapos umalis na siya. maulan nung araw na yun.. maulan na halos di na napansin ni Sue na bumabagsak na pala ang mga luha niya galing sa kanyang mga mata. patuloy siya sa pagtakbo, takbo siya ng takbo. hanggang sa mabundol siya ng isang sasakyan. dali-dali naman siyang dinala sa hospital. nandun sila Andrew at Chris. pati na sila HannahMartinCindy at Sander.

"ano Hannah? masaya ka na ba?"

"ate wala naman talaga kaming balak na lokohin ka eh." pagpapaliwanag neto.

"Su, walang nanloko."

"so ganun nalang yun? walang nanloko eh ano yun? ano tawag dun?"

"it must've been fate.. fate na magkita tayo ulit. naalala na kita.. ikaw pala yung batang iyakin na binigyan ko ng necklace." bigla nalang tumulo ulit ang luha sa mga mata niya.

"ngayon, di na kita pakakawalan, dati kasi bigla kang tumakbo.." pahabol na sabi ni Chris.

"nakakainis ka, nakakainis kayo."

"well, i think it's destiny na magkita ulit kayo kasi kayo ang meant to be." sabi naman ni Cindy.

"tama na nga yang kaemohan niyo, group hug nalang!" sigaw naman ni Martin.

at nung araw na yun nareveal kung sino ang nagbibigay nung note. kung ano ang L.G at nung araw yun na rin nagpakatawaran sila.

___________________________________________________________________________

READ/VOTE/COMMENT/REACT/BE A FOLLOWER UTANG NA LOOB XD KELANGAN KO PO NG FEEDBACKS THANKS :D

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top