Epiloog
'Ace, we gaan!' hoor ik Bas zeggen. Ik trek snel mijn jas aan en loop ook naar buiten. Ik doe de deur achter me op slot. Bas pakt mijn hand vast en trekt me mee. Ik loop met hem mee. We gaan naar de begraafplaats, naar Julius toe.
Het laatste stuk ren ik. Ik kom hier al vijf jaar. In die vijf jaar is er veel verandert. Ik ben een tijd depressief geweest. Gelukkig kwam ik weer met Bas in contact. Hij heeft me laten inzien dat er nog wel wat was waar ik voor kon leven. En nu woon ik samen met hem. Ik ben verder gegaan met mijn leven, zoals Julius wilde.
Ik kom aan bij de grafsteen van Julius. De grafsteen is gemaakt van marmer. De grafsteen staat onder een boom. Het is een boom met roze bloesem. Als het herfst is, vallen de bladeren op de grond om de grafsteen heen. Bas komt naast me staan. Hij pakt mijn hand vast.
'Vijf jaar geleden, precies vijf jaar!' fluistert hij. Ik knik. Ik ben nooit gestopt met het houden van Julius. Een traan glijdt over mijn wang. Bas veegt hem weg. 'Hij zou nog steeds van je houden,' zegt hij zacht. 'Dat weet ik,' antwoord ik.
We lopen verder, van de begraafplaats af. We lopen onze normale route, zoals elk jaar. Door het bos, langs de plek waar het gebeurde, naar het theehuis. Als we daar zijn aangekomen, gaan we op onze vaste plek zitten. Plotseling staat Bas op. Hij gaat op één knie zitten. Hij pakt een doosje uit zijn zak en maakt hem open.
Ik sla mijn handen voor mijn mond. In het doosje ligt de mooiste ring die ik ooit heb gezien. Het is een gouden ring met een kleine diamant erop. 'Wil je met me trouwen?' vraagt Bas met een schorre stem. 'Ja!' roep ik uit. Hij staat op en ik vlieg op hem af. Ik geef hem een kus.
Met trillende handen haalt Bas de ring uit het doosje. Hij schuift hem om mijn ringvinger. Ik hou mijn hand bewonderend omhoog. Het is een prachtige ring. Ik omhels Bas nogmaals.
Na een vermoeiende dag lig ik doodop in mijn bed. Bas ligt naast me al diep in slaap. Ik kijk naar mijn ring. Door het licht van de maan kan ik hem zien. Ik haal de ring van mijn vinger van. Ik kijk erna. Dan valt mijn oog op iets. Er staat iets aan de binnenkant gegraveerd: Ace - Bas - Julius - Forever and Always together. De tranen schieten in mijn ogen. Dat Bas hieraan heeft gedacht. Ik doe de ring weer om en draai me om. Ik geef Bas een kus op zijn voorhoofd. 'Dankjewel,' fluister ik.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top