Vandaag staat een heerlijk potje drama op het programma, namelijk het ondervragen van Annabelle's ouders. Ik heb me alvast voorbereid door een gigantische doos tissue's in te pakken, al mijn vragen te lamineren en mijn kalme aura te activeren.

'Hallo Captain.' Hoor ik opeens achter mij. Ik draai me om en zie Jaimy.

Ik barst nog net niet in proesten uit. Hij heeft een soort laboratorium pak aan die je gebruikt als iets echt heel dodelijk kan zijn. Ik weet dat ik soms dodelijke blikken werp naar mensen, maar daarvoor hoef je nog niet zo'n pak aan te trekken.

'Doe dat ding uit, uitslover.' Grijns ik naar hem en hij rolt met zijn ogen.

'Ik wist dat je dat zou gaan zeggen.' Zucht hij en hij ritst het pak open.

'Waarom doe je dat ding dan aan?' Vraag ik met een grijns en ik schud afkeurend mijn hoofd.

'Wilde het toch even proberen.' Grijnst hij terug. Hij stopt het ding in een tas en klopt zijn trui af. 'Goed, ik hoop dat jij net iets subtieler voorbereid bent?'

'Jazeker, kijk maar even in mijn tas. Dan bel ik aan.' Zucht ik.

Het huis van de familie Warren is enorm. Het is een grote vrijstaande villa met meerdere faciliteiten, zoals een zwembad, een kleine botanische tuin en een kleine speeltuin in de voortuin. In vergelijking met dit huis is ons kleine rijtjesappartement net een kartonnen doos.

Ik druk op de bel en doe netjes een stap achteruit, want dat hoort zo. De deur wordt open gedaan door een jongen van Annabelle's leeftijd. Hij ziet er nogal verstrooid uit.

'Wat moet je?' Vraagt hij nors. Aan de geur te ruiken heeft hij net een flinke partij gedronken.

'Ik ben opzoek naar Nancy O'Connor en Micheal Warren.' Zeg ik vriendelijk. De jongen rolt met zijn ogen.

'Mijn ouders zijn weg voor een zakenreis. Alweer. Ik kan je dus niet verder helpen griet.' Zegt hij nors. Ik trek verontwaardigd mijn wenkbrouwen in een frons.

'Taalgebruik graag.' Sist Jaimy achter mij. 'Zo praat je niet tegen meiden.'

'Ik heb je toch niks gevraagd of wel?' Bijt de jongen terug.

'Nee, maar ik wil wel dat je je taalgebruik aanpast.'

'Zeg' begin ik vlug voordat er een vechtpartij tussen de twee uitbreekt. 'kan ik jou anders een paar vragen stellen?'

De jongen leunt tegen de deurpost aan. 'En wat laat jou denken dat ik dat wil?'

'Omdat je ons er ten eerste erg mee kunt helpen en ten tweede kun je dan je hart luchten over vanalles.' Zeg ik en ik pak het gelamineerde papier erbij. 'Hoe heet je?'

'Alex, Alex Warren. Tweelingbroer van Annabelle Warren.' Zegt hij. 'Maar ik weet niet of-'

'Wanneer heb je je zus voor het laatst gezien?' Vraag ik rustig verder. Hij zucht en rolt met zijn ogen.

'Gaat het daarover. Stop maar met je poppenkast en verdwijn gewo-'

'Ik vroeg je iets.' Snauw ik ineens kwaad. Ik weet dat mensen al snel bang worden als ik kwaad ben, en deze gast heeft duidelijk een schop de goede kant op nodig.

'Oké oké.' Hij steekt zijn armen in de lucht. 'Kom maar binnen, want ik krijg het koud.'

Een paar minuten later zitten Jaimy en ik dus op de luxe leren sofa van de familie Warren. Er lopen een paar butlers en schoonmakers rond die bezig zijn met de huishoudelijke klusjes. Ik kijk mijn ogen uit in de rijkelijk versierde, gigantische woonkamer van de familie Warren.

'Let maar niet op de schoonmakers.' Moppert Alex en hij gaat vrij onbeschoft op de bank tegenover ons liggen. Ik zucht diep.

'Goed, wanneer en waar heb je Annabelle voor het laatst gezien?' Vraag ik rustig.

'Thuis toen ze zich klaar ging maken om naar Louise Hartman te gaan. Dat was rond 6 uur in de avond, na etenstijd.' Zegt hij. Ik krabbel het vlug op mijn notitieboekje.

'Heeft ze zich de laatste dagen voor haar verdwijning ook raar gedragen?' Vraag ik door. Hij schud zijn hoofd.

'Nee, ze gedroeg zich nog altijd als de bitch die denkt dat ze beter is dan iedereen.' Snauwt hij. Hij neemt aggressief een hand uit een zak chips die naast een paar flessen berenburg op de tafel staat.

'Ja, Lotus zei ook al dat Annabelle wat verandert is.' Zucht ik. Alex fronst.

'Lotus Delisle?' Vraagt hij voor de zekerheid.

'Ja, die ja.'

'Ik mocht haar graag toen ze nog vaker naar ons huis kwam. Jammer.' Zucht hij alleen. Hij drukt de hand chips achterover in zijn mond. 'Waren dat al je geïmproviseerde vragen?'

'Nog eentje.' Wijs ik hem erop en ik kijk even naast me.

Jaimy zit hier absoluut niet op zijn gemak. Zijn gezicht staat stijf en hij tikt ongeduldig met zijn voet op de vloer. Ik lispel een hele kleine 'nog even' naar hem toe.

'Wat vinden je ouders van het gedoe rondom Annabelle?' Vraag ik vlug. Alex kijkt me kwaad aan.

'Hoe ben ik geacht om dat te weten?' Snauwt hij. 'Ze zijn nauwelijks thuis en het lijkt wel alsof ze niet eens om hun eigen kinderen geven.'

'Sorry.'

'Tante Corrie, en nu het huis uit.' Snauwt hij. 'Alletwee, en laat jezelf hier niet weer zien. Vooral jij niet Wagner.'

Ik kijk fronsend naar Jaimy opzij. Hij werpt Alex een moordende blik toe en staat op. Even krijg ik het gevoel dat hij naar Alex wil uithalen, maar hij stopt slechts zijn handen in zijn zakken en wenkt mij om te gaan.

'Oké, bedankt voor je tijd.' Glimlach ik lichtjes.

Ik loop achter Jaimy aan naar buiten. De seconde nadat we het terrein af zijn pak ik zijn pols en voorkom daarmee dat hij verder loopt. Hij trekt vragend een wenkbrouw op.

'Wat had dat te betekenen?' Vraag ik fronsend. 'Kennen jullie elkaar ofzo?'

'Lang verhaal'

'dat jij me nu even gaat vertellen.' Maak ik zijn zin af. Ik laat zijn pols los en sla mijn armen over elkaar. 'Ik heb alle tijd hoor.'

Hij zucht. 'Alex en ik liggen elkaar gewoon niet erg lekker oké? We zitten bij elkaar in de klas.'

'Jullie zitten op de andere school in het dorp, toch?' Vraag ik. Hij knikt. Ik krabbel het er nog bij op het papier. 'Top, dat was toch niet zo moeilijk?'

'Nee, maar-'

'Geen gemaar. Ik heb honger, dus laten we naar de bakkerij gaan. Ik trakteer op een puddingbroodje.' Grijns ik.

Hij lacht. 'Ik dacht dat de jongens moesten betalen als je met een meisje iets ging halen. En daarnaast, alleen jij bedenkt het weer om na zo'n bloedstollend gesprek aan eten te denken.'

'Dan moet je de volgende keer toch maar overwegen om die transfusiepaal van je mee te nemen.' Lach ik. 'En geen gemaar, ik trakteer.'

'Aye aye Captain.'

Alex Warren is een klootzak, als het goed is. Dat is namelijk wel het idee :)

Jaimy en Caro die samen een aanval gaan voorbereiden op de planeet Puddingbroodjes, klinkt erg leuk. Hahahaha, sorry :D

Fijne dag!

Liefs,

Pageotte