26 - Jaymie
A sister is someone who loves you from the heart,
No matter how much you argue you cannot be drawn apart.
She is a joy that cannot be taken away,
Once she enters your life, she is there to stay.
A friend who helps you through difficult times,
Her comforting words are worth much more than dimes.
A partner who fills your life with laughs and smile,
These memories last for miles and miles.
--------
Jaymie's pov:
De muziek begint pijn te doen aan mijn oren. De flikkerende lichten om me heen maken me duizelen terwijl migraine zich een weg baant door mijn hoofd. Ik loop naar de bar toe en zie Noah al staan. ''Noaaaah!'', schreeuw ik. Hij kijkt op van zijn werk. Twee dronken mannen lopen tevreden weg met hun cocktails waarna ik plaats neem op de vieze rode barkruk die hier al vanaf 1975 op dezelfde plek staat. ''Jaymie, wat brengt jouw hier?'', schreeuwt hij over het harde geluid van de muziek heen. ''Phill'', zeg ik. Ik zoek al bijna dertig minuten, maar nog steeds kan ik hem nergens vinden.
Hij grijnst. ''Die staat naast de dj'', zegt hij. Hij wijst naar de draaitafel waar ik inderdaad zijn donkere haren kan zien uitsteken. Hij geeft me een biertje en een knipoog. ''Doe Aiken de groeten van me! Oh, en veel succes!'', zegt hij waarna ik mijn weg voortzet naar de dansvloer. Hij is de enige die af weet van mijn 'geheime' gevoelens voor Phill. Jammer genoeg weet ik wel beter.
Dit is al mijn vierde biertje en de alcohol begint zijn werk te doen. Het wordt steeds warmer, en de muziek steeds fouter. Wat houd ik toch van uitgaan. ''Jaymie?'', hoor ik een bekende stem vragen. Ik draai me om en kijk tot mijn verbazing recht in de twee blauwe ogen van Phill. Zijn haar zit warrig en hij draagt een zwart shirt waar 'the script' op staat. Hij ziet er goed uit. ''Heej Philllyy!'', zeg ik. Ik probeer hem een knuffel te geven maar faal. Ik voel mijn lichaam al tegen dat van hem aanvallen. Mijn reactievermogen heeft me ook al in de steken gelaten.
Twee handen grijpen me van achteren vast zodat ik blijf staan. Phill lacht hard. ''Heb jij niet een beetje te veel op?'', vroeg hij. Ik draai me om en pook met mijn vinger tegen zijn borst. ''Ik. heb. alles. onder. controle.'', zeg ik. ''Jaja en ik ben in het geheim een miljonair met een eigen villa, boot en alles erop en eraan'', zegt hij sarcastisch. Ik rol met mijn ogen en besluit verder te dansen. De warme lichamen om me heen, de geur van opwinding en foute muziek laat mijn lichaam opnieuw bewegen. Mijn jurkje zwiert alle kanten op.
Ik voel Phill's ogen prikken in mijn rug, maar trek me er niets van aan. Een blonde jongen komt mijn kant op en knipoogt naar me. Half joelend en dansend eindigt hij naast me op de dansvloer. Hij ziet er niet slecht uit. Alcohol laat me de gekste dingen doen. Ik weet hoeveel invloed het kan hebben. Lisette eindigde een keer half strippend op de bar. Hoerig, ja, dat werd ik wel. Maar het maakte me niets uit. Ik liet mijn armen de lucht in gaan en bewoog mijn lichaam sensueel in dezelfde richting als die van de jongen tegenover me. Terwijl ik danste keek ik de jongen recht in zijn ogen aan. Ik leunde al in voor een zoen, maar werd direct terug getrokken. ''Godverdomme laat me toch lekker met rust!'', schreeuwde ik naar de onderbreker.
''Jij hebt écht genoeg op'', zei hij. Het was Phill. Half struikelend over van alles en nog wat trok hij me mee de dansvloer af. Ik stribbelde tegen als een klein kind. ''Jezus Jaymie werk eens even mee! Hoe oud ben je nou?'', zei hij bozer dan bedoeld. ''Twaalf misschien dertien en dit is mijn kinder feestje vind je het leuk?'', vroeg ik. Hij schonk me een waarschuwende blik en trok me toen mee naar de uitgang. We zwaaiden even snel naar Noah die een knipoog naar me gaf en toen zijn aandacht weer richtte op de klant voor zich.
De frisse lucht deed zo zijn wonderen. Maar ik kon haast niet meer lopen omdat ik zo aangeschoten was. Mijn hoofd deed pijn, mijn gezicht voelde aan als vuur en ik was een van mijn hakken kwijt geraakt. ''Phillyyyyy'', zeurde ik. ''Kun je me niet gewoon draguuhuuun?'', vroeg ik. Daar was de dubbele tong al. Hij draaide zich om en pakte me bij mijn pols. ''Waar kan ik je naar toe brengen?'', vroeg hij.
''Waar naartoe?'', herhaalde ik zijn vraag. ''Naar Disney land natuurlijk!'', zei ik. Ik lachte hard om mijn eigen grap. ''Dat wordt dan maar mijn appartement. Ik stopte met lopen en ging zitten op de plaats waar ik stond. ''Jaim, wat doe je nou?'', vroeg Phill verward. ''Ik wacht tot je me optilt en me meeneemt naar Disney land'', zei ik. Nu lachte hij ook. ''Oke, we gaan naar Disney land ja, maar dan moet je wel met me mee lopen'', zei hij. Ik knikte. Woohoo! We gaan naar Disney land!
(Speel muziek)
Phill pakte me vast onder mijn benen en trok me op zijn rug. Zachtjes begon hij te fluiten. Ik zong mee met de tekst van het liedje van Assepoester. Wat een jeugdherinnering was dat. Opeens kreeg ik een raar gevoel in mijn buik. Déja vu! ''Dit is het dan hmmhmm.. dit is het daaaaahn'', zong ik. ''De lieefde geeft een nieuw gevoeeehl''. Jezus wat zong ik vals. Phill barste in lachen uit. ''Wauw Jaim, dat was zoo zuiver'', zei hij door zijn lachen heen. Nee, jouw kattengejang was lekker zuiver!'', zei ik. Ik kietelde speels de achterkant van zijn nek.
Hij floot rustig verder. Ik doezelde weg in een rustige slaperige sfeer.''Zo wonderschoon hmmhmm t'is of ik droom'', fluisterde ik zachtjes in zijn nek. Sprookjes beelden van mij in een blauwe galajurk en Phill in een wit prinsenpak vliegen langs mijn gedachtes heen. Hij stopte ineens met fluiten. ''Dat was lang geleden he?'', vroeg hij. ''Jup'', zei ik. Het was de eindmusical geweest van groep acht. Ze hadden mij en Phill gekoppeld als hoofdrolspelers omdat we zo goed 'bij elkaar pasten'. Jammer genoeg waren mijn zangkwaliteiten toen ook al niet zo goed geweest en was ik zogenaamd ziek geweest toen we met zijn allen de musical gingen terug kijken. Wat hebben ze gemene opmerkingen over gemaakt later die dag. Haha
Phill liep sneller dan verwacht. Na tien minuten lopen liet hij mijn benen weer op de grond neerkomen. Ik bibberde. Niet omdat ik het koud hard, maar van de zenuwen. Ik had veel teveel overige energie omdat Phill me de hele weg gedragen had. Ik hoorde het slot van de deur opengaan, waarna hij me naar binnen loodste en de deur weer dicht deed. Ik keek mijn ogen uit. Het was niet een heel groot appartement, maar het was lekker simpel. Het deed me een beetje denken aan een slaapkamer in een vakantiehuisje. Overal lagen boeken, maar verder was het allemaal best overzichtelijk opgeruimd.
Ik had behoefte aan wat contact. Daar kwam de hoerige kant van de alcohol weer naar boven. ''Phiiillll'', drong ik aan. Met mijn handen greep ik hem beet bij zijn middel en trok hem naar me toe. ''Wat is er Jaim?'', vroeg hij. Hij trok mijn handen snel van zijn borst af. Ik liet het er niet bij zitten en sloeg ze opnieuw om zijn nek. ''Vind je mij niet lief?'', vroeg ik. Hij lachtte. ''Jaymie je bent dronken, alles wat je zegt is onzin'', zegt hij. Hij schudt zich los en loopt de hal uit. Ik loop snel dezelfde kant op.
Als ik binnen kom zie ik dat hij voor zichzelf al een kussen en deken uit de kast haalt. Ik loop naar hem toe en pak hem van achteren beet. Hij slaakt een kreet waarvan ik begin te giechelen. ''Jaymie ik schrik me de pleures!'', schreeuwt hij half lachend. ''Maar ik vind je lief! Luister dan Phillie!'', zeg ik. Hij pakt het kussen op en gooit het tegen mijn hoofd aan. ''Wake up. Waar is de Jaymie die ik ken? Die vind mij helemaal niet lief'', zegt hij. Zijn glimlach verdwijnt langzaam als hij merkt dat er een serieuze ondertoon in mijn opmerking zat.
''Jaymie?'', vraagt hij. Hij loopt naar me toe en stopt voor waar ik sta. Tranen banen zich een weg naar mijn ogen. Ik haal een kussen van zijn bed af en sla het tegen zijn hoofd aan. ''Dat is niet lief!'', zegt hij.
Al snel zitten we middenin een kussengevecht. Ik val een paar keer om door mijn domme evenwichtsproblemen. Stomme alcohol. Ik struikel over mijn voeten tegen Phill aan en val daardoor zelf zijn bed op. Phill probeert me omhoog te helpen maar struikelt over het laken dat nu op de grond licht en valt bovenop me. ''Aaah'', zeg ik. Nee géén cliché moment. Dat doet echt pijn.
''Sorry, sorry, sorry Jaymie!'', zegt Phill. Hij duwt zichzelf een stukje van me af. Nu hangt hij boven me. Oh god. ''Meende je wat je net zei?''', vroeg hij opeens heel serieus. Ik giechelde. ''Nee jaymie even serieus...'', zei hij. Zijn wangen waren lichtroze gekleurd. Had hij het net zo warm als ik? ''Jij was degene die zei dat ik dronken was. Alles wat je zegt is onzin... weet je nog?'', vroeg ik. ''Jaymie!?'', hij schudde me wat heen en weer en keek me doordringend aan. ''Meende je wat je net zei?'', vroeg hij. Ik knikte. Langzaam maar niet onzeker.
Zijn gezicht naderde die van mij. Met zijn onderlip veegt hij langs de mijne. Alles aan me tintelt. De alcohol geeft me meer zelfvertrouwen dan ooit. Langzaam schuif ik mijn hoofd wat opzij en open mijn mond. Sneller dan ooit bevonden we ons in een intieme kus. Zijn lippen waren zacht en warm en zijn wangen en kaaklijn licht roze getint. ''Dat is omdat ik je niet naar Disney land heb gebracht'', zei hij. Hij kuste mijn nek, ''Dat is omdat je zo mooi kan zingen'', zei hij. Hij kuste me naast mijn oor en naast mijn oog. Ik zuchtte hardop. ''Dat is omdat ik je zo lief vind'', zei hij. Toen kuste hij me naast mijn mond. ''En dit is omdat ik van je hou Jaymie Conners'', zegt hij. Hij kust me weer op mijn mond.
Tot mijn verbazing ruikt hij helemaal niet naar alcohol Was hij in tegenstelling tot mij wel nuchter? Ik hoopte maar dat ik me hiervan morgen nog wat kon herinneren, anders was ik de lul. ''Phill, is dit wel...'', zeg ik. ''Shhhhh'', zegt hij. Hij legt zijn vinger op mijn lippen en kust mijn sleutelbeen. ''En Aiken..'',''Stil jij. Alles wat je zegt is onzin'', onderbreekt hij me. Ik lach tegen zijn mond aan. ''Als dat zo is wil ik wel wat meer dan een kusje omdat je me niet naar Disney land gebracht heb'', zeg ik. Hij knippert met zijn ogen en praat hees. ''Dat kan geregeld worden''.
Hij veegt de verloren haren weg uit mijn gezicht en sluit langzaam zijn ogen. Al snel vinden mijn lippen die van hem en zoenen we écht. 'Tongen', was niet altijd zo mijn ding. Maar Phill, hij deed het hem. Langzaam aan voel ik zijn koele vingers van boven over mijn borsten heen naar beneden glijden. Elk nieuw stukje huid dat hij aanraakt ontsteekt een soort warmte in me. Snel trek ik hem verder het bed op. Zijn vingers vinden de onderkant van mijn jurkje, en die van mij zijn overhemd. Snel trek ik het over zijn hoofd heen. Weg, alles moet weg. Ik wil hem, nu..
Voor een seconde zijn onze lippen los van elkaar. Daarna vinden zijn vingers de rits van mijn jurkje en trekt hij deze langzaam naar beneden. Een van zijn handen glijd naar beneden over mijn nu blote rug. De ander duwt hij omhoog langs mijn dij. Ik haal mijn handen langs zijn toch wel gespierde buik en loop zijn gekleurde tatoeages na met mijn vingertoppen. Snel schop ik mijn panty uit en friemel met één hand zijn riem open. Hij opent met gemak mijn bh sluiting en gooit het stukje stof van het bed af.
Geen moment gaat voorbij totdat hij zich tussen mijn benen laat liggen en zijn hand mijn gestippelde rode onderbroek naar beneden trekt. Eindelijk verlossing van al die bedekking. Langzaam, met een grijns op mijn gezicht trekken mijn vingers de zwart witte Calvin Klein onderbroek van Phill naar beneden. Hij lacht om mijn grijns en laat zijn beide handen over mijn benen naar boven glijden. Hij kijkt me aan in mijn ogen. Zijn blauwe ogen sprankelen in het licht van zijn slaapkamer. ''Zeker weten Jaim?'', vroeg hij. Iets in zijn bezorgde maar toch ook willende stem voelde alsof dit fout was. Maar dat was het niet. Ja, ik was dronken, en ik hield van Phill. Alleen hoeveel zou ik er morgen nog van weten? Ik knikte. ''Payback Time Casanova. Had je Disney Land maar niet moeten beloven'', zei ik. Hij kuste me op mijn mond en fluisterde. ''Dit is veel leuker dan Disney Land''.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top