Hier eindigt het. Dit boek is voor ons een bijzonder verhaal. Het begon als een soort challenge. Beiden durfden we het niet aan om een fantasy alleen te schrijven, maar we wilden wel allebei de uitdaging aangaan. Maar jeetje wat was het moeilijk om te beginnen. We wisten dat we geen high-fantasy wilde schrijven (met elfen, orcs, draken en een queeste met zwaarden en veldslagen en wat je wel niet kan bedenken wat erbij hoort), maar iets compleet eigens. Zo kwamen we al snel op dark, urban fantasy. Maar we kwamen ook op andere ideeën. We hebben ontzettend veel ideeën over en weer gepingpongd en dingen uitgedacht, maar uiteindelijk zijn we toch ergens anders uitgekomen. (Waar ik, May, dus totaal geen spijt van heb).

Zo wilden we, om meer diversiteit aan ons werk toe te voegen, minstens een personage dat niet heterosexueel was. Dit werd Lennon, Lowa's hoofdpersonage. We landden op asexueel aromantisch (het niet of nauwelijks ervaren van sexuele aantrekkingskracht + het niet of nauwelijks ervaren van romantische aantrekkingskracht). Een paar minuten research later beseften we dat Lennon niet de enige was die asexueel aromantisch was.

Ook wilden we spelen met het idee dat er altijd twee kanten zijn aan een verhaal. Niet iedereen (of elke groep) is puur goed en de slechterik in een verhaal hoeft niet puur slecht te zijn. Soms is het een kwestie van perspectief.

Daarnaast hebben we ook achter de diverse wezens en monsters een diepere betekenis gehangen. Zo ontstond er een boek met een diepere laag.

Voor mij (May) is dat toch wel iets waar ik erg dankbaar voor ben. (Thanks Lowa voor het idee ;) ). Het heeft ervoor gezorgd dat ik iets moeilijks een plekje kon geven en helemaal los kon gaan en er op een gezonde manier mee heb weten te werken. En daarbij was het ook gewoon lachen om monsters te besturen.

Oh! En natuurlijk het feit dat Lowa met me mee hyped wanneer ik de meest suffe, gestoorde en rare ideeën heb. Namelijk een GIGANTICHE BADEEND! (I mean... wie wil dat nou niet, right?)

Voor mij (Lowa) was het bijzondere van dit boek dat het me mijn sexualiteit eindelijk heeft doen ontdekken. Iets wat voor May hetzelfde geldt. Zo heeft deze fantasy veel meer impact op ons gehad dan we ooit hadden verwacht.

We hopen ook dat het lezen van dit boek jou ook wat gebracht heeft, of het nu een lach, een traan of iets anders was. We willen je bedanken voor het lezen en hopen je snel weer terug te zien. Want we hebben al iets nieuws op de planning staan. Nee, het is geen fantasy, maar wel het meest coole project waar we tot nu toe aan hebben gewerkt.

Tot snel,

~May & Lowa