Wine was cheap
Food was shit
Sat like a creep
And tried to fit

Sleepy as hell
Drank too much
Can't even spell
Wall is a crutch

The girls are cute
Music is loud
Might as well be mute
Another face in the crowd

-Drake Brayer

----------------------

''Iedereen zin in een avondje uit?!'', gilt José die haar handen vreugdevol in de lucht gooit alsof ze weer een kind van zes is. ''Niet te enthousiast graag. Eerst moeten we nog wat mensen leren kennen en wat zaken afhandelen voordat we kunnen feesten'', zegt Quinn. Ze rolt met haar ogen en keert zich dan gelijk tot haar broer. Quinn kijkt alleen maar serieus. ''Kun je nou nooit eens aan iets anders dan werk denken broertje?'', zucht ze gefrustreerd. ''Wanneer ben je eigenlijk voor het laatst echt dronken geweest?'', vraagt Angela uit het niets, die uiteindelijk toch maar besloten had om ook mee te gaan. Quinn antwoord niet, maar loopt gelijk naar binnen bij La Fois om aan de dichtstbijzijnde tafel handen te schudden met drie andere mannen.

''Dit gaat nog wel even duren, zullen wij alvast een club om de hoek opzoeken. Ik heb het ijskoud.'', vraagt José, die duidelijk zin heeft in vanavond. Ik knik, maar word bij mijn pols beetgepakt door Aiken. Ik zucht diep en trek mijn pols uit zijn greep. ''Ik wil niet dat je zonder mij uit gaat Sky, ik ken je. Dan doe je iets doms als struikelen, dronken worden, met anderen flikflooien, geloof me nou alsjeblieft.'', fluistert hij in mijn oor. Ik schud hem van me af, beledigd dat hij denkt dat ik met anderen ga lopen flikflooien terwijl ik hem heb. ''Luister eens Aik, ik ben negentien jaar en zelfstandig. Ik kan uitgaan als ik dat wil'',  kaats ik terug, waarbij ik hem drie keer hard in zijn borst prik met mijn wijsvinger. José lacht, en loopt dan samen met Angela richting Club Ginger.

Aiken rolt met zijn ogen en knikt dan. ''Één avondje dan. Maar geen drank voor Sky'', dreigt hij. Oké, daar kan ik mee leven. Ik druk mijn lichaam wat tegen dat van hem aan en breng mijn lippen naar zijn oor om er wat in te fluisteren. ''Loosen up a bit... Cocon'', fluister ik. Ik draai me in een keer om, zodat ik gelijk weg kan lopen maar word zoals verwacht beetgepakt door Aiken's stevige hand die mijn pols nu nog harder vast heeft. ''Blijf uit de buurt van Quinn alsjeblieft'', zegt hij. Wat? Waar komt dat vandaan? Hij kijkt heel serieus en verstevigt zijn grip, zodat ik echt niet van zijn statement weg kan lopen. ''Ik vertrouw hem niet. Zag je hoe hij naar me keek?'', vraagt hij. Ik dacht niet een keer na en draaide mijn gezicht weg van het zijne. ''Iemand is jaloeeeers'', pest ik hem.  Hij laat mijn pols los en stapt verontwaardigd naar achteren. ''Ik? Jaloers? Sky, dit gaat om hem'', maakt hij duidelijk. Ik loop langzaam naar achteren en bijt op mijn onderlip. Als hij eindelijk toegeeft laat hij het onderwerp vallen en volgt me naar de ingang van de enorme club.

De muziek is niet normaal meer hard. Het lijkt wel een soort mix van een Arabische beat in combinatie met wat hiphop en R&B. Vochtige zwetende lichamen hopen zich op in het midden van de grote zaal, waar een enorme hoeveelheid aan studenten met bier in hun handen op en neer springt. ''De muziek is geweldig!'', schreeuwt José over de roemoerige menigte heen. Ze trekt haar haren in een nonchalante knot en trekt Ange mee de dansvloer op. Aiken staat er een beetje ongemakkelijk bij. Ik kijk hem vragend aan. ''Wat is er?'', schreeuw ik over de harde muziek heen. Hij trekt zijn schouders op. Hij heeft geen flauw idee wat ik hem zojuist gevraagd heb. Ik trek hem mee naar Ange en José, die al met drankjes in hun handen aan het dansen zijn.

''Sky?!!'', hoor ik Aiken roepen. Ik draai me om en kijk naar hem op. Hij lijkt niet te weten wat te doen. Zijn gezicht staat blank, wanneer hij me smekend om hulp aankijkt. Ik lach naar hem en pak hem beet bij zijn middel, waarna ik midden in de zee van mensen een beetje met mijn heupen begin te swingen en mijn armen in de lucht gooi. Er verschijnt een lach op zijn gezicht, daarna een sprankje vermaak. Ik pak zijn handen beet en leg ze om laag om mijn middel heen. Hij laat ze losjes hangen en beweegt wat mee op de muziek. Ik lach als ik zie hoe onzeker hij is. Hij kan écht wel dansen.

Hij lijkt te merken waar ik aan dacht en neemt de leiding door me langzaam heen en weer te bewegen en zijn handen langs mijn zij omhoog laat gaan. Dit is heet. Zoiets had ik nog nooit met een jongen gedaan. En al helemaal niet in een drukke overvolle club, waar iedereen ons kan zien. De muziek neemt wat toe in tempo waardoor mijn heupen nog sneller heen en weer gaan. Ik trek aan de uiteindes van het vest dat hij aan heeft. Het is zo ontiegelijk warm hier. Ondanks de kou buiten. Hij lijkt wat te ontspannen wanneer ook hij wat soepeler begint te bewegen. Het is zo raar om te beseffen dat hij hier op dit moment werkelijk voor me staat. Alsof hij elk moment kan verdwijnen, en de laatste weken gewoon een lange dagdroom zijn geweest.

Als ik een hand op mijn schouder voel ontwaak ik uit mijn trance en draai me rustig om naar Angela, die me een drankje voor houd. ''Party Hardy Sky. Drinken!'', gilt ze. Zo te zien had ze zelf ook al wat op. Ik neem de rode beker van haar aan en giet de helft in een keer naar binnen. Vervolgens wordt hij uit mijn handen geslagen en beland onopgemerkt ergens anders verderop op de dansvloer. ''Niet drinken!'', schreeuwt Aiken over de menigte heen. De warme lichamen om me heen lijken wel te draaien. De harde muziek maakt het alleen maar erger, en toch voelt dit verschrikkelijk goed. Ik kan eindelijk eens doen wat ik zelf wil!

''Kom op Aiken, één drankje?'', vraag ik poeslief. Hij schud zijn hoofd en trekt me naar zich toe. ''Ik heb geen zin om je vanavond naar huis te moeten dragen rups, want volgens mij kun jij niet zo goed tegen alcohol'', schreeuwt hij in mijn oor. Ik grijns. Was dat een uitdaging? ''Wie het soberst blijft draagt de ander terug naar het appartement, deal?'', vraag ik. Hij grijnst en pakt snel een biertje weg van de dronken tieners naast hem. ''Deal'', vormen zijn lippen het woord.

--------------------

Na zes biertjes, vier shotjes van wat het dan ook had mogen wezen en twee glazen rode wijn, kan ik niet meer normaal op mijn benen staan. De muziek galmt door de ruimte heen als een ruis waardoor mijn hersenen alleen maar minder goed functioneren.  Mijn lichaam blijft automatisch meebewegen op de muziek waardoor ik mezelf alleen nog maar misselijk maak. Aiken daarentegen lijkt niet eens aangetast door de vele alcohol die hij gedronken heeft. Ik zie onscherp, maar weet dat hij bij de bar staat. Tenminste, dat zei hij... toch?

Als ik om me heen kijk valt niemand te herkennen. Niet eens het opvallende rode haar van Angela. Mijn hart slaat een slag over wanneer ik mijn lichaam moeizaam omdraai en ook Aiken nergens meer zie staan. Het besef van een uur geleden keert terug, waarin Angela en José hadden gezegd dat ze even wat frisse lucht zouden gaan halen buiten. Nu sta ik dronken en alleen met mijn voeten op een dansvloer waar god weet wat ooit gebeurd is. Het rood en blauw lijkt wel te mengen tot paars, wat me laat weten dat ik echt enorm aangeschoten ben.

Mijn lichaam schrikt wanneer twee handen me van achteren beetpakken. Ik grijns meteen, maar herken Aiken's lange vingers niet in de koude grote vingers die me op dit moment vast hebben. Als ik me omdraai kijk ik recht in de grasgroene sprankelende ogen van Quinn. Een gevoel van teleurstelling welt in me op, hopende dat het wel Aiken was geweest die me van achteren had beetgepakt. Hij lacht vriendelijk en trekt snel zijn handen terug. ''Sorry, ik ben een beetje aangeschoten'', lacht hij. Ik lach. ''Laat maar raden, dat gebeurt niet zo vaak?'', vraag ik beleefd. Nou ja, schreeuw ik. Hij haalt zijn schouders op en wijst naar de uitgang van Ginger's Club. ''Kom!'', zegt hij, waarbij hij met zijn armen druk gebaart naar de uitgang. En Aiken dan?

Ik knik en probeer hem te volgen, wat erg lastig gaat aangezien ik nogal wankel. Waarom moest ik toch ook zoveel drinken? Dit is genant. Als ik morgen niet ontslagen was zou dat een heel feest zijn! Eenmaal buiten omarmt heerlijke frisse lucht mijn lichaam waardoor de temperatuur van mijn hete wangen al snel daalt. Buiten is het een stuk kouder in verband met de sneeuw. ''Hoe lang ben je hier al Quinnie?'', vraag ik, half pratend en half giechelend. Hij lacht, waarbij de kuiltjes in zijn wangen zichtbaarder worden. ''Nog niet zo lang, mijn 'korte' ontmoeting liep uit waardoor ik weinig tijd over had om hier naartoe te komen'', zei hij. Ik nam de woorden in me op, maar kon er geen zinnen mee vormen. Het was alsof hij een andere taal sprak, waarbij het grote woordenaantal mijn oren niet eens bereikte. Ik had écht teveel gedronken.

''En? Wat vind meneertje drukdrukdruk ervan?'', vraag ik. Hij lacht nu nog harder. ''Sky? Hoeveel heb je gedronken?'', vraagt hij. Ik probeer mezelf tot stilstand te brengen bij een bankje tegenover de club zo'n tien meter verderop, maar wankel waardoor ik over mijn eigen voeten heen struikel en met mijn gezicht tegen het hout aan kletter. Je zult vast iets stoms doen. Vallen of struikelen. Had Aiken toch nog gelijk gehad.

''Misschien heb ik iets te veel op. Maar ik voel me geweeeeeldig'', zing ik. Oh god, ik houd geen controle meer over mezelf. ''Haha, Sky toch, je bent echt hilarisch'', lacht hij. Ik rol mijn ogen naar hem waardoor hij me onbegrijpelijk aankijkt. ''Ik ben helemaal niet dronken'', zeg ik bloedserieus. Hij  zucht en gaat naast me zitten op het met sneeuw bedekte bankje. Je zou denken dat iemand eerst de sneeuw van het houten meubel af zou slaan, maar Quinn? Hij gaat gewoon zitten en leunt tegen het ding aan. ''Sky Bright, je struikelde net over je eigen voeten heen en belandde met je gezicht tegen een houten bankje. Volgensmij is het tijd voor je om naar huis te gaan'', zegt hij streng. Ik trek een pruillip en por hem in zijn zij. ''Maar ik wil nog niet!'', piep ik. Dan schiet me een gedachte te binnen.

''Ga je me morgen ontslaan?'', vraag ik zacht. Hij trekt zijn gezicht in een verbaasde grijns, die zijn ogen wat grappigs meegeven. ''Natuurlijk niet. Ik heb je zelf meegevraagd dus is dit gedeeltelijk mijn eigen schuld'', zegt hij. Wat ziet hij er toch anders uit zo. Zo.. nonchalant. ''Sky?'', vraagt hij. ''Huh?''. ''Ik vroeg of ik je een lift naar huis moest geven'', zegt hij. Aha. Maar Aiken moet mij dragen.. waarschijnlijk. Ik lach bij de gedachte. ''Dat is niet nodig meneer Harolds, ik heb een afspraak gemaakt met Sky'', hoor ik Aiken zeggen. Ik draai me om en sta op. ''Oh ja? Maar ik ben toch veel minder aangeschoten dan jij?'', vraag ik. Ik probeer hem in zijn zij te porren, net zoals bij Quinn. Maar het mislukt fataal. Ik beland op de vloer met mijn gezicht in de sneeuw en draai snel om op mijn rug.

''Zullen we een sneeuwengel maken?'', vraag ik. Aiken blikt van mij naar Quinn en lijkt geïrriteerd. ''Sky, we gaan nu echt naar huis. Je bent niet redelijk meer'', zegt hij. ''Daarbij weet ik zeker dat je me vermoord als ik je niet terug draag'', zegt hij. Dan begint het te dagen. ''Aha, jij moet me dragen!'', roep ik blij. ''Kom maar op dan!'', zeg ik. Hij zucht en blikt verontschuldigend naar Quinn. ''Sorry'', zegt hij. Quinn fluistert nog wat in Aiken's oor, zwaait naar mij en loopt dan vervolgens terug de club in, waar hij in een mum van tijd verdwenen is tussen alle andere lichamen.

Mijn ogen vinden die van Aiken. Ik zit zwaar in de problemen. Ik bereid me mentaal voor op een preek of een speech over wat ik allemaal wel niet fout gedaan heb vanavond, en dat ik helemaal niet met Quinn had moeten praten, maar die woorden komen niet. In plaats daarvan pakt hij me vast onder mijn benen en tilt me op zijn rug. Gelijk voel ik me een stuk lichter en leun met mijn hoofd op zijn rug. ''En de auto dan?'', fluister ik. Hij pakt me steviger vast en begint te lopen. ''Komt morgen allemaal wel'', zegt hij.

Ergens hoop ik dat we morgen een kerstboom gaan kopen, en dat hij iedereen uitnodigd voor een gezellig feest. Maar het is Aiken. Ik kan niet teveel van hem verwachten. Ik weet dondersgoed dat hij te goed voor me is, en dat ik hem niet verdien. Ik heb mijn leven gewoon veel te veel overhoop gegooid. Ik heb teveel meegemaakt. Kon het maar voor altijd zo blijven.