Ik zit weer in de les van Jay. Hij zei dat hij het moeilijk zo maken, maar daar merk ik niet veel van... We zullen wel zien.

*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*
Jeetje, die klote tijden van Engelse werkwoorden toch ook. Ik snap helemaal niks van dit... Ik steek mijn hand op. We zitten nu helemaal achterin want er waren geen andere plekjes meer vrij. Jay is bezig met iets te verbeteren, dus hij ziet mijn hand niet...

'Jay , eh, meneer, ja meneer bedoel ik' stotter ik. Kutzooi... Ik zie Jay opkijken en hij geeft me een boze blik. Oeps... De klas kijkt mij en Jay grijnzend aan.

'Ja?' Vraagt Jay, hij doet alsof er niks gebeurt is.

'Eh, ik snap deze tijd niet...' Mompel ik en ik voel mijn wangen branden. Hij staat op en loopt naar mij toe. De klas kijkt ons nog steeds aan en ik hoor Amber zachtjes grinniken.

'Iedereen weer aan het werk!' Beveelt Jay. De klas draait zich snel om en gaat snel verder met hun werk. Wanneer hij bij mijn tafel aangekomen is, hurkt hij neer. En wanneer niemand kijkt, fluistert hij zachtjes in mijn oor: 'Ik vrees dat je moet nablijven...' Ik kijk hem boos aan.

'Serieus...' fluister ik terug.

'Ja, want dit kan natuurlijk niet. Mij bij mijn voornaam noemen...' fluistert hij weer. Ik rol met mijn ogen. Wat gaan m'n ouders denken... Alweer nablijven... Ik rol met mijn ogen. Jay schraapt zijn keel. 'Dus wat snap je niet?' Ik wijs de tijd aan. 'Oké, dus..' hij legt een hand op mijn been en legt ondertussen alles uit. Zijn hand gaat heen en weer en gaat richting mijn middel. Ik hoor niks meer van zijn uitleg, want ik ben veel te veel afgeleid door zijn hand. Wanneer hij te dicht bij mijn middel komt leg ik mijn hand op de zijne. Ik kijk hem schuddend aan. Hij grijnst en haalt mijn hand van de zijne en gaat weer verder. Als hij klaar is, vraagt hij of ik alles begrepen heb. Zachtjes schud ik mijn hoofd. Hij lijkt te begrijpen waarom ik het niet snap en begint grinnikend opnieuw met zijn uitleg. Zijn hand is inmiddels al onder mijn jurkje gegaan en zit nu gevaarlijk dicht bij mijn slipje. Ik probeer zo goed mogelijk op zijn woorden te letten, maar toch krijg ik zeer weinig mee... Ik pak zijn pols om hem te stoppen, maar hij is te sterk en gaat gewoon door. Nu streelt hij al zachtjes over mijn slipje heen. Fuck...

'Please, doe het niet...' Smeek ik zachtjes. Hij doet alsof hij het niet gehoord heeft en gaat door met alles wat hij aan het doen was. Gelukkig is hij klaar met zijn uitleg...

'Snap je het nu wel?' Zegt hij met een grijns. Ik knik. Ik snap het nog steeds niet, maar ik kan dit echt niet meer volhouden... Hij staat weer op en geeft me een knipoog. Snel kijk ik naar Amber. Ze is aan het werk en volgens mij heeft ze niks door. Fieuw, gelukkig... Even later gaat de bel en ik sta snel op en loop zo snel mogelijk het lokaal uit. Nou, ik denk dat het nablijven wel leuk gaat worden...

Jeetje, sorry... Ik dacht dat ik veel tijd had, maar nee hoor... Ik kom mn beloftes hier echt nooit na. Maar als jullie een nieuw hoofdstuk willen en het duurt te lang, stalk me gewoon net zolang tot ik het beu word en ik een nieuw hoofdstuk plaats xD.

Bedankt voor de 200 en bijna 300 reads! En een speciaal bedankje voor Fennatje en evannewolsink jullie stemmen altijd en laten lieve reacties achter, bij dit boek en mijn andere boek! Dankjulliewel! ❤️

Xxx mij 💕