Chapter 6: The Pay

Joshua Vince Charleston on the side ----------->

[Chloe's POV]

"It Final! Your going to be my girlfriend from now on." sabi nya. Aba! Kahit kelan hindi ako papayag. Ayokong magkaboyfriend ng kagaya nya. Kahit na fake pa.

"I SAID NO. HELL NO!" pagdidiin ko. Hindi ba sya nakakaintindi. tsk.

"Wala ka ng magagawa" sabi nya. Bakit ba kasi ako andami dami dyan. tss.

Magsasalita na sana ako ng biglang magsalita yung bantay dito sa detention.

"You two, you may go. Too Noisy. tss" sabi nya. Hays buti naman.

Inayos ko yung mga gamit ko at tumayo mula sa pagkakaupo. Pero bago ako lumabas nagsalita muna ako.

"AYOKO! NAIINTINDIHAN MO BA? AYAW KO! SO PLEASE. WAG MO NG IPILIT." pasigaw na sabi ko tsaka dali daling lumabas.

Hanla! Andilim na pala. Lagot ako nito. Sana di ako pagalitan ni mama.

Nakita ko naman sa Peripheral Vision ko na sumusunod lang sa akin si Kurt. Binilisan ko naman yung paglalakad ko. Ayokong maging girlfriend nya. Kahit na fake pa. Tss.

Lumabas ako ng gate namin at dumiretso lang sa paglalakad. Hays. Maglalakad na naman tuloy ako papuntang bahay. Anlayo pa naman nun pero keri lang yan.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad. Napahinto ako nung biglang may sumigaw mula sa likuran ko. Agad naman ako napatingin. Si Kurt pala. tsk. Nakasakay sya sa kotse nya at nakasunod sa akin.

"Sumabay ka na sakin." sabi nya. Hindi ko lang sya pinansin at patuloy lang akong naglakad.

Sya naman nakasunod pa din sakin. Mabagal lang ang pagpapatakbo nya ng kotse nya. Bahala sya dyan.

Binilisan ko lang ang paglalakad ko. Hays. Tatlong kanto pa ang dadaanan ko bago ako makauwi nito. Anlayo talaga.

Bakit ba kasi kami inabot ng gabi dun sa pesteng detention na yun. psh.

Napalingon ako sa likod ko. Hays! Akala ko umalis na nakasunod pa din pala. Hindi ba ako titigilan nito?

"Pwede ba tumigil ka na sa kakasunod. Kahit na anong gawin mo hindi ako papayag" sabi ko habang patuloy pa din sa paglalakad. Hindi naman sya sumagot pero nakasunod pa din sya sa akin.

Isang kanto na ang nalakad ko. Grabe nakakapagod. Huminga lang ako ng malalim at pinagpatuloy ang paglalakad.

Habang naglalakad ako meron akong nakitang mga nagiinom sa di kalayuan. Siguro mga lima sila.

Napatigil naman ako sa paglalakad. Hanla! Sumakay na kaya ako? Aish! Ayoko baka sabihin nya pumapayag na ako.

Pinagpatuloy ko lang ang paglalakad. Siguro bibilisan ko na lang para pag dumaan ako sa kanila hindi nila ako mapansin. Tama!

Binilisan ko lang ang paglalakad. Nakayuko ako habang naglalakad. Sana hindi nila ako mapansin.

Ang bilis ng tibok ng puso ko. Kinakabahan ako. Hindi ako lumilingon sa paligid ko at nagpatuloy lang sa paglalakad.

Napadaan ako sa kanila. Mas lalo kong binilisan ang paglakad. Konti na lang malalagpasan ko na sila ng hindi nila ako napapansin.

Pero akala ko lang pala yun. Kasi nagulat ako nung may sumipol. Shit!

Hindi ko na lang pinansin at nagpatuloy ako sa paglalakad.

Napahinto ako nung may humigit sa akin. Dahan dahan ko naman 'tong nilingon. Waaahh!

"Hello miss beautiful" sabi nung isa sabay kindat sakin. Ewww!

Napatingin ako dun sa iba nyang kasama. Nakatayo sila ngayon at nakapalibot sakin.

"Bitiwan mo ko!" sigaw ko tsaka sinipa sya sa 'ano' nya. Nabitawan naman nya ako. Tsk. Tama lang sa kanya yan.

Pagkabitaw nya agad agad akong tumakbo pero naharangan ako nung isa. Narinig ko naman silang nagtawanan. Anong nakakatawa. =_=

"Mukhang masarap yan pare aa." sabi nung isa tsaka lumapit samin.

"Oo nga. Isa isa lang ha" sabi nung lalaking nakahawak sakin. Hanla! Anong gagawin nila sakin.

"Pwede pa bitiwan nyo ko. Kadiri kayo!" pagpupumiglas ko pero wala ring nangyari.

Nagulat ako nung punitin nung isa sa mga lalaki dito yung suot kong uniform. Waaahh! T_T

"Tulong! Tulungan nyo ko. Parang awa nyo na." sabi ko. Hiniga naman nila ako sa kalsada ,dun nila ako pinaghahalik halikan sa leeg. Yung iba naman tumatawa lang.

Unti unting pumatak yung luha ko. Ano ng gagawin ko? T_T

"P-parang awa nyo na. P-please! T-tulungan nyo ko..." sabi ko habang umiiyak. Yan na lang ang tanging magagawa ko. Ang sumigaw para humingi ng tulong kahit na alam kong walang nakakarinig sakin.

Iyak lang ako ng iyak habang pinagsasaluhan nila ako na parang isang pagkain. Mga walang hiya sila! T_T

Napakahina ko. Hindi ko nagawang ipagtanggol ang sarili ko.

Nagulat ako nung biglang tumumba ang isa dito.

Napatingin naman ako dun. Si Kurt. Andito sya…

"Mga g*go pala kayo eh." sabi nya tsaka hinigit yung isa dito at pinagsusuntok. Natumba naman 'to. Pero agad ding tumayo.

Nagulat ako nung palibutan nila si Kurt at may bitbit silang mga kahoy. Tig iisa isa sila.

"Hindi mo kami kaya!" sigaw ng isa dito atsaka sinimulan syang sugurin.

Nakaiwas naman si Kurt at sinuntok ito sa bandang tagiliran ng lalaki. Hindi pa sya nakuntento at kinuha yung kahoy na hawak nito at pinalo sa ulo nung lalaki. Napatumba naman 'to.

"Sino ka bang pakeilamero ka?" tanong ng isa pa.

"Ako? I'm her boyfriend" sabi ni Kurt at sinipa yung lalaki. Natumba yun pero tumayo din agad at pinalo si Kurt sa bandang paa gamit ang kahoy. Agad naman napaluhod dito si Kurt.

"Kurt!" sigaw ko tsaka tumayo mula sa pagkakahiga. Kelangan ko syang tulungan.

Nakakita naman ako ng tubo dito. Agad ko 'tong kinuha at pinaghahampas ang isang lalaki dito. Natumba naman sya.

Lumapit ako kay Kurt at inalalayan ko syang tumayo. Lalapit sana yung isa pang lalaki sa gawi namin para sana kunin ako ng bigla itong sinuntok ni Kurt. Gaya ng ginawa ko kanina pinagpapalo ko sya ng tubo. Napahiga naman sya dun. Good Job Chloe!

"Chloe wag ka ng pakisali kaya ko na 'to. Pumasok ka na sa loob." sabi ni Kurt at sinuntok at pinagsisipa yung isa pang lalaki dito.

"No. Baka mapahamak ka. Tutulungan kita." sabi ko. Hahampasin ko na sana yung isa pang lalaki dito ng tubo ng biglang may humawak sakin.

"Huli ka!"

"Bitiwan mo nga ako" sigaw ko pero hindi nya ako binitawan.

"Fvck! Ang kulit mo talaga. tch" sigaw ni Kurt. Ako pa talagang makulit ha. Tinutulungan ko na nga sya eh.

"ARAY KO! BITIWAN MO KO SABI EH!" sabi ko at kinagat sya sa braso dahilan para mabitiwan nya ako.

Pagkabitaw nya agad ko sinipa yung 'ano' nya at pinulot yung tubo dito at pinaghahampas nya. Napaluhod naman sya di kalaunan di rin kinaya at natumba. Buti nga. =_=

Napatingin ako kay Kurt. Nakikipaglaban pa din sya. Nagulat ako ng biglang maglabas si Kurt ng—

BARIL!?

WTF! Bakit may ganyan sya?

Agad naman nyang pinutukan yung isa dun sa tagiliran.

"Ano lalaban pa kayo?" tanong nya at pinaputukan yung isa sa bandang paa.

Hindi sila sumagot bagkus nagtatatakbo sila paalis. Yan lang pala katapat nila eh. Pero bat may ganun si Kurt?

Lumapit naman sakin si Kurt at tinanggal nya yung leather jacket nya at sinuot sakin. Nga pala napunit pala yung uniform ko.

"Are you okay?" tanong nya. Nagnod naman ako bilang sagot.

"Bakit ka pala may ganyan?" sabi ko sabay turo sa baril na hawak nya. Agad naman nya itong tinago sa bulsa nya.

"Wala. For protection" sabi nya. Nagnod lang ako.

"Hatid na kita. Delikado na pag maglalakad ka pa" sabi nya. Pumayag naman ako. Tama sya. Masyado ng delikado.

Sumakay lang kami sa kotse nya at nagsimula na syang magdrive.

-Montana Residence-

Pagkahatid nya sa akin agad akong bumaba sa kotse nya. Bumaba na din sya. Nagulat ako nung may sumigaw.

"Jusko! Anak what happened? Bakit ganyan yang uniform mo?" si mama pala! =_=

"Mama muntik na kong ma-rape kanina pero tinulungan nya ako" sabi ko kay mama. Lumapit naman sya sa akin at niyakap ako.

"Thank you iho. Ikaw ba ang boyfriend nya?" tanong ni mama atsaka bumitaw mula sa pagkakayakap.

"Yes madame/No he's not" sabay naming sabi.

"Yes madame I'm his boyfriend" sabi nya at nginitian si mama. Psh.

"No ma! Hindi ko sya bf at never mangyayari yun" sabi ko atsaka binigyan si Kurt ng death glare.

"Wag ka ng mahiya anak. Wag mo ng itago. Strict ako dati pero ngayon hindi na"

=_=

"What's your name pala iho?" tanong ni mama. Tsk.

"I'm Kurt Ivan po." magalang na sabi ni Kurt. Psh. Spell PLASTIC. K-U-R-T. =_=

"Oh! Nice name. By the way, I'm Aaliyah. You can call me tita Aya" sabi ni mama tsaka ngumiti.

"Okay Tita" tahimik lang ako nakikinig sa kanila.

"Pasok ka muna sa loob" pagaalok ni mama.

"Wag na po. Kelangan ko na din pong umuwi. Gabi na eh"

"Sige sige. Ingat ka" sabi ni mama. Pumasok na sya loob ng kotse nya at pinaandar.

"Ang gwapo ng boyfriend mo 'nak" sabi ni mama sakin. psh.

"Hindi ko nga sya boyfriend mama eh."

"Sus! Wag mo ng ideny nak. Gusto ko sya para sayo." sabi ni mama tsaka pumasok sa loob. Sumunod lang din ako.

"Ma! Di na ko kakain ha. Bukas na lang. Napapagod na ko." sabi ko. Hindi ko na sya inantay sumagot at umakyat na ako sa kwarto.

Pagka akyat ko nagbihis lang ako. Hanla! Di ko pa pala nababalik yung jacket ni Kurt. Bukas ko na nga lang to ibabalik.

Pagkatapos kong magbihis nahiga na ako at natulog.

Zzzzzz Zzzzzzzz

**********************
A/N: This CHAPTER is now EDITED! :)

-Dyosang Author ♥