Hoofdstuk 9
'We brengen jullie nu naar de Alpha!'
De bewakers doen de cellen open en trekken Charlotte en Sam mee de trap op naar een kamertje met een bordje waarop kantoor staat.
'Alpha mogen we binnen komen? We hebben de mensen mee.'
'Ja kom maar', gromt hij.
De bewakers doen de deur open en duwen Charlotte en Sam het kantoor in.
Als ze in het kantoor staan buigen ze hun hoofden en doen dan de deur terug dicht.
Nu staan Charlotte en Sam alleen in het kantoor met de Alpha.
'Ga zitten!', gromt hij waardoor Charlotte en Sam snel op een stoel gaan zitten.
'Oke dus wat doen jullie mensen hier in mijn pack!?'
Charlotte slikt. 'We zoeken iemand.'
'Wie zoeken jullie!?'
'David, het is een donker bruine wolf.'
Hij knikt. 'Waarom zoeken jullie hem?', vraagt hij al iets rustiger.
'Mijn oma kent hem, ze was vroeger weg gelopen van huis en kwam jullie pack tegen. Toen ze in de pack liep kwam ze een donker bruine wolf genaamd David tegen. Ze werden beste vrienden, en blijkbaar waren ze ook mates. Maar toen na een tijdje zei ze dat ze terug naar huis moest naar haar familie. Ze beloofde hem dat ze ooit nog terug ging komen, maar toen ze terug thuis was mocht ze niet meer weg. Ik en mijn vriend, deze jongen naast mij willen hem zoeken en ze terug bij elkaar brengen zodat ze terug gelukkig is.'
De Alpha knikt. 'Ik weet waar hij is. Hij woont aan de grens van onze pack.'
Charlotte knikt. 'Wil je ons naar hem toe brengen?'
'Vandaag gaat dat niet, ik wil eerst meer dingen over jullie weten.'
Charlotte zucht even maar knikt dan. Als ze maar niet terug naar die cel moet.
'Oke wat wilt u van ons weten?', vraagt Sam dan.
De Alpha kijkt naar Sam. 'Begin als eerste te vertellen hoe jullie noemen en hoe oud jullie zijn.'
Sam knikt. 'Ik ben Sam, en ben 16 jaar.'
De Alpha knikt. 'En jij bent?', vraagt hij aan Charlotte.
'Ik ben Charlotte, en ben 15 jaar.'
Hij knikt. 'Ik ben Jake, en ben 18 jaar.'
'Oke en wat nu? Wat wilt u nog van ons weten?', vraagt Sam.
'Willen jullie vertellen waarom jullie zoveel over weerwolven weten?'
Charlotte grinnikt. 'Ik zag u een paar keer bij ons in het bos. Ik zag dat u 3 keer zo groot als een normale wolf was, dus dacht ik dat u een weerwolf was. Ik zei het tegen mijn ouders maar ze geloofde mij niet, maar mijn oma wel.'
Hij knikt. 'Jullie mogen mij gewoon je of Jake noemen hoor.'
Charlotte kijkt hem verbaasd aan. 'Maar je bent toch een Alpha dan moet je Alpha en u zeggen.'
'Ja dat is waar, maar mijn vrienden noemen mij gewoon je en Jake.'
'En waarom mogen wij dat ook doen?', vraagt Charlotte nieuwsgierig.
Jake lacht. 'Je bent echt veel te nieuwsgierig.'
'Weet ik, maar zeg nou.'
'Gewoon ik mag jullie wel, en jou zeker.'
Charlotte krijgt roze wangetjes waardoor ze naar beneden kijkt.
Als Sam het ziet kijkt hij Jake geïriteerd aan waardoor Jake lacht.
'Charlotte, waarom geloofde je eigenlijk in weerwolven?', vraagt Jake nu ook nieuwsgierig.
'Ik weet niet, ik heb altijd al best veel fantasie gehad', zegt Charlotte schouderophalend.
Hij knikt. 'Toen je mij voor het eerste in een wolf zag welke emoties kwamen in je op?'
'Waarom ben jij nou weer zo nieuwsgierig?', vraagt Charlotte grinnikend.
'Gewoon ik kan ook wel nieuwsgierig zijn hoor', zegt hij met een knipoog waardoor Charlotte met haar ogen rolt.
'Je moet niet alles over mij weten hoor.'
Jake knikt en zucht kort. Hij wilt het precies heel graag weten.
'Willen jullie anders een paar nachtjes in het pack-huis slapen?'
Charlotte knikt hevig waardoor Sam ook knikt.
'Oke kom', zegt Jake die opstaat.
Charlotte, Sam en Jake lopen samen de trap op naar boven.
'Dit is de woonkamer.'
Charlotte knikt. 'Woon je hier alleen of met vrienden? Of met je Beta en Gamma?'
'Met mijn vrienden. Maar mijn twee vrienden zijn mijn Beta en Gamma en dan hun mates.'
Charlotte knikt begrijpend. 'Waar zijn ze nu?'
'Ze zijn denk ik aan het trainen.'
Charlotte knikt een beetje in de war. 'Wacht wat? Waarom moeten ze trainen?'
Jake lacht. 'Je weet dus nog niet alles. Oke kijk-'
'Ik zie niets', onderbreekt Charlotte hem grinnikend waardoor Jake met zijn ogen rolt.
'We trainen om sterker te worden. Als een andere pack ons aanvalt of de oorlog aanvraagt dan zijn wij al klaar om te vechten, omdat wij elke dag trainen.'
'Maar dat is toch niet leuk? Wie wilt er nou elke dag trainen?'
'Ja dat is misschien niet leuk, maar dan zijn we al voorbereid. Mijn pack is een van de grootste pack's die er bestaat.'
'En dat betekend?'
'Dat betekend dat er veel pack's ons de oorlog aanvragen om ons gedeelte van de roedel te hebben.'
'Ow nu snap ik het.'
Jake knikt. 'Hier zijn jullie kamers.' Hij wijst naar twee deuren die naast elkaar staan.
'Ik zit aan de overkant van jou kamer, Charlotte', zegt Jake waardoor Charlotte knikt.
'Om 6 uur eten we avond dus kom ik jullie halen', zegt hij.
Voordat ze nog iets kunnen zeggen is hij al weg.
Charlotte doet haar kamerdeur open en kijkt bewonderend om haar heen.
Er staat een tweepersoonsbed, een badkamer, een inloopkast en een tafel met een stoel.
Charlotte glimlacht en laat haar op haar bed vallen.
'Het is toch nog allemaal goed gekomen, nu David nog zoeken en dan kunnen we terug naar huis gaan.'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top