...

Lilian Gabriël en Christiaan Hilhorst waren beide niet voor commentaar beschikbaar. Hun advocaten hebben aangegeven dat ze eerst de uitspraak van de rechter willen afwachten. Beide hangt in het ergste geval een gevangenisstraf van enkele jaren boven het hoofd.

De raad van bestuur van uitgeverij Gabriël geeft aan niet op te willen geven, ondanks de acties van Lilian Gabriël. Ze wachten af wat de rechter besluit, waarna ze hun volgende stappen zullen plannen. Wel is de kans groot dat Mara Ossevoort, die afgelopen week nog voor het manuscript-lek beschuldigd werd, haar baan weer aangeboden zal krijgen. Op de vraag of ze hun naam zullen aanpassen, wilden ze nog geen commentaar geven.

'Wat vind je, zo beter?' vroeg Sem zodra ze het einde van het artikel had bereikt. Ze zaten samen in café De Bittere Bizon, die dankzij hun heerlijke koffie overdag voor veel mensen dienst deed als werkplek.

Mara knikte en schoof de laptop naar hem terug. 'Veel beter. Hoewel ik nog steeds vind dat je mijn naam niet hoeft te noemen.'

'Tuurlijk wel,' grijnsde Sem over zijn koffie heen. 'Jij bent de ster van het verhaal. Ik mocht je ook al niet noemen als degene die het complot ontmaskerd heeft. Onze lezers willen weten wat er met je gebeurd is, hoor!'

Mara rolde overdreven met haar ogen.

'Oké, als jij het er zo ook mee eens bent, dan stuur ik het naar mijn baas.' Hij had de woorden nog niet uitgesproken of hij was alweer aan het typen. Toen hij klaar was, klapte hij het scherm in en legde zijn handen erop. 'Zo,' zei hij. 'Deze keer ben ik wel op tijd.'

'Op tijd?' vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze haar latte macchiato terugzette op de tafel.

Sem schudde zijn hoofd en zuchtte gefrustreerd. 'Mijn vorige verhaal is gestolen, voordat ik de kans had om het artikel te schrijven. Dat was de reden dat ik de primeur van het manuscript-lek zo graag wilde. Zodat die trut me het me deze keer niet af kon nemen.'

Mara wilde net haar sympathie uiten toen Sems aandacht getrokken werd naar iets achter haar. Hij zwaaide en ze keek over haar schouder. Haar hart maakte een angstig sprongetje toen ze Victor op hen af zag lopen. Ze had hem nog niet weer gesproken sinds ze hun zielenlied voor hem gespeeld had.

Snel draaide ze zich terug en nam een grote slok van haar koffie. De gloeiend hete vloeistof brandde haar tong en bracht tranen in haar ogen.

'Hey, man!' zei Sem, terwijl hij bij hen ging zitten. 'Ik heb het artikel net verzonden. Nu maar hopen.'

'Goed zo,' knikte Victor goedkeurend. 'Samantha kan je in elk geval onmogelijk te snel af zijn deze keer.'

Zijn ogen schoten naar Mara, die gauw haar blik weer afwendde. Ze voelde haar wangen rood worden, dus verstopte ze zich opnieuw achter haar koffiemok. Wat zal hij wel niet denken? Waarschijnlijk gelooft hij er toch niet in...

'En jij?' hoorde ze Sem vragen.

Victor haalde zijn schouders op. 'Hele ochtend gereageerd op woningen. Het is hoog tijd dat ik m'n eigen plekje krijg.'

Sems grijns verbreedde, de kuiltjes in zijn wangen dieper. 'Dat moeten we vieren. Biertje? Het is altijd wel ergens op de wereld vijf uur, toch?'

Victor stemde lachend toe, terwijl Sem opstond om drinken te halen. 'Mara? Jij ook?'

Ze schudde haar hoofd en mompelde, 'Doe mij nog maar een koffie.'

Sem knikte, waarna hij hen alleen achterliet. Nog steeds voelde ze haar hoofd gloeien.

Victor schraapte zijn keel. 'Hoe uh... Hoe is het nu met jou?'

'Goed,' antwoordde ze zo opgewekt mogelijk. 'Ik heb vanmorgen mijn cv bijgewerkt en heb al een aantal interessante vacatures zien staan, dus...'

Haar stem vervaagde en opeens wist ze niet meer hoe ze haar zin af moest maken. Er viel een ongemakkelijke stilte.

'Mag ik je een domme vraag stellen?' vroeg hij plotseling.

Nieuwsgierig keek ze op en knikte. Een scheve glimlach lichtte zijn gezicht op.

'Zou je... Zou je het eens met me willen proberen?'

Haar mond zakte open.

'Ik bedoel... Een d-date, bedoel ik alleen maar,' stotterde hij. Zijn vingers speelden met het touwtje van zijn trui.

De woorden wilden niet tot haar doordringen. 'Een... Je wil op een date? Met mij?' Ze had het vast verkeerd verstaan. Of niet goed begrepen. Ze mochten elkaar niet. Ze hadden elkaar nooit gemogen. Hoe kon hij haar nu opeens mee uit vragen? 'Maar jij mag mij toch helemaal niet?'

Oeps. Dat was er wel heel direct uitgekomen. Ze bracht haar koffiemok naar haar lippen, alleen om erachter te komen dat die leeg was. Ongemakkelijk zette ze de beker weer terug op tafel.

De scheve glimlach verscheen opnieuw op zijn gezicht, terwijl hij knikte. 'Je blijkt wel mee te vallen,' grapte hij. 'En trouwens, we hebben ook samen een corrupte uitgever ontmaskerd, dus één simpele date zou toch wel goed moeten gaan?'

Mara kon het niet helpen; ze barstte in lachen uit. 'Daar heb je wel een punt, ja.'

'Vond ik ook!' zei Victor. 'Dus. Date?'

Over zijn schouder zag ze Sem terugkomen met een dienblad met twee bier en een koffie erop. 'Oké,' zei ze. 'Doen we. Morgen.'

'Morgen,' knikte Victor, net toen Sem bij de tafel aankwam.

'Wat is er morgen?' vroeg hij, terwijl hij het dienblad neerzette.

Haar blik kruiste die van Victor en ze grijnsde. 'Morgen begint ons nieuwe leven. Hij een huis, ik een baan. Alleen nog maar vooruit.'

'Wauw, jullie zijn wel heel enthousiast opeens,' zei Sem. Hij hief zijn bier in de lucht. 'Maar daar hou ik wel van. Morgen. Jij een huis, zij een baan, jullie een date.' Hij lachte toen hij twee geschrokken gezichten zag. 'Ik ben niet doof, hoor. Proost!'

EINDE

A/N A final note:

Zo af en toe heb je van die ervaringen die je op een andere koers brengen. Wattpad vinden, enkele jaren geleden, was zeker zo'n ervaring. Het klinkt overdreven, maar de Dutch Awards was dat ook voor mij. Dat komt omdat Het Zielenlied het eerste verhaal is dat ik in het Nederlands heb geschreven sinds vlak nadat ik met schrijven begon. En het beviel me prima, heel veel beter dan ik had verwacht. Daarnaast is Het Zielenlied een soort mystery/thriller type verhaal geworden; nog iets waarvan ik dacht dat ik dat niet schreef. 

Dankzij dit verhaal is mijn focus enigszins verschoven: van Engelse YA Fantasy, naar Nederlandse thriller. Eens zien hoe dat me af gaat!

Dankjulliewel voor het lezen van dit verhaal! Ik vond het erg leuk om te schrijven en ik hoop dat jullie het ook leuk vonden om te lezen. Nu maar hopen dat Het Zielenlied het goed doet in de Awards! 🤞🤞