Chapter 13: Reminiscence
Chapter 13: Reminiscence
Jenny Anne De Guzman on the side ----------->
[Kurt's POV]
"Happy Anniversary hubby ko" - she said and kiss me on my cheeks.
"Happy anniversary too. I love you my wife" - i replied then kiss her also in cheeks.
Yeah. Your right were celebrating our Anniversary today. One year passed since we have a relationship, And i'm happy because of that.
"Hubby ko *pout*"- she said then pinulupot nya yung kamay nya sa braso ko na parang bata.
Find it cute. She's such a childish.
"Yes my wife?" - i smiled to her. She just smiled back before answering me.
"Pwede ba tayong pumunta sa E.K (enchanted kingdom)? Dun na lang tayo mag date.. Please! *puppy eyes* -She said.. Shit! Her puppy eyes.. Di ako nakakatanggi pag nag papuppy eyes sya. And ayokong nakikita syang nag mamakaawa. I don't know why. Siguro i just love her so much.
"Yun lang ba wifey? Sure." -i answered back. Di ko talaga kaya syang tanggihan lalo na kung gagamitin nya yung puppy eyes nya.
"Yey! I love you hubby ko!"-she hug me then nagtatatalon sya pumunta sa walk in closet nya para maghanap ng isusuot.
Such a hyper girl. It's one of the characteristics that i like to her being childish and hyper.
"Hubby ko, wait mo ako ah.. Magbibihis lang ako." -she shouted not literal shout parang nilakasan nya lang yung boses nya para marinig ko sya.. Nasa bedroom kasi nya sya at ako ay nasa Living room waiting her.
"Take your time my wife" -i shouted back.
I think matatagalan pa sya dun makapag log-in nga muna ng facebook.
|email| |password|
Logging in…
Pag open ko ang daming notif. , messages and friend request pero sanay na ako dyan kaya di ko na pinansin.
I just open my fb account to greet my wifey here.. Ayokong sya lang nakaka alam nun gusto ko everybody.. Ganun ko sya kamahal.
I type:
Happy Anniversary my wife. Stay strong with us. I love you my wife *kiss emoticon*
Just now • Like • Comment • Share
After that i logged out my account. Sakto namang pag kalog out ko bumaba sya..
Isa lang ang masasabi ko sa kanya ngayon.. Gorgeous!
She's so beautiful today wearing a yellow dress na lalong nag paputi sa kanya. And yellow sandals. Wala syang make up, lip gloss lang ang nalagay nya. Simple girl diba? That's why i like her.
"Hubby ko am i pretty?" -she asked and umikot para parang ipakita ang kanyang suot.
"Yes my wife. Such a gorgeous wife. Let's go!" -i said then we go outside.
-fast forward-
Nasa E.K na kami ngayon. At ngayon nandito kami nakapila sa isang rides. Ang taas naman nito pero di sya takot. In fact, sya pa nagpumilit sa akin na sumakay dito. Hindi kasi ako mahilig sa mga rides eh.
"Hubby ko tara na sakay na tayo!"-sabi nya habang hatak hatak ako para sumakay.
Nagstart ng umandar yung rides. Yung rides na to is yung bababa sya then maya maya biglang tataas. Di ko alam tawag dito eh..
"Waaahh!! Hubby ko let's enjoy this day"- she said.
"Sure my wife." - i answered back.
-An hour passed-
Madami na kaming nasakyan na rides halos lahat na nga nasakyan namin eh. Iisa na lang yung hindi. Ferris wheel na lang ang 'di pa namin nasasakyan. Sabi kasi nya na ihuli na daw namin to eh.
"Hmm… Hubby ko tara na"-she said at hinatak ako papunta sa loob nitong rides.
After a seconds umandar na itong Ferris wheel. Nakaupo lang kami sa loob nun. We're just quite looking each other when she speak.
"Hubby ko"-pagtawag nya sa akin nyan ay unti unting tumulo ang mga luha nya ng hindi ko alam kung bakit. I wiped her tears.
"Why are you crying my wife?"-i asked.
"Hubby ko *sob* promise mo na di mo ako kakalimutan ha.*sniff* Kahit 'di na tayo sana wala pa ring magbabago.*sob* I love you hubby" -she said while crying.
"Di kita magets wife. What are you saying?"-i looked at her confuse.
"Hubby ko *sob* lilipad na kami papuntang Korea *sniff* mamaya. Dun na daw kami titira at dun na daw *sob* ako mag aaral. I'm sorry hubby ko *sob* if ngayon ko lang sinabi. I'm very very sorry. My parents decided it not me.*sniff*"- She explain.
"B-but…" -but before saying something i realize that i'm crying. Crying because i lover her so much and i'm afraid to lose her.
"Don't worry hubby ko.. Babalikan kita. Wait for me. I will miss you"-last thing she said then the Ferris wheel stop. Pagka stop nito ay agad agad syang umalis ng hindi manlang nya pinakinggan ang mga sasabihin ko.
"I will miss you too my wife"-bulong ko sa sarili ko then after that lumabas na din ako sa rides while crying.
I promised my wife i will never forget you and i will always love you. Aantayin kong bumalik ka dito my wife. I love you.
****
Naalala ko na naman sya. Kaya ako nag aya na umalis agad kanina because of that. Because of that i hate rides. Also i hate her. Sabi nya babalik sya but 3 years na ang nakalipas pero hanggang ngayon di pa sya bumabalik. She's so liar.
She's my first love and they say "First Love never dies". I'm agree of that. I thought it's easy to move on but i'm wrong. Everyday i'm crying because of her. Gay to hear but it's true.
BUT now di ko na sasayangin ang luha ko sa kanya. 'Di sya kawalan. Marami pang babae dyan di lang sya.
If she came back here, i don't care. I promised to myself that i will ignore her kahit na anong mangyari. I don't just promise it but i will do it. Mark my words.
*****************
A/N: Sorry if now lang nakapag UD.. Umasa na naman kayo. Sorna ulit. Naexpire kasi yung load ko kagabi eh buti na lang nilibre ako ng load ng best of friends ko XD Thanks to her!
Nakakaiyak ba? Kasi ako naiyak eh.
Readers don't forget to Vote and Comment.
~Lovelots :*
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top